Ο ορισμός της sui generis περίπτωσης, η τραγουδίστρια, συνθέτης και avant-garde σύμβολο, Diamanda Galás , έχει επιτύχει να πίνουν νερό στο όνομα της μουσικοί από το φάσμα της μοντέρνας jazz εώς τους αντίστοιχους του ακραίου metal.
Μεγαλωμένη στο San Diego από γονείς ελληνικής καταγωγής, η Galás εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο παγκόσμιο στερέωμα στο Festival d’Avignon το 1979, όταν συνεργάστηκε με τον πειραματικό συνθέτη Vinko Globokar στην όπερα “Un Jour Comme Un Autre”. Το 1982 ακολούθησε το ντεμπούτο της “The Litanies Of Satan”, μια δουλειά σε μεγάλο βαθμό βασισμένη στη φωνή της, με την υποβοήθηση ηλεκτρονικών ήχων. Τα επόμενα χρόνια ασχολήθηκε με τον ακτιβισμό γύρω από την ασθένεια του AIDS, γεγονός που πέρασε σε δίσκους της, όπως τα “Plague Mass” και “Vena Cava”.
Ακολούθησε ο δίσκος-σταθμός στην καριέρα της “Masque Of The Red Death”, μια οπερατική τριλογία, με θέμα την αδιαφορία της κοινωνίας, όσον αφορά την εξάπλωση του AIDS. Ο αδερφός της, θεατρικός συγγραφέας Philip-Dimitri Galás, νόσησε από την ασθένεια κατά τη διάρκεια της δημιουργίας του. Απεβίωσε το 1986, λίγο πριν η Galás τελειώσει την τριλογία, γεγονός που την επηρρέασε βαθύτατα, πλέον και σε προσωπικό επίπεδο, εντείνοντας τον αγώνα της για την ευαισθητοποίηση γύρω από τον ιό HIV.
Το 1992 στράφηκε σε πιο βατές φόρμες με τον blues δίσκο “The Singer” και δύο χρόνια αργότερα κυκλοφορει το “The Sporting Life”, ένα άλμπουμ συνεργασία με τον θρυλικό μπασίστα και πολυοργανίστα των Led Zeppelin, John Paul Jones. Ήταν ο ίδιος ο Jones μάλιστα, που της πρότεινε τη συνεργασία, με την Galás να ομολογεί ότι στο παρελθόν δε διατηρούσε και τη θερμότερη σχέση με το rock ιδίωμα.
Το 1998 κυκλοφορεί το ζωντανά ηχογραφημένο “Malediction And Prayer” και τον Αύγουστο του 2004, το “Defixiones, Will Αnd Testament: Orders From The Dead”, έναν ακόμη θεμέλιο λίθο της δισκογραφίας της, αφιερωμένο στα θύματα της γενοκτονίας των χριστιανικών πληθυσμών της Τουρκίας. Τα φωνητικά της Galás μάλιστα, στο κομμάτι “Orders From The Dead” χρησιμοποιήθηκαν πέντε χρόνια αργότερα από τους Rotting Christ, στη δική τους διασκευή της σύνθεσης.
Το 2008 κυκλοφορεί το τελευταίο της άλμπουμ για πολλά χρόνια, το ζωντανά ηχογραφημένο “Guilty, Guilty Guilty”. Ο θάνατος του πατέρα της το 2010, αλλά και η συνακόλουθη ασθένεια της μητέρας της, την απομακρύνουν από τη μουσική για τα επόμενα έτη. Αποφασίζει να μετακομίσει πίσω στο San Diego και αναλαμβάνει τη φροντίδα της. Το καλοκαίρι του 2015 η υγεία της μητέρας έχει πλέον βελτιωθεί αισθητά και η Galás βρίσκει πρόσφορο έδαφος για να ξαναασχοληθεί με το μεγάλο πάθος της, τη μουσική.
Το αποτέλεσμα αποτυπώνεται στους δύο φετινούς της δίσκους, με τον πρώτο στη σειρά “All The Way” να τη βρίσκει να αποδίδει με το δικό της μοναδικό τρόπο κλασικά jazz, blues και folk κομμάτια και το “At Saint Thomas Τhe Apostle Harlem” να σταχυολογεί εννέα “τραγούδια για τον θάνατο” μέσα από τις ηχογραφήσεις των περσινών ζωντανών εμφανίσεων της στη Νέα Υόρκη.
Το Σάββατο 20 Μαίου θα έχουμε την ευκαιρία να απολαύσουμε τη στοιχειωτική φωνή της στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, οκτώ χρόνια από την τελευταία της εμφάνιση στα μέρη μας, σε μια συναυλία η οποία αναμένεται με τεράστιο ενδιαφέρον.
Comments
