Συντάκτης: Βαγγέλης Κατσής
Οι Dätcha Mandala είναι ένα power trio από την πόλη Bordeaux της Γαλλίας , οι οποίοι λένε ότι παίζουν heavy blues. Το γράφω έτσι, διότι μετά από αρκετές ακροάσεις του δεύτερου full-length τους - δηλαδή του “Hara”- ακόμα δε μπορώ να τους κατηγοριοποιήσω σε κάποιο συγκεκριμένο είδος μουσικής, πράγμα το οποίο δεν είναι απαραίτητα κακό. Προσωπικά, το “Hara” με μπέρδεψε πάρα πολύ κατά το άκουσμά του, επειδή μου έδωσε την αίσθηση ότι «πηδάει» από το ένα είδος στο άλλο κάπως απότομα και θα προσπαθήσω να το εξηγήσω όσο καλύτερα μπορώ αυτό παρακάτω. Θα περίμενε κανείς ότι μετά από 11 χρόνια καριέρας, περισσότερες από 550(!) συναυλίες και 2 EP + 1 full-length στο ενεργητικό τους, οι Dätcha Mandala θα είχαν κατασταλάξει στον ήχο και το ύφος τους, αλλά κάτι τέτοιο δε φαίνεται να συμβαίνει στο “Hara”.
Το “Hara” ξεκινά με hard rock διαθέσεις, με το “Stick It Out” να έχει ένα αρκετά heavy riff που τραβάει σε όλη του τη διάρκεια, και συνεχίζει σε λίγο πιο blues/hard rock με το “Mother God”. Σε παρόμοιο στυλ με το προηγούμενό του, έρχεται το “Who You Are” με τη μπάντα να δείχνει όντως το heavy blues προσωπό της μέχρι στιγμής. Σχεδόν ειρωνικά, αμέσως μετά έρχεται το “Missing Blues”, κομμάτι που ειναι 100% blues, αλλά από το συγκεκριμένο τραγούδι και μετά, τα blues στοιχεία ολοένα και γίνονται πιο αχνά στο δίσκο! Αμέσως μετά βρίσκεται το “Morning Song”, μια μπαλάντα που φέρνει αρκετά στο στυλ των Beatles. Το “Sick Machine” αποτελεί ένα ευχάριστο rock τραγουδάκι, το οποίο θα μπορούσε κάλλιστα να έχει γραφτεί το 1970-1980 και σίγουρα η μπάντα επηρεάστηκε από τους Queen, ενώ το “Moha” που ακολουθεί έχει έντονα ανατολίτικα στοιχεία και θεωρώ ότι αποτελεί το πιο ενδιαφέρον τμήμα του δίσκου. Αμέσως μετά βρίσκεται το “Eht Bup”, του οποίου η εισαγωγή (ίσως και όλο το τραγούδι;) θα μπορούσε άνετα να έχει γραφτεί από τους Mastodon κι όπως γίνεται αντιληπτό πρόκειται για ένα κομμάτι στα χνάρια του “Stick It Out”, δηλαδή με αρκετά heavy riffs. Επόμενο τραγούδι είναι το “Tit’s”, το οποίο είναι μια hard rock μπαλάντα, που κατά τη γνώμη μου έχει τοποθετηθεί σε λάθος θέση στο tracklist, με αποτέλεσμα να χαραμίζεται όλη η δυναμική και το momentum, που χτίστηκε με το “Eht Bup”. Πλησιάζοντας στο τέλος του “Hara”, βρίσκουμε το ανάλαφρο ακουστικό τραγούδι “On The Road” και στο κλείσιμο του άλμπουμ το “Pavot”, ακόμα ένα hard rock τραγούδι.
Η ένστασή μου στο “Hara” δε βρίσκεται στο γεγονός ότι οι Dätcha Mandala λένε ότι παίζουν heavy blues, αλλά στην ουσία παίζουν ένα μίγμα από hard rock, metal, stoner, psychedelic και blues γιατί το θέμα δεν είναι να «κολλήσουμε» τη σωστή ταμπέλα στο συγκρότημα. Το πρόβλημα είναι ότι δεν υπάρχει συνοχή μεταξύ των τραγουδιών, που όλα μαζί δημιουργούν το δεύτερο άλμπουμ των Γάλλων. Πιο απλά, το “Hara” είναι ένας δίσκος που δύσκολα ακούγεται ολόκληρος μονοκοπανιά. Τα τραγούδια ένα προς ένα είναι ευχάριστα στο αυτί, οι Γάλλοι σίγουρα έχουν πάρα πολύ ταλέντο, αλλά θεωρώ ότι χρειάζεται να μάθουν να το δαμάζουν, κάτι που ελπίζω να πετύχουν στο μέλλον!
Βαθμολογία: 58/100
Για το Rock Overdose,
Βαγγέλης Κατσής
Comments
