THEO – “II (Through My Eyes)”

Ημερομηνία δημοσίευσης: 10 Ιουλίου 2018

 

 

Κάποιοι άνθρωποι χάνονται... Κάποιοι νομίζουμε πως χάνονται...
Το δεύτερο συμβαίνει με τον THEO.  Μετά τις δύο δισκάρες των Descending, "Enter Annihilation" του 2008 και "New Death Celebrity" του 2011 και την ουσιαστική διάλυση της μπάντας, λογικό θα ήταν κάποιος να νομίσει πως χάθηκε και η παιχτούρα πίσω από τις κιθάρες.
Κι όμως, ο ΤΗΕΟ είναι εδώ.  Φέτος δίνει το παρόν ξανά, με τον δεύτερο προσωπικό του δίσκο με τον εύλογο τίτλο "II" για το μουσικό μέρος και τον υπότιτλο "Through My Eyes", που καταφανώς δίνει το στίγμα για το στιχουργικό κομμάτι που θα χαρακτήριζα έως και ενδοσκοπικό.

 

Πως γίνεται να χαθεί ένας μουσικός από την σκηνή που έχει αποδείξει τι αξίζει όχι μόνο από τις μουσικές κυκλοφορίες, αλλά και από τις μουσικές συνεργασίες;  Δεν γίνεται, είναι η απάντηση.  Εκτός κι αν η καταγωγή και διαμονή σου είναι στην Ελλάδα. Κάτι που εν μέρει μόνο ισχύει, όπως μπορώ να υποθέσω, για τον ΤΗΕΟ. Massacre Records, Henrik Udd, Fredrik Nordström, Henning Basse, όλα ονόματα που χτυπάνε το καμπανάκι «κάτι-συμβαίνει-εδώ». Και όντως κάτι συμβαίνει εδώ.

 

Αυτή την φορά ο ΤΗΕΟ έχει διαλέξει τέσσερις τραγουδιστές για να ερμηνεύσουν τα τραγούδια του δίσκου. Thanasis Tiblalexis (Dendrites), Alex S Wamp (The Black Capes, Potergeist), Fotis Tampas (Scarletborn) και Noir (Descending). Στο ίδιο μήκος κύματος οι ερμηνείες, southern-stoner-rock-metal, ένα στυλ που υιοθετεί ο δίσκος στο μεγαλύτερο μέρος του.

 

Ο δίσκος δεν είναι ούτε πρωτοποριακός, ούτε καινοτόμος.  Είναι απλά καλοπαιγμένο metal.  Και με αυτό δεν εννοώ πως ξέρουν όλοι πως να παίζουν καλά τα όργανά τους. Τώρα που οι κιθάρες είναι φτηνές, τα μαθήματα τζαμπέ και οι ηχογραφήσεις γίνονται από τα λάπτοπς, μπορεί ο καθένας να παίξει, να τραγουδήσει, να φτιάξει μπάντες, να έχει γκρούπις, σελίδες στα σόσιαλ μύδια κλπ κλπ. Η υπερπληθώρα (sic) τέτοιων τύπων κάνει και ένα καλό: παίχτες σοβαροί να ξεχωρίζουν παίζοντας απλό, καλό metal. Όπως στην προκειμένη περίπτωση του ΤΗΕΟ.

 

Προσωπικά έχω ξεχωρίσει το δεύτερο κομμάτι του δίσκου "Dead Inside", όχι επίτηδες, αλλά επειδή μου έχει κολλήσει στο μυαλό. Ολόκληρο το album αξίζει να ακουστεί, όχι μόνο από τους φανατικούς του είδους.

 


Βαθμολογία: 80/100

 

Για το Rockoverdose.gr

Acliff

Comments