Συντάκτης: Βαγγέλης Κατσής
Οι Soldati είναι το συγκρότημα που δημιούργησε ο Sergio Chotsourian (Sergio Ch.) μετά τη διάλυση των Αργεντίνων Los Natas το 2012. Ο Sergio ήταν ο frontman των Los Natas, επομένως η οποιαδήποτε επόμενή του κίνηση σίγουρα θα είχε ενδιαφέρον. Οι Soldati λοιπόν, από τη σύστασή τους μέχρι και πρόσφατα είχαν κυκλοφορήσει μονάχα ένα EP το 2016, αποτελούμενο από τέσσερα τραγούδια και με ομολογουμένως κακή ποιότητα ήχου. Πλέον, το 2020, ήρθε η ώρα για τους Αργεντίνους να κυκλοφορήσουν το πρώτο τους full-length, στο οποίο περιλαμβάνονται όλα τα τραγούδια του EP τους, φυσικά επανεκτελεσμένα.
Όποιος πιστεύει ότι οι Soldati αποτελούν συνέχεια των Los Natas κάνει πολύ μεγάλο λάθος. Οι Soldati αφήνουν τις μελωδικότητες του stoner να αναλάβουν δευτερεύοντες ρόλους και αφήνουν το sludge να αναλάβει ρόλο πρωταγωνιστή. Αν κάποιος προσπαθούσε να περιγράψει όσο πιο λακωνικά γίνεται το είδος μουσικής που παίζουν οι Soldati, νομίζω ότι ο όρος «τσαντισμένο» stoner θα ταίριαζε απόλυτα. Το “Doom Nacional” είναι ένα απίστευτα δυναμικό άλμπουμ στο οποίο και τα επτά τραγούδια του κοπανάνε ανελέητα, ειδικά αν σκεφτεί κανείς ότι πρόκειται για έναν stoner δίσκο σε τελική ανάλυση. Ανά σημεία, το αμιγώς stoner παρελθόν του Sergio Ch. ξεπηδάει και η κατάσταση γίνεται λίγο trippy, αλλά οι ταχύτητες και οι δυναμικές παραμένουν αμείωτες. Θα προτιμούσα να δω λίγη παραπάνω ευελιξία από τους Soldati σε αυτόν τον τομέα. Επίσης, το γεγονός ότι ο Sergio ερμηνεύει στα Ισπανικά μπορεί στην αρχή να μη μου καθόταν, αλλά μετά απο αρκετές ακροάσεις, συνειδητοποίησα πως άλλο πράγμα ήταν αυτό που με «ξίνιζε». Εκτός από την ερμηνεία σαν ερμηνεία, που ας πούμε δεν τη θεωρώ ιδανική, πιστεύω πως τα φωνητικά βρίσκονται σε λίγο πιο υψηλή ένταση στη μίξη απ’ότι χρειάζεται. Για να είμαι απόλυτα ειλικρινής, θα μπορούσε άνετα ο δίσκος να είναι instrumental, διότι από μουσικής άποψης πρόκειται για έναν αρκετά καλό δίσκο.
Ένα εξίσου σημαντικό θέμα είναι το flow –η ροή- ενός δίσκου, κάτι που αγνοείται στο “Doom Nacional”. Το άλμπουμ δεν έχει μια σταθερή δυναμική ανοδική πορεία ή κάποια δομή γενικότερα. Σαν roller coaster, πάει τον ακροατή πάνω-κάτω συνεχώς, κάτι που δε βρίσκω ιδιαίτερα απολαυστικό. Ο δίσκος ξεκινάει με το “From Skulls”, τραγούδι που θεωρώ ως το καλύτερο του δίσκου με διαφορά, καθώς έχει ξεκάθαρη δομή και σωστό χτίσιμο μέχρι την κορύφωσή του. Μετά έχουμε το “Suicide Girl”, ένα επίσης αρκετά καλό τραγούδι και με το οποίο αρχίζει το ανελέητο κοπάνημα που ανέφερα παραπάνω. Στην πορεία έχουμε το “Whisky Negro”, τραγούδι που προσπαθεί να κινηθεί στα πλαίσια του “From Skulls”, αλλά καταλήγει να είναι επαναλαμβανόμενο και κουραστικό. Το “La Electricidad Del Arbol Caido” ξεκινάει με αργό ρυθμό και το πάει αρκετά καλά μέχρι περίπου τα μισά του, όπου αρχίζει και πάλι το ανεξήγητο τουπά-τουπά. Αντί τουλάχιστον να εκμεταλλευτούν όλο αυτό το momentum που έχτισαν -από το πουθενά βέβαια-, οι Soldati επιλέγουν να ξαναρίξουν ταχύτητες μόνο και μόνο για να κλείσουν τελικά το τραγούδι ξανά με τουπά-τουπά. Το “Los Secretos De Shiva” συνεχίζει –δυστυχώς─ σε παρόμοια μοτίβα, πολύ και ανούσιο κοπάνημα, με μια ομολογουμένως ωραία γέφυρα στο ενδιάμεσο. Πλησιάζοντας προς το τέλος, έχουμε το “Un Tren Al Sol”, κομμάτι που παρά το αρκετό κοπάνημα, κάπως διασώθηκε σε σχέση με τα υπόλοιπα, ενώ το “Solar Tse” μπορεί αρχικά να δίνει την εντύπωση ότι θα κλείσει σε πιο ήρεμους τόνους το άλμπουμ, μας διαψεύδει με το αρκετά δυναμικό του outro.
Ας πούμε ότι το πρώτο full length άλμπουμ των Soldati δεν κατάφερε να με εντυπωσιάσει, καθώς είχε τα θεματάκια του. Ίσως να φταίει το γεγονός ότι είχα διαφορετικές προσδοκίες από τον frontman των Los Natas. Παρ’όλα αυτά, το “Doom Nacional” είναι ένα εκρηκτικό άλμπουμ με υπερβολικό δυναμισμό, κάτι που οπωσδήποτε θα εκτιμηθεί από κάποιους. Πιστεύω ότι στο μέλλον οι Soldati θα επανέλθουν με νέο άλμπουμ και ελπίζω εκεί να έχουν έναν πιο ισορροπημένο ήχο, από όλες τις απόψεις. Το ταλέντο αναμφίβολα το έχουν πάντως!
Βαθμολογία: 54/100
Για το Rock Overdose,
Βαγγέλης Κατσής
