Το Κύτταρο βυθίστηκε σε ένα ηχητικό και οπτικό πανηγύρι σκοτεινής δύναμης το βράδυ της πρώτης Παρασκευής του Οκτώβρη, καθώς οι Ιταλοί psych doom/sludge metal θρύλοι Ufomammut ποδοπάτησαν στην Αθήνα. To κοινό τους υποδέχθηκε με ανοιχτή αγκαλιά, δημιουργώντας μια ατμόσφαιρα που θύμιζε τελετουργία.
Την αυλαία άνοιξαν οι δικοί μας Gagulta, ένα από τα πιο δυναμικά ονόματα της ελληνικής sludge metal σκηνής, που έχουν καταφέρει να κερδίσουν μια πιστή φαν βάση χάρη στις εντυπωσιακές τους ζωντανές εμφανίσεις. Με τη μουσική τους, μας ταξίδεψαν σε έναν σύγχρονο Γολγοθά, όπου ο καθένας μας κουβαλάει τον δικό του σταυρό, είτε κανονικό είτε ανάποδο. Τα τραγούδια τους χαρακτηρίζονται από αργούς ρυθμούς, βαριές κιθάρες και σκισμένα απόκοσμα φωνητικά.
Σειρά είχαν οι Okwaho ξερνώντας και αυτοί με τη σειρά τους ένα μείγμα blackened doom, sludge και post metal με βαριές κιθάρες, δυνατά τύμπανα και σκληρά φωνητικά, δημιουργώντας έναν οχετό που μας τράνταξε μέχρι τα βάθη της ψυχής μας. Πίσω από την βαλτώδη ηχητική κατάσταση, κρυβόταν και μια βαθιά συναισθηματική φόρτιση. Οι στίχοι των Okwaho είναι πολιτικοποιημένοι και αφορούν θέματα όπως την καταπίεση και η αδικία με ακτιβιστική χροιά. Η μουσική τους είναι ο καθρέφτης της κοινωνίας μας, μια αντανάκλαση των προβλημάτων που μας απασχολούν.
Ufomammut, ένα όνομα που προκαλεί εικόνες αχανών διαστημικών εκτάσεων και βαρύτητας που συνθλίβει, ένα όνομα ενός Iταλικού τρίο που έχει αφήσει ανεξίτηλο το σημάδι του στο χώρο του sludge/doom metal. Αν και μας λείπει το ιδιαίτερο παίξιμο του Vita στα τύμπανα, ο Levre στέκεται επάξια ως συνεχιστής από το 2021. Τα Ούφο λοιπόν όπως και στις προηγούμενες επισκέψεις τους στην χώρα μας έτσι και αυτή τη φορά δημιούργησαν έναν ήχο που ήταν τόσο πυκνός και ατμοσφαιρικός όσο και αδυσώπητα βαρύς, μεταφέροντας το κοινό σε μία κατάσταση που ήταν ταυτόχρονα καταστροφική και μεγαλοπρεπής.
Με νέο άλμπουμ στην φαρέτρα ονόματι “Hidden”, oι Ιταλοί μας πρόσφεραν ένα σετ με κομμάτια από το φρέσκο αίμα φυσικά από το τελευταίο, από το “Ecate”, το “8”, το “Idolum” ενώ παραδόξως δεν έπαιξαν κάποιο κομμάτι από το προτελευταίο τους “Fenice”. Καλά για τα “Oro” ή το “Eve” ή τα πιο παλιά πονήματα ούτε που τα άγγιξαν. Αλλά και τι να πρωτοπαίξεις θα μου πεις. Πέραν τούτου ήταν μια εμπειρία που μας ξετίναξε από τα θεμέλια και μας ταξίδεψε σε σκοτεινά και ψυχεδελικά τοπία.
Επιπλέον αν κατάλαβα καλά πρέπει να διασκεύασαν το “Welcome to the Machine” των Pink Floyd. Του πέταξαν τα μάτια έξω του τραγουδιού και αυτό για μένα είναι η σωστή διασκευή, να κάνεις το κομμάτι δικό σου αποδίδοντας ταυτόχρονα φόρο τιμής στον μέντορά σου. Εκτός του ήχου, οι Ιταλοί. με τη συνοδεία του Malleus Rock art lab, μιας καλλιτεχνικής ομάδας που περιλαμβάνει και μέλη του συγκροτήματος, μας προσέφεραν μια οπτικοακουστική πανδαισία που απογείωσε την αίσθηση της κατάδυσης σε έναν άλλο κόσμο.
Οι Ufomammut με τον μοναδικό τους ήχο που σε τυλίγει σαν ένα βαρύ πέπλο, κατάφεραν να μετατρέψουν το Κύτταρο σε ένα ηφαιστειακό κρατήρα, όπου η μουσική ήταν η λάβα που έβγαινε από τα σπλάχνα της γης. Αν αναζητάς βαριά ψυχεδελική μουσική που θα σε ταξιδέψει σε σκοτεινά και ατμοσφαιρικά τοπία, αν θέλεις να ακούσεις ήχους που θα σε συγκλονίσουν και θα σε κάνουν να αισθανθείς μικρός μπροστά στη δύναμη της φύσης, τότε οι Ufomammut είναι το συγκρότημα που πρέπει να ανακαλύψεις.
Για το RockOverdose,
Νικόλας Καλογήρου
Φωτογραφίες: Δημήτρης Σούρσος
Comments
