Όσοι με γνωρίζουν, ξέρουν ότι δεν κάνω ποτέ κριτικές δίσκων. Ποτέ δε μου άρεζε αυτό το κομμάτι της rock/metal “δημοσιογραφίας”. Αν θυμάμαι καλά η πρώτη και τελευταία φορά που έκανα δισκοκριτική ήταν πριν 12 χρόνια.
Ακούγοντας όμως το “Spirit Invictus” των Triumpher, ήξερα ότι έπρεπε να κάνω μία εξαίρεση. Ήξερα ότι έπρεπε να γράψω ένα κείμενο για έναν από τους καλύτερους νέους δίσκους που έχω ακούσει τα τελευταία χρόνια. Πραγματικά είχα να ενθουσιαστώ με νέα κυκλοφορία ΠΟΛΥ καιρό.
Με κεκτημένη ταχύτητα από τον πρώτο – επίσης τρομερό – τους δίσκο “Storming The Walls” που κυκλοφόρησε πέρσι, δεν καθυστέρησαν καθόλου και έτσι σε λίγες ημέρες, στις 25 Οκτωβρίου, κυκλοφορεί και επίσημα ο δεύτερος δίσκος των Αθηναίων. Εάν σας άρεσε το ντεμπούτο τους, ε τώρα ετοιμαστείτε να πάθετε σοκ. Η μπάντα πήρε όλα εκείνα τα στοιχεία που είχε ο πρώτος τους δίσκος και τα ανέβασε επίπεδα. Παίζουν μανιασμένα λες και είναι έτοιμοι για πόλεμο, με απίστευτες ταχύτητες χωρίς όμως να επηρεάζει πουθενά την ποιότητα της μουσικής που σίγουρα είναι πολύ ψηλά.
Μέσα σε 40 λεπτά το “Spirit Invictus” συγκεντρώνει τόσα πολλά καλά στοιχεία που άλλες μπάντες χρειάζονται δίσκους για να το κάνουν. Ακούγοντας και τους δύο δίσκους των Triumpher καταλαβαίνω ότι αυτό που ξεκίνησαν πέρσι φέτος είναι ακόμα πιο δεμένο, πιο δυνατό, πιο καλοδουλεμένο με πολύ πιο ξεκάθαρο βλέμμα προς το μέλλον. Αυτό φυσικά δε μειώνει σε καμία περίπτωση την αξία του “Storming The Walls” απλά πλέον στο “Spirit Invictus”, ας μου επιτραπεί η έκφραση, τα πράγματα είναι πιο επαγγελματικά.
Αυτό που μου έκανε τρομερή εντύπωση είναι το πόσο καλά κατάφερε η μπάντα να δέσει το epic metal με στοιχεία black metal και να το κάνει τόσο καλά και να ακούγεται τόσο φυσικό και αβίαστο. Προσωπικά δεν είμαι οπαδός του black metal. Η επαφή μου είναι τρομερά επιφανειακή. Αλλά με κάποιο τρόπο οι Triumpher καταφέρνουν να δέσουν ένα από τα αγαπημένα μου είδη με τα οποία είμαι πολύ αυστηρός, με κάτι που δεν ακούω και να το κάνουν με έναν μοναδικό τρόπο ο οποίος ακούγεται τόσο σωστός.
Μπορεί να έχουμε ακόμα δύο μήνες για να ολοκληρωθεί το 2024 αλλά πολύ δύσκολα θα βρεθεί δίσκος να ξεπεράσει το “Spirit Invictus” στην προσωπική μου λίστα με τις κυκλοφορίες της χρονιάς και όπως είπα και στην αρχή του κειμένου είναι ένας από τους καλύτερους δίσκους που άκουσα τα τελευταία χρόνια.
Βαθμολογία 100/100
Για το Rockoverdose.gr
Απόστολος “Astaldo” Πανταζόγλου
