Ημερομηνία δημοσίευσης: 5 Μαΐου 2017
Χρόνος: Μάιος 2017
Τόπος: Εγκαταστάσεις καναλιού “ΣΚΑΕΙ”
Ώρα: 8:20 (βραδινό δελτίο ειδήσεων)
-… και απ’ ότι φαίνεται ο πόλεμος στη Συρία δεν έχει τελειωμό. Δημήτρη, τα σχόλια σου.
-Είναι περίεργο Άκη που χρησιμοποίησες αυτή τη φράση, γιατί ακριβώς αυτός είναι ο τίτλος του ντεμπούτου άλμπουμ των Αθηναίων trhashερς, Speedrush. “Endless War”. Και θα μου πεις τώρα, τι σχέση έχει αυτό με τον πόλεμο στη Συρία. Καμία απολύτως, αλλά ακούω το δίσκο συνέχεια τον τελευταίο καιρό και νομίζω ότι πρέπει οι τηλεθεατές μας να ενημερωθούν κατάλληλα.
-Τι λες Δημήτρη; Δεν νομίζω ότι οι τηλεθεατές μας ενδιαφέρονται να ακούσουν για το άλμπουμ των… πώς τους είπες;
-Speedrush Άκη. Πρόκειται για ένα συγκρότημα, αγαπητοί τηλεθεατές, που ιδρύθηκε το 2005 και μετά από ένα single, που κυκλοφόρησαν το 2008, επέστρεψαν πριν μερικούς μήνες για να μας παρουσιάσουν την πρώτη τους ολοκληρωμένη δουλειά. Ένας δίσκος που άργησε 11 χρόνια, αλλά που ήρθε φορτσάτος για να διαλύσει τα πάντα στο πέρασμα του. Και θα μου πείτε γιατί το λέω αυτό…
-Εμ, Δημήτρη, νομίζω πως απασχόλησες αρκετά τους τηλεθεατές μας από την ενημέρωσή τους, σχετικά με σοβαρά ζητήματα.
-Άσε μας ρε Άκη. Αφού κανείς δεν μας βλέπει. Και αν υπάρχει κάποιος, καιρός να ενημερωθεί για κάτι που έχει νόημα. Λοιπόν, τηλεθεατές μου, ο δίσκος έρχεται φορτσάτος, καθώς περιέχει 8 τραγούδια καθαρόαιμου Speed / Thrash, όπως αυτό παιζόταν τα παλιά χρόνια. Μάλιστα, μιλάμε για old school καταστάσεις, οπότε αν είστε οπαδός αυτού του είδους τότε ξέρετε ακριβώς τι να περιμένετε. Ταχύτητες που δεν αφήνουν τίποτα όρθιο, με άφθονα βαριά και galloping riffs, ωραία γρήγορα solo και καταιγιστικά τύμπανα, με αρκετό από εκείνο το αγαπητό σε όλους μας μοτίβο. Ξέρετε, το τουπά-τουπά-τουπά-τουπά-τουπά. Επίσης, τα φωνητικά του Nir Beer είναι ένα ακόμα πολύ ωραίο στοιχείο, καθώς είναι τόσο τραχιά όσο πρέπει για να ταιριάζουν απόλυτα σε αυτό το είδος, ενώ είναι πολλά τα σημεία που και τα υπόλοιπα μέλη της μπάντας συνοδεύουν όλα μαζί ως backing vocals. Όμως, οι Αθηναίοι δεν παίζουν μονάχα ξύλο και τέλος, όχι. Υπάρχει αρκετή μελωδία στις συνθέσεις τους, κάποια πιο αργά περάσματα, τεχνικότητα στο παίξιμό τους και γενικά πολλά ωραία γυρίσματα στα τύμπανα. Και groove! Πολύ groove!
-Ξέρεις Δημήτρη…
-Ώχου ρε Άκη, μας έπρηξες τα καμπαλίκια. Σκάσε! Λοιπόν, σηκωθείτε όλοι από τις καρέκλες σας και πηγαίνετε να πάρετε το δίσκο. Αν δεν πάτε θα χάσετε ένα πολύ ωραίο Thrash δίσκο, με πολύ καλές συνθέσεις και φοβερή παραγωγή. Και αν το χάσετε, θα το μετανιώσετε! Τέλος, δεν σχολιάζω άλλο!
Βαθμολογία: 80/100
Για το Rock Overdose,
Μίνως Ντοκόπουλος