Δεν μπορείς να βάλεις τιμή στη δημιουργικότητα… ή μήπως μπορείς;

 

 

 

 

 Δεν μπορείς να βάλεις μία τιμή στη δημιουργικότητα. Μπορείς ωστόσο να βάλεις μία τιμή σε πράγματα όπως ο εξοπλισμός, το στούντιο, το προσωπικό και το ανάλογο lifestyle. Αν και κάποια αριστουργήματα δημιουργήθηκαν με σχεδόν μηδενικό budget, οι περισσότερες μπάντες, όταν τους δίνεται πρόσβαση σε μεγάλα ποσά, γενικά, βρίσκουν τρόπους να τα ξoδέψουν. Μπορεί να το κάνουν από φιλοδοξία, από επιπολαιότητα ή απλά γιατί τους δόθηκε η δυνατότητα. Aλλά να είστε σίγουροι ότι θα τα ξοδέψουν…

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

10. GratefulDead– Aoxomoxoa (1969)

Κόστος: $180.000

 

 

Ο πιο παλιός δίσκος σε αυτή τη λίστα και ο τρίτος στη σειρά για τους Grateful Dead δεν ήταν κάτι το επαναστατικό. Ξεκίνησε σαν ένας δίσκος με 8 κομμάτια, όμως στη συνέχεια τους δόθηκε η ευκαιρία να χρησιμοποιήσουν καινούρια τεχνολογία που θα τους επέτρεπε να έχουν 16 κομμάτια. Έτσι πέταξαν ό,τι είχαν και ξεκίνησαν από την αρχή. Οι καινούριες ηχογραφήσεις κράτησαν άλλους 8 μήνες και χρησιμοποιήθηκε η αφρόκρεμα της μουσικής τεχνολογίας της εποχής. Όμως εξαιτίας των χρονοβόρων αυτών sessions, η μπάντα απέκτησε πλέον ένα μεγάλο χρέος ως προς τη Warner Bros Records, καθώς δαπανήθηκαν 180.000 δολάρια (ποσό ισάξιο με 1,25 εκατομμύρια σήμερα) ποσό ανήκουστο για εκείνη την εποχή. Όταν κυκλοφόρησε ο δίσκος απέσπασε διθυραμβικές κριτικές και έμεινε την ιστορία ως ο καλύτερος δίσκος τους.

 

9. MyBloodyValentine – Loveless (1991)

Κόστος: £250,000 + τα δισκογραφικά τους συμβόλαια

 

 

Αρχικά ήταν προγραμματισμένο να ηχογραφηθεί σε πέντε μέρες πάνω κάτω, κάτι που δεν έγινε ποτέ. Στην πραγματικότητα η παραγωγή του δεύτερου δίσκου των Ιρλανδών χρειάστηκε δυόμιση χρόνια και 19 διαφορετικά στούντιο. Η σταμάτα/ξεκίνα φύση όλου του εγχειρήματος, οι συχνά παρατημένες για μήνες μέχρι να ολοκληρωθούν συνθέσεις, οφείλονταν κυρίως στην τελειομανία του frontman της μπάντας, Kevin Shields, η οποία ήταν και πηγή εντάσεων μεταξύ του προσωπικού των στούντιο. Σύμφωνα με τον ίδιο, αυτοί βρίσκονταν εκεί απλά για να πατάνε κουμπιά. Η αρμόδια δισκογραφική πέρασε τα πάνδεινα για να τους πείσει να τελειώσουν με τον δίσκο.

 

 

8. Foo Fighters– One by One (2002)

Κόστος: Πάνω από $1,000,000 + το συναίσθημα του χαμένου χρόνου

 

 

Οι Foo Fighters δεν ξόδεψαν ένα εκ. δολάρια για την ηχογράφηση του One by One. Ξόδεψαν, ωστόσο εκατομμύρια δολάρια για να γράψουν, να ηχογραφήσουν 29 κομμάτια, να τα μισήσουν, να τα πετάξουν όλα και να ξεκινήσουν το άλμπουμ από την αρχή με ταχύτερους ρυθμούς, λιγότερα χρήματα  και εν τέλη με ικανοποιητικά αποτελέσματα. Ο Dave Grohl αναφέρει “Είχαμε ήδη ξοδέψει τρεις μήνες και εκατομμύρια δολάρια σε κάτι που τελικά πετάξαμε στα σκουπίδια. Η διαφορά ανάμεσα στο (original) All My Life με το All My Life (του δίσκου), ήταν ότι το δεύτερο κόστισε ένα εκατομμύριο δολάρια και ακουγόταν σκατά ενώ το πρώτο που ηχογραφήσαμε στο υπόγειό μου σε μισή ώρα ανήλθε στο μεγαλύτερο κομμάτι της μπάντας ”.

 

 

7. The Darkness – One Way Ticket to Hell… and Back (2005)

Κόστος: £1,000,000

 

 

Ο πρώτος δίσκος των The Darkness ‘Permission To Land’ πούλησε 3.5 εκατομμύρια κόπιες και τους εκτόξευσε στα ύψη μαζί με όλα τα προνόμια που έρχονται με αυτό (πολλά, πάρα πολλά ναρκωτικά). Ο διάδοχός του με τον υπερβολικά χαρούμενο τίτλο ‘One Way Ticket to Hell… and Back’ ξεκινάει, στο ομώνυμο κομμάτι, με τον frontman, Justin Hawkins, να ρουφάει κοκαΐνη. Κάπως έτσι συνέχισε όλη η διαδικασία με την μάχη του τελευταίου με τον εθισμό. Οι ηχογραφήσεις απείχαν πολύ από την καλοπέραση και πλάκα της όλης διαδικασίας με αποτέλεσμα η μπάντα σχεδόν να διαλυθεί, με τον μπασίστα, Frankie Poullain, να φεύγει στα μισά ενός session. Βέβαια και ο παραγωγός του δίσκου, Roy Thomas Baker (γνωστός για τις δουλειές του με τους Queen και Rolling Stones) δεν ήταν φθηνός. Επίσης μεγάλα ποσά δόθηκαν και για την ίδια την παραγωγή (υπήρξε μέχρι και session μουσικός Γκάιντας) αλλά κανείς δεν διαφωνεί ότι το μεγαλύτερο ποσό δόθηκε για ένα συγκεκριμένο ‘τρόπο ζωής’.

 

 

6. Metallica– Metallica (The Black Album) (1991)

Κόστος: £1,000,000 + τρεις γάμοι

 

 

Φαίνεται ότι η ηχογράφηση του τεράστιου αυτού δίσκου των Metallica δεν είχε και τόση πλάκα για τους ίδιους. Πολλοί καυγάδες και διαφωνίες τόσο μεταξύ των μελών της μπάντας όσο και με τον παραγωγό Bob Rock, ο οποίος ένιωθε ότι ο James Hetfield μπορούσε γράψει και καλύτερους στίχους. Η μπάντα βρήκε τη διαδικασία τόσο αγχωτική που κατά τη διάρκειά της το 75% των μελών πήραν διαζύγιο (εκτός από τον Papa Het μου παρέμεινε παντρεμένος μέχρι το τέλος). Στοχεύοντας την τελειότητα, κάτι που μεταφράζεται σε ατελείωτες ηχογραφήσεις των πάντων, η όλη προσπάθεια απέδωσε πουλώντας 31 εκατομμύρια κόπιες  παγκοσμίως φτάνοντας στο #1.

 

 

 

5. AC/DC– For Those About to Rock (1981)

Κόστος: $1,000,000 + 40 χρόνια να κουβαλάνε κανόνια όπου και αν πάνε

 

 

 

Ο παραγωγός του δίσκου, Mutt Lange, πέρασε 10 μέρες προσπαθώντας να τελειοποιήσει τον ήχο του snare σε ποικίλα στούντιο του Παρισιού προτού τα παρατήσει και πει ότι ήταν είναι αδύνατο το εγχείρημα. Όταν βρισκόντουσαν 3 μήνες μέσα στη παραγωγή, κατά το διάστημα στο οποίο απέρριψαν πρόταση εκατομμυρίων για να κάνουν τουρ μαζί με τους Rolling Stones, ο Malcom Young ένιωθε ότι δεν οδηγεί πουθενά, λέγοντας μάλιστα ότι “Δεν νομίζω κανένας, ούτε η μπάντα ούτε ο παραγωγός, να μπορούσε να πει με σιγουριά αν ακούγονταν όλα σωστά ή λάθος. Όλοι είχαν βαρεθεί με το άλμπουμ”. Τα χρήματα χρησιμοποιήθηκαν σε πολλαπλά στούντιο, συμπεριλαμβανομένου και ενός φορητού στούντιο που μεταφέρθηκε από το Λονδίνο στο Παρίσι, πολύ προσωπικό και 1-2 κανόνια.

 

 

 

 

4. Tears for Fears– The Seeds of Love (1989)

Κόστος: : $1,500,000

 

 

Οι Tears for Fears ήταν μία ποπ-ροκ μπάντα που μεσουρανούσε στα 80s. Ο εν λόγω δίσκος ήταν ο τρίτος τους και απέσπασε πολύ καλές κριτικές με την κυκλοφορία του. Γνωρίζοντας το παρασκήνιο όμως καταλαβαίνεις ότι λίγο έλειψε να μην υπάρξει ποτέ. Το πρώτο demo του δίσκου ηχογραφήθηκε το 1986. Η μπάντα δεν έμεινε καθόλου ικανοποιημένη με αποτέλεσμα να πετάξουν ό,τι έκαναν μέχρι τότε. Οι σχέσεις μεταξύ των μελών και του παραγωγού Chris Hughes ήταν αγεφύρωτες και με πολλές εντάσεις. Ο τραγουδιστής και ο συνθέτης ήθελαν να πάνε σε μία πιο οργανική κατεύθυνση εν αντιθέσει με τον παραγωγό και τον πληκτρά (με τα πλήκτρα να παίζουν πρωταρχικό ρόλο στον ήχο τους μέχρι τότε). Αυτή η διένεξη είχε ως αποτέλεσμα οι δύο τελευταίοι να αποχωρήσουν από το εγχείρημα και οι δύο πρώτοι να αναλαμβάνουν μόνοι τους την παραγωγή. Προκειμένου να συνεχίσουν οι ηχογραφήσεις προσέλαβαν session μουσικούς να γεμίσουν τα κενά. Μετά την ολοκλήρωση του δίσκου με τα έξοδα να φτάνουν σε ένα αστρονομικό ποσό οι σχέσεις των δύο δημιουργών έφτασαν σε τέλμα και δεν συνεργάστηκαν ξανά για πάνω από μία δεκαετία.

 

 

3. Korn– Untouchables(2002)

Κόστος: $4,000,000

 

 

 

 

Οι Korn είχαν υψηλούς στόχους για αυτόν τον δίσκο, γι’ αυτό και συνεργάστηκαν με τον παραγωγό Michael Beinhorn με σκοπό να δημιουργήσουν έναν “εκπληκτικό, ακουστικά, ροκ δίσκο που δεν μπορούσε να ξαναυπάρξει”. Πέρασαν δύο χρόνια σε ηχογραφήσεις – πέντε μήνες μόνο τα φωνητικά, ένα μήνα για τον ήχο των τυμπάνων αποκλειστικά, χωρίς να ηχογραφήσουν τίποτα – ενώ ορισμένες που έρχονταν ο frontman, Jonathan Davis, στο στούντιο έγραφε ένα σημείωμα που έλεγε ότι η φωνή δεν ακουγόταν καλά τη δεδομένη μέρα και έφευγε.

Το Untouchables ήταν ο πρώτος δίσκος που ηχογραφήθηκε σε high-definition 96K, κάτι τόσο πρωτάκουστο που δημιουργήθηκε ειδικός εξοπλισμός ηχογραφήσεων μόνο για αυτούς, καθώς δεν υπήρχε κάτι ανάλογο. Επίσης ο Fieldy μιλώντας στο Kerrang! είπε “Μετακομίσαμε στο Phoenix και ενοικιάσαμε πέντε σπίτια στα $10,000  το ένα- το μήνα, για τέσσερις μήνες. Μετά ήρθαμε στο LA και ενοικιάσαμε άλλα πέντε σπίτια στην ίδια τιμή για άλλους τέσσερις μήνες. Στη συνέχεια πήγαμε στον Καναδά και ενοικιάσαμε ένα σπίτι στα $8,000. Όχι τον μήνα, την ημέρα…”.

 

 

 

         2. DefLeppard – Hysteria (1987)

Κόστος: $4,500,000 + η πνευματική ηρεμία ορισμένων τεχνικών

 

 

 

Ένα 62-λεπτο άλμπουμ γεμάτο από Hit που πήρε τρία χρόνια για να δημιουργηθεί. To Hysteria έφτασε σε τέτοιο σημείο που για να μη μπει μέσα έπρεπε να πουλήσει τουλάχιστον 5 εκατομμύρια αντίτυπα. Ο δίσκος έπεσε πάνω σε κάθε είδους καθυστέρηση που θα μπορούσατε να ονομάσετε. Υπήρξαν θέματα με το προσωπικό με αποτέλεσμα να ακυρωθούν ηχογραφήσεις. Υπήρξαν θέματα υγείας με σημαντικότερο το ατύχημα του ντραμερ Rick Allen που του κόστισε ένα χέρι. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να χρειαστεί ένα χρόνο για προσαρμόσει το παίξιμο του με ένα χέρι (και το έκανε το θηρίο!). Οι τεχνικές ηχογράφησης του παραγωγού Mutt Lange ήταν εξαντλητικές και χρονοβόρες, ξοδεύοντας μήνες ολόκληρους για να δημιουργήσει ήχους τυμπάνων στα πλήκτρα. Τελικά μέσα σε όλη αυτή τη τρέλα ο δίσκος κυκλοφόρησε και πούλησε 25 εκατομμύρια αντίτυπα μένοντας στην ιστορία.

 

 

 

1. Guns N’ Roses– Chinese Democracy (2008)

Κόστος: $13,000,000 + πάνω από μία δεκαετία στις ζωές πολλών ανθρώπων

 

 

 

Το Chinese Democracy ήταν το πρώτο καινούριο υλικό που κυκλοφόρησαν, οι Αμερικανοί, μετά το ‘Use Your Illusion I & II’ του 1991 και ο πρώτος δίσκος μετά το ‘The Spaghetti Incident!?’ του 1993. Κατά το διάστημα αυτό ένας εξευτελιστικά μεγάλος αριθμός μουσικών προσλήφθηκαν και απολύθηκαν, η original σύνθεση διαλύθηκε, άπειροι παραγωγοί κλήθηκαν και αφέθηκαν και αρκετό ηχογραφημένο υλικό πετάχτηκε στα σκουπίδια. Τα μόνα σταθερά στοιχεία ήταν ο Axl Rose και Dizzy Reed. Που πήγαν όλα αυτά τα λεφτά; Κάποια πήγαν στις ιδιαίτερες προτιμήσεις του κιθαρίστα Backethead (τρανό παράδειγμα η απαίτησή του να χτιστεί ένα κοτέτσι σε ένα από τα στούντιο) αλλά τα περισσότερα πήγαν σε μισθούς. Όπως πολύ σωστά έθεσε ο Tom Zutaut, υπεύθυνος της δισκογραφικής A&R “ Αυτά τα άτομα (μουσικοί, ηχολήπτες, παραγωγοί) πληρώνονται ένα σκασμό λεφτά για να κάθονται και να μη κάνουν τίποτα γιατί ο Axl απλά δεν πατάει στο στούντιο και κανένας δεν μπορεί να τον βρει στο τηλέφωνο…’’.

 

 

 

Για το Rock Overdose,
Πάρις Καραγιαννόπουλος

 

 

 

 

 

Comments