Συντάκτης: Μιχάλης Τσολάκος
Closing the circle of the tyrants κύριοι. Σημαντική ημερομηνία η 15η Μαΐου, καθώς το όλο δημιούργημα του Thomas G. Fischer, αρχικά ως Celtic Frost και μετέπειτα ως Triptykon, πλέον κλείνει τον κύκλο του. Πρόκειται για τον γλυκόπικρο επίλογο ενός εγχειρήματος, που ολοκληρωνόταν σταδιακά για πάνω από 30 χρόνια. Το “Requiem (Live At Roadburn 2019)” λοιπόν, όπως και ονομάζεται το άλμπουμ αυτό, παρουσιάστηκε για πρώτη φορά ζωντανά στο Roadburn του 2019 στο Tilburg της Ολλανδίας και μάλιστα με τη συνοδεία της Dutch Metropole Orkest, μιας πλήρους ορχήστρας με μαέστρο τον Jukka Iisakkila. Δύο χρόνια σκληρής και παθιασμένης δουλειάς επάνω σε αυτό το έργο, με τον Γερμανό Hannes Grossmann (Blotted Science, Eternity's End, Hate Eternal, Howling Sycamore μεταξύ άλλων) στα ντραμς, στην πρώτη του ηχογράφηση με τους Triptykon, έρχονται στα ηχεία και στις οθόνες μας σε μια απολαυστική CD/ DVD έκδοση (και όχι μόνο). Όπως δήλωσε και ο Warrior, το “Requiem (Live At Roadburn 2019)” αποτελεί κι έναν φόρο τιμής στους Martin Eric Ain και Hans Rudolf Giger (σχεδιαστής των artwork των Emerson, Lake & Palmer, Celtic Frost, Deborah Harry, Dead Kennedys και Danzig) που δε βρίσκονται πλέον εν ζωή.
Ο δίσκος χωρίζεται σε τρία κεφάλαια, στα “Rex Irae (Requiem: Chapter One, Overture), “Grave Eternal (Requiem: Chapter Two, Transition)” και “Winter (Requiem: Chapter Three, Finale), το οποίο ουσιαστικά είναι μια αυτούσια ζωντανή παρουσίαση του “Triptych: Winter (Requiem, Chapter Three: Finale)”, που αποτελεί και το τελευταίο μέρος της τριλογίας “Triptych” του άλμπουμ “Monotheist” των Celtic Frost. Ο δίσκος διαρκεί 45 λεπτά και σε αυτόν ακούμε και τη Safa Heraghi στα φωνητικά (έχει συμμετάσχει ως guest στο “Triangle” των Schammasch και στο “Venereal Dawn” των Dark Fortress). Το οπτικό κομμάτι είναι αυτό που κλέβει την παράσταση, καθώς η μπάντα με την ορχήστρα και τα σκηνικά δένουν άψογα, κάνοντας την ατμόσφαιρα βαριά και μελαγχολική. Οι συνθέσεις κινούνται στο σκοτεινό doom metal των Triptykon, με avantgarde στοιχεία, ενώ και η ορχήστρα κάθε άλλο παρά συμπληρωματικό ρόλο έχει. Το αντίθετο μάλιστα, καθώς στη μεγαλύτερη διάρκεια του έργου οδηγεί και την υπόλοιπη μπάντα, έχοντας εκείνη το πάνω χέρι.
Ήχος και απόδοση όλων των μουσικών που συμμετέχουν είναι καταπληκτικά, δείγμα του πόσο δούλεψαν όλοι για να βγει επί σκηνής αυτό το αποτέλεσμα, κάνοντας περήφανη και χαρούμενη και την ίδια τη μπάντα, που κατάφερε να το μοιραστεί με τον κόσμο. Οι οπαδοί του μίζερου heavy/doom και των Triptykon ιδιαίτερα, θα επενδύσουν σε μια από τις πολλές κι ενδιαφέρουσες εκδόσεις του άλμπουμ, όσοι όμως δεν αντέχετε τις πένθιμες και αποπνικτικές μελωδίες, τότε το “Requiem (Live At Roadburn 2019)” δεν προτείνεται για εσάς, ειδικά τώρα που έρχεται καλοκαίρι. Εμείς οι υπόλοιποι, ξέρουμε σε ποια μαύρη και σκοτεινή σκιά θα βρούμε απάγκιο.
Βαθμολογία: 79/100
Για το Rock Overdose,
Μιχάλης Τσολάκος
Comments
