Συντάκτης: Άννα - Μαρία Κέκια
Τρίτη δισκογραφική δουλειά από τους Winterage, μια extraordinary symphonic power metal μπάντα από την γειτονική Ιταλία. Μια μπάντα που συνδυάζει τον επικό metal ήχο με μια τεράστια δόση κλασσικής και μεσαιωνικής ορχηστρικής μουσικής, κάτι gothic, κάτι από Ιρλανδία και μια ατμόσφαιρα ενός φαντασμαγορικού θεατρικού μουσικού show. Και μόλις περιέγραψα τον δίσκο “Nekyia” σε μια πρόταση.
Ο δίσκος δεν σε αφήνει να πάρεις πολλές ανάσες, τα περισσότερα κομμάτια έχουν ένταση και ποικιλομορφία σε όργανα και φωνητικά μέρη, που μπορεί να δώσουν μια αίσθηση κορεσμού. Με κάθε επόμενη ακρόαση ωστόσο μπορεί κανείς να διακρίνει διάφορα “διαμαντάκια” και πολλά σημεία που θα σε κάνουν να πεις “τι λες τώρα;!”.
Σίγουρα μιλάμε για μια δουλειά ΥΠΕΡΠΑΡΑΓΩΓΗ στο σύνολο, δεν υπάρχει πιο κατάλληλη λέξη.
Το artwork είναι δουλειά του Έλληνα digital artist, Giannis Nakos (Remedy Art Design), που έχει επιμεληθεί επικά εξώφυλλα των Kamelot, Amaranthe, Oceans of Slumber, Evergrey, Anime Torment, Maladie και πολλών άλλων.
Επική, σκοτεινή, κινηματογραφική 2λεπτη εισαγωγή το “Apertio Ad Profundum” σαν soundtrack ταινίας που σε προκαλεί να τη δεις χωρίς να ξέρεις καν την περίληψη. Δίνει περίτεχνα την πάσα στο “Simurgh The Firebird”, ένα επιβλητικό, απόλυτα Winterage κομμάτι, που έχει τα πάντα. Βιολιά και μελωδίες μιας άλλης, απόκοσμης εποχής συναγωνίζονται τις μαγευτικά δυναμικές κιθάρες, συμφωνικά και χορωδιακά φωνητικά εναλλάσσονται και το σκηνικό είναι μάχη στη Μέση Γη.
Το επόμενο “The Cult Of Hecate” είναι ακριβώς αυτό που λέει ο τίτλος σε μουσική μετάφραση. Βαρύ, εκστασιακό symphonic power, επικά φωνητικά, κιθάρες και βιολιά και πάλι σε οργασμό.
Πιο μελωδικό, αλλά με αμείωτη ένταση και ο ορισμός ενός πιασάρικου symphonic power ύμνου το επόμενο “Numen”, με ιρλανδικά folk στοιχεία, που εικάζω θα κερδίσει και τους πιο κλασσικούς ακροατές του είδους.
Επιστρέφουμε στο epicness της Μέσης Γης με το ομότιτλο “Nekyia”, όπου τα κιθαριστικά riffs έχουν έναν πιο επιθετικό πρωταγωνιστικό ρόλο και τα φωνητικά κερνάνε αβίαστα και αρμονικά ένταση και συναίσθημα.
Ακολουθεί μια μπαλάντα-διαμάντι, το “La Fonte D’essenza” στα ιταλικά. Με συνδυασμούς κλασσικής κιθάρας, ορχήστρας και ιταλικής όπερας bel canto το αποτέλεσμά του είναι μαγευτικό. Το οπερετικό αποκορύφωμα του ρεφρέν με την εξαιρετική φωνή του Daniele Barbarossa αποτυπώνει τους στίχους για «την αιωνιότητα της πήγής της ουσίας, το αίσθημα της ανθρωπιάς που τρέφει την ψυχή».
Το “Dark Enchantment” που ακολουθεί κινείται σε ένα πιο σκοτεινό, μυστικιστικό soundscape, μια ξεχωριστή σύνθεση με εντυπωσιακές εναλλαγές χορωδιακών, aggressive metal και symphonic goth στοιχείων.
Σε ένα εντελώς άλλο ξανά μονοπάτι το “White Leviathan” έχει παντρέψει ιρλανδικό και μεσαιωνικό folk σε έναν πιο κλασσικό, έντονο symphonic power ήχο στην ίδια κατηγορία με το “Numen”.
Ξεχωριστή περίπτωση και το “Metamorphosis, A Macabre Ritual”, το οποίο δεν ξέρω πως να το χαρακτηρίσω και ούτε θα προσπαθήσω. Έχει μια μίξη πολλών διαφορετικών στοιχείων, άλλοτε πιο σκοτεινών, άλλοτε πιο επικά συμφωνικών, ένα απόσπασμα κλασσικής μουσικής και μια κιθαριστική epic metal έξαρση στο τελευταίο μέρος.
Το τελευταίο κομμάτι “Resurrectio Ad Mundum” είναι η αποθεραπεία της όλης εμπειρίας ενός πραγματικά φαντασμαγορικού δίσκου. Με τον πιο ταιριαστό για την περίσταση τρόπο, η αυλαία κλείνει με μια ατμοσφαιρική οπερετική σύνθεση με βιολιά την ώρα που οι συντελεστές χαιρετούν με ικανοποίηση το αποσβολωμένο κοινό τους και αποχωρούν από την σκηνή του θεάματος.
Μιλάμε για ένα άλμπουμ υπερπαραγωγή, ξαναλέω, άσχετα αν θα ικανοποιήσει με τον ίδιο τρόπο και στον ίδιο βαθμό κάθε ακροατή. Όλα είναι θέμα γούστου, αλλά και η τέχνη είναι τέχνη και εδώ έχουμε μια δουλειά με ιδιαίτερο δημιουργικό ενδιαφέρον. Οι Winterage έχουν παίξει και τα ρέστα τους και έχουν φύγει κύριοι.
Μοιάζει με έναν δίσκο στον οποίο έχουν συνεργαστεί Nightwish, Two Steps From Hell, Nox Arcana, Tim Barton, Tolkien και διάφοροι masters του symphonic power metal ήχου, θα μπορούσα να πω διάφορα παραδείγματα. Όλα αυτά μαζί σε μια δική τους μοναδική μίξη και εκτέλεση είναι η ταυτότητα των Winterage.
Δεν αρκεί σίγουρα μόνο μια ακρόαση για να μεταβολίσει κανείς όλη τη μουσική πανδεσία του άλμπουμ αυτού, αλλά αντικειμενικά αξίζει τον χρόνο που θα του αφιερώσετε.
Βαθμολογία: 90/100
Για το Rock Overdose,
Άννα-Μαρία Κέκια
Comments
