Ημερομηνία δημοσίευσης: Δεκεμβρίου 4 2017
Οι Καλιφορνέζοι Entheos είναι ένα σχετικά νέο σχήμα, που υπάγεται στην υποκατηγορία του technical death metal. Αποτελούμενοι κυρίως από πρώην μέλη των Animals As Leaders, Animosity και The Faceless, πράγμα που δελεάζει πάρα πολύ έναν γνώστη του είδους να ακούσει τους ακούσει, αφού στην ουσία έχουμε να κάνουμε με ένα supergroup. Έχοντας βγάλει τον πρώτο τους δίσκο πριν από έναν περίπου χρόνο, ο δεύτερος, με τίτλο “Dark Future”, δεν άργησε.
Όπως θα ήταν αναμενόμενο, το δυνατό τους χαρτί είναι η ενορχήστρωση. Από τα πιο ήρεμα και χαλαρά “Black Static (I)” και “White Noise (I)” με τα μετρημένα riffs και φωνητικά, το “Dark Future” σου επιβάλλει να το πάρεις σοβαρά. Ακόμα και η εισαγωγή του “Pulse of a New Era” με το όχι και τόσο διακριτικό synthesizer, μπορεί να παραλειθφεί και ακόμη και να καταλήξει να ακούγεται απολαυστικό και εξίσου σοβαρό. Οι μπασογραμμές στα “Inverted Earth” και “Suspended Animation”, αναδεικνύουν πολύ όμορφα τα κομμάτια. Καθ’όλη τη διάρκεια του δίσκου το κάθε μέλος της μπάντας φαίνεται να κατέχει πάρα πολύ καλά το στοιχείο του, αφού οι ρυθμικές και οι τονικές μεταβάσεις γίνονται πολύ αβίαστα και ευχάριστα. Οι Entheos, την ίδια στιγμή που δημιουργούν δυναμικές μελωδίες οι οποίες έχουν πάντα στο επίκεντρό τους το τεχνικό κομμάτι, μπορούν να μεταβούν σε πιο μουδιασμένους ήχους, που θυμίζουν μέχρι και Periphery στην εκτέλεση μαζί με τα σκισίματα στη φωνή της Chaney Crabb.
Ενάντια όμως στη γενική εικόνα του “Dark Future”, η ηλεκτρονική παρέμβαση στον ήχο της μπάντα είναι αρκετά εμφανής και σε περισσότερα κομμάτια, πράγμα που μπορεί εύκολα να ξενίσει κάποιον που έχει επενδύσει περισσότερο στις παραδοσιακές death metal προοπτικές. Κατά τη δική μου άποψη όμως, οι συνθέσεις αυτές λειτουργούν περισσότερο ως παράγοντες που βοηθούν στη δημιουργια της κατάλληλης ατμόσφαιρας που πρέπει να συνοδεύει έναν τέτοιο δίσκο, αν και σε μια – δυο στιγμές η μετάβαση οφείλω να ομολογήσω πως ακούγεται λίγο πιο αφύσικη από ότι θα έπρεπε.
Μικρό, όμως, το κακό και τα μειονεκτήματα του δίσκου, καθώς όλα τα υπόλοιπα στοιχεία αναπληρώνουν για τις όποιες μικρές στιγμές δυσφορίας μπορεί να υπήρξαν κατά τη διάρκεια της ακρόασης, παρόλο που μπορεί να σταθούν εμπόδιο στους λάτρεις των πρώτων κυκλοφοριών των Entheos στo να απολαύσουν το “Dark Future”. Σαν μεμονωμένη εικόνα πάντως, συστήνεται ανεπιφύλακτα.
Βαθμολογία: 80/100
Για το RockOverdose,
Γεωργία Λαδοπούλου