Συντάκτης: Βαγγέλης Κατσής
Ο Emile δεν είναι αλλός από τον Emil Bureau, τον frontman των ανερχόμενων Δανών The Sonic Dawn και το “The Black Spider” αποτελεί τον πρώτο του solo δίσκο. Για τους Sonic Dawn τα είπαμε στο άρθρο για το καινούριο τους άλμπουμ “Enter The Mirage”, που κυκλοφορησε πρόσφατα, οπότε δε θα τα επαναλάβω και εδώ. Εδώ θα αναφερθώ όσο περισσότερο γίνεται στον Emil Bureau και στα γεγονότα που τον ώθησαν σε αυτό το «δημιουργικό ντελίριο έμπνευσης», αφού μέσα σε ενάμιση περίπου χρόνο έγραψε τόσο το “Enter The Mirage” όσο και το “The Black Spider”. Τα προηγούμενα χρόνια, ο Emil έχασε σε σύντομο χρονικό διάστημα τον πατέρα του, αλλά και τη δουλειά του. Ο συνδιασμός των δύο γεγονότων τον ώθησε στην απόφαση-υπόσχεση ότι από τότε και μπρος θα «υπηρετούσε» με τις πράξεις του μονάχα τις αρετές της ειρήνης, της αγάπης και της ελευθερίας. Συνειδητοποιώντας ότι τίποτα σε αυτό τον κόσμο δεν είναι εύκολο, αποφάσισε να αφοσιωθεί στη μουσική, τόσο με το συγκρότημά του, όσο και με το προσωπικό του project, που δεν είναι άλλο από το Emile.
Κάπως έτσι φτάσαμε στο “The Black Spider”, ένα ακουστικό -στην πλειοψηφία του- άλμπουμ γεμάτο με νοσταλγικές και κατά σημεία απόκοσμες μελωδίες. Τραγούδια για τη ζωή και το θάνατο, την απώλεια αλλά και την αβεβαιότητα της καθημερινότητας του καθενός, συνδιάζονται άψογα μεταξύ τους. Το αποτέλεσμα δικαιώνει πλήρως τον Emil, μιας και τα μηνύματα γίνονται ξεκάθαρα αντιληπτά, είτε ερμηνεύει στα αγγλικά είτε στη μητρική του γλώσσα. Στο άλμπουμ υπάρχουν και πιο ανάλαφρα –τουλάχιστον όσον αφορά τη μελωδία- τραγούδια, όπως το “Weight Of The World”. Οι στίχοι είναι κάπως απαισιόδοξοι και έρχονται σε αντίθεση με τη μουσική του τραγουδιού που είναι πιο ανάλαφρη, ειδικά αν συγκριθεί με την πλειονότητα των συνθέσεων του άλμπουμ. Τα περισσότερα κομμάτια του “Black Spider” εξελίσσονται με πιο αργούς ρυθμούς, με «οικείους» ήχους και γλυκές, αλλά ταυτόχρονα απόκοσμες μελωδίες, κάνοντας έτσι το άκουσμα του δίσκου ιδιαίτερα ευχάριστο. Τα έντεκα τραγούδια του, φτάνουν σε συνολική διάρκεια τα 38 λεπτά.
Κατά μία έννοια, ο δίσκος είναι χωρισμένος σε δύο ενότητες. Στα πρώτα πέντε τραγούδια ο Emil τραγουδάει στα αγγλικά, ενώ στα υπόλοιπα έξι τραγουδάει στα δανικά. Κατά τ’άλλα, το ύφος και η αισθητική δεν αλλάζουν ιδιαίτερα από την αρχή ως το τέλος. Ίσως στα πρώτα τραγούδια ο Emile να είναι λίγο πιο ευδιάθετος και ανάλαφρος, παρομοιάζοντάς τα έτσι με την περίοδο της ζωής του, που ήταν ακόμα πραγματκά ευτυχισμένος. Στην πορεία, έρχεται το πέμπτο κατά σειρά τραγούδι με τίτλο “Life Upside Down”, το οποίο νομίζω τα λέει όλα από μόνο του και έπειτα ο Emil τραγουδάει μόνο στα δανικά. Η μουσική γίνεται κάπως πιο απόκοσμη και μελαγχολική, παρ’όλα αυτά δε χάνει ποτέ την οικειότητά της και αυτή την αίσθηση της νοσταλγίας, που εντοπίζεται παντού στο άλμπουμ. Ο δίσκος αποτελείται από πραγματικά «όμορφα» τραγούδια, οπότε μου είναι αρκετά δύσκολο να ξεχωρίσω κάποια. Ίσως τα “Life Upside Down”, “Det Kollektive Selvmord” και “I Krystalkuglens Skaer” να μίλησαν λίγο παραπάνω στην ψυχή μου από τα υπόλοιπα, αλλά η δύναμη στο συγκεκριμένο δίσκο βρίσκεται στο σύνολό του και όχι στις μονάδες του.
Το “The Black Spider” είναι ένας απόλυτα προσωπικός δίσκος του Emil Bureau, σχεδόν σαν εξομολόγηση ή σαν να «ξεφορτώνεται» το βάρος από όλες τις προσωπικές του απώλειες. Με ζεστό ήχο, παρόμοιο με των Sonic Dawn σε λίγα σημεία, συγκινητικές συνθέσεις και ειλικρινείς στίχους, το πρώτο solo εγχείρημα του Emile κρίνεται ως επιτυχές. Το “The Black Spider” θα κυκλοφορήσει καθυστερημένα την 1η Μαϊου του 2020 μέσω της Heavy Psych Sounds.
Βαθμολογία: 72/100
Για το Rock Overdose,
Βαγγέλης Κατσής
Comments
