Συντάκτης: Βαγγέλης Κατσής
Ήταν Σεπτέμβριος του 2017 όταν σχηματίστηκαν οι RRRags και σχεδόν ένα χρόνο αργότερα κυκλοφορούσαν ήδη το ντεμπούτο τους, κάνοντας ξεκάθαρο τον ήχο τους εξ αρχής. Ο τραχύς συνδιασμός από heavy 70’s blues και psychedelic rock, μαζί με μπόλικη ενέργεια και φρεσκάδα συντελεί τον ήχο των Ολλανδών, που παρουσιάζουν αρκετό ενδιαφέρον απο πολλές απόψεις. Αρχικά, η τριάδα των RRRags αποτελείται από τον κιθαρίστα Ron Van Herpen, με συμμετοχή στους (προσωπικά αγαπημένους) The Devil’s Blood και στο νεοσύστατο γκρουπ της Farida Lemouchi με το όνομα Molasses (των οποίων το ντεμπούτο αναμένεται αργότερα μέσα στη χρονιά), από τον τραγουδιστή και drummer Rob Martin, του οποίου η φωνή μου θύμισε σε αρκετά σημεία τη φωνή του Rory Gallagher και τον μπασίστα Rob Zim. Στη χρονιά που μας πέρασε, το συγκρότημα έχτιζε τη φήμη του μέσω συναυλιών, των οποίων τα setlist ήταν μεν βασισμένα στα τραγούδια της μπάντας, αλλά πάντα υπήρχε χώρος για λίγο jam δε, κάτι που τους κέρδισε δύο show με τους Monster Magnet -ως support προφανώς- στο Βέλγιο.
Στα του άλμπουμ τώρα, το “High Protein” αποτελείται από οκτώ συνθέσεις και είναι ένα άλμπουμ που πραγματικά τα έχει όλα! Μπαλάντα/slow song; Check. Χαλαρό rock/blues τραγουδάκι; Check. Up-tempo δυναμικό heavy rock; Επίσης check! Και το καλύτερο είναι ότι όλα τα τραγούδια δένουν μεταξύ τους, δίνοντας έτσι ένα άρτιο αποτέλεσμα και όχι ένα άλμπουμ roller-coaster. Η μοναδική ένσταση που έχω είναι στο τραγούδι “Sugarcube”, που είναι το μόνο που μου δίνει την αίσθηση ότι δεν ταιριάζει 100% με τα υπόλοιπα. Αυτό δε σημαίνει ότι το συγκεκριμένο τραγούδι δεν έχει θέση στο “High Protein”, απλά θεωρώ ότι «χτυπάει» κάπως περισσότερο ή μάλλον κάπως διαφορετικά από τα υπόλοιπα. Στην αρχή λοιπόν έχουμε το “The Fridge”, ένα up-beat heavy blues κομμάτι με ωραία riff, δυναμικά τύμπανα και ένα πολύ ωραίο solo που οδηγεί ξανά σε ρεφραίν και κλείσιμο. Το “The Fridge” είναι το ιδανικό ξεκίνημα για το άλμπουμ, αρκετά chill και ταυτόχρονα αρκετά δυναμικό για να μας οδηγήσει στο “Messin” που ακολουθεί και που είναι σαφέστατα πιο χορευτικό από τον προκάτοχό του. Το “Messin” είναι ένα δίλεπτο blues shuffle, που ανεβάζει αρκετά τις εντάσεις για να έρθει στη συνέχεια το “Sad Sanity” και να ρίξει αρχικά τις δυναμικές και να δώσει περισσότερη έμφαση στο groove. Στο “Sad Sanity” οι εναλλαγές μεταξύ chill-groove τραγουδιού και heavy-«κοπανιστιρτζίδικου» πανικού είναι συνεχόμενες, αλλά συμβαίνουν με λογική συνέχεια και το αποτέλεσμα είναι άρτιο. Σε αυτό το σημείο πιστεύω ότι οι RRRags έχουν ήδη κερδίσει τον ακροατή με την ενέργειά τους, αλλά και τις ευφάνταστες συνθέσεις τους.
Φτάνοντας στα μισά του δίσκου, βρίσκουμε την πρώτη μπαλάντα του “High Protein”, το υπνωτιστικό (προσοχή , όχι «υπνωτικό» !) “Dark Is The Day”. Στα καπάκια μετά το “Dark Is The Day” σκάει το “Sugarcube”, μακράν το πιο δυναμικό κομμάτι του άλμπουμ με ανελέητο συνεχόμενο κοπάνημα στα τύμπανα και τη distorted μπασογραμμή να υπερκαλύπτει σχεδόν τα πάντα στη μεγαλύτερη δάρκεια του τραγουδιού. Δεν είναι κακό τραγούδι, αλλά θεωρώ ότι με καθαρή μπασογραμμή θα ακουγόταν καλύτερα. Στη συνέχεια έχουμε το “Demons Dancing”, τραγούδι στο οποίο το tone και τα riff στην κιθάρα μου θύμισαν ελαφρώς τους The Devil’s Blood και όπως μπορεί να γίνει εύκολα αντιληπτό, , ένα από τα αγαπημένα μου τραγούδια του δίσκου. Λίγο πριν το τέλος του άλμπουμ, έχουμε το “Hellfire”, ένα τραγούδι που το μπάσο κλέβει τις εντυπώσεις και «τραβάει κουπί» σε όλη του τη διάρκεια, ενώ η κιθάρα στα κουπλέ αποκτά πιο συνοδευτικό ρόλο. Για το κλείσιμο του δίσκου οι RRRags επέλεξαν το “Window”, μια υπέροχη μπαλάντα με εξαιρετικούς στίχους ,που αγκαλιάζονται ιδανικά από την ψυχεδελική κιθάρα και το ελαφρώς distorted μπάσο στο παρασκήνιο.
Εν κατακλείδι, θεωρώ πως το “High Protein” των RRRags είναι ένα από τα άλμπουμ της χρονιάς στο είδος του και γιατί όχι και γενικότερα, τουλάχιστον μέχρι στιγμής. Ένας δίσκος με έντονες και εμφανείς επιρροές από το παρελθόν, φτιαγμένος όμως στο σήμερα και απόλυτα σύγχρονος. Η σύνθεση, οι στίχοι, η ποιότητα του ήχου όλα είναι σε πολύ ψηλό επίπεδο και πιστεύω ότι το “High Protein” είναι ένας δίσκος, που μπορεί να εκτιμηθεί από πολύ κόσμο. Θεωρώ ότι οι RRRags θα μας απασχολήσουν περισσότερο στο μέλλον και μακάρι να τους δούμε και σε live εμφανίσεις στη χώρα μας κάποια στιγμή!
Βαθμολογία: 86/100
Για το Rock Overdose,
Βαγγέλης Κατσής
Comments
