Ήταν 17 Ιουλίου του 1993, όταν οι Guns N’ Roses έπαιξαν στο Buenos Aires την τελευταία από τις 194 συναυλίες της Use Your Illusion περιοδείας (η οποία είχε περάσει και από την Ελλάδα), και η τελευταία φορά που οι Axl Rose, Matt Sorum, Gilby Clarke, Dizzy Reed, Slash και Duff McKagan βρέθηκαν μαζί πάνω στη σκηνή. Έπρεπε να περάσουν σχεδόν 23 χρόνια για την μπάντα-φαινόμενο να επιστρέψει με τέσσερα από τα έξι αυτά μέλη. Δυστυχώς μέλη του reunion δεν αποτέλεσαν ο Sorum (ή έστω ο αρχικός drummer της μπάντας Steven Adler – αν και εμφανίστηκε ως guest σε αρκετές συναυλίες) καθώς τα τύμπανα εδώ και 11 χρόνια τα έχει αναλάβει ο Frank Ferrer, όπως επίσης ούτε ο Clarke (ή αντίστοιχα ο αρχικός κιθαρίστας Izzy Stradlin) τη θέση των οποίων έχει ο Richard Fortus από το 2002.
Μάιος 2017 και οι Guns N’ Roses επιστρέφουν στην Ευρώπη ενώ ανακοινώνεται και ένα δεύτερο σκέλος στην Αμερική. Μέσα σε 24 πωλούνται 1 εκατομμύριο εισιτήρια! Η έναρξη της περιοδείας έγινε στις 27 Μαΐου στην Ιρλανδία στο Slane Castle, βόρεια του Δουβλίνου και το RockOverdose.gr ήταν εκεί.
Η μέρα δεν ξεκίνησε και τόσο καλά καθώς η πρόγνωση του καιρού δεν ήταν καθόλου καλή με έντονες βροχοπτώσεις τουλάχιστον μέχρι τις απογευματινές ώρες. Ευτυχώς τελικά ο καιρός μας έκανε το χατίρι και η βροχή που έπεφτε ασταμάτητη από το πρωί σταμάτησε ελάχιστα πριν κατεβούμε από τα λεωφορεία που μας μετέφεραν στο Slane Castle. Χωρίς να είμαι απόλυτος νομίζω ότι εύκολα ήταν ο καλύτερος συναυλιακός χώρος στον οποίο έχω βρεθεί. Μία τεράστια, καταπράσινη αμφιθεατρική έκταση στην οποία δεσπόζει το ομώνυμο κάστρο (περισσότερα για τον χώρο μπορείτε να δείτε σε ένα από τα video παρακάτω).
Τη συναυλία άνοιγαν οι Otherkin τους οποίους δυστυχώς δεν προλάβαμε, όπως επίσης και τον Mark Lanegan. Αμέσως μετά οι Άγγλοι Royal Blood οι οποίοι προσωπικά πέρασαν και δεν ακούμπησαν. Δεν ξέρω αν έφταιγε η αναμονή για τους headliners, αλλά η μουσική τους μου φάνηκε μονότονη και επαναλαμβανόμενη. Βέβαια θα υπήρχε μία μεγάλη μερίδα ατόμων που θα διαφωνούσε μαζί μου καθώς -ειδικά μπροστά στην σκηνή- ο κόσμος φάνηκε να το διασκεδάζει και με το παραπάνω.
Το ρολόι έδειχνε 19:45 και από τα ηχεία ακούγεται το theme των Looney Tunes, πράγμα που σήμαινε το τέλος της αναμονής χιλιάδων οπαδών των Guns N’ Roses. Αρχή με το It’s So Easy και το Slane Castle σείεται από 80.000 οπαδούς της μπάντας. Οι Καλιφορνέζοι είναι εδώ και όπως φαίνεται είναι σε απίστευτη σε φόρμα. Κακά τα ψέμματα το να βλέπεις τον Axl Rose και το Slash μαζί στην ίδια σκηνή είναι απίστευτο. Τρομερή ένταση και από την μπάντα αλλά και από το κοινό. Οι επόμενες τρεις ώρες πρέπει να ήταν όνειρο για τους οπαδούς της μπάντας. Πραγματικά έπαιξαν σχεδόν τα πάντα και θα πρέπει να κάτσεις να σκεφτείς αρκετά για να ψάξεις για το ποια κομμάτια τους δεν έπαιξαν. Προσωπικά – καθώς δεν θεωρώ τον εαυτό μου μεγάλο οπαδό της μπάντας – θα προτιμούσα ίσως ένα setlist με λιγότερα κομμάτια, το οποίο όμως θα ήταν πιο δυνατό από την άποψη ότι δεν θα είχε “ανεβοκατεβάσματα”. Βέβαια μόνο σεβασμός μπορεί να υπάρχει σε ένα συγκρότημα που παίζει σε τόσο υψηλό επίπεδο για τόσες ώρες.
Φυσικά ακούσαμε κομμάτια από όλη τη δισκογραφία τους και όπως είναι λογικό τη μερίδα του λέοντος την είχε το “Appetite For Destruction” από το οποίο ακούσαμε 8 κομμάτια συνολικά. Φυσικά δεν έλειψε σχεδόν κανένα από τα “hit” της μπάντας και από άλλους δίσκους όπως τα “Civil War”, “Estranged”, “November Rain” και μία τρομερή εκτέλεση του “This I Love”. Βέβαια δεν θα μπορούσαν να μη παίξουν και κάποιες διασκευές με πιο ιδιαίτερη αυτή του “Black Hole Sun” των Soundgarden προς τιμήν του πρόσφατα εκλιπόντος Chris Cornell. Μία ακόμα πολύ όμορφη στιγμή ήταν η instrumental διασκευή του Wish You Were Here των Pink Floyd με τους Slash και Fortus να κάνουν ένα πολύ όμορφο κιθαριστικό ντουέτο στο κέντρο της σκηνής.
Άλλες στιγμές οι οποίες ξεχώρισαν και έκαναν τη συναυλία να είναι κάτι πολύ παραπάνω από μία τυπική και επαγγελματική εμφάνιση ήταν η ακουστική εκτέλεση του “Patience” κάτι που νομίζω ότι δεν έχει ξαναγίνει σε αυτή την περιοδεία, τα έστω και μικρά κομμάτια των τραγουδιών “Layla”, “Voodoo Child”, και “Only Women Bleed” τα οποία στην ουσία οι GnR κόλλησαν στην αρχή ή στο τέλος ενός δικού τους κομματιού. Αναμενόμενο βέβαια ήταν και το solo του Slash στην κιθάρα όπου φυσικά ακούστηκε και το χαρακτηριστικό κομμάτι από την ταινία “The Godfather”. Για το τέλος οι “αλήτες” από το Los Angeles κράτησαν το “Paradise City” στο οποίο πραγματικά έγινε πανικός και έβλεπες μέχρι εκεί που έφτανε το μάτι σου τον κόσμο να χορεύει σαν να είχε αρχίσει μόλις η συναυλία. Ένα τέλος που ήρθε όπως έγραψα και πιο πάνω μετά από τρεις ώρες και 27 κομμάτια και που δεν πρέπει να άφησε κανέναν μα κανέναν δυσαρεστημένο. Κάπου εκεί και μέσω ενός μεγάλου show με πυροτεχνήματα, οι Guns N’ Roses ευχαρίστησαν και καληνύχτισαν τον κόσμο ενώ από τα ηχεία έπαιζε το “You Know My Name” του Chris Cornell.
Πραγματικά δεν ξέρω τι θα μπορούσε να αλλάξει και αν υπάρχει κάτι που θα έκανε καλύτερη το ντεμπούτο της Not In This Lifetime Tour στην Ευρώπη. Και είμαι σίγουρος ότι πολλοί θα αναρωτήθηκαν για το αν θα υπάρξει και συνέχεια μετά το πέρας της περιοδείας αλλά αυτή τη φορά σε κάποιο studio. Μέχρι τότε πάντως θα μείνουμε με τις καλύτερες των εντυπώσεων.
Setlist:
It’s So Easy / Mr. Brownstone / Chinese Democracy / Welcome To The Jungle / Double Talkin’ Jive / Better / Estranged / Live And Let Die (Wings cover) / Rocket Queen / You Could Be Mine / New Rose (The Damned cover) / This I Love / Civil War / Black Hole Sun (Soundgarden cover) / Coma / Sweet Child O’ Mine / Out Ta Get Me / Wish You Were Here (Pink Floyd cover) / November Rain / Knockin’ On Heaven’s Door (Bob Dylan cover) / Nightrain
Encore:
Patience / There Was A Time / The Seeker (The Who cover) / Paradise City
Για το RockOverdose,
Απόστολος Πανταζόγλου