To Montage of Heck δεν είναι πολύ διαφορετικό από όλα όσα έχεις δει και ακούσει μέχρι σήμερα, αν έχεις παρακολουθήσει τα λοιπά ντοκιμαντέρ που κυκλοφόρησαν όλα αυτά τα χρόνια δεν σου λέει κάτι καινούριο, κερδίζει όμως στην αμεσότητα και στο ψυχογράφημα της γνωστής προσωπικότητας της ιστορίας.. Ο Kurt ήταν μπερδεμένος και ευαίσθητος, δεν βρήκε ηρεμία ποτέ, η ηρωίνη τον καθήλωσε και ίδιος δεν ανταποκρίθηκε στην υπέρβαση μιας βαθιάς κατάθλιψης. Αυτό που τον κατέστρεψε ξεκάθαρα ήταν η ηρωίνη και γίνεται αντιληπτό στις 2 ώρες της ταινίας, τα υπόλοιπα θα τα αποτελούν προϊόν έρευνας και ανάλυσης για μια ζωή, κυρίως από αυτούς που θέλουν μέσα από την εδραίωση των μύθων να βγάλουν χρήματα.
Είναι τραγική η εικόνα στην οποία κρατώντας την ενός έτους Frances λιώνει, τίποτα δεν τον ηρεμούσε και το ήξερε…μια καταραμένη ταλαντούχα προσωπικότητα, ένας punk rocker που έγινε mega star. Mια μούσα junky που τελικά επιβίωσε, μια κόρη που ξορκίζει τους δαίμονες της λαμβάνοντας μέρος σε αυτήν την παραγωγή, ένα οικογενειακό περιβάλλον που αναγνώρισε τα λάθη του.. ο Kurt ένιωσε προδομένος από την οικογένεια του και χρεώθηκε τις ενοχές. Δεν ανταπεξήλθε και δεν έφερε το πρόβλημα μπροστά του για να το αντιμετωπίσει ως ενήλικας, το διαζύγιο των γονέων του τον έφθειρε αρχικά. Η μουσική ψυχοθεραπεία και η δόξα ως υποκατάστατο της αγάπης που έχασε νωρίς δεν ήταν αρκετή, ποτέ δεν είναι.. Αυτό που έχασε όμως ήταν η επικοινωνία με το παιδί μέσα του, το ξέχασε, το πότισε δηλητήριο για να ξεχάσει και μέσα στη λήθη η κατά βάση αγνή ψυχή του γέμισε αγκάθια.
Στο Montage of heck αντιλαμβάνεσαι την ειλικρίνεια της προσωπικότητάς του και αυτό είναι που σε κρατά, ένα προβληματισμένο κατά βάση παιδί, με πολύ θυμό, στην προσπάθεια του να πετύχει και να πιάσει τελικά κορυφές για να πηδήξει στο κενό και να καεί στις φλόγες της δικής του κόλασης. Ματαιότητα.
Θα ήθελα να είσαι κάπου γύρω μας να ζεις, με περισσότερα κιλά, ίσως αραιά μαλλιά και κοιλιά μα με χαμόγελο, να λες ιστορίες και να γράφεις δίσκους πολλούς, είχες να δώσεις, το στέρησες από όλους και κυρίως από σένα Kurt. Eλπίζω να βρήκες την γαλήνη, οι δικοί σου ακόμα το παλεύουν και κοιτούν στις φωτογραφίες εκείνο το μικρό ξανθό αγόρι, με τις ψυχές τους να φωνάζουν γιατί..