Συντάκτης: Δάφνη Γεωργαδάκη
Οι Powerwolf είναι μια από τις πιο συνεπείς metal μπάντες που θα συναντήσεις εκεί έξω. Βρέξει - χιονίσει, κάθε 2-3 χρόνια έχουμε στα χέρια μας καινούργιο δίσκο τους. Και μέχρι τώρα, δε φαίνεται να έχουν απογοητεύσει τους fans, καθώς φροντίζουν πάντα να έχουν καλοδουλεμένο υλικό και ενδιαφέρουσες ιδέες, ακόμα κι αν διατηρούν ένα κοινό ύφος, τη συνταγή της επιτυχίας τους.
Φέτος, έρχονται ξανά καταπάνω μας, με τον όγδοο full length δίσκο τους, το “Call Of The Wild”, μια εξαιρετική δουλειά με πάρα πολλή ενέργεια, όπως πάντα. Ο δίσκος αποτελείται από 11 κομμάτια, διάρκειας μεταξύ 3-4,5 λεπτά το καθένα. Ο ήχος του έχει έντονα heavy/power/epic στοιχεία, με μια μικρή παρέκκλιση στη θεματολογία, σε σχέση με παλιές τους δουλειές.
Σίγουρα έχεις ακούσει ήδη τα πιο δημοφιλή τους κομμάτια, για παράδειγμα “Sanctified With Dynamite”, “Die, Die, Crucify”, “Resurrection By Erection”. Λίγο πολύ, όλα αυτά ασχολούνται αρκετά με τη “θρησκεία” ως θεματολογία. Στο “Call Of The Wild”, υπάρχει μια στροφή προς τη μυθολογία και σε κάποια πολύ φημισμένα τέρατα της ιστορίας.
Δεν έγραψαν και τραγούδι για τη λερναία ύδρα (ακόμα), αλλά χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το πρώτο single που κυκλοφόρησαν για τον δίσκο αυτό, το “Beast Of Gévaudan”, βγαλμένο κατευθείαν από τη γαλλική ιστορία του 18ου αιώνα. Fun fact: Το τραγούδι κυκλοφόρησε με αγγλικούς και γαλλικούς στίχους, αν και η γαλλική version δε συμπεριλαμβάνεται στην επίσημη κυκλοφορία. Μπορείς να το τσεκάρεις όμως στο YouTube, αν έχεις την περιέργεια να το ακούσεις.
Όπως τα περισσότερα τραγούδια στην καριέρα των Powerwolf, έτσι και το “Beast Of Gévaudan” έχει ένα πολύ πιασάρικο ρεφρέν που θα θες να τραγουδήσεις στο live (αν καταφέρουμε να τους δούμε live). Το ίδιο συμβαίνει στο “Call Of The Wild”, το ομώνυμο κομμάτι του δίσκου. Όσο για το “Faster Than The Flame”, το κομμάτι που ανοίγει τον δίσκο και που δεν ανέφερα ακόμα, μη νομίζεις ότι θα σου περάσει απαρατήρητο.
Είναι epic σε κάθε του νότα, είναι πιασάρικο, είναι δυναμικό και είναι ακριβώς αυτό που χρειάζεσαι για να ανοίξεις ένα album και μια συναυλία. Είτε πήγες να δεις τους Powerwolf το 2019 που ήρθαν Ελλάδα, είτε όχι, αν ξανάρθουν πρέπει οπωσδήποτε να πας. Αν ακούς τη μουσική τους και “ανεβαίνεις” όταν είσαι σπίτι, φαντάσου τι θα συμβεί στο live.
Κι αυτό, γιατί ουσιαστικά όλο το “Call Of The Wild” αποτελείται από τραγούδια, στα οποία θα χτυπηθείς (πολύ) και θα κάνεις ανελέητο headbanging επί μια-μιάμιση ώρα, χωρίς ποτέ να κουραστείς ή να βαρεθείς. Μόνη εξαίρεση, στην οποία θα ξεκουραστείς λίγο για να πιεις και τη μπύρα σου, είναι το “Alive Or Undead”, η μπαλάντα του δίσκου. Τώρα λογικά θα αναρωτιέσαι: “τι εννοείς μπαλάντα;”. Κι όμως, το album κόβεται στη μέση από μια μπαλάντα.
Και πολύ δυνατή μπαλάντα, θα πω εγώ. Πολλές οι επαναλήψεις, πολλή η σκέψη του τι συναισθήματα μού προκαλεί. Δεν ξεφεύγει βέβαια από την ταυτότητα της μπάντας. Εκκλησιαστικό όργανο έχει, ψαλμωδίες έχει, τα φωνητικά του Attila δεν τα πειράζει κανείς και έχει και πάρα πολύ ωραία κιθάρα. Πολύ συναισθηματικό τραγούδι, οπωσδήποτε να του δώσεις μια ευκαιρία.
Συμπέρασμα: Εξαιρετική δουλειά. Οι Powerwolf είναι από εκείνες τις μπάντες, που διατηρούν το ύφος και την ταυτότητά τους, αλλά ταυτόχρονα προσπαθούν να δώσουν και κάτι νέο κάθε φορά. Όπως δήλωσε και ο κιθαρίστας της μπάντας, Greywolf, σε πρόσφατη συνέντευξη που του πήραμε: “Κάθε νέος δίσκος μας είναι σαν να προσθέτουμε ένα ακόμα κεφάλαιο στο βιβλίο μας, δε μπορεί να διαφέρει και πολύ από τα άλλα, για να ανήκουν στο ίδιο σύνολο”.
Μέχρι στιγμής, η χώρα μας δε βρίσκεται ανάμεσα σε όσες θα επισκεφθεί η μπάντα μέσα στο 2021 για περιοδεία. Ξέρω όμως ότι αν τελικά μας συμπεριλάβουν, θα είμαι από τους πρώτους, που θα αγοράσουν εισιτήριο. Και δεν υπάρχει και περίπτωση να το μετανιώσω όταν έρθει η μέρα της συναυλίας.
Βαθμολογία: 82/100
Για το Rock Overdose,
Δάφνη Γεωργαδάκη