Συντάκτης: Άγγελος Χατζηγιάννης
Μια ψυχρή και καταθλιπτική doom κυκλοφορία, που είναι γραφτό να μας απασχολήσει αρκετά φέτος.
Ιανουάριος: βαθιά μέσα στην καρδιά του χειμώνα, ο πρώτος μήνας του χρόνου είναι η ιδανική περίοδος για τους καλλιτέχνες, που θέλουν να αφήσουν το στίγμα τους στα μουσικά δρώμενα από νωρίς. Παρόλο που η μουσική μου επιλογή μέσα στο καταχείμωνο ήταν, είναι και θα είναι το “The Mantle” των Agalloch -ένας φανταστικός δίσκος, που συστήνεται ανεπιφύλακτα για τις κρύες νύχτες του χειμώνα-, μία πρόταση παλιακού, αγνού doom είναι πάντοτε ευπρόσδεκτη για τα ευήκοα ώτα μου
.
Οι καλιφορνέζοι Stygian Crown θα ανταποκριθούν στο κάλεσμά μου, δηλώνοντας ένα ηχηρό «παρών» με το νέο τους δισκογραφικό πόνημα. Τέσσερα χρόνια μετά το άγουρο, αλλά πολλά υποσχόμενο ομότιτλο ντεμπούτο τους, το “Funeral For A King” μπαίνει με αξιώσεις στη συζήτηση για τα πιο απολαυστικά άλμπουμ της χρονιάς από πολύ νωρίς.
Εκ πρώτης όψεως, το υλικό του δίσκου δε φαίνεται να πρωτοπορεί ιδιαίτερα: οι αργόσυρτες μελωδίες των Candlemass συναντούν τη μελαγχολία του “big-three” της βρετανικής doom των ‘90s (Anathema, Paradise Lost, My Dying Bride) σε μία τυπική doom ζεύξη. Προσθέτοντας ωστόσο την επιθετικότητα των Bolt Thrower μαζί με μπασογραμμές που θα έκαναν τον Steve Harris των Iron Maiden να χαμογελάει, το επικό funeral doom που προκύπτει συνδυάζει τις επιρροές του με τέτοιο τρόπο, ώστε το τελικό αποτέλεσμα να μοιάζει φρέσκο και ενδιαφέρον.
Τα δύο μεγάλα ατού των Stygian Crown εντοπίζονται πίσω από το μικρόφωνο και το μπάσο: αφενός, η καθηλωτική φωνή της Melissa Pinion, που αφήνει το ανεξίτηλο στίγμα της αναβαθμίζοντας αισθητά κάθε σύνθεση του δίσκου, κι αφετέρου το ζωηρό, καλπάζον μπάσο του Eric Bryan, που καθορίζει την ταχύτητα και τη βαρύτητα κάθε κομματιού με την κάθε νότα του. Τα υπόλοιπα μέλη συμπληρώνουν γενναία τους δύο παραπάνω μουσικούς -με την Pinion μάλιστα να αναλαμβάνει και τα πλήκτρα του άλμπουμ- αλλά η διαφορά είναι απλά χαοτική, για να σταθεί το ο,τιδήποτε δίπλα τους.
Με δέκα συνθέσεις και συνολική διάρκεια τα 44 λεπτά, το “Funeral For A King” παρουσιάζει εντυπωσιακές doom συνθέσεις (“Bushido”, “Beauty And Terror”) διανθισμένες κατά τόπους με goth στοιχεία (“Let Thy Snares Be Planted”, “Blood Red Eyes”). Η παραγωγή φέρνει μπροστά το μπάσο -όπως πρέπει- και του δίνει πρωταγωνιστικό ρόλο, ενώ ταυτόχρονα «ντύνει» τα φωνητικά σε ένα retro πρίσμα, δίνοντας μια ταιριαστή αναχρονιστική αίσθηση στο τελικό σύνολο.
Σε τελική ανάλυση, το “Funeral For A King” είναι ένα εξόχως απολαυστικό doom άλμπουμ, που αξίζει σίγουρα την προσοχή όλων μας. Εξευγενίζοντας τις ατέλειες του ντεμπούτου και με την απαραίτητη εμπειρία να σταθούν στο ύψος μιας δεύτερης κυκλοφορίας, οι Stygian Crown βγαίνουν από το comfort zone τους και «συστήνονται» στο ευρύ κοινό με μία κυκλοφορία που προορίζεται να σηκώσει αρκετή σκόνη γύρω από το όνομά τους.
Βαθμολογία: 78/100
Για το Rock Overdose,
Άγγελος Χατζηγιάννης
