Χωρίς υπερβολή, ο μουσικός κόσμος θα ήταν πολύ φτωχότερος χωρίς τον AXEL RUDI PELL. Στο 20ο (!) στούντιο άλμπουμ του «Risen Symbol», ο κιθαρίστας και τραγουδοποιός από το Bochum συνεχίζει να κυματίζει τη μελωδική σημαία του σκληρού ροκ χωρίς να υποτιμά το στυλ του με ψευδομοντέρνες στιλιστικές παραλλαγές ή αναλώσιμα στούντιο τεχνάσματα.
Το "Risen Symbol" κυκλοφορεί ήδη από τη Steamhammer/SPV και το RockOverdose βρήκε την ευκαιρία να μιλήσει με τον ίδιο τον Axel Rudi Pell.
Απολαύστε παρακάτω την συνέντευξη με το συντάκτη μας Απόστολο Πανταζόγλου που ανέλαβε να του κάνει ερωτήσεις, τις οποίες ετοίμασε ο Άγγελος Κατσούρας (διαβάστε τη δισκοκριτική του εδώ).
photo credits Kai Hoffmann
Rockoverdose.gr: Καλησπέρα Axel και καλώς ήρθες στο Rockoverdose.gr
ARP: Καλησπέρα! Χαίρομαι που είμαι εδώ.
Rockoverdose.gr: Αρχικά θέλω να σου δώσω τα συγχαρητήρια μου για το νέο σου δίσκο “Risen Symbol”. Είναι φανταστικός δίσκος. Είναι πολύ αναζωογονητικός και σίγουρα μπαίνει δίπλα σε όλους τους μεγάλους Axel Rudi Pell δίσκους.
ARP: Ευχαριστώ πολύ! Πραγματικά το εκτιμώ αυτό. Ευχαριστώ.
Rockoverdose.gr: Αισθάνεσαι το ίδιο και εσύ για το δίσκο;
ARP: Σίγουρα. Είναι σίγουρα πιο φρέσκος από τους δύο προηγούμενους δίσκους. Για μένα είναι πολύ πιο ενδιαφέρον δίσκος. Μπορείς να τον ακούσεις ολόκληρο. Δεν έχει filler κομμάτια. Όταν ο Johnny (Gioeli – φωνητικά) άκουσε το τελικό αποτέλεσμα, μου είπε “Axel νομίζω ότι αυτός είναι ο καλύτερος δίσκος που έχουμε κάνει μαζί” και του είπα “μάλλον έχεις δίκιο”.
Rockoverdose.gr: Το εξώφυλλο το νέου δίσκου μας θυμίζει το “Black Moon Pyramid”. Υπάρχει κάποια σύνδεση;
ARP: Όχι δεν υπάρχει καμία σύνδεση. Λατρεύω τις πυραμίδες. Το “Black Moon Pyramid”, βλέπεις μόνο την κορυφή και κάποια πουλιά να πετάνε τριγύρω. Τώρα έχουμε την πυραμίδα στην ολότητα της, είναι διαφορετικό χρώμα και είναι διαφορετική. Διάλεξα την πυραμίδα και πάλι γιατί σε όλο το δίσκο υπάρχει διάχυτο ένα ανατολίτικο στοιχείο. Και σκέφτηκα ότι μια πυραμίδα θα ήταν πολύ ταιριαστή. Είναι το “Risen Symbol”.
Rockoverdose.gr: Τώρα μου δίνεις μία εξαιρετική πάσα για την επόμενη ερώτηση γιατί ήθελα να ρωτήσω για αυτό το oriental στοιχείο του δίσκου. Ήταν κάτι εσκεμμένο ή απλά ήρθε κατά τη διάρκεια της σύνθεσης του δίσκου.
ARP: Απλά έγινε. Απλά μου ήρθε στο μυαλό. Δεν ξέρω αν υπάρχει κάποιος λόγος που έγινε. Ίσως άκουγα πολύ Led Zeppelin όταν έγραφα τα τραγούδια (γέλια).
Rockoverdose.gr: Και αυτό μας φέρνει στη διασκευή του “Immigrant Song” των Led Zeppelin που υπάρχει μέσα στο δίσκο. Είναι μία πολύ ενδιαφέρουσα διασκευή. Τα επιπλέον στοιχεία, αυτά που έγραψες δένουν τόσο ωραία με το αρχικό τραγούδι.
ARP: Σ’ ευχαριστώ πολύ. Αυτό το τραγούδι με ακολουθεί από τότε που κυκλοφόρησε, το 1970. Απλά στην αρχική εκδοχή το solo είναι τόσο μικρό και έτσι τώρα έχτισα κάτι γύρω από όλο το κομμάτι κάνοντας το μεγαλύτερο και πιο Axel Rudi Pell στυλ αλλά φυσικά μη ξεχνώντας την αυθεντική εκδοχή. Αλλά το λατρεύω!
Rockoverdose.gr: Αυτός είναι ο 20ος studio δίσκος σου. Αφήνω έξω τις συλλογές, τις μπαλάντες και τις διασκευές. Αισθάνεσαι ποτέ ότι κουράζεσαι; Γιατί πραγματικά δισκογραφικά είσαι πάρα πολύ ενεργός.
ARP: Θα μπορούσα να ηχογραφώ ακόμα περισσότερο (γέλια). Είμαι πάντα πολύ απασχολημένος. Γράφω τόσα πολλά τραγούδια γιατί η φλόγα καίει μέσα μου. Η φλόγα για αυτό το είδος μουσικής και δεν πρόκειται να σβήσει. Μπορώ να γράφω ένα νέο κομμάτι κάθε δύο ημέρες.
Rockoverdose.gr: Εγώ πάντως δε θα έλεγα όχι (γέλια). Φέτος συμπληρώνονται 35 χρόνια από την πρώτη σου solo δισκογραφική δουλειά το “Wild Obsession”. Είναι ο νέος δίσκος “Risen Symbol” ένας τρόπος για να γιορτάσεις μία τέτοια επέτειο;
ARP: Όχι ιδιαίτερα. Δεν έχουμε σχεδιάσει κάποιο ιδιαίτερο party ή κάτι τέτοιο. Το κάναμε αυτό το 2014 για την 25η επέτειο του πρώτου μου δίσκου στο “Bang Your Head” festival μαζί με κάποιους φίλους. Αλλά δεν έχουμε σχεδιάσει κάτι για φέτος. Είναι μία κανονική κυκλοφορία.
Rockoverdose.gr: Το παρόν lineup της μπάντας είναι πολύ σταθερό. Φυσικά ο Volker (Krawczak – μπάσο) είναι μαζί σου από την αρχή. Ο Johnny και ο Ferdy (Doernberg – πλήκτρα) εδώ και περίπου 20 χρόνια και τα τελευταία 10 χρόνια τη μπάντα συμπληρώνει ο Bobby (Rodinelli – drums). Πιστεύεις ότι το να έχεις ένα τόσο σταθερό lineup βοηθάει στο να γράφεις νέο υλικό;
ARP: Εννοείται γιατί ξέρω τι αρέσει στους άλλους και βοηθάει όταν γράφω ένα κομμάτι. Για παράδειγμα γνωρίζω ακριβώς τη φωνή του Johnny και ξέρω ακριβώς τι τραγούδια πρέπει να γράψω για να ταιριάζουν τέλεια στη φωνή του. Και όλοι τους είναι εξαιρετικοί μουσικοί. Η χημεία στο συγκρότημα είναι όπως πρέπει. Για παράδειγμα εγώ και ο Bobby έχουμε το ίδιο γούστο στη μουσική. Είμαστε στην ίδια σελίδα.
Rockoverdose.gr: Έχεις πει πολλές φορές ότι είσαι μεγάλος οπαδός του Richie Blackmore. Τι είναι αυτό που κατά τη γνώμη σου τον κάνει τόσο μεγάλο και τόσο τεράστια επιρροή για τόσους πολλούς μουσικούς;
ARP: Ξέρεις, όταν ξεκίνησα να παίζω κιθάρα, είδα τους Deep Purple στην τηλεόραση. Είδα τον Richie να πετάει την κιθάρα του στον αέρα και να κάνει όλα εκείνα τα τρελά πράγματα. Υπήρχε μία μαγική αύρα γύρω του. Νομίζω ότι το παίξιμο του τότε, ήταν κάτι το εντελώς καινούριο στο rock κοινό. Κανένας δεν έπαιζε όπως έπαιζε εκείνος, τότε, στα τέλη του ’60, αρχές του ’70. Και τον άκουγα να παίζει και έλεγα “WOW”. Ήταν ο πρώτος που έπαιζε νέο-κλασσική μουσική στην lead κιθάρα.
Ο Malmsteen είναι μεγάλος θαυμαστής του Blackmore. Λέει ότι δεν είναι αλλά το ξέρω ότι ισχύει. Μπορείς να το ακούσεις στο παίξιμο του. Ο Blackmore ήταν ο πρώτος. Έκανε τόσα τρελά πράγματα με την κιθάρα.
Rockoverdose.gr: Μιας που ανέφερες τους Deep Purple, υπάρχει μία ερώτηση που πολλοί θα ήθελαν να μάθουν την απάντηση. Τα εξώφυλλα των παλαιότερων σου δίσκων έχουν ένα μωβ χρώμα. Είναι μήπως κάποιος φόρος τιμής στους Deep Purple και στον Blackmore;
ARP: Όχι όχι. Απλά έτυχε. Δεν έχουν καμία σχέση με τους Deep Purple (γέλια).
Rockoverdose.gr: Ας επιστρέψουμε στο “Risen Symbol”. Αυτή τη φορά η ιστορία που οδηγεί τον Ιππότη; Ποια είναι η καινούρια του περιπέτεια και πόσο αντοχή έχει ακόμα;
ARP: Όπως είπα και πιο πριν είναι ένας δίσκος με αρκετό ανατολίτικο στοιχείο. Δεν είναι όμως ένας concept δίσκος. Κάθε τραγούδι έχει να κάνει με κάτι διαφορετικό. Αλλά το κυρίως θέμα, όταν βλέπεις το εξώφυλλο και ακούς για παράδειγμα το κομμάτι “Ankhaia”, που είναι και το μεγαλύτερο του δίσκου, έχει να κάνει με κάποιον που σέρνεται στην έρημο, έχει πάρα πολύ ζέστη, του έχει μείνει ελάχιστο νερό και ξαφνικά βλέπει ένα μέρος με μια τεράστια πυραμίδα και χαρούμενος ανθρώπους γεμάτους ζωή και λέει “θέλω να πάω εκεί”.
Με όσο δύναμη του έχει απομείνει φτάνει μέχρι εκεί μόνο και μόνο για να καταλάβει ότι όλο αυτό ήταν το φαινόμενο Fata Morgana. Μία οφθαλμαπάτη. Και πρέπει να φύγει και να συνεχίσει. Με αυτό έχει να κάνει ο δίσκος. Δε ξέρω. Ποια είπαμε ήταν η ερώτηση; (γέλια).
Rockoverdose.gr: Νομίζω με κάλυψες (γέλια). Τα κομμάτια “Guardian Angel” και “Darkest Hour” επιλέχθηκαν ως videos του δίσκου. Πόσο δύσκολο είναι κάθε φορά να διαλέγεις ποια θα είναι τα videos;
ARP: Αυτή είναι μια πολύ καλή ερώτηση γιατί δεν αποφασίζω μόνος μου. Συμμετέχει και η δισκογραφική. Με ρώτησαν πρώτα πιο θα ήθελα να είναι το πρώτο single. Αρχικά πρέπει να είναι ένα μικρό κομμάτι γιατί αν είναι μεγάλο κανένας δε θα το ακούσει. Σκέφτηκα ότι το “Guardian Angel” είναι μία καλή επιλογή γιατί είναι ένα κλασσικό Axel Rudi Pell Κομμάτι. Έχεις ένα μεγάλο riff και ένα ρεφρέν που σου μένει στο μυαλό. Μπορείς να το τραγουδήσεις, μπορείς να το ακούσεις και να περάσεις καλά. Και η δισκογραφική συμφώνησε απόλυτα όταν άκουσαν ολόκληρο το δίσκο.
Στη συνέχεια διάλεξαν το “Darkest Hour”. Είναι περίπου όπως είναι και το “Guardian Angel”. Σου μένει στο μυαλό, μπορείς να το τραγουδήσεις απλά είναι λίγο πιο σκοτεινό. Εγώ θα διάλεγα το “Ankhaia” αλλά είναι λίγο μεγάλο.
Rockoverdose.gr: Δεν ξέρω αν λέει κάτι, αλλά μέχρι στιγμής νομίζω ότι είναι το αγαπημένο μου κομμάτι από το δίσκο. Είναι μεγαλειώδες, επικό κομμάτι. Και όλη η ενορχήστρωση και η ιστορία από πίσω, το κάνει ακόμα καλύτερο.
ARP: Το λατρεύω και εγώ!
Rockoverdose.gr: Το να αποφασίσεις τα singles φαντάζομαι ότι είναι πολύ πιο εύκολο από το να αποφασίσεις το setlist των συναυλιών. Με κατάλογο άνω των 200 κομματιών πρέπει να είναι πονοκέφαλος η όλη διαδικασία.
ARP: Ωωωω Θεέ μου! Δεν έχω ιδέα. Και γίνεται χειρότερο με κάθε δίσκο. Φυσικά πρέπει να παίξουμε όλα τα κλασσικά Axel Rudi Pell κομμάτια όπως τα “Oceans Of Time”, “The Masquerade Ball”, “Casbah”, “Fool Fool” και τόσα άλλα. Όταν δεν τα παίζουμε ο κόσμος γκρινιάζει και έχει δίκιο. Θέλουν να τα ακούσουν οπότε και εμείς τα παίζουμε. Πρέπει να έχουμε παίξει το “The Masquerade Ball” πάνω από 1000 φορές. Αλλά δε το βαριόμαστε ποτέ. Είναι ένα ωραίο κομμάτι.
Φυσικά πρέπει να παίξεις και κάποια κομμάτια από τον καινούριο σου δίσκο. Τουλάχιστον 3, ίσως 4 και τέλος. Θα μπορούσαμε να παίξουμε όλο το νέο δίσκο αλλά δεν θα υπήρχε χρόνος για τα κλασσικά κομμάτια. Γι’ αυτό πρέπει να πάρουμε αποφάσεις για το τι θα παίξουμε.
Rockoverdose.gr: Και το θέμα είναι ότι πολύ πιθανώς κάθε φορά που περιοδεύετε, υπάρχει κόσμος που σας βλέπει για πρώτη φορά και θέλει να ακούσει αυτά τα κομμάτια.
ARP: Φυσικά. “Πρέπει” να παίξουμε αυτά τα κομμάτια για τους νεότερους που μας βλέπουν πρώτη φορά, αλλά και για τους μεγαλύτερους που θέλουν να τα ακούν κάθε φορά.
Rockoverdose.gr: Θεωρείσαι ένας από τους ειδικούς στις διασκευές και στις μπαλάντες. Όπως είπα και πριν το “Immigrant Song” είναι μία εξαιρετική διασκευή. Πως αποφασίζεις ποιο κομμάτι θα διασκευάσεις;
ARP: Πρέπει να είναι ένα τραγούδι που αγαπώ για να το διασκευάσω. Αλλιώς δεν θα το έκανα. Αλλά η απόφαση να διασκευάσω το “Immigrant Song”, που όπως είπα το λατρεύω από το 1970, όταν κυκλοφόρησε, ήρθε επειδή ένιωσα ότι θα ταίριαζε πολύ με το ανατολίτικο στοιχείο του “Risen Symbol”. Νομίζω ότι ήταν σωστή απόφαση.
Rockoverdose.gr: Η περίπτωση σου είναι αρκετά ιδιαίτερη. Έχεις φανατικούς υποστηρικτές που σε ακολουθούν όλα αυτά τα χρόνια αλλά υπάρχουν και πολλοί που υποστηρίζουν ότι γράφεις το ίδιο κομμάτι, πολλές διασκευές και πολλές μπαλάντες. Πως γίνεται να ευχαριστήσεις και τις δύο αυτές πλευρές. Δεν είναι εύκολο να είναι όλοι ευχαριστημένοι.
ARP: Ισχύει. Ξέρεις, όσοι λένε ότι όλοι οι Axel Rudi Pell δίσκοι είναι το ίδιο, κάνουν λάθος. Για παράδειγμα αυτή τη φορά είναι εντελώς διαφορετικός. Συνήθως αρχίζω γράφοντας το riff μετά έρχονται οι στίχοι και τα φωνητικά, η γέφυρα, το ρεφρέν και πάλι από την αρχή. Μετά έρχεται το solo, η γέφυρα το ρεφρέν ξανά και τέλος. Αυτή τη φορά όμως έχω αρκετά κομμάτια με αρκετούς διαφορετικούς ρυθμούς. Όχι μόνο ένα riff αλλά μέχρι και 5. Για παράδειγμα στο τελευταίο κομμάτι, το “Taken By Storm”, υπάρχουν τόσοι πολλοί διαφορετικοί ρυθμοί. Ποτέ δεν είχα τόσους πολλούς σε προηγούμενο δίσκο. Μια στο τόσο πειραματίζομαι και εγώ αλλά τι άλλο να πω; Τους αγαπώ όλους (γέλια).
Rockoverdose.gr: Το θέμα με τα καινούρια τραγούδια είναι ότι είναι πιασάρικα. Από την πρώτη φορά που άκουσα το δίσκο κατάλαβα ότι τα κομμάτια άνετα θα μπορέσουν να παίξουν σε ένα ραδιόφωνο και φυσικά να έχουν θέση στο setlist των συναυλιών. Είμαι σίγουρος ότι οι οπαδοί θα τα λατρέψουν.
ARP: Ναι ο δίσκος βγαίνει σε δύο ημέρες από τώρα (σ.σ. η συνέντευξη έγινε στις 12/6) και συμφωνώ 100% μαζί σου φίλε μου.
Rockoverdose.gr: Όσο αφορά το θέμα της προώθησης, δεν έχω λόγια για τις καινοτομίες των συλλεκτικών box sets. Είχαμε το ρολόι στο “Sign Of The Times” με την φράση “οι μπαταρίες δεν περιλαμβάνονται πρέπει να τις αγοράσετε” και τώρα έχουμε το άρωμα! Πως σου ήρθε αυτή η ιδέα! Μήπως στο επόμενο box set να είχαμε μία mini φιγούρα Axel Rudi Pell;
ARP: Ξέρεις έχω τη δικιά μου σειρά αρωμάτων εδώ και μερικά χρόνια. Πειραματίζομαι με διάφορα υλικά και έλαια. Και Είχαμε μερικά αρώματα στην τελευταία περιοδεία αλλά και στο site μας. Αυτό που δεν ήξερα ήταν ότι στους περισσότερους heavy metal και hard rock οπαδούς δεν αρέσουν τα αρώματα “δεν φοράω κανένα άρωμα, δε με νοιάζει” . Αλλά όπως και να έχει εγώ το κάνω!
Όσο για τη φιγούρα… ποιος ξέρει (γέλια).
Rockoverdose.gr: Δυστυχώς όλα αυτά τα χρόνια, δεν είχαμε την ευκαιρία να σας δούμε στην Ελλάδα. Υπάρχει εδώ κόσμος που σας αγαπά και ξέρω πολλούς που έχουν ταξιδέψει για να σας δουν. Υπάρχει περίπτωση να περάσετε από τα μέρη μας;
ARP: Ξέρεις κάτι; Λατρεύω την Ελλάδα! Έχω έρθει αρκετές φορές για διακοπές. Την τελευταία φορά ήμουν στη Ζάκυνθο. Και ο Volker λατρεύει την Ελλάδα ακόμα περισσότερο. Αυτός έρχεται 3 φορές το χρόνο! Και οι δυο μας λατρεύουμε να πίνουμε ούζο μετά από μια συναυλία στο tour bus με λίγο πάγο και πολύ λίγο νερό (γέλια). Είναι τέλειο!
Ελπίζω κάποια στιγμή να μπορέσουμε να παίξουμε στην Ελλάδα γιατί όλοι τη λατρεύουν. Απλά πρέπει να βρούμε το σωστό διοργανωτή και τη σωστή συμφωνία.
Rockoverdose.gr: Ας ελπίσουμε οι διοργανωτές να διαβάσουν τη συνέντευξη!
Αν και είναι ακόμα πολύ νωρίς, έχεις κάποια πλάνα για μετά την περιοδεία;
ARP: Τώρα το καλοκαίρι θα παίξουμε σε κάποια festivals και τον Οκτώβριο έχουμε το πρώτο μέρος της περιοδείας μας. Στη συνέχεια από τον Φεβρουάριο μέχρι τον Απρίλιο του 2025, έχουμε το 2ο σκέλος.
Η δισκογραφική ήδη μου έχει πει ότι θα πρέπει να κυκλοφορήσουμε κάτι τον επόμενο χρόνο. Αλλά όχι έναν studio δίσκο, όχι έναν live δίσκο, ούτε δίσκο με μπαλάντες. Δε ξέρω τι άλλο μένει (γέλια). Ίσως ένας δίσκος με μερικά νέα κομμάτια και μερικές διασκευές; Δεν ξέρω.
Rockoverdose.gr: Ίσως ένας δίσκος με guests που θα παίξουν μαζί σας;
ARP: Αυτό πιθανόν να είναι μία πολύ καλή ιδέα!
Rockoverdose.gr: Θα ήθελα να κάνω μία πιο τεχνική ερώτηση τώρα. Ποια είναι η διαδικασία για τη σύνθεση ενός δίσκου; Γράφεις όποτε έχεις έμπνευση ή λες “τώρα πρέπει να γράψω νέα κομμάτια”;
ARP: Όχι. Δεν μπορώ να κάτσω και να πω “τώρα πρέπει να γράψω 10 νέα κομμάτια. Δεν μπορώ να δουλέψω έτσι. Για παράδειγμα όταν τελειώσαμε τις ηχογραφήσεις του νέου δίσκου, γύρισα σπίτι από το studio και 3-4 μέρες αργότερα άρχισα να γράφω νέο υλικό. Πάντα έχω το κινητό μου μαζί μου και ηχογραφώ όλη την ώρα αλλά ποτέ δεν τα ακούω. Για παράδειγμα μπορεί να είμαι στο super market, να αγοράζω ένα κομμάτι κρέας και να μου έρθει μια μελωδία στο μυαλό. Το ηχογραφώ στο κινητό.
Οι άνθρωποι γύρω μου μάλλον νομίζουν ότι είμαι τρελός (γέλια). Και μετά κάποια στιγμή, μπορεί και μετά από μήνες, κάθομαι και ακούω όλα όσα έχω ηχογραφήσει και αποφασίζω τι μπορεί να χρησιμοποιηθεί, τι μπορεί να συνδυαστεί και τι δεν μπορώ να δουλέψω σε εκείνη τη φάση. Και έτσι φτιάχνω νέα τραγούδια.
Rockoverdose.gr: Άρα είναι μία ατέρμονη διαδικασία. Δουλεύεις συνέχεια
ARP: Ακριβώς! Έχω ήδη νέο υλικό!
Rockoverdose.gr: Πως είναι να περιοδεύεις μετά από όλα αυτά τα χρόνια και να ζεις το rock lifestyle; Έχω διαβάσει ότι ποτέ δεν θεώρησες τον εαυτό σου rock star ή guitar hero/god αν και προσωπικά θα σου έδινα αυτόν τον τίτλο πολύ εύκολα. Αλλά ταυτόχρονα σε όσα videos ή συνεντεύξεις σε έχω δει, είσαι πάντα προσγειωμένος και αυτό είναι κάτι που το καταλαβαίνω και τώρα που μιλάμε. Πως τα συνδυάζεις αυτά τα δύο. Είσαι άλλος στην σκηνή και κάποιος άλλος εκτός αυτής;
ARP: Είμαι απλά ένας κιθαρίστας (γέλια) αλλά πραγματικά σε ευχαριστώ που το λες. Αλλά όχι. Είμαι το ίδιο άτομο και πάνω και κάτω από την σκηνή. Δεν το παίζω κάποιος. Είναι ένας κανονικός τύπος που παίζει κιθάρα. Δεν βλέπω τον εαυτό μου ως guitar hero ή κάτι τέτοιο. Πραγματικά μου αρέσει που το λες αυτό αλλά δεν το σκέφτομαι. Είμαι ένας τύπος που ανεβαίνει στη σκηνή, παίζει, γράφει μερικά καλά κομμάτια ενίοτε (γέλια) και τέλος.
Rockoverdose.gr: Βλέπεις; Αυτό ακριβώς εννοούσα όταν έλεγα ότι είσαι προσγειωμένος! Κάποιος που απλά λατρεύει να παίζει μουσική λοιπόν.
ARP: Ακριβώς!
Rockoverdose.gr: Ήταν πραγματικά μεγάλη μου τιμή και ευχαρίστηση που κάναμε αυτή την συνέντευξη. Θα ήθελες να προσθέσεις κάτι άλλο; Κάτι που ίσως ξεχάσαμε, ή κάτι για τους Έλληνες οπαδούς;
ARP: Η ευχαρίστηση δικιά μου. Πραγματικά το εκτιμώ και σε ευχαριστώ για το χρόνο σου.
Όλη η μπάντα θέλει να έρθει στην Ελλάδα! Ελπίζουμε να σας αρέσει ο νέος δίσκος.
Για το Rockoverdose.gr
Απόστολος “Astaldo” Πανταζόγλου
Ερωτήσεις: Άγγελος Κατσούφας