Ημερομηνία δημοσίευσης: 5 Ιουνίου 2017
Το μελωδικό hard rock, κοινώς AOR, είναι δικαίως ένα παρεξηγημένο είδος, καθώς η πλειοψηφία του είδους γέμιζε τόσο έντονα τις συνθέσεις του με ζαχαρούχο γάλα και χρυσόσκονη, που καταντούσε περίγελος του κοινού, και ταυτόχρονα χαντακώνονταν οι πραγματικά αξιόλογες περιπτώσεις.
Μια από αυτές τις αξιόλογες περιπτώσεις είναι το supergroup των Night Flight Orchestra. Δημιουργημένο αποκλειστικά για να προσφέρει τα σέβη του στα αγαπημένα ακούσματα των ανθρώπων που το απαρτίζουν. Και μπορεί επειδή ανέφερα στην αρχή τη λέξη AOR να σας ήρθαν αυτόματα στο μυαλό όλα τα προκάτ και χωρίς ψυχή σχήματα που αποτελούν τη βιτρίνα της σκηνής, σας βεβαιώνω όμως πως οι Σουηδοί δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με αυτούς. Και πώς να γίνει αυτό, όταν οι μουσικές τους επιρροές έχουν να κάνουν με τα πιο σοβαρά σχήματα της σκηνής, όπως για παράδειγμα οι Foreigner?
Ακόμα και οι άξιες επιρροές όμως θα ήταν άχρηστες αν η χρήση τους ήταν τελείως λανθασμένη όπως γίνεται στα περισσότερα σχήματα. Συνήθως, το πρόβλημα δεν εστιάζεται στον παραγκωνισμό της κιθάρας, αλλά στην εντελώς φλώρικη και υπερβολική χρήση των πλήκτρων, και κατ' επέκταση των συνθέσεων. Εδώ, όχι μόνο έχουμε ένα καθαρά κιθαροκεντρικό άλμπουμ, αλλά και σωστή και διακριτική χρήση των πλήκτρων. Οι δε συνθέσεις, πέρα από τη μελωδία, διαθέτουν και την απαραίτητα βαρύτητα για ένα αποτέλεσμα υπέροχο, χωρίς να είναι γλυκουλίνικο.
Κι αν ακόμα έχετε κάποιο δισταγμό για το αν αξίζει να ασχοληθείτε με αυτό το άκουσμα, δοκιμάστε από μόνοι σας καλύτερα. Ίσως καλύτερα παρέα με ένα φίλο. Κι αν αυτός ο φίλος σας κοροϊδέψει γι αυτό που βάλατε να παίζει, ενημερώστε τον πως υπεύθυνοι για αυτή τη μουσική είναι οι Björn "Speed" Strid των Soilwork και Sharlee D'Angelo των Arch Enemy και Spiritual Beggars. Λογικά, η έκφραση της έκπληξής του θα είναι αξία ανεκτίμητη.
Βαθμολογία: 80/100
Για το Rock Overdose,
Σταύρος Πισσάνος
Comments
