Ημερομηνία δημοσίευσης: 22 Νοεμβρίου 2018
Πάντα ήμουν της άποψης ότι στις εκάστοτε μουσικές μόδες που εμφανίζονται πρέπει να έχουμε υπομονή, για να δούμε τελικά ποια από όλα αυτά τα συγκροτήματα που εμφανίζονται μπορούν να μας δώσουν κάτι παραπάνω.
Βέβαια οι Unearth λίγο πολύ είχαν βγάλει τους εαυτούς τους έξω από το metalcore από καιρό πριν, αλλά εντάξει κακά τα ψέματα metalcore παίζουν. Σε σχέση όμως με τους “συναδέλφους” τους οι Unearth όσο περνούν τα χρόνια γίνονται καλύτεροι και δεν βουλιάζουν στην μετριότητα.
Τέσσερα χρόνια μετά το ακόμα πολύ καλό “Watchers of Rule” που για κάποιο λόγο το συγκρότημα δεν το θεωρεί πολύ πετυχημένο…κάτι θα ξέρουν παραπάνω. Οι Unearth συνεχίζουν το ίδιο δυνατά με το “Extinction(s)” αν και κοιτάνε λίγο παραπάνω στο παρελθόν τους που μεταξύ μας δεν νομίζω ότι χαλάει και κανέναν. Φτιάχνουν ένα δίσκο ότι πρέπει για να ”σπάσεις” τα άλατα του σβέρκου σου.
Το “Extinction(s)” απαιτεί από τον ακροατή να το ακούσει δυνατά. Ακούγοντας το η κίνηση να δυναμώσεις το volume γίνεται αυτόματα. Ο δίσκος είναι γεμάτος από τραγούδια που προορίζονται για live favorites. Το αστείο της υπόθεσης είναι πως αν έχετε ακούσει/δει το βίντεο που έβγαλε μερικές μέρες πριν το συγκρότημα για το τραγούδι “One With The Sun” και σας άρεσε (και σε έμενα μου έκανε καλή εντύπωση) γρήγορα θα συνειδητοποιήσετε ότι είναι μαζί με το “No Reprisal» τα πιο αδύναμα τραγούδια του δίσκου. Το ότι χαρακτηρίζω “αδύναμα” φυσικά δεν εννοώ ότι δεν είναι καλά τραγούδια απλά είναι λίγο πιο πίσω σε σχέση με τα υπόλοιπά. Όταν ένας δίσκος περιέχει τραγούδια όπως τα "Incinerate", “Cultivation of Infection”, “The Hunt Begins”, “Hard Lined Downfall” και “Sidewinder”, μπορείς εύκολα να κάνεις την σύγκριση.
Είναι κρίμα να μην ακούσει κάποιος έναν δίσκο σαν το “Extinction(s)” μόνο και μόνο επειδή έχει την ταμπέλα του metalcore. Νομίζω ότι αν κάποιος το ακούσει θα βρει μέσα του περισσότερα πράγματα που του αρέσουν από αυτά που τον χαλάνε. Τώρα αν κάποιος το ακούσει και δεν του αρέσει αυτό είναι κάτι που μπορεί να γίνει για οποιοδήποτε δίσκο. Οι Unearth για έβδομη φορά μας απέδειξαν ότι δεν είναι ένα “προϊόν” μιας εταιρίας μόνο και μόνο για να υπηρετήσει μια μόδα (που πλέον έχει ξεφουσκώσει). Αλλά κάνουν αυτό που πιστεύουν, κάτι που φαίνεται στους δίσκους που μας χαρίζουν.
Βαθμολογία: 80/100
Για το Rockoverdose.gr
Κωνσταντίνος Μπενάς