Από τη συναυλία των Firewind που πραγματοποιήθηκε την πρώτη μέρα του Οκτωβρίου στο Principal Club Theater Fix το οποίο αποτελεί πια ανάμνηση, ενημερώθηκα για το μεγάλο live των Beast in Black στα πλαίσια της μεγάλης περιοδείας τους για τον πιο πρόσφατο δίσκο τους, “Dark Connection”. Αργότερα ωστόσο ανακοινώθηκε πως η μπάντα που θα υποστηρίξει τους Beast in Black στα ελληνικά shows, που είναι και τα δύο τελευταία της περιοδείας, δε θα είναι οι Firewind όπως σε όλες τις υπόλοιπες ημερομηνίες, αλλά οι εξαιρετικοί thrash metallers Suicidal Angels. Προσωπικά καθόλου δε με χάλασε, ίσα ίσα! Είχαμε πολύ καιρό να δούμε τους Suicidal Angels στη Θεσσαλονίκη, για την ακρίβεια από το 2020. Εγώ πάντως πρώτη φορά είδα και τις δύο μπάντες! Το live που θα καλύψουμε σήμερα το περίμενα αρκετούς μήνες για να είμαι ειλικρινής, οπότε το hype ήταν στα ύψη!
Έφτασα λίγο παραπάνω από μία ώρα πριν την επίσημη ώρα που άνοιγαν οι πόρτες, οι οποίες τελικά άνοιξαν με μικρή καθυστέρηση δέκα λεπτών με ενός τετάρτου. Ο κόσμος που περίμενε στην ουρά, στα δικά μου μάτια φάνηκε απογοητευτικά λίγος για ένα τόσο μεγάλο live και ήλπιζα τουλάχιστον αργότερα να αυξηθεί. Εν τέλει αυτή η κατάσταση συνεχίστηκε μέχρι τη μέση του set των Suicidal Angels και προς το τέλος του η προσέλευση άρχισε να αυξάνεται. Μέχρι να βγουν και να ξεκινήσουν το set τους οι Beast in Black μπορώ να πω πως έφτασε σε ικανοποιητικά πλαίσια.
Μπαίνοντας στο χώρο του Μύλου, στον οποίο έμπαινα και για πρώτη φορά, το πρώτο πράγμα που τράβηξε την προσοχή μου, ήταν η σκηνή. Υπήρχαν δύο μεγάλα banners δεξιά και αριστερά με το λογότυπο των Suicidal Angels και στη μέση ήταν το drum kit του Ορφέα. Από πίσω τους, μεγάλα μαύρα πανιά κάλυπταν τη σκηνική εμφάνιση των headliners. Οι Αθηναίοι ήταν συνεπείς και βγήκαν στη σκηνή στην ώρα τους.
Η αγάπη της μπάντας προς το Θεσσαλονικιό κοινό φάνηκε, καθώς ο frontman Νίκος Μελισσουργός επεδίωκε ουσιαστική επικοινωνία με το κοινό. Όλα τα μέλη των Suicidal Angels έδωσαν την ψυχή τους στη σκηνή, με ένα σαρωτικό, εκρηκτικό show! Το setlist ήταν ιδιαίτερα επιτυχημένο. Κάλυπτε όλο το εύρος της δισκογραφίας τους και αποτελούνταν από πολλές επιτυχίες τους όπως τα “Bloodbath”, “Apokathilosis”, “Endless War”, “Born of Hate” κ.ά. Ήταν εξαιρετικοί και άκρως σκληροτράχηλοι μουσικά και φωνητικά, θυμίζοντας έντονα τους ανεπανάληπτους θρύλους Slayer και μάλιστα στα ντουζένια τους, σε όλους τους τομείς. Αυτό φυσικά μόνο με θετικό τόνο μπορεί ειπωθεί, καθώς δεν υπονοείται πως η μπάντα δεν έχει δική της ταυτότητα, κάθε άλλο! Μας προσφέρουν με τη δισκογραφία τους ποιοτικότατο θρασμέταλο επηρεασμένο από Slayer στα 80s. Υπάρχει καλύτερο πράγμα; Οι ικανότητες της μπάντας είναι εξαιρετικά υψηλού επιπέδου, παικτικά και συνθετικά. Δε μπορούμε παρά να πούμε πως απέδειξαν περίτρανα ότι είναι μια μπάντα διεθνών προδιαγραφών. Αδιαμφισβήτητα είναι ένα διαμάντι στην ελληνική μεταλλική σκηνή και αξίζουν ακόμα μεγαλύτερη παγκόσμια καριέρα!
Το μόνο μου παράπονο στο set του opening act αφορά το κοινό, κάτι για το οποίο σίγουρα δεν ευθύνεται η μπάντα. Εκτός από τη χαμηλή προσέλευση, είχε πολύ μειωμένη ενέργεια συγκριτικά με το τον χαμό που έπρεπε να γίνει. Το show των Suicidal Angels ήταν ποιοτικότατο, για τρελό κοπάνημα, και το κοινό καθόταν λες και παρακολουθούσε την κατάθεση ψυχής των παιδιών διεκπεραιωτικά. Εκτός αυτού, δεν αντιδρούσε ιδιαίτερα στην προσπάθεια του Νίκου για αλληλεπίδραση μαζί του. Μόνο οι πρώτες δύο-τρεις σειρές προσπαθούσαν λίγο, αλλά κατά τα άλλα ήταν υποτονικό σε ένα set που έπρεπε να ρίξει τον πολυχώρο του Μύλου.
Πριν κλείσω για τους Suicidal Angels, νιώθω την ανάγκη να κάνω ιδιαίτερη μνεία στον κιθαρίστα Gus Drax. Είδα και μπροστά μου γιατί θεωρείται μια από τις ισχυρότερες πένες της Ελλάδας. Για δύο οι τρεις φορές οι προβολείς στράφηκαν αποκλειστικά επάνω του για να παίξει μερικά κιθαριστικά μέρη και συγκλονιστικά σόλο με την κιθάρα του! Αρτιότατος, ακριβέστατος, με νεύρο και στα πιο περίπλοκα και απαιτητικά σόλο. Συγχαρητήρια Gus! Απ’ ό,τι φαίνεται, οι δύο Gus (Gus G, Gus Drax) βάζουν τα γυαλιά στην πλειοψηφία από τους κιθαρίστες στη χώρα μας με το ταλέντο και τα επιτεύγματά τους.
Setlist
Suicidal Angels:
- Endless War
- Born of Hate
- Years of Aggression
- Bloodbath
- Bloody Ground
- D.I.V.A
- Capital of War
- Reborn in Violence
- Front Gate
- Beggar of Scorn
- The Sacred Dance With Chaos
Encore:
- Moshing Crew
- Apokathilosis
Μόλις τελείωσε το set των καταπληκτικών Αθηναίων περιμέναμε λίγη ώρα πριν βγουν στη σκηνή οι power metallers Beast in Black. Οι Φινλανδοί ήταν τυπικότατοι και ανέβηκαν στην ώρα τους. Μέχρι να βγουν μαζεύτηκε αρκετός κόσμος, ενώ μέχρι το τέλος του set το Principal είχε γεμίσει για τα καλά. Η σκηνική τους εμφάνιση ήταν εντυπωσιακή. Στη μέση της σκηνής βρισκόταν το drum kit με το κεφάλι του Terminator κολλημένο στη μέση (αναβόσβηναν και τα κόκκινα μάτια!) πάνω σε μια εξέδρα. Αριστερά και δεξιά της εκτός από δύο οθόνες που έδιναν την εντύπωση ότι βρίσκεσαι σε κέντρο ελέγχου, υπήρχαν δύο εντυπωσιακές βιτρίνες που περιείχαν cybertronic ανδρείκελα από γυναικεία ανδροειδή!
Όταν οι Beast in Black ανέβηκαν στη σκηνή, το κοινό αμέσως αφυπνίστηκε και δέχθηκαν μια πολύ ένθερμη υποδοχή! Ο υπερταλαντούχος frontman Γιάννης Παπαδόπουλος εφόσον ήρθε στη χώρα (και στην περίπτωση της Θεσσαλονίκης στην πόλη) καταγωγής του μιλούσε στο κοινό στη μητρική του γλώσσα, με την υπόλοιπη μπάντα να μην καταλαβαίνει τίποτα σε όλη τη διάρκεια του show. Βέβαια, όλα τα μέλη των Beast in Black έχουν εξαιρετικά fun διάθεση και χιούμορ, κάτι που φάνηκε καθ’ όλη τη συναυλία. Οι performing ικανότητες της μπάντας είναι άριστες και αρκετά θεατρικές. Πολλές φορές συντονιζόταν όλοι μαζί και έκαναν ρυθμικές κινήσεις, ενώ το show ήταν γεμάτο ενέργεια, με τρέλες και τρέξιμο πάνω κάτω. Ο τρελός κιθαρίστας Kasperi Heikkinen (ex-Amberian Dawn) σε κάποια φάση προς το τέλος της συναυλίας κατέβηκε τρέχοντας για λίγο μπροστά από το κάγκελο. Καμία μεριά της σκηνής δεν έμεινε παραπονεμένη! Ο Γιάννης ως frontman ενός πολύ επιτυχημένου συγκροτήματος έχει, εκτός των υπολοίπων για τα οποία θα μιλήσουμε λίαν συντόμως, εξαιρετικές ικανότητες performing και επικοινωνίας με το κοινό. Κυριολεκτικά το έκανε να κρέμεται από τα χείλη του! Πολύ συχνά ανάμεσα στα τραγούδια απευθυνόταν στο κοινό, μιλούσε με όμορφα και συναισθηματικά λόγια για την πόλη του και έκανε ομαλά περάσματα για τα τραγούδια που ακολουθούσαν. Στις εκτελέσεις τους έτρεχε πάνω κάτω, πηδούσε και ήταν πολύ θεατρικός.
Με αυτή τη φωνή που κατέχει ο Γιάννης Παπαδόπουλος βέβαια, δε γίνεται να μην είναι θεατρικός! Μάλιστα, το στυλ εκτέλεσής του θύμιζε εκείνο του τιτανομέγιστου Roy Khan στις χρυσές εποχές του με τους Kamelot. Το ταλέντο του έλαμψε, καθιστώντας κάθε εκτέλεση κομματιού μοναδική. Η φωνή του ήταν συγκλονιστική. Είχε κατασκηνώσει στις ψηλότερες περιοχές του πενταγράμμου δεν έλεγε να κατέβει! Αλάνθαστος σε κάθε νότα, μάγευε τα πλήθη και τα παρέσερνε σε μια εκστατική κατάσταση. Δε μπορεί κανείς να αμφισβητήσει ότι ο Γιάννης Παπαδόπουλος είναι ένας από τους καλύτερους τραγουδιστές στο χώρο του σκληρού ήχου αυτή τη στιγμή!
Το setlist των Beast in Black αποτελούνταν από πολλές επιτυχίες τους πιάνοντας το φάσμα και των τριών δίσκων τους, με μια μικρή όμως έμφαση στον πιο πρόσφατο δίσκο τους που είναι και ο λόγος της μεγάλης Ευρωπαϊκής περιοδείας τους, το cyber-themed “Dark Connection”. Ακούστηκαν πασίγνωστα κομμάτια όπως τα “Blind and Frozen”, “Die by the Blade”, “Sweet True Lies” και “One Night in Tokyo”.
Με το γνωστό και χαρακτηριστικό τους κράμα ευρωπαϊκού Power Metal, Hair Metal και 80s pop, τρέλαναν το κοινό της Θεσσαλονίκης. Γέννησαν ένα αίσθημα νοσταλγίας στους μεγαλύτερους και έμαθαν το λόγο που τα 80s είναι η αγαπημένη δεκαετία όλων στους νεότερους. Ομολογώ πως ώρες ώρες βρίσκω αυτό το στυλ μουσικής κορεσμένο, χιλιοπαιγμένο/χιλιοακουσμένο και cheesy, ωστόσο δε μπορώ να αρνηθώ πως είναι εθιστικό, αρκετά απολαυστικό και πως στις συναυλίες και τα πάρτι κάνει τον απόλυτο χαμό. Φυσικά, με το show που έδωσαν οι Beast in Black δύσκολο να μη γίνει χαμός. Το κοινό, κι εγώ μαζί, το καταευχαριστηθήκαμε! Στο τέλος της συναυλίας ήταν πολύ όμορφο που υποκλίθηκαν με στην Ελληνική σημαία με το logo τους.
Setlist
Beast in Black:
(tape) Shock the System
- Blade Runner
- Eternal Fire
- Die by the Blade
- Revengeance Machine
- Unlimited Sin
- The Fifth Angel
- Moonlight Rendezvous
- Crazy, Mad, Insane
- Sweet True Lies
- To the Last Drop of Blood
- Oceandeep
- Dark New World
- Beast in Black
- Hardcore
- Born Again
- Blind and Frozen
Encore:
- Cry Out for a Hero
- One Night in Tokyo
- End of the World
(tape) Burning Heart
Για το RockOverdose,
Κατερίνα Μήτικα
Φωτογραφίες: Δημήτρης Καραγεωργίου
Comments
