Οι Buzzcocks είναι χωρίς αμφιβολία από τις σημαντικότερες punk rock μπάντες, που έχουν πατήσει πόδι στον πλανήτη γη. Στην εμπροσθοφυλακή του πρώτου κύματος του punk στα μέσα της δεκαετίας ’70, επιδραστικότατοι για ένα σωρό μετέπειτα σχήματα -μικρά και μεγάλα- και ανθεκτικοί όσο λίγοι, σχεδόν 50 χρόνια μετά και παρά τις απώλειες τους συνεχίζουν ακάθεκτοι να δισκογραφούν και να παίζουν συναυλίες.
H πιο σημαντική από αυτές τις απώλειες ήταν ο θάνατος του κιθαρίστα/τραγουδιστή και ιδρυτικού μέλους τους Pete Shelley το 2018, γεγονός που πάγωσε τους φίλους των Buzzcocks ανά τον κόσμο. Παρά ταύτα, το show συνεχίζει κι αν κάποιοι ανησυχούσατε σχετικά με το πως θα ακούγονται με τον Steve Diggle στη φωνή, σταματήστε να το κάνετε. Αυτοί εδώ οι γερόλυκοι κουβαλάνε μπόλικη φωτιά ακόμα μέσα τους.
Έχουν άλλωστε ένα -σχετικά- καινούριο άλμπουμ εκεί έξω, που οι ίδιοι φαίνεται να γουστάρουν αρκετά και φρόντισαν να μας το μεταδώσουν και ζωντανά, με τις επιλογές τους μέσα από αυτό. Δεν παρέλειψαν επίσης να διανθίσουν το set τους με κομματάρες από την ύστερη δισκογραφία τους, όπως το “Sick City Sometimes” ή το “Chasing Rainbows”. Όλο το ζουμί της εμφάνισης τους όμως ήταν οι συνθέσεις από την κλασική εποχή του συγκροτήματος, με μπόλικα από τα Α και Β sides που είχαν μπει στο “Singles Going Steady” να βάζουν φωτιά στο Arch Club.
Η φωνή του Diggle είναι κάτι παραπάνω από τίμια όταν τραγουδάει punk anthems όπως το “Fast Cars” ή το “Autonomy”, αλλά το κυριότερο είναι ότι ο τύπος το χαίρεται ακόμα σαν παιδί, αλωνίζοντας συνεχώς τη μικρή σκηνή του Αrch Club. Oι Chris Remington (μπάσο), Danny Farrant (τύμπανα) και Mani Perazzoli (κιθάρα) τον υποστηρίζουν όπως πρέπει, μιας και μαζί αποτελούν μια καλοκουρδισμένη punk rock μηχανή, που δουλεύει για ένα σκοπό και μόνο: την ικανοποίηση μέχρι και του τελευταίου ακροατή της μπάντας, που έχει αγοράσει εισιτήριο.
Το τρίο μας σφυροκοπεί με punk A’ κλάσης, μιας και οι διακοπές ανάμεσα στα κομμάτια είναι σχεδόν ανύπαρκτες. Στα ελάχιστα διαλείμματα που συνέβησαν, ο Steve Diggle μιλάει για “Θεούς του Ολύμπου” κι όχι μόνο και δε χάνει ευκαιρία να προσπαθεί να βάλει τον κόσμο στο παιχνίδι. Κόσμο όλων των ηλικιών, από νεαρά παιδιά μέχρι ανθρώπους στα 70 τους, που κατέκλυσε το χώρο για να γευθεί ένα μικρό κομμάτι punk ιστορίας. Και το κοινό συμμετείχε ολοκληρωτικά: με τραγούδι οι μεγαλύτεροι, με pogo οι μικρότεροι -σε χρόνια ή στην ψυχή- εκεί μπροστά στη σκηνή, συντελώντας ώστε να γίνει η βραδιά ακόμα δυναμικότερη.
Ψυχωμένες εκτελέσεις, από τύπους που το ζουν ακόμα σε προχωρημένη ηλικία, κατάφεραν να μας ταξίδεψουν σε εποχές, που οι περισσότεροι από εμάς δεν είχαν καν γεννηθεί, με τον απόηχο τους όμως να αντηχεί εκκωφαντικά ακόμα και σήμερα. Αποκορύφωμα της εμφάνισης τους στάθηκε το μπαμπάτσικο encore οκτώ κομματιών, με τα δύο τελευταία να είναι τα αιώνια “Ever Fallen In Love (With Someone You Should’ve)” και “Harmony In My Head”, όπου επήλθε οριστικό ξεχαρβάλωμα των πάντων. Με πλατύ χαμόγελο και με τις κομματάρες των Βuzzcocks που αποτέλεσαν μέρος του soundtrack της ζωής μας να παίζουν ακόμα μέσα στο κεφάλι μας, πήραμε το δρόμο της επιστροφής, έχοντας ζήσει το απόλυτο rock’n’roll party.
Νωρίτερα, είχαμε την ευκαιρία να απολαύσουμε τους Nerrves, οι οποίοι με μπόλικη σιγουριά και ακόμη περισσότερη ενέργεια εξαπέλυσαν τραχείς fuzz-αριστούς ήχους, τίγκα στο reverb φωνητικά (μοιρασμένα μεταξύ ντράμερ, πλήκτρα και κιθαρίστα) και παλιακά synths, όπως κάθε σωστή garage μπάντα πρέπει να κάνει. Με την παλιά δοκιμασμένη συνταγή (κομμάτια από το “We Were Too Late Anyway” και το ομώνυμο από το “Pest” EP) να δουλεύει ρολόι και τις νέες προσθήκες στο μουσικό μενού να μας αφήνουν θετικότατη πρόγευση για τη νέα τους δουλειά, ικανοποίησαν τους γνώστες και έβαλαν τους ανυποψίαστους στη διαδικασία να ψαχτούν.
Setlist:
What Do I Get?
I Don't Mind
Everybody's Happy Nowadays
Promises
Senses Out Οf Control
Fast Cars
Sick City Sometimes
Isolation
Autonomy
Bad Dreams
Why Can't I Touch It?
Nothingless World
Destination Zero
Love You More
Orgasm Addict
Manchester Rain
Encore:
Love Is Lies
Why She's Α Girl From Τhe Chainstore
Chasing Rainbows
Just Got Τo Let It Go
Boredom
Time's Up
Ever Fallen Ιn Love (With Someone You Shouldn't've)
Harmony Ιn My Head
Για το Rock Overdose,
Δημήτρης Σούρσος
Φωτογραφίες: Αλέξανδρος Καταστρόφος @alexandros_kat
Comments
