Ημερομηνία δημοσίευσης: 28 Αυγούστου 2017
Το σερί των deathcore κυκλοφοριών για το 2017 συνεχίζεται και αυτή τη φορά το χτύπημα έρχεται από τους Αυστραλούς Thy Art Is Murder. Οι ίδιοι δεν κατατάσσουν τον ήχο τους σε αυτό το sub-genre, καθώς όπως έχουν πει ότι θεωρούν πως παρουσιάζουν διαφορές σε σχέση με άλλα συγκροτήματα, αλλά ταυτόχρονα έχουν βαλθεί να «κάνουν το deathcore και πάλι σπουδαίο». Όποια και να είναι η στάση τους, το “Dear Desolation” αδιαμφισβήτητα επαληθεύει αυτόν το στόχο.
Από τα εναρκτήρια “Slaves Beyond Death” και “The Son Of Misery”, δημιουργείται η εντύπωση ότι αλλάζουν ελαφρώς τα δεδομένα. Τρομερή αρχή που καθηλώνει, όπως αναλογεί σε έναν τέτοιο δίσκο, ο οποίος συνεχίζει κάνοντας πολλά νεύματα σε πιο κλασικές death metal μελωδίες. Κάποια παραδείγματα είναι τα “Death Dealer”, “Man Is The Enemy” και “Into Chaos We Climb”. Σαφώς υπάρχουν και στοιχεία που συνεχίζουν την deathcore “παραδοση”, σαν το “Puppet Master”, αλλά η μίξη κλασικού και μοντέρνου ήχου είναι αξιοσημείωτη. Aκόμη πιο ιδιαίτερο, το καταληκτικό “The Final Curtain”, θα μπορούσε από τη μία να υπάρχει σε κάποια παλιότερή τους δουλειά, όπως το “Hate”, αλλά ταυτόχρονα ταιριάζει τόσο πολύ σε αυτόν εδώ το δίσκο, πράγμα που δείχνει την εξέλιξή τους.
Το “Dear Desolation”, κρύβει πολλά σκληρά αλλά και μελωδικά σημεία, παρά τα τεταμένα riffs και τα εκρηκτικά drums. Μαζί με τα –κατά πολύ- βελτιωμένα φωνητικά, παρουσιάζουν ένα πολύ ισορροπημένο αποτέλεσμα, που μπορεί να καταφέρει δύο πράγματα τελικά: είτε 1) να κάνει τους καθαρολόγους της death metal να κρατάνε πιο ανοιχτό μυαλό προς το deathcore, είτε 2) να βάλει τους Thy Art Is Murder στο δρόμο για να αναδειχθούν ως μια νέα death metal μπάντα. Κρυφή τρίτη επιλογή είναι να συμβούν και τα δύο.
Μετά από ένα μέτριο προς καλό “Holy War” και μετά την αποχώρηση του CJ McMahon, στα φωνητικά, το 2015, η αλήθεια είναι πως αμφισβήτησα αρκετά το μέλλον της μπάντας. Η επιστροφή του όμως δεν άργησε. Όποιοι και να είναι οι λόγοι που οδήγησαν στην αποχώρηση αλλά και στην επαναφορά του McMahon, σίγουρα λειτούργησαν ως κινητήρια δύναμη, καθώς το “Dear Desolation” σηματοδοτεί τη συνέχιση της ανοδικής πορείας του συγκροτήματος.
Βαθμολογία: 80/100
Για το Rock Overdose,
Γεωργία Λαδοπούλου
Comments
