Το 2024 φτάνει αισίως στο τέλος του, και σκοπεύουμε να το αποχαιρετήσουμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο: συναυλίες, συναυλίες, συναυλίες. Ύστερα από μία άκρως απαιτητική χρονιά σε προσωπικό επίπεδο, η ανάγκη να βρεθώ ξανά στο κάγκελο, μπροστά σε κάποιο ιερό τέρας της αγαπημένης μου μουσικής ήταν παραπάνω από επιτακτική. Για καλή μου τύχη, η επέτειος των 30 χρόνων από τότε που ο λατρεμένος Blaze Bayley ένωσε τις δυνάμεις του με τους Iron Maiden περιλάμβανε δύο επισκέψεις στην Ελλάδα, οπότε σαν γνήσιος οπαδός οτιδήποτε σχετικού με τους Τιτάνες του NWOBHM, παρέμεινα πιστός στο ραντεβού μου, δύο χρόνια μετά την τελευταία επίσκεψη του στη χώρα μας. Κάθε επίσκεψη στο πολυαγαπημένο Eightball είναι ευχάριστη, και κάθε φορά το "στέκι" μας στα Λαδάδικα μας υποδέχεται με ανοιχτές αγκάλες.
Παρόλο που οι καθυστερήσεις στους πολυτάραχους δρόμους της Θεσσαλονίκης μας στέρησε τη δυνατότητα να παρευρεθούμε στο meet and greet πριν την έναρξη της συναυλίας, φτάσαμε πάνω στην ώρα για την είσοδο των Absolva. Το σχήμα των αδερφών Chris και Luke Appleton είναι εδώ και αρκετό καιρό συνοδοιπόρος του μέγα Blaze στις περιοδείες του, και η έκρηξη αδρεναλίνης που προκαλούν κάθε φορά που εμφανίζονται στη σκηνή είναι αδιαμφισβήτητη. Απλά, λιτά και κατανοητά, το rock and roll τους δεν καταλαβαίνει από φρένα και δεν γνωρίζει από χαμηλές ταχύτητες. Το άκρως εκφραστικό πρόσωπο του Chris Appleton, σε συνδυασμό με τα εξωφρενικά solo και τα επιθετικά riffs του, συνηγορούν σε μία αναπόδραστα απολαυστική εμπειρία, ακόμα και για αυτούς που δεν είναι εξοικειωμένοι με τη δισκογραφία τους.
Το μοναδικό ψεγάδι στην εμφάνιση των Absolva είχε να κάνει με τον ήχο της lead κιθάρας, ο οποίος κατά διαστήματα peak-αρε επικίνδυνα, κυρίως σε σημεία που οι νότες ήταν πολύ ψηλές. Γενικά όμως δεν μπορώ να πω ότι αυτό «κόστισε» στο γενικό σύνολο, καθώς οι Βρετανοί πέρασαν σαν σίφουνας, ένα ιδανικό ορεκτικό για τη συνέχεια.
Το ημερολόγιο γράφει 1994 όταν ο Bayley Alexander Cooke, τραγουδιστής των Wolfsbane εκείνη την περίοδο, επιλέγεται από τον Steve Harris ως αντικαταστάτης του Bruce Dickinson. Στα πέντε χρόνια παρουσίας του με τους Iron Maiden, ο «Blaze» θα δώσει το 110% του εαυτού του, συμμετέχοντας σε 2 studio άλμπουμ και σε αρκετές περιοδείες. 30 χρόνια μετά, και ύστερα από μία επιτυχημένη solo καριέρα, αλλά και μία πληθώρα από δυσκολίες και αναποδιές, ο θρυλικός ερμηνευτής επιστρέφει στο «σανίδι», για να ζήσει -όπως ο ίδιος είπε- το όνειρό του στα 61 χρόνια ζωής.
Το εισαγωγικό riff του "Lord Of The Flies" ήταν αρκετό για να προκαλέσει τις πρώτες επευφημίες και δείγματα από τον παροξυσμό που επρόκειτο να ακολουθήσει. Στον ΥΜΝΟ του "Sign Of The Cross", σύσσωμο το Eightball τραγουδάει τους στίχους μαζί με τον Blaze, ο οποίος δείχνει εμφανώς συγκινημένος με τη συμμετοχή του κοινού, κάτι το οποίο θα τονίσει ουκ ολίγες φορές μέσα στη βραδιά. Μετά από ένα γρήγορο πέρασμα από τον πρόσφατο solo δίσκο του και έναν πρόλογο για τη σκοτεινή θεματολογία του, ο Βρετανός τραγουδιστής θα ευχαριστήσει στα Ελληνικά το κοινό της Θεσσαλονίκης για την αμέριστη συμπαράσταση που του έδειξε μετά την καρδιακή προσβολή και το τετραπλό bypass, το οποίο ήταν όπως είπε κι ο ίδιος, το σημείο στο οποίο νόμιζε ότι έφτασε το τέλος του.
Η συνέχεια με τα "Fortunes Of War" και "Virus" συνοδεύτηκε από ένθερμους αλαλαγμούς και ζητωκραυγές, σε μία πλήρη αποθέωση του 61χρονου ερμηνευτή. Ο ομιλητικός Blaze θα συνεχίσει να δείχνει έμπρακτα την ευγνωμοσύνη του στο κοινό, λέγοντας χαρακτηριστικά πως το δωρεάν meet and greet πριν από την έναρξη της συναυλίας ήταν κάτι που ο ίδιος χρειαζόταν, για να μπορέσει να έρθει σε επαφή με όλους αυτούς που τον στήριξαν σε αυτήν τη δύσκολη περίοδο της ζωής του. Η συνέχεια μας επιφύλασσε άλλα δύο solo κομμάτια, πριν ξεκινήσει η εκπροσώπηση του -αρκετά υποτιμημένου κατ' εμέ- "Virtual XI" με τα "When Two Worlds Collide" και "Lightning Strikes Twice", αλλά και τον απόλυτο ύμνο "The Clansman" που έκανε τις ιαχές ελευθερίας να ακουστούν μέχρι τον Λευκό Πύργο.
Το τελευταίο μέρος της συναυλίας θα γίνει πολύ συναισθηματικό, καθώς ο Blaze θα μας ομολογήσει την τεράστια οικονομική δυσκολία στην οποία βρέθηκε, και το γεγονός ότι αναγκάστηκε να δουλέψει σε μία «κανονική δουλειά» για να μπορέσει να ανταπεξέλθει οικονομικά στη συνέχιση του ονείρου του, αφιερώνοντας μας στο μεσοδιάστημα το πανέμορφο "2ΑΜ", ενώ θα περάσει και το αντιπολεμικό του μήνυμα μέσα από το "Como Estais Amigos", με σύσσωμο το Eightball να τραγουδάει μαζί του "NO MORE TEARS". Στο κλείσιμο της συναυλίας, o εμβληματικός Bayley θα τιμήσει και τη μνήμη του εκλιπόντα Paul Di Anno με το "Wrathchild", σε μία άκρως συγκινητική κίνηση η οποία αγκαλιάστηκε από το κοινό της Θεσσαλονίκης, στο οποίο μπορούσαμε να διακρίνουμε και πλακάτ που έγραφαν "PAUL LIVES".
Στον επίλογο, o Blaze Bayley ευχαρίστησε για άλλη μία φορά το κοινό της Θεσσαλονίκης στα Ελληνικά για τη στήριξή του, ανανεώνοντας το ραντεβού του για την επόμενη χρόνια και την επετειακή περιοδεία του "Silicon Messiah", αποχαιρετώντας μας με τα "Futureal" και "Angel And The Gambler", γνωρίζοντας για άλλη μία φορά την αποθέωση από το ελληνικό κοινό, το οποίο αγκάλιασε θερμά τον -κατά πολλούς λιγότερο σημαντικό- frontman των Iron Maiden, αποδεικνύοντας για άλλη μία φορά πως οι metal συναυλίες είναι κάτι παραπάνω από ένα μουσικό event, αλλά ομοιάζουν περισσότερο με την αντάμωση παλιών φίλων, στις οποίες επικρατεί πάντα ένα κλίμα ομόνοιας και αδελφικότητας, αντίθετα απ' ότι πολλοί μπορεί να πιστεύουν.
Εις το επανιδείν φίλε Blaze, και σε ευχαριστούμε για την ειλικρίνεια και την εργατικότητά σου!
Setlist:
Lord Of The Flies
Sign Of The Cross
Judgement Of Heaven
Call Of The Ancestors
Rage
Fortunes Of War
Virus
Warrior
Pull Yourself Up
When Two Worlds Collide
Lightning Strikes Twice
The Clansman
2AM
Como Estais Amigos
Wrathchild (a tribute to Paul Di Anno)
Man On The Edge
Futureal
The Angel And The Gambler
Για το Rockoverdose.gr,
Άγγελος Χατζηγιάννης
Comments
