Καταρχήν να ενημερώσω πως, κάτι τέτοιες στιγμές, που στο άσχετο μπορεί να κλείνω κάτι στη στιγμή, χωρίς πολλή σκέψη μου συμβαίνει συχνά.
Πριν κάποια χρόνια το είχα ξαναπάθει με κάποιο tour που έκανε ο Nicko McBrain, σχετικά με κάποια drum clinics, αν θυμάμαι ήταν περίπου το 2010 ή 2012. Το ταξίδι εκείνο, που ήταν για το Μόναχο, δεν ολοκληρώθηκε ποτέ, γιατί το το αεροπλάνο δεν έφυγε ποτέ, αφού στο Μόναχο επικρατούσε τρελή ομίχλη για ώρες. Αν θυμάμαι επίσης καλά, γινόταν και αγώνας Champions League, με τη Bayern, και το παιχνίδι είχε καθυστέρηση ως προς την έναρξη. Anyway!
Επειδή με ξανάπιασε λοιπόν, και είδα μπροστά μου πως το fan club των Maiden θα έβγαζε μια προπώληση για τα μέλη αποκλειστικά από την Ticketmaster, είπα να το κάνω. Λονδίνο ταξιδεύω αρκετά συχνά λόγω δουλειάς. Οπότε δε θα είχα κάποιο θέμα σχετικά με το που και πως να πάω, σε ποιο αεροδρόμιο, τι να κλείσω, κτλ. Η αλήθεια είναι πως το Troxy δεν είχα ιδέα που ήταν. Βασικά είναι ένα θέατρο, με εξώστη, ανακαινισμένο από ότι είπε και ο Bruce.
Λοιπόν, κλείνω τα εισητήρια, με Ryan, το γνωστό δρομολόγιο, φτάνω Stansted, λεωφορείο για Baker str. διότι το αεροπλάνο φτάνει νωρίς στο Λονδίνο, οπότε είπα να κάνω καμιά βόλτα μέχρι να πάω στο χώρο της παρουσίασης. Το event ενημέρωνε πως οι πόρτες θα ανοίξουν στις 18.00 και θα ξεκινήσει στις 19.30. Αφού έκανα τις βόλτες, και βαρέθηκα, είπα να πάω κάπως νωρίτερα στο Troxy. Είχα σκοπό να πάω εκεί κατά τις 17.00, αλλά τελικά ξεκινησα να πηγαίνω κατά τις 15.00. Πήρα μετρό από Tottenham Court Road και κατέβηκα Liverpool Str. Station. Είπα να το κόψω με τα πόδια, καθώς είχα χρόνο αρκετό. Συνολικά έκανα 1 ώρα για να φτάσω στο Troxy χαλαρά χωρίς πίεση. Φτάνωντας εκεί, ήταν ήδη καμιά 12ριά άτομα. Οι περισσότεροι κάτω λογικά θα ήταν αρκετά νωρίτερα εκεί. Η αλήθεια είναι πως αυτό που παρατήρησα, ήταν πως είχαν έρθει, όλη τη βραδυά, άτομα μεγαλύτερης ηλικίας από ότι θα περίμενα. Νομίζω πως αν γινόταν κάτι αντίστοιχο στην Ελλάδα, θα ήταν αρκετά άτομα νεώτερης ηλικίας. Δε με χάλασε αυτό ίσα ίσα. Ήταν πολλά άτομα που πρέπει να ακολουθούν τους Maiden σε ότι κι αν κάνουν. Για παράδειγμα ήταν αρκετοί που να είχαν πάρει τη πτήση που είχε κάνει ο Bruce, προς Γαλλία, σχετικά με το τελευταίο album. Η ώρα πέρναγε, έφτασε το συνεργείο που θα έκανε τη κάλυψη του event, (γιατί έγινε και live streaming στο facebook), και αναρωτιόμουν μήπως έχει κι άλλη εισοδο. Σίγουρα είχε, τελικά προς τα εκεί ξεφόρτωναν κάμερες κτλ, ε λέω από εκεί θα μπει και ο Bruce. Αμ δε, εκεί που είμασταν στην ησυχία, μαζί με άλλα 2-3 άτομα ήρθε και μπήκε κανονικά από την είσοδο που θα μπαίναμε όλοι. Δυστυχώς δε πρόλαβα να πατήσω το rec εκεί...
Εκεί που περιμέναμε, ήταν αναγκαστικα η γωνία του δρόμου, και η πλαϊνή πλευρά του κτηρίου. Καθώς πέρναγε η ώρα, και έβλεπα αρκετούς να έρχονται, κοιτάζω στο πλάι και βλέπω άπειρα άτομα στη σειρά, πάλι καλά που πήγα νωρίτερα.
Φτάνει η ώρα λοιπόν, έρχονται άνθρωποι της ασφάλειας από το Troxy, μαε ενημερώνουν όλοι να έχουμε τα εισητήρια στο χέρι, και βουρ.
Ο έλεγχος μεγάλος, ότι κάμερα είχα πάνω μου τις άφησα στη reception. Με το που μπαίνουμε στο θέατρο, μας περίμεναν αρκετοί με βιβλία στο χέρι, που έδιναν στο κάθε ένα από εμάς, και χαρτάκια για το μπαρ, για μπύρες Trooper, κτλ. Τα βιβλία που πήραμε όλοι μας εκείνη τη βραδυά, μας είπε ο Bruce καταρχήν ότι είναι όλα υπογεγραμμένα, και πως είναι μια ειδική έκδοση με σκληρό εξώφυλλο και ένα μαύρο υλικό, που καλύπτει όλες τις σελίδες γύρω από το βιβλίο.
Αφού καθίσαμε, το θέατρο γέμισε, σίγουρα είχε πάνω από 1000 ατομα. Αρκετός κόσμος στο μπαρ, όλοι με Trooper στο χέρι. Καθώς περιμέναμε, ακούγαμε Dickinson (προφανώς) από τη σόλο καριέρα, χωρίς να ακούσουμε κάτι από Maiden.
Τα φώτα σβήνουν, δυναμώνει η μουσική, Road to Hell, και να τον. Αφού κάνει μια εισαγωγή για το ότι δεν ήξερε ότι υπάρχει αυτό το θέατρο, ήταν αρκετά ικανοποιημένος από το χώρο αυτό. Μας καλοσώρισε, μας είπε τι έχει το πρόγραμμα, και όμορφα κι ωραία όλοι χαλαροί κοιτάζαμε. Μας είπε πάρα πολλά πράγματα, αρκετά πράγματα που ναι δε γνωρίζαμε, πράγματα για το παρελθόν αλλά και το μέλλον του ίδιου και των Maiden. Έδωσε περισσότερο βάση σε ότι αφορά τα αεροπλάνα, το ότι πιλοτάρει, και σχετικά με τις επιχειρήσεις του σε αυτό τον τομέα. Κάτι που με χάλασε η αλήθεια, γιατί με τη παραμικρή ευκαιρία μίλαγε για αεροπλάνα. Για αρχή ξεκίνησε διαβάζοντας κάποια κομμάτια από το βιβλίο που αυτός θεώρησε σημαντικά.
Η όλη βραδυά ήταν 2 μέρη, το 1ο που μας διάβασε και που είδαμε κάποιες φωτογραφίες, εξηγώντας σε όλους το τι βλέπουμε, φωτογραφίες που είναι στο βιβλίο, είτε με τον Rod Smallwood, είτε κάποιες δικιές του σχολιάζοντας τις κατά καιρούς ενδυμασίες που άλλαζε στα live. Αφού τελείωσε το 1ο μέρος, έγινε ένα αρκετό μεγάλο διάλειμμα. Στο 2ο, θα διάβαζε ερωτήσεις του κοινού και θα έδινε τις απαντήσεις του. Αυτό έγινε με τον εξής τρόπο. Μόλις μπήκαμε στο θέατρο, και ο καθένας πήγε στη θέση που βρήκε να κάτσει, στις καρέκλες μας περίμεναν κάποια χαρτάκια και στυλό, που μπορούσαμε ο καθένας να γράψει τη δική του ερώτηση στον Bruce. Κάποια στιγμή του 1ου μέρους, πέρασε κόσμος και μάζευε αυτά τα χαρτάκια. Εννοείται ότι δε θα διάβαζε όλων τις ερωτήσεις, απλά στο διάλειμμα έκανε ένα ξεκαθάρισμα μάλλον από τη πρώτη 50αριά που είδε και τις επέλεξε για να απαντήσει.
Κάτι επίσης που δε μου άρεσε, ήταν πως ενώ θεωρητικά θα απαντούσε σε ερωτήσεις σχετικά με το βιβλίο, είχε επιλέξει αρκετά άσχετες για να απαντήσει. Δε λέω σε καμιά περίπτωση πως δε ξέρει τι κάνει ή γιατί το κάνει, ή πως επειδή δεν άρεσαν προσωπικά σε εμένα, σημαίνει πως όντως ήταν έτσι. Αυτό που λέω και είναι η σκέψη μου, είναι το εξής: το συγκεκριμένο event ήταν το 1ο του σχετικά με τη παρουσίαση και το tour που θα κάνει σε Ευρώπη και Αμερική, θεωρώ πως ακριβώς ήταν το 1ο event, δεν ήταν αρκετά σωστή η διαχείριση χρόνου και ερωτήσεων/απαντήσεων που θα μπορούσε να ακούσει και το κοινό. Αρκετές ερωτήσεις και απαντήσεις πάλι είχαν να κάνουν με αεροπλάνα κτλ. Δηλαδή "ποιό είναι το αγαπημένο σου αεροπλάνο", που προσωπικά δε με ενδαφέρει να μάθω. Με ενδιέφερε να μάθω λεπτομέρειες πχ για κάποιες εποχές ως τραγουδιστή σόλο, είτε για εποχές Maiden, είτε το θα κάνει στο μέλλον.
Η δική μου ερώτηση ήταν σχετικά σε όλη του τη καριέρα, πότε βρήκε μπροστά του τις μεγαλύτερες δυσκολίες. Δε την επέλεξε, αλλά κάποια στιγμή έδωσε μια απάντηση, πως όταν έφυγε από τους Maiden, δεν είχε πλάνο σχετικά με το τι θα έκανε, αφού έφυγε. Είπε αρκετά επίσης για τη δυσκολία που αντιμετώπισε με το θέμα της υγείας του, σχετικά με το εαν θα άλλαζε κάποια πράγματα στα πρώτα album στη σόλο καριέρα του, και σχετικά με τη ταινία που είχε κάνει, Chemichal wedding.
Από αυτά που είπε εγώ κρατάω πως απάντησε θετικά ότι και με Maiden και σόλο θα κυκλοφορήσουν νέα albums, πως όλοι στη μπάντα και οι 6, όσο είναι μαζί, έχουν τη μπάντα πάνω από όλα, χωρίς εγωισμούς. Επίσης πως ποτέ δεν έχει διδαχθεί φωνητικά, μόνο από κάποια βιβλία. Μας είπε πως δεν έχει κανένα tattoo, όχι πως έχει κάτι εναντίον αυτών που έχουν, αλλά από ότι διάβασα και στο βιβλίο, του είχε κάνει κακή εντύπωση κάποια τατουάζ, σχετικά μηδενικής ποιότητας που έκαναν κάποιοι δικοί του και τα είχε δει σε μικρή ηλικία, αφού ο παππούς του ήταν στα ορυχεία. Το μόνο που ανέφερε για αυτό, είναι πως του είχαν κάνει κι έχει μείνει μια τελεία, στο κέντρο του σώματός του, ώστε κάθε φορά που πήγαινε για εξετάσεις για τον καρκίνο, να είναι στο κέντρο σε κάθε μηχάνημα. (σιωπή...) Μας ανέφερε πως κατέληξε στο Coming Home, έκανε αναφορά πάλι σχετικά με ένα ταξίδι που μετέφερε Άγγλους στρατιωτικούς, κτλ. Αυτό το κομμάτι κράτησε 45 λεπτά και τέλος.
Φεύγωντας το μόνο που ήθελα ήταν χρόνος να διαβάσω το βιβλίο. Εννοαίται όλοι το ξεφυλλίζαμε, και πηδάγαμε από ενότητα σε ενότητα μήπως στα γρήγορα μάθουμε κάτι νωρίτερα, αντίνα το διαβάσουμε από την αρχή. Γυρίζωντας και έχοντας διαβάσει αρκετές σελίδες στο αεροπλάνο της επιστροφής, και άλλο τόσο μέχρι στιγμής, έχω παρατηρήσει τα εξής. Αναφέρει αρκετά τους γονείς του, ενώ δεν έχει περάσει τα καλύτερα παιδικά χρόνια. Αναφέρει κάποια αγαπημένα πρόσωπα, που αυτά είναι και που τον μεγάλωσαν και οφείλειόπωςλέει αρκετά σε αυτούς.
Μιλάει για το που πήγαινε και που κατέληξε (ως τραγουδιστής). Το πως μπήκε στους Maiden αλλά και την εποχή Samson. Αναφέρει ιστορίες από όλες τις περιόδους και σίγουρα θα είχε κι άλλα ακόμη να συμπεριλάβει αλλά τα άφησε. Το βιβλίο είναι ήδη πολλές σελίδες, και θα έπρεπε κανονικά να ήταν διπλάσσιο. Το όλο event δε μετάνιωσα σε καμία περίπτωση, παρά τη κάποια ταλαιπώρια. Μετά από αυτό το event, ανακοίνωσε κι άλλες εμφανίσεις, και πιο κεντρικά στο Λονδίνο. Σίγουρα μπορείτε να τσεκάρετε, και όποιος έχει τη δυνατότητα, θα ήταν κάτι που θα θυμάται. Το περιεχόμενο έχει βγει και σε audio book, και όπως είπε ο Bruce, βγήκε σύνολο 666 λεπτά. Τα λέμε...
Για το Rock Overdose,
Πάνος Ηλιόπουλος
Comments
