Η επιστροφή των DIVINER στα μουσικά δρώμενα σαρώνει σε θετικά σχόλια/ κριτικές αλλά και charts, και σηματοδοτεί μια νέα εποχή για τη μπάντα του Γιάννη Παπανικολάου και των συνοδοιπόρων του, η οποία μετά από ένα «αναγκαστικό» διάλειμμα 4 ετών – ελέω κορονοϊού και άλλων συνθηκών, ωρίμασαν σε πολλούς τομείς και κυριολεκτικά μεταμορφώθηκαν σε μια ακόμα πιο δυνατή heavy metal μηχανή, που ισοπεδώνει τα πάντα στο πέρασμά της, χωρίς να έχει χάσει το στόχο και το όραμά της και φυσικά πιστή στη φιλοσοφία της. Το Σάββατο 18 Νοέμβρη, άνοιξαν τις πύλες του … καθόλου άβατου μουσικού τους κόσμου, και μας υποδέχθηκαν στη ζωντανή παρουσίαση του νέου τους album “Avaton”, στο πάντα φιλόξενο Κύτταρο.
Στη σκηνή ανέβηκαν πρώτοι ακριβώς στις 21:00, οι ταιριαστοί με το heavy/power metal ύφος της βραδυάς Sirius. Έπαίξαν το δίκό τους ενδιαφέρον ρεπερτόριο, απ το EP “Wings Of Fire”, το οποίο έχει αγαπηθεί απ’ τους πιστούς τους ακολούθους ενώ όπως μάθαμε σύντομα θα υπάρξει και νέο υλικό, απ’ το οποίο μάλιστα ακούσαμε ένα μικρό δείγμα που μας προϊδέασε θετικά ("Desdichado", "Beyond the sands of time").
Απ’ το setlist τους δεν απουσίασαν οι διασκευές, σε αγαπημένα κομμάτια όπως τα “Thor the powerhead” (Manowar) και "Massacre" (Thin Lizzy). Μακάρι, να μην ήταν κρυωμένος (;) ο τραγουδιστής τους και να μπορούσε να βγάλει λίγο παραπάνω ζωντάνια, ώστόσο έδωσε και με το παραπάνω όση ενέργεια μπορούσε, μαζί με τα υπόλοιπα μέλη του γκρουπ το οποίο παικτικά αλλά και επικοινωνιακά ήταν άψογοι – με το κοινό να αποδεικνύεται ο 5ος και πολυτιμότερος παίχτης του … αγώνα, εκδηλώνοντας την αγάπη και τη στήριξή του με το θερμό χειροκρότημά του αλλά και ένα τεράστιο πανό που ξεδιπλώθηκε λίγο πριν το τέλος.
Η προσμονή για τους οικοδεσπότες Diviner ήταν μεγάλη! Ένας – ένας ανεβαίνουν στη σκηνή ακριβώς στις 22:00, συνοδεία ζητοκραυγών και χειροκροτημάτων και ξεκινούν ευθύς αμέσως με το “Mountains High”, το πρώτο single του “Avaton”, το οποίο έχει αγαπηθεί λίγο παραπάνω με το εξαιρετικό video clip, που το συνοδεύει και αποτυπώνει και σε εικόνα την αίγλη του. Απ’ τις περήφανες κορυφές των ψηλών βουνών, οι Diviner έκαναν εξ’ αρχής σαφείς τις διαθέσεις τους για ένα ξέφρενο metal πάρτι! «Πάμε να χορέψουμε» είπε ο Γιάννης Παπανικολάου από μικροφώνου και ακολούθησε το “Dancing In The Fire”, που ανέβασε τη διάθεση ακόμη περισσότερο, για να ακολουθήσει ένα ακόμη τραγούδι που έχει ξεχωρίσει απ’ το album (και προσωπικό αγαπημένο) το “Waste No Time” – με το κολλητικό ρεφρέν που ο κόσμος δε δίστασε να φωνάξει δυνατά: “I don’t waste no time, I’m living for today and let tomorrow die!”
Η πρώτη τριπλέτα των νέων τραγουδιών εκτόνωσε πολλή θετική ενέργεια και άναψε φωτιές, για να ακολουθήσει μια επιστροφή στο ένδοξο παρελθόν του group και το “The Legend Goes On”, απ’ το ντεμπούτο τους “Fallen Empires”(2015), το “Heaven Falls” απ’ το “Realms Of Time” (2019) και το εξίσου ανθεμικό “Kingdome Come” απ’ το ντεμπούτο επίσης, τα οποία τόσα χρόνια μετά ακούγονται ακόμη επίκαιρα και φρέσκα, με νέα πνοή που τους έδωσε το ανανεωμένο line up των Diviner.
Για τη συνέχεια ακούσαμε δύο ακόμη νέα τραγούδια μέσα απ' το Avaton, το οποίο είχε την τιμητική του μιας και ήταν η πρώτη φορά που το ακούγαμε ζωντανά και μάλιστα σε τόσο σύτομο χρονικό διάστημα μετά την ημερομηνία κυκλοφορίας του. Τα φρέσκα σπαρταριστά στην κυριολεξία "Cyberwar" και "Hope Will Rise", έδειξαν μια διαφορετική πτυχή του album, θεματικά αλλά και μουσικά - πρόκειται για δύο πραγματικά εξαιρετικές συνθέσεις, που ξεδιπλώνουν το ταλέντο των σπουδαίων μουσικών στο σύνολό τους και που είναι γραμμένες για να ακούγονται καλύτερα ζωντανά, αφήνοντας μια αισιόδοξη αίσθηση.
Από το set δε θα μπορούσε να λείψει το "Fallen Empires" απ' το ομότιτλο ντεμπούτο, το οποίο ο Γιάννης Παπανικολάου αφιέρωσε στο φίλο και συνοδοιπόρο του Θύμιο Κρίκο. Ωστόσο, όπως ήταν φυσικό οι αφιερώσεις έδιναν κι έπαιρναν, μια οικογένεια είμαστε άλλωστε και αυτή η αίσθηση υπήρχε διάχυτη στην ατμόσφαιρα απ' την αρχή ως το τέλος. Ενδιάμεσα των τραγουδιών δεν έλειψαν και οι απαραίτητες συστάσεις από τον Γιάννη Παπανικολάου, ο οποίος δεν σταμάτησε να εκφράζει την ευγνωμοσύνη εκ μέρους όλων - για τη στήριξη του κόσμου όλα αυτά τα χρόνια, αλλά και για το γεγονός πως το Avaton έχει αγκαλιαστεί τόσο θερμά.
Για τη συνέχεια ακούστηκαν το φρέσκο "Set Me Free" και το παλαιότερο "Riders From The East", ενώ αν θα μπορούσα να ξεχωρίσω κάποια ως την πιο δυνατή στιγμή της βραδυάς θα ήταν το επιβλητικό "Dominator"! Όνομα και πράγμα, κυριάρχησε όλων των υπολοίπων, κλέβοντας την παράσταση! Τί κομματάρα!!!
Στο σημείο αυτό ήταν ολοφάνερο πως οι Diviner ανέβηκαν στο θρόνο τους και είχε έρθει η ώρα για τη "Nemesis", μεταφορικά ή κυριολεκτικά - όπως και να το δει κάποιος το σπουδαίο αυτό τραγούδι σήμανε τη λήξη του κυρίως μέρους της ισοπεδωτικής εμφάνισής τους. Σύντομη ανάσα για να ακολουθήσει το encore με 3 τραγούδια, ένα αντιπροσωπευτικό από κάθε album τους. Το ανθεμικό "Hall Of The Brave", το εντυπωσιακό "The Earth, The Moon, The Sun" και για κλείσιμο το μοναδικό ..."Evilizer"!
Πριν το κλείσιμο οι Diviner άφησαν μια υπόσχεση, να ακούσουμε κάποια στιγμή (όχι πολύ μακρινή) ζωντανά και όπως του αρμόζει το νέο τους ύμνο "Battle Of Marathon", και αυτό είναι κάτι το οποίο αξίζει να περιμένουμε. Χωρις υπερβολή η λέξη θρίαμβος ταιριάζει στο live αυτό. Η setlist ήταν έτσι διαμορφωμένη ώστε τα κομμάτια να διαδέχονται αρμονικά το ένα το άλλο, να δένουν τόσο καλά μεταξύ τους μουσικά - φτάνοντας στην κορύφωση και περνώντας διαδοχικά τα σπουδαία τους μηνύματα. Οι Diviner, μετά από αυτή την καταιγιστική εμφάνιση δήλωσαν βροντερό παρόν, κατακτώντας τη ... μικρή γι αυτούς σκηνή του Κύτταρου, η οποία μπορεί να χωρά την ταπεινότητα της ψυχής τους αλλά πλέον - επιτρέψτε μου να εκφράσω, όχι αντικειμενικά - έδειξαν πως το όραμά τους είναι πιο έτοιμο από ποτέ να κατακτήσει μεγαλύτερες σκηνές, εγχώριες και ...αλλοδαπές! Τους ευχόμαστε να τους δούμε ψηλά εκεί που τους αξίζει!
Για το RockOverdose,
Βιβή Ζαπαντιώτου