Συντάκτης: Βαγγέλης Γιαννακόπουλος
Οι Wiegedood στις 14 Ιανουαρίου κυκλοφόρησαν τον τέταρτο ολοκληρωμένο τους δίσκο “There's Always Blood At The End Of The Road”, βάζοντας ένα ακόμα λιθαράκι σε αυτό που ονομάζουμε σύγχρονο black metal.
Οι Wiegedood, προέρχονται από το Βέλγιο και το όνομά τους είναι ο Βελγικός όρος για το σύνδρομο αιφνίδιου βρεφικού θανάτου. Μισάνθρωποι εκ πεποιθήσεως και μέλος της κολεκτίβας Church Of Ra. H κολεκτίβα Church Of Ra, είναι μία καλλιτεχνική κολεκτίβα μουσικών, φωτογράφων & χορευτών, η οποία δημιουργήθηκε το 2005 από τους Amenra, προσπαθώντας να δημιουργήσουν μία ομάδα με κοινό όραμα στο πως κάνουν τέχνη. Τα πιο γνωστά σχήματα της ομάδας είναι οι Oathbreaker και φυσικά οι Amenra.
Οι Wiegedood προέρχονται από μία τριλογία δίσκων αφιερωμένη στον θάνατο ενός φίλου τους (“De Doden Hebben Het Goed”) και αποφασίζοντας να αφήσουν στην άκρη τον θρήνο και τις μακροσκελείς συνθέσεις, επέστρεψαν στα κλασσικά μονοπάτια του black metal, αλλά με άψογη παραγωγή και μελαγχολικές Industrial μελωδίες. Το “There's Always Blood At The End Of The Road” είναι ένα black metal ταξίδι στην παράνοια.
Επιθετικά blast beats, μελωδικά riffs και φωνή, που σχεδόν στάζει αίμα σκιαγραφούν την ατμόσφαιρα του δίσκου και δεν αφήνουν κανένα περιθώριο αμφισβήτησης των μουσικών ικανοτήτων των τριών μελών. Οι Wiegedood τόλμησαν να βγουν έξω από την ασφαλή ζώνη της Church Of Ra, αλλά και τη δική τους, καθώς η τριλογία των προηγούμενων δίσκων είχε λάβει εξαιρετικές κριτικές. Ωστόσο, πιστεύω ότι αν δεν ήταν μέλος της Church Of Ra δε θα είχαν τόσο μεγάλη απήχηση και σε τόσο ευρύ κοινό.
Η σχέση του κοινού με την Church Of Ra κινείται στα όρια του Συνδρόμου της Στοκχόλμης. Ο,τιδήποτε βγαίνει από αυτήν την κολεκτίβα, αυτομάτως λαμβάνει διαστάσεις μύθου μεταξύ των ακολούθων, που αγωνιούν να βρουν το νόημα πίσω από το ο,τιδήποτε. Μου θυμίζει έντονα την περίπτωση των Tool που ακόμα και αν σκόνταφτε ο Maynard James Keenan οι fans έψαχναν αν ο ήχος που έκανε πέφτωντας ήταν σύμφωνος με την ακολουθία Φιμπονάτσι.
Δεν λέω ότι το “There's Always Blood At The End Of The Road” είναι ένας κακός δίσκος. Απλά θεωρώ ότι το συγκρότημα κατάφερε να προσεγγίσει πολύ μεγάλο αριθμό κοινού και να εισπράξει αναγνωρισιμότητα, την οποία δε θα είχε αν δεν ήταν μέλος της Church Of Ra.
Βαθμολογία: 60/100
Για το Rock Overdose,
Βαγγέλης Γιαννακόπουλος
Comments
