Φθινόπωρο του 2019 αναμένεται να μπουν οι Cradle Of Filth στο στούντιο για ν’ αρχίσουν τις ηχογραφήσεις για το νέο τους δίσκο. Ο διάδοχος του “Cryptoriana: The Seductiveness of Decay” (2017), κατά πάσα πιθανότητα, θα κυκλοφορήσει εντός του 2020.
Σε πρόσφατη συνέντευξη του στο podcast Rocknroll Beer Guy, ο frontman Dani Filth δήλωσε σχετικά με τον επερχόμενο δίσκο ότι «θα συνθέτουμε και θα μαζεύουμε νέο υλικό καθ’ οδόν [φέτος]. Ελπίζουμε να μπούμε στο στούντιο κάπου στο Νοέμβριο με Δεκέμβριο. Θα κυκλοφορήσει, πιθανώς, του χρόνου τον Αύγουστο, ίσως και νωρίτερα».
Ως προς την μουσική κατεύθυνση του νέου τους υλικού, ανέφερε ότι «ακούγεται υπέροχο. Είναι ένα βήμα παραπέρα σε σχέση με τον προηγούμενο, αλλά προσπαθούμε να εξερευνήσουμε και νέους ορίζοντες- να προσθέσουμε μερικά πράγματα στο μείγμα. Είναι ωραία! Ό,τι έχω ακούσει είναι θαυμάσιο. Έχω ξεκινήσει να μαζεύω ιδέες, να συνδέσω κάποια πράγματα. Ελπίζω η περιοδεία να μας φέρει πιο κοντά και [να μπορέσουμε να] κάνουμε πράγματα κατά τη διάρκεια των soundcheck και τα λοιπά.
Πρόσθεσε, μάλιστα, ότι «είναι σίγουρα Cradle Of Filth, το καλύτερο δυνατόν που μπορούμε να συνθέσουμε. Οι τελευταίοι δίσκοι- πολλοί άνθρωποι λένε, ‘Ουάου, επιστρέφουν στις παλιές ένδοξες μέρες τους’, και διάφορα τέτοια. Το πιστεύω κι εγώ, δεν ξέρω όμως αν αυτή είναι όντως η γνώμη όλων. Αλλά, ναι, δεν πρόκειται να πω ότι είναι σκοτεινότερο και πιο heavy. Θέλω να πω, το ‘χουμε κάνει αυτό, και κάποια στιγμή δεν μπορείς να πας παραπέρα αν εμμένεις σ’ αυτό. Απλά θα πειραματιστούμε λιγάκι. Δύσκολο να μιλήσουμε ακριβώς επειδή, αυτή τη στιγμή, όλα είναι λίγο σε αρχικό κι εμβρυακό στάδιο»
Αναφορικά με το εάν συνθέτουν όλα τα μέλη του συγκροτήματος, είπε ότι «η μουσική είναι συνεργασία. Για την ακρίβεια, πραγματικά προσθέτω μόνο απόψεις. Αν έχω, βέβαια, κάτι [που θεωρώ] επείγον κατά νου, όπως ένας ρυθμός, τότε το προτείνω. Γενικά, όμως, το συγκρότημα συνθέτει το υλικό. Έπειτα, μαζευόμαστε και λέω τι μου αρέσει και τι όχι. Είναι μια ομαδική διαδικασία και συμπεριλαμβάνει τους πάντες- αυτό είναι το καλό. Μετά πηγαίνουμε μπρος πίσω, και τα τραγούδια παίρνουν τελικά μορφή. Για παράδειγμα, στον τελευταίο δίσκο, το “Achingly Beautiful” ήταν ένα κομμάτι που προοριζόταν για τον προηγούμενο δίσκο. Δε το είχαμε δουλέψει τόσο. Όμως, τότε είπα σ’ όλους, ‘Αυτό είναι ένα σπουδαίο κομμάτι’, το ξανάριξα στο τραπέζι και το ανασυνθέσαμε. Είναι ένα τέλειο παράδειγμα του τρόπου με τον οποίο συνεργαζόμαστε. Αν ήταν άθλιο, τότε όλοι θα είχαν πει, ‘Όχι. Είναι χάλια, φίλε’. Επομένως, είναι δημοκρατία, παρά η δουλειά ενός τυράννου».