Το AthensRocks μπορεί να είναι ένα σχετικά νέο rock/metal φεστιβάλ αλλά έχει εδραιωθεί για τα καλά στις καρδιές των οπαδών καθώς στην πρώτη του διοργάνωση έφερε για τελευταία φορά στη χώρα μας τους Slayer σε μια εξαιρετική εμφάνιση.
Φέτος τοποθετεί σε ένα χορταστικό πρόγραμμα ιρλανδικές και ελληνικές μουσικές σε μια μέρα που έχει όλες τις προϋποθέσεις να μας μείνει αξέχαστη.
Fundracar
Φτάνοντας σε ένα νέο συναυλιακό χώρο, δίπλα στην αψίδα του ΟΑΚΑ, συνάντησα αρκετό κόσμο να περιμένει την ελληνική μπάντα Fundracar να εμφανιστεί. Το ωράριο τηρήθηκε με ακρίβεια δευτερολέπτων και η μπάντα άρχισε να ζεσταίνει το κοινό με το intro της. Δεν έλειπε τίποτα από το ska/punk/reggae τους, με το σαξόφωνο να δίνει της μελωδίες και τις κιθάρες το ρυθμό. Το κοινό ανταποκρίθηκε χωρίς δεύτερη σκέψη τιμώντας το “Gomenes Funky” με ένα ωραίο moshpit και τραγουδώντας τους στίχους μαζί με τον frontman. Η μπάντα ήταν αρκετά δεμένη, μιας και βρίσκεται αρκετά χρόνια στην ελληνική σκηνή, και αυτό ξεπέρασε τις προσδοκίες για ένα απλά καλό support μέχρι να έρθουν “τα καλά”. Αντιθέτως τα καλά σερβιρίστηκαν απ’ την αρχή με κομματια που ακούστηκαν εξ ίσου από τον τραγουδιστή και το κοινό όπως το “Obi Wan Kenobi” και το “Νόμιμη Φούντα”.
Setlist
Alpha Frequency
Mazzik
Gomenes Fanky
Lesi
Obi Wan Kenobi
Omonoia
Nati Pali
Nomimi Founta
The Rumjacks
Σύντομα ηρθε η ώρα για μια πολύ αγαπημένη μπάντα του ελληνικού κοινού που από το 2016 και μετά σχεδόν κάθε χρόνο βρίσκεται για συναυλίες επί ελληνικού εδάφους ακόμα και σε πόλεις όπως τα Γιάννενα και η Πάτρα. Η αλήθεια είναι ότι είχα να τους δω από το 2017 στο Gagarin και περίμενα πως και πως την εμφάνιση τους μιας και έχουν αλλάξει πολλά από τότε.
Ηχογράφησαν το πρώτο τους live album στην Αθήνα το 2018, άλλαξαν τραγουδιστή και κυκλοφόρησαν τον πέμπτο τους δίσκο Hestia (Εστία, που την άσβεστη φωτιά που κρατούσε την οικογένεια ενωμένη).
Ο Mike Rivkees είναι ο νέος τους frontman και από τα πρώτα λεπτά απέδειξε ότι ήρθε για να μείνει. Ξεσήκωσε το κοινό πιάνοντας όλο το χώρο της σκηνής, παίζοντας φλογέρα και τραγουδώντας με μια αρκετά διαφορετική χροιά από τον προηγούμενο τραγουδιστή, λιγότερο ιρλανδική προφορά – περισσότερο punk-ska, την οποία σταδιακά συνηθίσαμε. Ο νέος δίσκος όπως αναμενόταν είχε την τιμητική του με 6 τραγούδια του να ακούγονται, από τα οποία ξεχώρισαν τα “Bullhead” και “Sainted Millions”. Η απόδοση της μπάντας ήταν για μια ακόμα φορά εξαιρετική όπως και ο μπασίστας της Johnny McKelvey, ο οποίος δεν σταμάτησε να απολαμβάνει το γεμάτο χώρο και το ασταμάτητο moshpit. Σίγουρα η μεγαλύτερη μερίδα του κοινού τους γνωρίζει για το “An Irish Pub Song” στο οποίο έγινε ο μεγάλος χαμός! Οι The Rumjacks κατάφεραν μέσα σε μία ώρα να παίξουν 16 κομμάτια και να δώσουν μια πλήρη punk irish εμπειρία σε όποιον δεν είχε την ευκαιρία να τους δει στις προηγούμενες εμφανίσεις τους.
Setlist
Kirkintilloch
Bounding Main
Bloodsoaked in Chorus
A Fistful O’ Roses
My Time Again
Sainted Millions
Bullhead
Through These Iron Sights
The Black Matilda
Saints Preserve Us
One for the Road
Hestia
Light in My Shadow
The Pot & Kettle
An Irish Pub Song
I ‘ll Tell Me Ma
VIC
Οι συστάσεις για τους Villagers of Ioannina City είναι περιττές. Με το “Age of Aquarius” να κλείνει σιγά σιγά τα 3 χρόνια και να τους βγάζει άνετα σε περιοδείες εκτός έδρας η μπάντα φαίνεται να είναι στα καλύτερά της. Ο κόσμος τους αγκάλιασε με το που πάτησαν τη σκηνή και ακούστηκαν οι πρώτες νότες του ομώνυμου κομματιού. Τα αγγλόφωνα τραγούδια τους έχουν ένα συμπαγές τόνο από riffs και ήχους παραδοσιακών οργάνων όπως τσαμπούνα, κλαρίνο και ντιντζεριντού. Μας έριξαν λίγο σε πιο dessert/stoner μονοπάτια στο πρώτο μισό της εμφάνισης τους κάτι που ήταν σχετικά απότομο από την party διάθεση των Rumjacks. Η μπάντα αλλά και η μεγαλύτερη μερίδα του κοινού δεν πτοήθηκαν παρόλο που στις μπροστινές σειρές, στις οποίες βρισκόμουν και εγώ, τα φωνητικά και τα πνευστά καλύπτονταν σε ένα μεγάλο μέρος από τα υπόλοιπα όργανα. Ωστόσο όσο πέρναγε η ώρα ο κόσμος ζητούσε ξανά και ξανά τα ελληνικά κομμάτια τους, μέσα από τα οποία τους γνωρίσαμε οι περισσότεροι και φυσικά δεν μας χάλασαν το χατίρι. Η τριάδα “Τι κακό”, “Zvara” και “Karakolia” άναψε φωτιά στην πλατεία του ΟΑΚΑ, κυριολεκτικά με τόσα καπνογόνα που έκρυψαν ακόμα και το φεγγάρι. Όλα ήταν προετοιμασμένα σωστά για τους headliner της βραδιάς οι οποίοι όμως όπως αποδείχτηκε ήταν έτοιμοι για όλα.
Setlist
Age of Aquarius
Skaros
Dance of Night
Arrival
Father Sun
Millennium Blues
For the Innocent
Τι κακό
Zvara
Karakolia
Dropkick Murphys
Οι Dropkick Murphys έχουν φτάσει πλέον σε ένα σημείο όπου παίζουν στα μεγαλύτερα φεστιβάλ του κόσμου και μάλιστα σε υψηλές θέσεις αν όχι headliner. Ο τελευταίος τους δίσκος που βγήκε καθυστερημένα εν μέσω πανδημίας, ενάμιση χρόνο μετά την συναυλία τους στο Gazi Music Hall όπου πραγματικά μας είχαν αφήσει άφωνους, τους ανεβάζει σε άλλο επίπεδο καθώς τα περισσότερα κομμάτια είναι ιδανικά για live εκτέλεση και singalong από το κοινό. Και έτσι πάτησαν τη σκηνή του AthensRocks, με τα μεσαία δάχτυλα του frontman Ken Casey υψωμένα και με το νέο “Middle finger” να φέρνει ένα κύμα κόσμου ακόμα πιο κοντά στη σκηνή. Ο Al Barr με τον οποίο μοιράζονται κανονικά τα φωνητικά λείπει σε αυτή την περιοδεία για λόγους προβλημάτων υγείας της μητέρας του. Αυτό όμως δεν επηρέασε καθόλου την απόδοση της μπάντας καθώς ο Ken έτρεχε πάνω-κάτω σε όλη τη σκηνή, ανέβαινε στο μπροστινό κάγκελο, αγκάλιαζε και τραγουδούσε με τον κόσμο και κάλυπτε επαρκώς όλους τους στίχους των τραγουδιών. Η γκάιντα έστεκε αγέρωχη στο πίσω μέρος της σκηνής, το ιρλανδικό μπουζούκι και το ακορντεόν εμφανίστηκαν σε αρκετά μέρη τοθ set και δεν έλειψαν τα ευχάριστα και αυθόρμητα όπως το crowd surfing του τραγουδιστή των Rumjacks και στη συνέχεια τον εντοπισμό του από τον Ken μέσα στο πλήθος ο οποίος του έδωσε το μικρόφωνο για να κλήσει το punk μακελειό του “Barroom Hero”.
Καπνογόνα και mosh pit έκλεβαν την παράσταση ανα τακτά χρονικά διαστήματα ιδιαίτερα στα καθηλωτικά “The Boys are Back”, “You ‘ll Never Walk Alone” και Workeer’s Song”. Μια ακόμα ευχάριστη έκπληξη ήταν όταν μας ανακοίνωσαν ότι επέλεξαν την Αθήνα για να γράψουν το video clip του νέου τους κομματιού “99” το οποίο θα κυκλοφορήσει αρχές Ιουλίου και θα ακολουθήσει ο δίσκος τον Σεπτέμβρη. Για λόγους κάλυψης του video clip το κομμάτι παίχτηκε 2 φορές ανάμεσα στα υπόλοιπα, το οποίο αν και low-tempo έκανε το κοινό να δώσει τον καλύτερο του εαυτό, και τα τελευταία καπνογόνα, ώστε να έχει η μπάντα ένα ικανοποιητικό αποτέλεσμα. Στο “Worker’s Song” συμμετείχε ξανά ο Mike Rivkees στα φωνητικά, αυτή τη φορά επί σκηνής. Η ενέργεια των Dropkick Murphys ήταν πραγματικά απερίγραπτη και νομίζω πως δεν υπήρχε ούτε ένα άτομο στην πλατεία που δεν τους παραδέχτηκε ως μία πάντα η οποία είναι το παρόν και το μέλλον της rock σκηνής. Αυτό φάνηκε στον ύμνο “Rose Tattoo” όπου το κοινό τραγούδησε όλους τους στοίχους μαζί με τον που έδειξε την αγάπη του με όποιο τρόπο μπορούσε. Μία ώρα και 45 λεπτά μετά βρεθήκαμε όλοι αγκαλιασμένοι για το κλείσιμο μιας συναυλίας ορόσημο με το κομμάτι “Kiss me, I’m Shitfaced”.
Τα χαμόγελα ήταν παντού χαραγμένα από τους μουσικούς μέχρι τον τελευταίο οπαδό στην άκρη του χώρου και με αυτές τις εικόνες ο Ken Casey μας αποχαιρέτησε και υποσχέθηκε την επόμενη φορά που θα έρθει να είναι κοντά μας μετά τη συναυλία να μιλήσουν και να φωτογραφηθούν με τον κόσμο, κάτι που δεν μπορούσαν να κάνουν αυτή τη φορά λόγω της πανδημίας.
Setlist
Middle Finger
The State of Massachusetts
The Boys Are Back
Johnny, I Hardly Knew Ya
Queen of Suffolk County
The Bonny
Mick Jones Nicked My Pudding
L-EE-B-O-Y
Barroom Hero
Do Or Die
The Chosen Few
Smash Shit Up
Warriors Code
You'll Never Walk Alone
99
Fields Of Athenry
Good as Gold
The Gang's All Here
Curse Of A Fallen Soul
99
Worker's Song
Turn Up That Dial
Rose Tattoo
Encore
I'm Shipping Up to Boston
Kiss Me, I'm Shitfaced
Για το Rock Overdose,
Νίκος Δρακόπουλος
Φωτογραφίες: Αλέκος Καταστρόφος (https://www.instagram.com/alexandros_kat/)
Comments
