Οι Γάλλοι μάστορες της symphonic melodic death metal, Aephanemer, έμελλε να φτάσουν στον ενδέκατο χρόνο της καριέρας τους και να κυκλοφορήσουν τρεις full-length δίσκους για να επισκεφτούν για πρώτη φορά τη χώρα μας. Στην παρούσα ευρωπαϊκή περιοδεία τους, συμπεριέλαβαν δύο συναυλίες στην Ελλάδα, μία στην Αθήνα και μία στη Θεσσαλονίκη. Στο live της Θεσσαλονίκης που αφορά αυτό το άρθρο, τους Aephanemer υποστήριξαν οι δικοί μας symphonic metallers Fallen Arise, οι οποίοι πραγματοποιήσαν επίσης την παρθενική τους εμφάνιση στη συμπρωτεύουσα.
Οι πύλες της Eightballάρας άνοιξαν στις 20:30, όπως έλεγε στις πληροφορίες της εκδήλωσης, ωστόσο οι Fallen Arise ανέβηκαν στη σκηνή γύρω στις 21:45, αμέσως μόλις τελείωσε το ματς της Εθνικής με τη Γεωργία. Επιτρέψτε μου να πω πως οι Αθηναίοι ήταν ακριβώς ότι χρειαζόμασταν μετά τη φόλα που φάγαμε από την Εθνική, για να βελτιωθεί η διάθεσή μας. Ξεκίνησαν το σετ τους με το “In Adentu Deorum” και έδωσαν εξαρχής μια πολύ καλή εντύπωση, η οποία και διατηρήθηκε μέχρι το τέλος του σετ. Η εκτέλεση του “Enigma” που ακολούθησε ανέβασε κι άλλο την αδρεναλίνη, μιας και οι αλληλεπιδράσεις της μπάντας με το κοινό άρχισαν να γίνονται εντονότερες, όντας το πιο γνωστό τους κομμάτι. Το κοινό μπορώ να πω πως συμμετείχε αρκετά στη σύνδεση που προσπάθησαν να συνάψουν οι Fallen Arise, κι έτσι η ώρα πέρασε ευχάριστα.
Ο τραγουδιστής που ανέλαβε τα brutal φωνητικά και πιο πρόσφατη προσθήκη της μπάντας Βλάσης Κατσαούνης, ήταν εξαιρετικός και γεμάτος ενέργεια. Την προσπάθεια δε της Βρετανίδας frontwoman Fiona Creaby θα την χαρακτήριζα παραπάνω από αξιέπαινη, καθώς παρά το σπασμένο πόδι της που ήταν υποβασταζόμενο από πατερίτσα, ανέβηκε κανονικά στη σκηνή και καθήλωσε με τη mezzo-soprano φωνάρα που έχει! Το μόνο «αγκάθι» που αδίκησε τη μπάντα κατά τη διάρκεια ολόκληρου του σετ θα λέγαμε πως ήταν η εξαιρετικά χαμηλή ένταση στο μικρόφωνο της frontwoman, κάτι που δυστυχώς δεν διορθώθηκε ποτέ παρά τις αμέτρητες προσπάθειες της μπάντας να υποδείξει το πρόβλημα στον ηχολήπτη. Αυτή η συνθήκη δεν μας επέτρεψε να την απολαύσουμε όπως της άρμοζε, ωστόσο την επόμενη φορά που θα τους ξαναδούμε (γιατί θα τους ξαναδούμε!) θέλω να πιστεύω πως θα είναι όλα στην εντέλεια!
Στο setlist κατά το μεγαλύτερο μέρος εκπροσωπήθηκε ο πιο πρόσφατος δίσκος της μπάντας που σε λίγες μέρες θα κλείσει τέσσερα χρόνια κυκλοφορίας, εν ονόματι “Enigma”, ενώ δύο κομμάτια μας θύμισαν το “Curse of Adeline”. Όσο άκουγα κάθε τραγούδι μπορώ να πω πως ξεχώρισα το “Without Disguise” και την επική μπαλάντα “Forever Winter”.
Ακολούθησε μια μικρή αναμονή μέχρι να τακτοποιήσουν τον εξοπλισμό τους οι Aephanemer και φυσικά για να ανανεώσουν τις μπύρες τους οι παρευρισκόμενοι μεταλλάδες. Γύρω στις 22:45 χαμήλωσαν τα φώτα και υπό την υπόκρουση μιας σκοτεινής, ατμοσφαιρικής μελωδίας ανέβηκαν στη σκηνή οι τρομεροί Γάλλοι! Μόλις φάνηκαν, το κοινό τρελάθηκε! Οι Aephanemer ήταν αποφασισμένοι πως δεν θα χαρίσουν σε κανέναν και έκοψαν κεφάλια εξαρχής με την κομματάρα από την ομώνυμη δισκάρα “Prokopton”. Το πετσόκομμα συνεχίστηκε back to back με το αφοπλιστικό “The Sovereign”, ενώ επικύρωσαν επισήμως πως είναι ΑΣΤΑΜΑΤΗΤΟΙ με το υπέροχο “Unstoppable”. Για το επόμενο, “La Redeau de la Meduse”, ζήτησαν τη γνώμη του κόσμου για το αν πρέπει να το τραγουδήσουν στη μητρική τους γλώσσα ή στα Αγγλικά, με το κοινό πολύ σωστά να προτιμά τα Γαλλικά. Ο απόλυτος χαμός ακολούθησε με τα “Path of the Wolf” και “Snowblind”, το επόμενο “Antigone” μας πέρασε σε πιο μελωδικά μονοπάτια για να έρθει το “Memento Mori” και να κορυφώσει τη θέρμη και τον ενθουσιασμό που επικρατούσε. Τα “A Dream of Wilderness”, “If I Should Die” και “Bloodline” μας οδήγησαν βίαια και συνάμα αρμονικά μέχρι το τέλος, το οποίο δεν θέλαμε να έρθει!
Μιλάμε για ένα εξαιρετικό live και για ένα σετ πολύ προσεκτικά επιλεγμένο, που αδυνατεί να απογοητεύσει και τους πιο δύσπιστους. Ο ήχος των Aephanemer αποτελείται από ένα άκρως απολαυστικό κράμα μελωδικού death metal, μπολιασμένου με συμφωνικά και slavic folk στοιχεία. Η απαράμιλλη ποιότητα στις συνθέσεις τους, η κομψή τους αισθητική, ο επαγγελματισμός, η απόδοση και οι όμορφες προσωπικότητες των μελών τους, αποτελούν παράγοντες που τους θέτουν ως ένα από τα πιο ανερχόμενα συγκροτήματα στον κόσμο του σκληρού ήχου αυτή τη στιγμή. Με προκαλούν να πάρω το ρίσκο και να ισχυριστώ πως, με μαθηματική ακρίβεια, την επόμενη φορά που θα επισκεφθούν τη χώρα μας θα χρειαστούν μεγαλύτερα venues για να χωρέσει η σωρεία των fans που θα τους ακολουθεί.
Σε αυτό το σημείο, επιβάλλεται να σταθώ στο ότι παρά τη σκοτεινή μουσική τους, μπορώ να πω με βεβαιότητα πως οι Aephanemer απαρτίζονται από γλυκύτατους και εξαιρετικά χαμογελαστούς και προσιτούς ανθρώπους. Υπήρχε συνεχής αλληλεπίδραση της μπάντας με τον κόσμο και η ατμόσφαιρα ήταν θερμότατη, ενώ αμέσως μετά το live, η μπάντα έτρεχε τον δικό της πάγκο με το merch και γνώριζε τον κόσμο! Έχω πάει σε τόσα και τόσα live, αλλά νομίζω πως πρώτη φορά είδα τον κόσμο να περιμένει κατά ουρές για να γνωρίσει την αγαπημένη του μπάντα! Μου έκανε εντύπωση, επίσης, και το μέγεθος της προσέλευσης, την οποία βρήκα ικανοποιητικότατη από την αρχή κιόλας του live. Οι Aephanemer έχουν τρομερές προοπτικές ανάπτυξης και μέλλον -γιατί η ποιότητα και η ταπεινότητα πάντα ξεχωρίζουν και εκτιμώνται- , το οποίο είμαι πλήρως διατεθειμένη να ακολουθήσω, να στηρίξω και να απολαύσω!
Για το RockOverdose,
Κατερίνα Μήτικα
Comments
