Δυστυχώς δεν γίνονται πολλές συναυλίες του λεγόμενου μελωδικού rock φάσματος στην χώρα μας. Αλλά όσες γίνονται είναι όλες μία και μία. Έτσι ακριβώς ήταν και η συναυλία των FM που έγινε το περασμένο Σάββατο 2 Νοεμβρίου στην Αθήνα σε ένα κατάμεστο Piraeus Club Academy.
Τη συναυλία άνοιξαν οι Έλληνες hard rockers Silver R.I.S.C. οι οποίοι πέρσι κυκλοφόρησαν μετά από 30 χρόνια και το θρυλικό “Anything She Goes”, το δεύτερο τους δίσκο με τίτλο “Knot Over”. Όταν ξεκίνησαν ο χώρος ήταν ήδη σχεδόν γεμάτος και ένιωθες στο χώρο μια πολύ ωραία ατμόσφαιρα. Hard rock, άλλοτε πιο δυναμικό και άλλοτε πιο μελωδικό ήταν ιδανικό για άνοιγμα της συναυλίες. Τα καινούρια κομμάτια έδεσαν πολύ ωραία με αυτά του πρώτου δίσκου και δε χρειάστηκε να καταβάλουν ιδιαίτερη προσπάθεια για να ζεστάνουν το κοινό. Δυστυχώς όμως υπήρχε κάποιο θέμα με την ένταση του ήχου η οποία πραγματικά ήταν πολύ δυνατή για κάποιο λόγο και δυστυχώς επηρέασε αρνητικά τη συναυλία σε βαθμό που αρκετός κόσμος να βγαίνει ανά διαστήματα έξω από το venue. Έστω και έτσι όμως οι Silver R.I.S.C. έκαναν μια πραγματικά καλή εμφάνιση και σίγουρα θα ήθελα να τους ξαναδώ σε καλύτερες ηχητικά συνθήκες.
Και είχε φτάσει η ώρα οι FM να ανέβουν στη σκηνή μπροστά από το ελληνικό κοινό 7 χρόνια μετά την απίστευτη συναυλία τους στο Crow. Ο χώρος πλέον ήταν κατάμεστος (η συναυλία ήταν sold out πολλές ημέρες πριν) και έβλεπες τριγύρω σου παντού την ανυπομονησία αλλά και τον ενθουσιασμό. Το party είχε μόλις αρχίσει και όχι μόνο για εμάς κάτω από τη σκηνή αλλά και για την ίδια την μπάντα.
Όπως ήταν απολύτως λογικό, τη μερίδα του λέοντος στο setlist είχαν οι δύο πρώτοι απίστευτοι δίσκοι των Βρετανών “Indiscreet” και “Tough It Out” με τα υπόλοιπα κομμάτια να μοιράζονται σχεδόν σε όλη τους τη δισκογραφία. Το τρομερό της υπόθεσης είναι ότι ακόμα και κομμάτια από τους νεότερους δίσκους όπως τα “Out Of The Blue”, “Turn This Car Around” και “Synchronized” ακούγονταν λες και ήταν κλασσικά και είχαν κυκλοφορήσει τη δεκαετία του ’80 ή του ’90. Περιττό να πω τι γινόταν όταν ακούγαμε τα όντως κλασσικά κομμάτια όπως “That Girl”, “Someday (You’ll Come Running)” και “Tough It Out”. Δεν ξέρω αν υπήρχε άτομο που δεν τραγουδούσε. Αποκορύφωμα της βραδιάς ο τύπος που έκανε crowd surfing!!! Όπως μου είπε και ο μπασίστας της μπάντας Merv Goldsworthy στο after-show party, 40 χρόνια στη μπάντα πρώτη φορά βλέπει κάτι τέτοιο.
Όπως καταλαβαίνετε μιλάμε για μία μοναδική βραδιά που θα μνημονεύεται για χρόνια. Ναι αυτό ίσως είναι κάτι που εμείς που γράφουμε για συναυλίες το λέμε συχνά αλλά σε αυτή την περίπτωση ισχύει 100%.
Επίσης κάτι άλλο που με χαροποίησε ιδιαίτερα ήταν η στήριξη του κόσμου. Τελικά υπάρχουν αρκετοί εκεί έξω του συναφιού μας και μακάρι να υπάρξουν περισσότερες ευκαιρίες για να συναντιόμαστε.
Δεν θα μπορούσα να κλείσω το κείμενο χωρίς να κάνω μία ιδιαίτερη αναφορά στον Steve Overland. Όλα τα μέλη ήταν σε τρομερή φόρμα, μονίμως χαμογελαστοί και άκρως επικοινωνιακοί με το κοινό αλλά ο frontman της μπάντας ήταν το κάτι άλλο. Ήταν λες και ακούγαμε τις original ηχογραφήσεις. Δεν έχανε ΠΟΥΘΕΝΑ. Μιλάμε για μία τρομερή εμφάνιση που πολύ δύσκολα βλέπεις σε έναν 64χρονο. Ελπίζω όπως υποσχέθηκε και ο ίδιος να μην περάσουν πάλι 7 χρόνια για να τους ξαναδούμε.
Setlist: Digging Up The Dirt / I Belong To The Night / Killed By Love / Someday (You’ll Come Running) / Synchronized / Everytime I Think Of You (Eric Martin cover) / Out Of The Blue / Does It Feel Like Love / That Girl / Tough It Out / Bad Luck / Hot Wired / Turn This Car Around
Encore: Story Of My Life / Let Love Be The Leader / Other Side Of Midnight
Για το RockOverdose
Απόστολος “Astaldo” Πανταζόγλου
Ευχαριστούμε για τις φωτογραφίες τους Πέτρο Παπαπέτρο και Γιάννη Δόλα