Στο πλαίσιο της έναρξης του νέου Up the hammers Festival 2019, το Rock Overdose συγκεντρώνει πληροφορίες για τα συγκροτήματα που θα εμφανιστούν στη σκηνή της οδού Λιοσίων. Ξεκινώντας από την Παρασκευή και κατά χρονολογική σειρά, έχουμε τους εξής:
AIR RAID: Σχηματίστηκαν στο Göteborg της Σουηδίας το 2009 και τιμούν το παραδοσιακό heavy metal. Παρθενικό τους ΕΡ είναι το “Danger Ahead” του 2012. To “Night Of The Axe” του ίδιου έτους ήταν το πρώτο full length LP τους, για να ακολουθήσουν τα “Point Of Impact” δύο χρόνια αργότερα και “Across The Line” (2017).
LIZZIES: Συγκρότημα που συνδυάζει το καλό hard rock με το metal από την Ισπανία. Ιδρύθηκαν το 2010 στη Μαδρίτη, με ενεργή δισκογραφία από το 2013 και το mini album “The End Of Time”. Ακολουθεί το 7" “Viper” του 2015 και ακριβώς την επόμενη χρονιά το “Good Luck”, κινούμενο σε πιο heavy metal φόρμες. Το περσινό “On Thin Ice” αποτελεί την τελευταία τους κυκλοφορία.
AIRGED L’AMH: Metal μπάντα με βάση την Αθήνα, που όταν σχηματίστηκε είχε σαν σκοπό το συνδυασμό epic και folk ήχων. Με στιχουργική θεματολογία επηρεασμένη από μάχες, ήρωες και αρχαίες θεότητες όλου του κόσμου, οι Airged L'amh (The Silver Arm σε απλά Αγγλικά) μετρούν μία promo κασσέτα του 1997, το “A Vertigo Edda Arised”, καθώς και τρεις πλήρεις δίσκους από το 2002 (“One Eyed God”) ως το 2008 (“Ode To Salvation”), με ενδιάμεσο σταθμό το “The Silver Arm” του 2004.
MAJESTIC RYTE: Power metal συγκρότημα από την Αμερική που, αν ψάξει κανείς πίσω στο 1988, είχε κυκλοφορήσει μόνο του την ομώνυμη κασσέτα με 5 μόλις κομμάτια. Ευτυχώς επανακυκλοφόρησε το 2018 σε CD και σε ένα ζουμερό box set, αποτελώντας αφορμή για να τους δούμε πρώτη φορά στην Ευρώπη. Για όποιον θέλει περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το “Majestic Ryte” ας ρίξει μια ματιά στην κριτική του Shadowcaster (https://rockoverdose.gr/portfolio-view/majestic-ryte-majestic-ryte/?fbclid=IwAR0dY1_BvBKol7HpAQhnoSc4MlPu8KjvipEJ8fzjTF_vwzqOAmmcigffs4c).
IRON ANGEL: Speed metal κατευθείαν από το 1983 και τον Απρίλη του ίδιου έτους. Οι Iron Angel από το Sittensen της Γερμανίας, με επιρροές από το φάσμα του NWOBHM, καθώς και Destruction, Kreator, Sodom, Accept, Kiss, Testament, Overkill, Death Angel, Dark Angel, Exumer, Exodus, Slayer, ξεκίνησαν δειλά-δειλά το 1984 με τα “Power Metal Attack”, “Legions Of Evil” και “Heavy - Metal - Power”. To ντεμπούτο τους, “Hellish Crossfire”, κυκλοφόρησε ένα χρόνο αργότερα και αποτελεί ένα καυτό μείγμα thrash, speed και heavy metal. Από τότε ακολούθησαν αρκετές στούντιο και ζωντανές κυκλοφορίες, με πιο πρόσφατο το “Hellbound” του 2018.
ETERNAL CHAMPION: Τεράστιοι Αμερικάνοι. Ορμώμενοι από το Wimberley και με epic/ heavy καταβολές, οι Eternal Champion έκαναν θραύση το 2016 όταν και ηχογράφησαν το παρθενικό τους άλμπουμ “The Armor Of Ire”. Το “The Last King Of Pictdom” του 2013 αποτελεί την πρώτη τους προσπάθεια, έχοντας δύο μόνο τραγούδια, ενώ ακολούθησε το split “Retaliator / Vigilance” με τους Gatekeeper το 2015 και το “Parallel Of Death”, σε περιορισμένη κασέτα, το 2017.
ARMORED SAINT: Τι να πρωτοπεί κάποιος για τους έταιρους Αμερικάνους ηγέτες του heavy metal; Ιδρύθηκαν το 1982 και δύο χρόνια μετά κυκλοφόρησαν το “March Of The Saint”, με συνθέσεις-δυναμίτες σαν τα “Can U Deliver”, “Mad House” και το ομώνυμο. Οι 20άρηδες Dave Prichard, John Bush, Joey Vera, Gonzo και Phil Sandoval είχαν ήδη ένα EP, τριών κομματιών, με την Metal Blade και τη συμμετοχή τους στην θρυλική συλλογή “Metal Massacre”, όταν υπέγραψαν στην Chrysalis. Στο ντεμπούτο τους ξεχωρίζουν οι παικτικές ικανότητες και των πέντε μελών και φυσικά η φωνάρα του John Bush.
Ακολούθησε το “Delirious Nomad”. Παρά την αποχώρηση του Phil Sandoval, οι Armored Saint δεν έχουν κανένα πρόβλημα, ως τετράδα πλέον, να κυκλοφορήσουν έναν ακόμη τρομερό δίσκο. Η παραγωγή είναι εξαιρετική και κομμάτια σαν τα “Long Before I Die” και “Nervous Man” ακούγονται εκπληκτικά τόσο στο δίσκο, όσο και στο ζωντανά ηχογραφημένο “Saints Will Conquer” του 1988.
Κορυφαία τους στιγμή αποτελεί το “Symbol Of Salvation”, το οποίο κυκλοφόρησε σε μια περίοδο που τίποτα δεν πήγαινε ιδανικά στα ενδότερα της μπάντας. Ο Dave Prichard είχε φύγει από τη ζωή (αντικαταστάτης του ο Jeff Duncan) και ο δίσκος θα αποτελούσε το κύκνειο άσμα του Bush, για να αναλάβει χρέη τραγουδιστή στους Anthrax. “Reign Of Fire”, “Dropping Like Flies”, “Last Train Home”, “Tainted Past”, “Tribal Dance” και “Symbol Of Salvation” οι αιώνιοι ύμνοι του.
Από το “Revelation” του 2000 ξεχωρίζει το “Creepy Feelings” και αυτός ήταν και ο δίσκος που τους έφερε στην Ελλάδα για πρώτη φορά. Πλέον είχε μπει το νερό στο αυλάκι και το 2010 ήρθε η δισκάρα “La Raza”, με λίγο διαφοροποιημένο ήχο. “Win Hands Down” το 2015 και οι Armored Saint μοιάζουν ασταμάτητοι, με το “Carpe Noctum” του 2017 να αποτελεί την τελευταία επίσημη κυκλοφορία τους, όντας ένας ζωντανά ηχογραφημένος δίσκος με οκτώ κομμάτια.
Συνεχίζεται…