To Fast Stories From Kid Coma είναι ένας από τους καλύτερους δίσκους των 90’s μπορεί να είναι κ ο πιο αδικημένος. Οι Truly αποτέλεσαν ένα από τα supergroup της συγκεκριμένης δεκαετίας, μέλη τους ο αρχικός μπασίστας των Soundgarden , Hiro Yamamoto και ο πρώτος drummer των Screaming Trees, Mark Pickerel. Το super trio πλαισιώθηκε από τον συνθέτη Robert Roth ο οποίος έγραψε μερικά από τα πιο βαθειά τραγούδια σε ένα δίσκο ταξίδι.
Η ψυχεδέλεια των 60-70 γραμμένη από παιδιά του Seattle, χαοτική ερμηνεία, πιάνα, fuzz-αριστές κιθάρες, mellotron και ένας απογευματινός χαραχτήρας σε όλα τα τραγούδια που αγγίζανε πολλές φορές την έννοια του έπους. Θυμάμαι να έχω υποστεί πραγματικά πολιτισμικό shock με τον συγκεκριμένο δίσκο ο οποίος θα έλεγα ήταν κ αυτός που με οδήγησε στους Doors από τους οποίους ήταν φυσικά επηρεασμένοι οι Truly, εγώ απλά έτυχε να ταξιδέψω με αυτούς και όχι με την παρέα του Lizard King που τόσο αγάπησα μετά από λίγο καιρό. Θα θυμάμαι να αφήνω το album να παίζει για και να χάνομαι στα χέρια του Μορφέα με τις ελεγείες τους, τραγούδια όπως τα Chlorine, So Strange, Blue Flame Ford,Virtually έχουνε το άρωμα κάποιων χίπικων ονείρων και σπάνια ομορφιά.
Ο δίσκος φυσικά και αποθεώθηκε από όλα τα μεγάλα έντυπα, ήταν όμως πολύ progressive για να πουλήσει αυτά που περίμενε η Capitol σε μια εποχή που όλοι έπρεπε να τραγουδάνε όπως ο Eddie Vedder. Oι Τruly ήταν μια περίπτωση, πολύ γοητευτική μα και πολύ αντιεμπορική για να επενδύσει μια πολυεθνική πάνω τους.
Το Fast Stories αποτέλεσε το soundtrack πολλών ενδοσκοπήσεων και δεν έβγαινε από το stereo για χρόνια, το ίδιο πάθανε και πολλοί φίλοι που ήρθανε σε επαφή μαζί του. Αυτή είναι η μαγεία τόσο γεμάτων albums, συναισθηματική και ηχητική πληρότητα, όραμα, σουρεαλισμός, ρομαντισμός και πάνω από όλα ταξίδι πράγμα που δύσκολα συμβαίνει με τις μουσικές σήμερα, δεν απλώνονται, στις ιστορίες των Truly χανόσουν γινόσουν μέρος και χαραχτήρας του έργου τους. Δεν είναι τυχαίο πως ο Robert Roth συνεργάστηκε αργότερα με τον ποιητή Jim Caroll, πραγματικά σπουδαίοι καλλιτέχνες…
Για το Rock Overdose,
Tσάνταλης Χρήστος
Comments
