“Η διαφορά των System Of A Down από άλλες μεγάλες μπάντες είναι ότι κανείς μετέπειτα δεν προσπάθησε να παίξει σαν αυτούς” είπε κάποιος κάποτε.
Χαρακτηριστικός ήχος, χημεία, μοναδική φωνή και μια τρέλα που ναι μεν κολλητική αλλά δεν αντιγράφεται.
Έχοντας υπάρξει στην εφηβεία και ο ίδιος σε μπάντα που έπαιζε σχεδόν αποκλειστικά διασκευές SOAD, γνωρίζω από πρώτο χέρι τη δυσκολία του εγχειρήματος. Ένα εγχείρημα που ενώ ήδη μοιάζει με "γκολ από τα αποδυτήρια" έγινε πιο δύσκολο για τους Άγγλους λόγω απώλειας του εξοπλισμού τους. Περισσότερα για αυτό παρακάτω.
Tα δύο tribute σχήματα που έπαιξαν εχθές είναι ουσιαστικά ίδια με αλλαγή στα φωνητικά.
Ο Sam Totman στο μπάσο (ιδρυτικό μέλος των DRAGONFORCE, πρώην DEMONIAC, POWER QUEST), Andre Joyzi στα drums (BREED 77) και Tom “Tommy-H” Hunt των punk θρύλων ANTI-NOWHERE LEAGUE στην κιθάρα. Στους Machine Ed ο Martin Jackson (των CONFYDE), έπαιζε κιθάρα και έκανε δεύτερες και ο Rich O’Donnell των KARYBDIS ήταν στη φωνή. Μαζί τους σε αυτήν την περιοδεία είναι και ο Ashley Edison, τωρινός τραγουδιστής των TIGERTAILZ που ανέλαβε το δύσκολο έργο των φωνητικών του Serj.
Machine Ed (tribute to Machine Head)
21:33 παίρνουν θέση σε ένα Κύτταρο με 50 σκόρπια άτομα οι Machine Ed (πολύ καλύτερο όνομα από το αρχικό Machine Head UK). Με διαολεμένη όρεξη ο Rich έκανε headbang, brutals, screams και μας ευχαριστούσε μετά από κάθε κομμάτι λες και παίζει σε γεμάτο στάδιο. Ο ηχολήπτης τους δραστήριος, έκοβε βόλτες γύρω μας διορθώνοντας πράγματα στον ήχο και από τη μέση και μετά του σετ τους βγήκε ένα πολύ ζεστό αποτέλεσμα που δεν μπορούσες παρά να κουνήσεις την κεφάλα στο groove.
Στο αποτέλεσμα αυτό συνέβαλε και ο Andre στα ντραμς που κερνούσε διπέταλο αβέρτα και είχε πιάσει ακριβώς τον ήχο και το vibe που χρειάζονται τα κομμάτια. 23:13 τελείωσαν το set τους με το Davidian και μας έκαναν να περιμένουμε το επόμενο με ανυπομονησία.
Setlist:
Imperium
The Blood, The Sweat, The Tears
American High
Ten Ton Hammer
Old
Locust/Halo (medley)
From This Day
Davidian
Διαλειμματάκι για μπύρες και καλαμάκια (ή σουβλάκια ανάλογα από που το διαβάζεις). Δύο γερμανίδες τουρίστριες παρατηρούν ότι πίνουμε από κουτάκια απέξω και σχολιάζουν "γιατί είναι τόσο ακριβές οι μπύρες στα live σας;". Άντε να εξηγήσεις τώρα.
Chop Suey UK (tribute to System Of A Down)
22:32 ακούγεται από τα ηχεία το Arto και μπαίνουμε μέσα για να δούμε τον κόσμο να έχει φτάσει στα 80-90 άτομα.
Η μπάντα ξεκινάει με το I-E-A-I-A-I-O και ο ήχος είναι αρκετά ξερός. Η φωνή παρότι μπορεί να πιάσει το σωστό τόνο, δεν έχει το γρέζι που χρειάζεται για να σε συγκινήσει και η κιθάρα ακούγεται λίγο ψόφια.
Οι παίκτες όμως έχουν μπει σε άλλο mood από το προηγούμενο set. Ο Tommy-H έχει έρθει με λευκή Iceman, καπελάκι και βαμένο μάτι και ο Ashley με λεοπάρ σακάκι. Μαζί με τον Sam χορεύουν και κάνουν συγχρονισμένους βηματισμούς πάνω στο ρυθμό καθόλη τη διάρκεια της συναυλίας.
Ο Ashley δε φοβήθηκε να πάει σε απαιτητικά κομμάτια όπως Forest, Sad Statue και με πολύ κέφι μας παρακινούσε να κάνουμε χορευτικές κινήσεις στο ρυθμό στα Pictures, Peephole & Radio/Video.
Παίρνοντας λίγο χρόνο μας εξήγησαν πως την προηγούμενη ακριβώς μέρα κάποιος έσπασε το τζάμι του van τους και τους έκλεψε μεγάλο μέρος του εξοπλισμού τους. Είπαν πως δεν τους πτοεί αυτό, θα δώσουν τον καλύτερό τους εαυτό και όποιος θέλει μπορεί να αγοράσει ένα μπλουζάκι για να τους στηρίξει και να αναπληρώσουν ο,τι χρειάζονται το συντομότερο. Κι όντως αρκετός κόσμος έσπευσε μετά τη συναυλία.
Μιλώντας με τον Tommy-H μετά το live μου επιβεβαίωσε πως του πήραν ολόκληρη την πεταλιέρα που έχει για τα κομμάτια των SOAD.
Ο κόσμος έδειξε πως λαχταρά να τραγουδήσει αυτές τις συνθέσεις και βοήθησε στο να γίνει ένα μικρό πάρτυ ακόμη και υπό αυτές τις συνθήκες. Highlight της βραδίας τα Needles & War? όπου ήρθε στη σκηνή και ο Rich O’Donnell αναλαμβάνοντας τα πιο brutal φωνητικά. Εκεί ήταν όπου έδεσε πραγματικά το γλυκό και τα κομμάτια απέκτησαν τη βαρύτητα που χρειαζόντουσαν κάνοντάς με να αναρωτιέμαι "γιατί δεν το κάνουν για ολόκληρο το σετ αυτό;".
Όμως το παράπονό μου εδώ ήταν ο Andre. Όσο ωραία είχε πιάσει το feel στα κομμάτια των Machine Head τόσο στα κομμάτια των SOAD έκανε ανά σημεία φάουλ. Υπήρχαν στιγμές όπως στα Mr. Jack & Chop Suey που έπαιρνε υπερβολικά πολλές δημιουργικές ελευθερίες, βάζοντας διπέταλα και γεμίσματα σε σημεία που δεν υπάρχουν με αποτέλεσμα τα κομμάτια να χάνουν το χαρακτήρα τους. Αυτό που έκανε τους SOAD τόσο αγαπημένους και ξεχωριστούς δεν ήταν ποτέ η τεχνική αλλά η χημεία μεταξύ των μελών και αυτή η μίξη επιρροών όπως folk, pop, oriental κλπ. Ίσως θα πρέπει να προσεγγίσει τα κομμάτια με μια πιο "less is more" λογική και να μείνει πιο πιστός στη λογική του Dolmayan.
23:39 μας αποχαιρετούν έχοντας κρατήσει το Toxicity για το τέλος και εμάς να τραγουδάμε με όση φωνή μας απέμεινε αφού οι λίγοι και εκλεκτοί που παρεβρεθήκαμε ξέραμε όλα τα κομμάτια απ΄έξω.
Η ετυμηγορία:
Από τις περιπτώσεις που το opening act απέδωσε καλύτερα από τους headliners. Δύσκολο αυτό που προσπαθούν οι Chop Suey UK και θα θέλαμε να τους δούμε με τον πλήρη εξοπλισμό τους για να έχουμε μια καλύτερη εικόνα του τι μπορούν να κάνουν. Πετάλια και ενισχυτές αγοράζονται αλλά τρέλα και επαφή με το κοινό όχι και ευτυχώς από τα τελευταία έδειξαν πως έχουν μπόλικα.
Setlist:
I-E-A-I-A-I-O
Forest
B.Y.O.B.
Violent Pornography
Pictures
ATWA
Peephole
Sad Statue
Mr. Jack
Psycho
Radio/Video
Aerials
Chop Suey
Needles
War?
Sugar
Toxicity
Για το Rock Overdose,
Νίκος Χήναρης
Φωτογραφίες: Μιχάλης Παναγιώτου
Comments
