CALIBAN – “Elements”

Σε ποιον να πεις ότι οι Caliban μετρούν πλέον 21 χρόνια στη μουσική βιομηχανία και να σε πιστέψει. Ούτε κι εγώ το πίστεψα κάποια χρόνια πριν που τους ανακάλυψα, ότι αποτελούν συγκρότημα από το ’97, πράγμα που τους κάνει από τα παλαιότερα ονόματα στην μοντέρνα metal μουσική σκηνή. Οι ίδιοι, δεν αρέσκονται να κατηγοριοποιούν τον ήχο τους και σε αυτό το σημείο, με τον 11^ο δίσκο τους, δεν έχει και πολλή σημασια κιόλας. Το “Gravity” του 2016, προσωπικά δε με ενθουσίασε και πολύ, αν και υπάρχουν κομμάτια που τα ακούω με την ίδια όρεξη ακόμη και σήμερα. Αλλά ό,τι και να λέμε, θα ήταν πολύ δύσκολο μετά από τόσους δίσκους να υπάρξει κάτι καινούργιο να εκπλήξει τον ακροατή.

Όλα αυτά φυσικά μέχρι που ήρθε το “Elements” φέτος να δώσει άλλον αέρα στην μπάντα. Οι Caliban έχουν δοκιμάσει ουκ ολίγα πράγματα στον ήχο τους και από αυτά πήραν την αγριάδα και την ένταση της μουσικής τους και έδωσαν μορφή στο “Elements”. Σε 13 χορταστικά κομμάτια, ξεδιπλώνεται η άπλετη ενέργεια που ακόμα φαίνεται πως έχουν, με μικρά μελωδικά διαλείμματα εκεί που πραγματικά χρειάζεται. Για παράδειγμα, από την αρχή γίνεται φανερή η αναζωογόνηση του συγκροτήματος, με τη σφοδρότητα που κουβαλάνε κομμάτια σαν τα “This Is War” και “Intoxicated”, τα οποία κρύβουν τρομερή δυναμικότητα ακόμα και στα ρεφρέν τους που κατά κύριο λογο απαρτίζονται από καθαρά φωνητικά. Η μελωδικότητα από την άλλη, δεν ήταν ποτέ κάτι που έλειπε από τους Caliban, και αυτό φαίνεται από το “Before Later Comes Never”, που ήταν και από τα πρώτα δείγματα του “Elements” μήνες πριν. Εδώ τα πράγματα χαλαρώνουν, μέχρις ότου τα ηνία αναλάβει ο CJ McMahon των Thy Art Is Murder, σε ένα κομμάτι που γράφτηκε γάντι για τη φωνή του και το στιλ μουσικής που πρεσβεύει, δίνοντας από νωρίς το πρώτο χαρακτηριστικό breakdown, που με έκανε να σηκώσω λίγο τα φρύδια, καθώς ένα ακούσιο επιφώνημα θαυμασμού έβγαινε από το στόμα μου.

Τη σκυτάλη αναλαμβάνουν πιο μελωδικά ηχοτόπια, που κατευνάζουν λίγο τα πνεύματα, με κομμάτια σαν το “My Madness” να θυμίζουν περισσότερο παλιές δουλειές των Caliban, προσδίδοντας μια ευχάριστη αναπόληση, κοντά στα μισά του δίσκου. Το κομμάτι που αναλαμβάνει να χωρίσει στη μέση το “Elements” είναι το “I Am Fear”, και το κάνει με τον καλύτερο τρόπο, αφού πρόκεται για τα κομμάτια που ξεχωρίζουν περισσότερο. Έπειτα, εκεί που ο πειραματισμός γίνεται πιο εμφανής είναι στο “Carry On”, που κυμαίνεται σε πιο nu metal επίπεδα, και καταφέρνει να ξεχωρίζει όταν στέκεται ανάμεσα σε κομμάτια όπως το “Delusion” και το “Masquerade” που επισημαίνουν την ένταση που αποδίδει η μπάντα στη μουσική της. Τα πράγματα γίνονται λίγο αδιάφορα στα “Incomplete” και “The Great Unknown” που μου θύμισαν το διχαστικό “Gravity”, όμως το “Sleepers Awake” αναλαμβάνει να γράψει έναν αξιοπρεπή επίλογο για τα δεδομένα του υπόλοιπου “Elements”.

Δεν περίμενα ότι θα το πω αυτό, αλλά οι Caliban είναι τελικά από τα πιο σημαντικά συγκροτήματα που εκπροσωπούν το metalcore και παρεμφερή είδη. Πάντα έκαναν προσεκτικές κινήσεις και συνέχεια βήματα εμπρός, χωρίς να καταλήγουν να επιχειρούν ακραιότητες. Έχουν χτίσει την καριέρα τους σιωπηλά και έχουν πλέον κατακτήσει τη θέση που τους αξίζει. Το “Elements” δρα ως υπενθύμιση ότι αυτό που κάνουν, πηγάζει από τις καρδιές τους και γι αυτό δεν είχαν σχεδόν ποτέ κάποια άτυχη στιγμή στις κυκλοφορίες τους. Είναι εγγυημένο, λοιπόν, πως οι Caliban πάντα θα ενθουσιάζουν όποιον κάτσει να τους ακούσει.

Βαθμολογία: 85/100

Για το Rock Overdose,

Γεωργία Λαδοπούλου