Πάνε πέντε χρόνια από την τελευταία φορά που οι Enemy of Reality, μία από τις μπάντες που ηγούνται στην εγχώρια συμφωνικής μέταλ σκηνή, επισκέφθηκαν τη συμπρωτεύουσα. Για την ιστορία, τελευταία φορά έπαιξαν στη Θεσσαλονίκη το μακρινό πλέον 2019, ως support act των folk metal θρύλων Skyclad. Το πρώτο τους headline show στα μέρη μας έμελλε να το ζήσουμε στο καλύτερο club της Ελλάδας (δια στόματος Γιώργου Βορέα-Μελά) – που δεν είναι άλλο από το αγαπημένο Eightball - το Σάββατο που μας πέρασε, σε ένα event που οργανώθηκε από το vinylstore.gr για να επιβεβαιώσει την κραταιά παρουσία του ρόστερ του. Οι Enemy of Reality παρέα με τους μοναδικούς folk black metallers Aherusia και τους σαρωτικούς stoner metallers Lazy Man’s Load, αδιαμφισβήτητα πρόσφεραν μια ιδιαίτερα δυνατή εμπειρία για να καλωσορίσω κι εγώ με τη σειρά μου το συναυλιακό 2024.
Αφού τηρήθηκαν πιστά τα χρονικά πλαίσια, στις 20:45 τη σκηνή κατέλαβαν οι Lazy Man’s Load, με τους οποίους ένιωσα μια ακαριαία σύνδεση από την πρώτη νότα του “Heavy is the Crown”. Το σετ τους κυριολεκτικά δεν ήθελα να τελειώσει, κάτι που μου συμβαίνει αρκετά σπάνια με opening μπάντα. Με συνεπήραν οι συνθέσεις τους, ξεχωρίζοντας το groove ως το κύριο συστατικό της επιτυχίας. Το παράδοξο της υπόθεσης, είναι ότι με όσα άτομα και να σχολιάσαμε αυτό που ακούγαμε, σε κανέναν μας δεν αναδυόταν στο νου η ίδια πηγή επιρροής. Στις συζητήσεις μας ακούστηκαν ονόματα από Fear Factory, μέχρι Amon Amarth και power metal μπάντες. Ήταν δύσκολο να φυλακίσεις τον ήχο των Lazy Man’s Load σε ένα καλούπι, κάτι που όταν προκύπτει πάντοτε το βρίσκω άκρως ενδιαφέρον.
Η ενέργεια όλων των παιδιών onstage ήταν εκπληκτική, ενώ σαν γνωστή φαν των γυναικείων φωνών οφείλω να επευφημήσω την προσθήκη μιας backing vocalist, καθώς κατά τη γνώμη μου η χροιά της ξεκλειδώνει νέες, λαμπρές προοπτικές στους συνθετικούς ορίζοντες της μπάντας. Υπήρχαν και πολλές θεατράλε στιγμές, μια καθολική παρατήρηση θα έλεγα για το performance όλων των συγκροτημάτων της βραδιάς, την οποία εκτίμησα ιδιαιτέρως. Οι Lazy Man’s Load έπαιξαν σχεδόν εξολοκλήρου τον πιο πρόσφατο δίσκο τους “Saints Full of Sin”. Ακούσαμε τα “Heavy is the Crown”, “Crimson Prayer”, “The Pilgrim and the Witch”, “Prime Evil”, “Fed to the Shrine”, “Saints Full of Sin” και “Slackjawed”, ενώ τα “Waltz No 9” και “Abfall” είναι τα μόνα κομμάτια του δίσκου που παρέλειψαν. Το “In for the Kill” παίχθηκε τρίτο στη σειρά, εκπροσωπώντας το ντεμπούτο της μπάντας, “All Hat No Cattle”. Με το που τελείωσε το “Slackjawed” για να ξεκινήσουν οι διαδικασίες υποδοχής των Aherusia, οφείλω να ομολογήσω πως ένιωσα λιγάκι άδεια.
Οι ανεπανάληπτοι Aherusia ωστόσο είχαν σκοπό να μην αφήσουν κανέναν συναισθηματικά κενό, καθώς σπάνια συναντάς μπάντα με τόσο συγκινησιακά πλούσιες συνθέσεις και πνευματικά ζωντανούς ανθρώπους. Είναι από τις περιπτώσεις καλλιτεχνών που δεν χρειάζονται εντυπωσιακή σκηνική παρουσία για να τραβήξουν την προσοχή. Η ποιότητα της τέχνης τους και η φόρτιση με την οποία τη μεταδίδουν στο θεατή, είναι τα μόνα που αρκούν για να μιλήσουν στην ψυχή του. Έτσι κι έγινε στο σετ των Aherusia. Ένα σετ γεμάτο συγκινήσεις συνοδευόμενες από σκοτεινά ηχοχρώματα και ιστορίες για τόπους μακρινούς. Ο μοναδικός τρόπος με τον οποίο οι συνθέσεις της μπάντας παντρεύουν το ελληνικό παραδοσιακό στοιχείο με το black metal και τη βυζαντινή τέχνη σε συνδυασμό με την αρχαιοελληνική θεατρικότητα του performance της, δημιούργησαν ένα οπτικοακουστικό υπερθέαμα γι’ αυτούς που ξέρουν να εκτιμούν.
Ο ηγέτης της μπάντας Γιώργος Βορέας-Μελάς πολλάκις ευχαρίστησε το δισκογραφικό σπίτι των Aherusia vinylstore.gr και τον παρευρισκόμενο κόσμο, ανάμεσα στους οποίους υπήρχαν και κοντινά του πρόσωπα. Νομίζω πως όσοι γνωρίζουν τον Γιώργο ομόφωνα μπορούν να ισχυριστούν πως ένα από τα πιο χαρακτηριστικά του γνωρίσματα είναι η αυθεντικότητα που τον διέπει. Η ακέραια προσωπικότητα του γίγαντα ηγέτη των Aherusia μας πρόσφερε ίσως την πιο δυνατή στιγμή της βραδιάς· η παρουσία ενός φίλου που έβλεπε για πρώτη φορά μετά από μια δεκαετία κατάφερε να τον λυγίσει, παρασύροντας και εν συνεχεία κι εμάς. Πολύ δύσκολο να ξεχωρίσω μια κορυφαία μουσική στιγμή στο σετ των Aherusia, ωστόσο αν πρέπει οπωσδήποτε να επιλέξω, θα πω πως ξεχώρισα την εκτέλεση του τρομερού “Archipelagos”. Μιλάμε για μια μπάντα που πρέπει οπωσδήποτε να δεις έστω μια φορά στη ζωή σου εάν είσαι φίλος του black metal.
Στις 23:00 ήχησαν οι πρώτες νότες του “Downfall” για να σημάνουν την επέλαση των headliners της βραδιάς Enemy of Reality στη σκηνή. Όλα τα μέλη ήταν ντυμένα θεματικά, με τις ίδιες στολές που φορούσαν στο βίντεο κλιπ του lead single του πιο πρόσφατου δίσκου τους “Where Truth May Lie”, “Serenade of Death”. Τις εντυπώσεις φυσικά έκλεψε η φοβερή frontwoman της μπάντας, η υπερταλαντούχα Ηλιάνα Τσακιράκη, με τα τεράστια κέρατά της, ντυμένη σαν δρυΐδης. Τα υπόλοιπα μέλη της μπάντας την περιτριγύριζαν σαν σάτυροι, χαρακτήρες που σχετίζονται άμεσα με τη θεματολογία του νέου concept δίσκου τους. Η ενέργεια της Ηλιάνας ήταν ιδιαίτερα ζεστή και πρόσχαρη, ενώ δεν έχανε ποτέ ευκαιρία για να επικοινωνήσει και να αλληλεπιδράσει με το κοινό. Για τη φωνή της τα λόγια είναι περιττά, καθώς αποτελεί δίχως καμία αμφιβολία μία από τις κορυφαίες φωνές της χώρας αλλά και της συμφωνικής μέταλ σκηνής. Απλά ανατριχιαστική!
Το setlist των Enemy of Reality επικεντρώθηκε κυρίως στην προώθηση του “Where Truth May Lie”, από το οποίο ακούσαμε τα “Deceiver”, “Goat-legged Deceiver”, “Ever-lusting”, “Long-forgotten”, “Deliverance”, “The Vineyard Song”, “Tears of Echo”, “Serenade of Death”, “Baptised in Fire”. Μόνο τρία κομμάτια του δεν ανήκαν στον δίσκο, με το “The Bargaining” να εκπροσωπεί το δυνατό ντεμπούτο της μπάντας “Rejected Gods”, το “In Hiding” να εκπροσωπεί το αξέχαστο “Arakhne” ενώ η διασκευή “Tin Patrida M’ Ehasa” που κυκλοφόρησε ως single το 2021, εκπροσωπεί τον ξεριζωμένο και πονεμένο ποντιακό ελληνισμό. Τα παιδιά έπαιξαν εξαιρετικά σε ένα performance γεμάτο θεατρικές στιγμές. Οι εκτελέσεις τους δεν διέφεραν σε τίποτα από τις στουντιακές εκδοχές των κομματιών τους! Ήταν απολαυστικοί από κάθε άποψη.
Νομίζω πως η συναυλιακή σεζόν του 2024 δε θα μπορούσε να ξεκινήσει με καλύτερο τρόπο. Το Eightball φιλοξένησε τρεις εξαιρετικές μπάντες σε ένα όμορφο event με την πρωτοβουλία του vinylstore.gr στην προσπάθειά του να αναδείξει τρία δυνατά χαρτιά του roster του. Ομολογώ πως πέρασα υπέροχα και οφείλω να δώσω συγχαρητήρια σε όλους τους καλλιτέχνες και τους διοργανωτές!
Για το RockOverdose,
Κατερίνα Μήτικα
Comments
