Συντάκτης: Άγγελος Χατζηγιάννης
Ένα άκρως ενδιαφέρον κι εμπνευσμένο ντεμπούτο που ο κόσμος οφείλει να γνωρίσει.
Η μουσική βιομηχανία πολύ συχνά μπορεί να παρομοιαστεί με μια «αχανή» έρημο από αναρίθμητους καλλιτέχνες -όπως οι κόκκοι της άμμου. Είναι φυσιολογικό λοιπόν, όταν μια νέα κυκλοφορία έρχεται στο φως της δημοσιότητας χωρίς τις απαραίτητες προωθητικές ενέργειες, να χάνεται στο πλήθος μαζί με τις υπόλοιπες. Κάπου εκεί έρχονται άτομα όπως ο υπογράφων για να επιστήσει την προσοχή σας σε άλμπουμ που μπορεί να μην μαθαίνατε ποτέ πως υπάρχουν χωρίς κάποιον να σας οδηγήσει σε αυτά.
Ο σημερινός μας δίσκος προέρχεται από τη Θεσσαλονίκη και μια τριάδα μουσικών ονόματι Altar Of The Stag. Η συμπρωτεύουσα υπήρξε ανέκαθεν αστείρευτη πηγή ανερχόμενων και πολλά υποσχόμενων metal σχημάτων και μας αποδεικνύει το γιατί για άλλη μια φορά με το ντεμπούτο αυτό. Βαδίζοντας σε ασυνήθιστα μονοπάτια για τα δεδομένα της χώρας μας, το doom/sludge των Altar Of The Stag τραβάει αμέσως την προσοχή των φίλων του είδους για όλους τους θετικούς λόγους.
Αντλώντας επιρροές από τα πονήματα των αδερφών Botteri με τους Green Carnation και τους In The Woods και προσθέτοντας ολίγον από Mastodon -και Giant Squid για τους πιο ψαγμένους-, το τελικό αποτέλεσμα κατορθώνει να ακούγεται αυθεντικό και συνάμα εμπνευσμένο. Επίσης, παρόλο που οι έξι συνθέσεις του δίσκου κυμαίνονται μεταξύ 6 και 10 λεπτών, σε μια συνολική διάρκεια 50 λεπτών, το “Visceral Offering” φτάνει στο τέλος δίχως περιττά σημεία και ανιαρές στιγμές.
Από τεχνικής απόψεως, το άλμπουμ συνοδεύεται από μία καθαρή παραγωγή που, αν και ψηφιακή, καταφέρνει να δίνει βάθος και την απαραίτητη “αναλογική αύρα” που αρμόζει στις doom συνθέσεις, με αποτέλεσμα η τριάδα των οργάνων να έχει τη μέγιστη αποτελεσματικότητα: η κιθάρα ακούγεται όσο τραχιά και βρώμικη πρέπει στην παραμόρφωση, αλλά ταυτόχρονα γλυκιά και μελωδική στα clean verses, τα τύμπανα είναι στιβαρά και παίρνουν τον πρωταγωνιστικό ρόλο στα σημεία που χρειάζεται και το μπάσο -αν και κάπως μπουκωμένο και παραγκωνισμένο- “δένει” ιδανικά τα όργανα μεταξύ τους.
Ειδική μνεία αρμόζει στα φωνητικά του δίσκου, εκεί όπου ακούμε δύο διαφορετικές φωνητικές γραμμές, μία clean μπάσα φωνή και μια ψιλότερη στα growls. Οι δύο φωνές εναρμονίζονται εξαιρετικά μεταξύ τους, προσφέροντας μια πολυπλοκότητα και μια ποικιλομορφία που είναι εμφανής σε τραγούδια όπως το “Kindred” ή το “Dyatlov”, δίνοντας μεγαλύτερη αξία σε επαναλαμβανόμενες ακροάσεις.
Όπως είναι αναμενόμενο βέβαια, κάθε ντεμπούτο περιλαμβάνει ορισμένα «άγουρα» στοιχεία, και το “Visceral Offering” δεν αποτελεί εξαίρεση. Προσωπικά δεν ενθουσιάστηκα από τη στιχουργική επένδυση των τραγουδιών, ενώ ορισμένα μουσικά μοτίβα ένιωσα πως ανακυκλώθηκαν στην έκταση του δίσκου. Αμφότεροι ωστόσο είναι τομείς που επιφέρουν βελτίωση και σε καμία περίπτωση δεν υποβαθμίζουν το τελικό αποτέλεσμα.
Φτάνοντας στο τέλος του κειμένου εξακολουθώ να έχω την ίδια άποψη με την πρώτη στιγμή που πάτησα το play: στα χέρια μας έχουμε ένα τραχύ, άμορφο προς το παρόν, αλλά με την πάροδο του χρόνου δυνητικά πολύτιμο διαμάντι. Οι ιδέες αυτών των ελπιδοφόρων νέων από τη Θεσσαλονίκη μεταφράζονται υπέροχα σε μουσική και παρόλο που οι περιπτώσεις των καινοτόμων doom/sludge πονημάτων σπανίζουν εκεί έξω, το “Visceral Offering” θέτει τα θεμέλια στα οποία οι Altar Of The Stag οφείλουν να χτίσουν εάν θέλουν να βελτιωθούν και -γιατί όχι- να πρωταγωνιστήσουν στην εγχώρια μουσική σκηνή.
Βαθμολογία: 71/100
Για το Rockoverdose,
Άγγελος Χατζηγιάννης
ALTAR OF THE STAG – “Visceral Offering”
6120366 Records (2024)
Comments
