Κατά τις 21:00 το GAGARIN ήταν ήδη γεμάτο και η μοναδική μπάντα που ήταν support στους headliners Annihilator, οι Beyond Perception, εμφανίζονται στη σκηνή.
Δεν είμαι ο πλέον κατάληλος να εκτιμήσω το στυλ που παίζουν μιας και δεν είναι μέσα στα μουσικά μου γούστα. Θα έλεγα ότι σαν βασικές επιρροές έχουν τους Pantera (της μετά Cowboys From Hell εποχής) και τους Rage Against The Machine.
Αυτό που μπορώ να πω είναι ότι το παιξιμό τους είναι πολύ σφιχτό με αποτέλεσμα να έχουν και πολύ καλό ήχο.
Ο drummer κέρδισε τις εντυπώσεις, για'μένα πάντα, με το groove του ενώ ο κιθαρίστας είναι της σχολής Tom Morelo και αυτό το συμπέρανα από τους "πειραματικούς" ήχους που έφτιαχνε στα lead μέρη του.
Ο μπασσίστας ,με το ουσιαστικο παίξιμό του, δικαιολόγισε το "μονοκίθαρο" της μπάντας κάνοντας περιττή την χρήση δεύτερης ενώ ο τραγουδιστής, πολύ άνετος και κάτι ψιλά ειρωνικός με την καλή και χαβαλεντζίδικη έννοια, είναι ΠΟΛΎ καλός σε αυτό που κάνει. Ενεργητικός με μεστή φωνή που μπορεί ν'αποδώσει από παραδισιακά rock μέχρι πιο Anselmo καταστάσεις ,θεωρώ, ότι είναι αυτό που χρειάζεται τέτοιου είδους συγκρότημα. Δικαιολογημένα κερδίσαν το "ζεστό" του κοινού.
Και λίγο πριν τις 22:00 οι Kαναδοί heavy/speed metallers Annihilator εμφανίζονται στο stage. Mε ,φυσικά, κεντρική μορφή τον Jeff Waters (ίσως ο κορυφαίος Thrash Metal κιθαρίστας μαζί με τον Dave Mustaine) επιδόθηκαν για τις επόμενες 2 ,περίπου ώρες, σε άρτια εκτελεσμένο heavy/speed/thrash metal. To να μιλήσω για την απόδοση της μπάντας ,όσον αφορά το τεχνικό θέμα, είναι περιττό.
Είναι τόσο ψηλά ο εκτελεστικός πήχης που απλά δεν χωράνε ημίμετρα.
Ο ήχος θα μπορούσε να είναι καλύτερος, σε σημεία ήταν σε ικανοποιητικά επίπεδα ενώ άλλες φορές βαβούριαζε ελαφρώς αλλά γενικά ήταν οκ.
Η μπάντα κάλυψε ,σχεδόν, όλο το φάσμα της δισκογραφίας της (έλαμψε διά της απουσίας του το Refresh The Demon) με κομμάτια όπως Burst, Fun Palace, King Of The Kill, 21, Clown Parade, Time Bomb, Alice In Hell, WTYD (χαμός), Set The World On Fire, Hell Is A War,Bliss-Phantasmagoria, The Trend, Ultra - Motion, Plasma Zombies.
Τα Phoenix Rising/ Sounds Good To Me αποδόθηκαν υπό μορφή ακουστικού medley (καλή φάση το σκηνικό με την μπάντα να κάθεται σε καρέκλες, πολύ μπουάτ). Ο Jeff Waters ήταν εκνευριστικά άνετος πάνω στο stage, όπως θα περίμενε άλλωστε κάποιος άπο ένα τέτοιο κιθαρίστα.
O μπασσίστας με τον drummer δημιουργήσαν ένα πραγματικά τσιμεντένιο rythm section ένω ο νεαρός κιθαρίστας/τραγουδιστής ήταν πραγματικά Άψογος! Να πω την αλήθεια δεν ενθουσιάστικά ιδιαίτερα από την επιλογή των τραγουδιών (όποιος τους έχει δει παλιότερα θυμάται τα ,πραγματικά best off setlists) αλλά το κοινό έδειχνε να μην συμμερίζεται την αποψή μου και κάτω γινόταν ένας μικρός χαλασμός. Παλμός στο live υπήρχε και ούτε η φάση όπου κάποιος είχε την φα'ι'νή ιδέα να πετάξει ένα αντικείμενο στον Waters, την ώρα που παίζαν το WTYD, μπόρεσε να αμαυρώσει την βραδιά (αν και η μπάντα διέκοψε για λίγο για να γίνουν οι σχετικές συστάσεις).
Από το live έφυγα με ανάμεικτα συναθσθήματα μιας και ,ενώ οι Annihilator απέδοσαν το υλικό τους άψογα, ελείπαν ΠΟΛΛΆ κλασσικά κομμάτια. Φυσικά και πρέπει μια μπάντα να τιμήσει και την νεώτερη δισκογραφεία της αλλά να μην ξεχνάμε και με πια κομμάτια δημιουργήθικαν οι μύθοι..................
Από το κατάμεστο GAGARIN........
για το Rock Overdose,
Κώστας "Witchkiller" Χωριανόπουλος
Photos by:
Πέτρος Παπαπέτρος
e-mail: [email protected]
Comments
