Ημερομηνία δημοσίευσης: 7 Ιουλίου 2018
Το να συνεχίζεις να κυνηγάς τα όνειρα σου ακόμα και όταν όλα πάνε στραβά αν μη τί άλλο δείχνει ότι το θες πολύ. Η Joanna Sadonis έχει συνδέσει το όνομα της με συγκροτήματα που δεν στεριώνουν για κανένα λόγο. Έτσι έγινε με τις The Oath το 2014 και παραλίγο να γίνει και με τους Lucifer που ξαφνικά άλλαξε όλο το line-up και πάλι είναι αναγκασμένη να κάνει ένα νέο ξεκίνημα
Μην έχοντας σαν βασικό συνεργάτη τον Gaz Jennings (Death Penalty, Septic Tank, ex-Cathedral) πλέον θα έπρεπε να βρει έναν αντικαταστάτη που θα μπορούσε να γεμίσει αυτό το τεράστιο κενό που δημιουργήθηκε. Tο βρήκε στο πρόσωπο του Nicke Andersson (Imperial State Electric, The Hellacopters, ex-Entombed) που αναλαμβάνει να συνυπογράψει τις συνθέσεις και να παίξει στο στούντιο τα τύμπανα, το μπάσο και τις μισές κιθάρες (τις υπόλοιπές κιθάρες τις έπαιξε ο έτερος κιθαρίστας του σχήματος Robin Tiderbrick).
Όπως είναι λογικό υπάρχει αλλαγή στον ήχο γιατί υπάρχει άλλος συνθέτης (ο ένας από τους δύο). Το “Lucifer II” είναι σαφώς στο ύφος του που είχε το συγκρότημα από την αρχή (Heavy Rock δηλαδή late ‘60s και ‘70s) απλά δεν είναι τόσο βαρύ όσο ήταν ο προκάτοχος του και δεν μου βγάζει το occult στοιχείο που υπήρχε στον προηγούμενο δίσκο. Θέλουν και καταφέρνουν να φτιάξουν τραγούδια πιο εύπεπτα και γιατί όχι περισσότερο φιλικά στο ραδιόφωνο. Το αποτέλεσμα είναι ένας δίσκος που τον ακούς με μεγάλη ευκολία που δεν γίνεται καθόλου κουραστικός και σίγουρα μετά από την πρώτη κιόλας ακρόαση θα τον σιγοτραγουδάς. Βοηθάει και η παραγωγή που είναι ζεστή και ακούγεται αναλογική (δεν γνωρίζω αν όντως είναι) με την μίξη να την αναλαμβάνει ο Ola Ersfjord (Tribulation, Primordial, κ.α.)
Οι δημιουργοί του“Lucifer II” πετυχαίνουν το σκοπό τους. Να δημιουργήσουν δηλαδή ένα δίσκο με δυναμικές, με μεγάλα ρεφρέν με αναφορές στα Acid Rock, Blues λίγο Prog. Δεν ξέρω ποια θα είναι η συνέχεια του συγκροτήματος αλλά σίγουρα η προσθήκη του Nicke Andersson τους έδωσε την δυνατότητα να βάλουν μεγαλύτερη ποικιλία στη μουσική τους. Ουσιαστικά οι Lucifer κάνουν ένα δεύτερο ξεκίνημα που δε θα έχει καμμιά απολύτως αξία αν δεν υπάρξει σταθερός πυρήνας στο σχήμα. Νομίζω ότι αν μείνουν ως έχουν τα πράγματα θα ακούσουμε ακόμα καλύτερα πράγματα από αυτούς.
Βαθμολογία: 70/100
Για το Rockoverdose.gr
Κωνσταντίνος Μπενάς