Συντάκτης: Τζοβάνα Σπήλιου
Το 2020 έχει ξεκινήσει με σημαντικά comeback και σίγουρα ένα από αυτά αποτελεί και η επιστροφή των Νορβηγών Conception πίσω στη δισκογραφία με την πέμπτη full length κυκλοφορία τους μετά από 23 ολόκληρα χρόνια! Δε θα ξεχάσω την πρώτη μου επαφή με τους Conception, όταν μου έδωσαν να ακούσω το “Parallel Minds” λίγα χρόνια μετά από την κυκλοφορία του. Θυμάμαι σαν και σήμερα το ηχητικό σοκ που με είχε διαπεράσει, ενώ η φωνή του Roy Khan δε μπορούσε παρά να με συγκλονίσει (και συνέχισε να με συγκλονίζει και τα επόμενα χρόνια μέσα από τους Kamelot). Οι Conception είχαν πάντα πολύ ιδιαίτερο ήχο χάρη στις συνθέσεις του Tore Østby (ο οποίος μας μάγεψε και μέσα από τους Ark) και στα μοναδικά φωνητικά του Khan, ο οποίος κατάφερνε να χρωματίζει με απίστευτο συναίσθημα τις ερμηνείες του.
Την πρώτη και μάλιστα γερή γεύση από το comeback της μπάντας την είχαμε ήδη πάρει το Νοέμβριο του 2018 όταν κυκλοφόρησαν το single “Re:Conception”, το οποίο και διαδέχτηκε το EP “My Dark Symphony” για να μας χορτάσει λίγο παραπάνω. Η μπάντα είχε επανενωθεί με τη σύνθεση που είχε στην τελευταία της κυκλοφορία “Flow” (Roy Khan - φωνή, Tore Østby - κιθάρα, Ingar Amlien - μπάσο και Arve Heimdal - drums) και φάνηκε να συνεχίζει σχεδόν από εκεί που μας άφησε τότε. Πολλά γράφτηκαν και πολλά ακούστηκαν, αφού μετά από ένα τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα αποχής επιτέλους καταφέραμε να πάρουμε μια γερή δόση νέας μουσικής από μια μπάντα που, αν και αδικημένη, έδωσε ισχυρές ενέσεις πρωτοτυπίας στην εποχή της και όχι μόνο. Το συγκρότημα έχοντας ήδη εισπράξει τη θετική αποδοχή του κόσμου από την κυκλοφορία του EP, στην ουσία κατάφερε με τη χρηματική συμβολή των ίδιων των οπαδών της (μέσω μιας crowd-funding campaign που διοργάνωσαν) να προχωρήσει και στην κυκλοφορία του full length δίσκου.
Ερχόμαστε λοιπόν στο σήμερα, με το “State Οf Deception” να αποτελεί πλέον πραγματικότητα και να μας βρίσκει με αρκετά υψηλές προσδοκίες. Εννέα συνθέσεις περιλαμβάνονται στον δίσκο (ο οποίος δεν ξεπερνά τα 40 λεπτά σε διάρκεια) με την εισαγωγή να ανήκει στο instrumental “In: Deception”, το οποίο χτίζει μια επική και σκοτεινή ατμόσφαιρα, ώστε να ακολουθήσει φυσικά το “Of Raven And Pigs”. Ενδεχομένως το εν λόγω κομμάτι να αποτελεί μία από τις πιο ιδιαίτερες και σκοτεινές συνθέσεις που έχουν γράψει οι Conception, με μια άκρως διαφορετική ερμηνεία από τον Roy Khan. Ο Khan τραγουδάει εντελώς θεατρικά και ανατριχιαστικά, σαν να βγάζει διάγγελμα, υπενθυμίζοντας μας – ίσως πιο επίκαιρα από πότε – πως “Nothing really matters when your name is just a numbered plate”. Το δε σόλο του Østby χτίζει ακόμα περισσότερο τη φρενήρη ατμόσφαιρα του κομματιού. Συνέχεια με το “Waywardly Broken”, το οποίο μας κάνει να μιλάμε για το καλύτερο ενδεχομένως κομμάτι του δίσκου. Κινείται σε mid-tempo ρυθμό και χτίζεται αρκετά μελωδικά με την ερμηνεία του Khan να ξυπνάει ξεκάθαρα μνήμες από τους Kamelot, ενώ το κιθαριστικό μέρος του Østby κάνει πιο heavy την ατμόσφαιρα με ένα solo που τα δίνει όλα. Το “No Rewind” που ακολουθεί, ανεβάζει τους τόνους με ένα πιο επιθετικό riff, για να έρθει το εύθραυστο και μελαγχολικό “The Mansion” να μας ταξιδέψει. Το εν λόγω κομμάτι θα μπορούσαμε να το χαρακτηρίσουμε ως τη μπαλάντα του δίσκου, στο οποίο συμμετέχει η Elize Ryd των Amaranthe. Ο συνδυασμός των φωνών Ryd και Khan δένει απόλυτα καταφέρνοντας να απογειώσει το κομμάτι.
Το “By The Blues” που ακολουθεί, αποτελεί μία από τις αγαπημένες μου στιγμές στον δίσκο με το υπέροχο groove και τον ξεσηκωτικό ρυθμό του, ενώ το σόλο του Østby δίνει ένα παρανοϊκό ύφος στο κομμάτι. Αρκετά επική και θεατρική η εισαγωγή και το κουπλέ του “Anybody Out There”, ενώ το refrain κορυφώνει την ατμόσφαιρα με μια εκπληκτική και ανατριχιαστική ερμηνεία από τον Khan. Αρκετά διαφορετικό το ύφος του κομματιού, το οποίο έχει πιο πολλά συμφωνικά σημεία και θα ταίριαζε άνετα σε μια rock opera. Το “She Dragoon” χτίζεται αργά και σταθερά για να δώσει γκάζια με ένα refrain που δείχνει ξεκάθαρα τι είναι οι Conception, ενώ εδώ συναντάμε και ένα από τα καλύτερα κιθαριστικά solo του δίσκου. Λίγο πριν το τέλος, συναντάμε την Aurora Amalie Heimdal να μπλέκει τα μελωδικά φωνητικά της με αυτά του Khan, δημιουργώντας ένα εξαιρετικό κλείσιμο για το κομμάτι. Και εκεί που έχουμε ζεσταθεί για τα καλά έρχεται μια γνώριμη μελωδία να γράψει τους τίτλους τέλους: το “Feather Moves” αν θυμάστε είχε συμπεριληφθεί στο single “Re:Conception” και ήταν το μόνο κομμάτι του single, που δεν είχε μπει στο EP. Βρήκε όπως φαίνεται τον δρόμο του στο “State Οf Deception" (remastered πλέον) για να μας ταξιδέψει στη γλυκιά του μελαγχολία.
Η αλήθεια είναι πως μόλις τελειώσει ο δίσκος σε αφήνει λίγο με ένα ανεκπλήρωτο συναίσθημα, σα να θέλεις κάτι παραπάνω, κάτι το οποίο οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στη σχετικά μικρή διάρκειά του (αφού είναι σχεδόν επτά λεπτά μεγαλύτερος από το EP). Επίσης, δε θεωρώ πως είναι εύκολο άκουσμα. Θέλει αρκετές ακροάσεις για να καταλάβει το αυτί τι ερεθίσματα δέχεται και να εκτιμήσει τη δουλειά, που έχουν ρίξει οι Conception για το “State Οf Deception”. Πρόκειται για μια πολύ ώριμη και καλοδουλεμένη δουλειά, με εκπληκτικές μελωδίες από τον Østby και με έναν Roy Khan που κάθε φορά που τον ακούω καταφέρνει να με ανατριχιάζει με το συναίσθημα που βγάζει. Οι Conception μας έλειψαν, περιμέναμε την επιστροφή τους πως και πως, μας άνοιξαν για τα καλά πλέον την όρεξη και αναμένουμε να ακούσουμε πολλά περισσότερα από εδώ και πέρα.
Για άλλη μια φορά λοιπόν: Welcome Back!
Βαθμολογία: 84/100
Για το Rock Overdose,
Τζοβάνα Σπήλιου
Comments
