Fernando Ribeiro (MOONSPELL) στο RockOverdose: “Έχουμε ετοιμάσει ένα show ειδικά διαμορφωμένο για την Ελλάδα και μόνο, δε θα το παρουσιάσουμε πουθενά αλλού!”

 

 

Οι Πορτογάλοι Moonspell επιστρέφουν στην Ελλάδα στο πλαίσιο της επετειακής τους περιοδείας και ο Fernando Ribeiro απαντά στις ερωτήσεις μας κάνοντας έναν mini απολογισμό για τα 30 χρόνια του συγκροτήματος. Παράλληλα, υπόσχεται ένα ειδικά διαμορφωμένο για το ελληνικό κοινό show - όπου θα παίξουν ΔΥΟ set, ένα ακουστικό και ένα full ηλεκτρικό!

 

Στις δύο τους εμφανίσεις τους σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα,  θα πλαισιωθούν από το συναυλιακό απωθημένο του ελληνικού κοινού, Green Carnation, οι οποίοι έρχονται για ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ στην χώρα μας.

 

Δύο βραδιές που δεν πρέπει να χάσει κανείς!

 

 

Event info: 

MOONSPELL, GREEN CARNATION Live @ Principal Club Theater, το Σάββατο 19 Νοεμβρίου 2022 – Θεσσαλονίκη

MOONSPELL, GREEN CARNATION Live @ Fuzz Live Music Club, τη Δευτέρα 21 Νοεμβρίου 2022, Αθήνα

 


 

 

RockOverdose: Φαίνεται ότι η ιστορία ξαναγράφεται. 30 χρόνια Moonspell! Περίμενες να φτάσεις τόσο μακριά όταν έφτιαχνες το συγκρότημα; Ποιες θα έλεγες είναι μερικές από τις πιο ξεχωριστές στιγμές αυτής της τριακονταετίας;

 

Fernando Ribeiro (Moonspell): Όχι καθόλου δε το περίμενα! Είναι πράγματι σουρεαλιστικό κάθε φορά που αντιλαμβανόμαστε ότι ξεκινήσαμε την πορεία αυτή 30 χρόνια πριν! Δεν είμαι καλός στο να αναφέρω στιγμές που ξεχωρίζουν γιατί πιστεύω πως κατά κάποιο τρόπο, ένα συγκρότημα χτίζεται από καλές και κακές στιγμές και οι Moonspell χαρακτηρίζονται από την ικανότητά τους να αγωνίζονται, αντί να είναι ένα εντελώς επαναπαυμένο συγκρότημα, που ζει από την κληρονομιά και τη δημοτικότητά του.

 

Η πρώτη μας sold out συναυλία στην πρωτεύουσα της Πορτογαλίας, τη Λισαβόνα, το 1996 στο release party για το Irreligious, μας άνοιξε τους ορίζοντες νομίζω! Ήταν μια εποχή που κανείς δεν πίστευε ότι μπορούσαμε να πάμε πουθενά με το συγκρότημα και  ... και πολλές άλλες στιγμές στην ιστορία του group.

 

 

 

RockOverdose: Οι Moonspell συνεχώς εξελίσσονται κατά τη διάρκεια των ετών. Είναι η ανάγκη να ανακαλύψετε περισσότερες πτυχές της τέχνης σας; Είναι κάτι που σας βγήκε φυσικά; Ή νιώσατε την ανάγκη απλώς να μην κάνετε το ίδιο πράγμα δύο φορές; 

 

Fernando Ribeiro (Moonspell): Προσωπικά μιλώντας, πάντα αισθάνομαι ότι κάτι λείπει όταν κυκλοφορούμε ένα album ή κάνουμε κάποιο show και φυσικά προσπαθώ να το διορθώσω σε επόμενη ευκαιρία. Πάντα έτσι ήταν για μένα, από το "Under the Moonspell" ακόμα.. και αυτό κατά κάποιο τρόπο έγινε ένα περίεργο στοιχείο της μουσικής μας δυναμικής. Είναι κάτι που έχει περάσει και στα υπόλοιπα μέλη στο συγκρότημα.

 

Νιώθουμε την ανάγκη να προχωρήσουμε και να δοκιμάζουμε διαφορετικά πράγματα ως έναν ειλικρινή τρόπο αναπαράστασης της ιδέας του album και των επιρροών που μας οδήγησαν εκεί. Νιώθουμε ότι είναι αυθεντικό και αναπόφευκτο, κάποιοι θαυμαστές το λατρεύουν, άλλοι το μισούν, αλλά δεν μπορούμε να συγκρατηθούμε και δεν υπολογίζουμε τον ρίσκο που έχει όταν γράφουμε τραγούδια.

 

 

 

RockOverdose: Έχετε κάνει πολλά με τη μουσική σας, αλλαγή στυλ, ένα διπλό album, ένα album μόνο στα πορτογαλικά ... Τί θα αποτελούσε μια νέα πρόκληση για το συγκρότημα, κάτι που δεν έχει γίνει ακόμα και για το οποίο θα είχατε την ανάγκη να τολμήσετε να δοκιμάσετε;

 

Fernando Ribeiro (Moonspell): Θέλω να εξερευνήσω το dark folk με τους Moonspell, να προσθέσω το σκοτάδι σε μια κάπως πιο χαρούμενη μουσική του Νότου και θέλω να ανακαλύψω τις γαλατικές ρίζες της χώρας μας, αλλά με διαφορετικό τρόπο , όπως κάνουν μπάντες όπως οι Wardruna ή οι Heilung που είναι εντελώς σκανδιναβικές. Θέλω να κάνω τη δική μας εκδοχή εδώ στο Νότο και πιστεύω ότι μπορεί να γίνει κάτι πραγματικά πολύ ξεχωριστό και μοναδικό στο είδος του!

 

 

RockOverdose: Έχετε μεγάλη αποδοχή στη χώρα σας, η οποία σας έχει τιμήσει σε πολλές περιπτώσεις. Αυτό είναι κάτι που δεν θα μπορούσε να συμβεί ποτέ στην Ελλάδα για παράδειγμα με τη δική μας πιο σημαντική μπάντα και αδέρφια σας όπως τους αποκαλείτε, τους Rotting Christ, επειδή είναι metal συγκρότημα. Θα θέλαμε να μάθουμε πώς λειτουργεί το πορτογαλικό κράτος σε τέτοιες περιπτώσεις, αφήνουν περιθώρια σε ένα συγκρότημα να αναγνωριστεί ανεξάρτητα από το είδος;

 

Fernando Ribeiro (Moonspell): Βασικά, όχι ακριβώς. Τα πάμε καλά στην Πορτογαλία, αυτό είναι σίγουρο, αλλά αυτό γίνεται χάρη στους οπαδούς και όχι τον Τύπο, την τηλεόραση, το ραδιόφωνο ή τους θεσμούς. Στην πραγματικότητα, μας αγνοούν σε μεγάλο βαθμό και η διανόηση δεν μας αναφέρει ποτέ ως παράδειγμα κουλτούρας, επιμονής ή ακόμη και σαν παράδειγμα επιτυχημένης περίπτωσης Πορτογάλων καλλιτεχνών στο εξωτερικό. Γιορτάζουν το Fado, τους Afro ήχους, τραγουδιστές και τραγουδοποιούς και δεν υπάρχει χώρος για το Metal ή ακόμα και το Rock!

 

Ζω τέλεια χωρίς αυτού του είδους την «επίσημη» αναγνώριση! Αν το πορτογαλικό κράτος θα μας έδινε κάποιο χρυσό μετάλλιο, θα το έλιωνα για να ταΐσω τους φτωχούς!

 

 

 

RockOverdose: Σε αυτά τα 30 χρόνια της ύπαρξής σας, υπήρξαν στιγμές που φάνηκαν πιο δύσκολες από ό,τι θα μπορούσατε να αντέξετε; Νιώσατε ποτέ κουρασμένοι από πιθανά εμπόδια; Ή είχατε τη δύναμη και την εμπειρία να τα ξεπεράσετε γρήγορα; Πώς θα ζύγιζες τις θετικές και τις αρνητικές πλευρές της καριέρας σας;

 

Fernando Ribeiro (Moonspell): Κάθε μέρα! Οι Moonspell μπορεί να είναι το προσωπικό μου επίτευγμα, το πάθος και το επάγγελμά μου, ωστόσο είναι επίσης η κύρια πηγή ανησυχίας μου.

 

Εκτός από τους Type O Negative το 1996, που μας κάλεσαν ως support, κανένα μεγάλο συγκρότημα δεν μας έχει καλέσει, επίσης ως group δεν κάναμε ποτέ κάποιο μεγάλο διάλειμμα και είναι δύσκολο να κερδίσεις την εύνοια του κοινού όταν είσαι μόνος και ξαφνικά μπαίνεις στο status συγκροτημάτων όπως οι Arch Enemy ή οι Behemoth, οι Amon Amarth που ήταν πολύ πιο άγνωστοι από εμάς όταν ξεκινούσαμε. Τώρα κοιτάξτε μας όλους εμάς, προσπαθούμε να χωρέσουμε συναυλίες στο καθημερινό μας πρόγραμμα, να κάνουμε promo, μουσική.

 

Δεν έχω ούτε τη δύναμη, ούτε την εμπειρία να αντιμετωπίσω την άρνηση ή το να μας παραβλέπουν, αλλά αυτό που ξέρω είναι ότι αυτό είναι μες στο παιχνίδι - το να μην αρέσουν τα albums μας στον κόσμο ή το να μην έρχονται στα shows μας. Τίποτα δεν είναι δεδομένο και δεν έχω άλλες προσδοκίες απ' το να διασκεδάζω όσους έρχονται στα shows και μας ακολουθούν ή αγοράζουν τα "προϊόντα" μας. Είμαι συμφιλιωμένος με τα πάνω και τα κάτω μας!

 

 

RockOverdose: Το πιο πρόσφατο album σας “Hermitage” έχει κυκλοφορήσει εδώ και ενάμιση χρόνο. Πώς  βλέπεις το album σήμερα; Είσαι απόλυτα ικανοποιημένος με τον τρόπο που βγήκε; Τι θα απαντούσες αν η ερώτηση ήταν «Τι έχει να προσθέσει σε ολόκληρη τη δισκογραφία των Moonspell»;

 

Fernando Ribeiro (Moonspell): Για να είμαι ειλικρινής δε το σκέφτομαι και πολύ. Αγαπώ όμως δεν ξοδεύω χρόνο στο να κοιτάζω πίσω αλλά περισσότερο κοιτάζω μπροστά όσο το δυνατόν. Αυτό που ξέρω όμως είναι ότι το Hermitage είναι ένα album που πραγματικά λατρέψαμε γράφοντάς το, ηχογραφώντας το και παίζοντας το live, προσωπικά θα ήθελα να κάνω ένα λιγότερο στοχαστικό και περισσότερο in your face album την επόμενη φορά που θα μαζευτούμε να γράψουμε!

 

Τί προσθέτει το "Hermitage"; Μια πιο progressive αίσθηση, μουσική ατμόσφαιρα με στίχους που σε κάνουν να ονειρεύεσαι μια πιο ειρηνική και στοχαστική ζωή, μερικά εξαιρετικά σόλο κιθάρας και ένα νέο, στιβαρό και περίπλοκο στυλ στα τύμπανα.

 

 

 

RockOverdose: Γνωρίζουμε πως είσαι δυνατός υποστηρικτής του metal σε όλη την εξέλιξή του. Ποια συγκροτήματα πιστεύεις μπορούν να κάνουν τη διαφορά στο μέλλον; Θα ήθελα επίσης να σχολιάσεις τους συμπατριώτες σου Πορτογάλους - Gaerea, οι οποίοι δείχνουν ένα από τα καλύτερα σχήματα εκεί έξω και ανυπομονούμε να τους δούμε του χρόνου για πρώτη φορά! 

 

Fernando Ribeiro (Moonspell): Οι Gaerea βρίσκονται πλέον στο τιμόνι του Πορτογαλικού πλοίου και αγαπώ πάρα πολύ αυτό το group! Έχω όλα τα albums και τους έχω δει live πολλές φορές, είναι ένα σκοτεινό στολίδι, καθώς συνδυάζουν το death και το black metal με post rock στοιχεία, αγαπώ πολύ αυτό το συνδυασμό!

 

Φυσικά και βλέπω το μέλλον του πορτογαλικού metal σε πολλά συγκροτήματα και αυτή τη στιγμή τα συγκροτήματα όχι μόνο δημιουργούν καλύτερη μουσική αλλά κάνουν και καλύτερες επιλογές, κι αυτό είναι ένα βήμα πάνω απ' το σύνηθες "βλέποντας και κάνοντας" ή "παίζω για τους φίλους μου" κάτι που έπνιγε τη σκηνή απ΄τα 90's.

 

Πιστεύω ότι μερικά groups στην Alma Mater Records (τη δισκογραφική μου) μπορούν να ανοίξουν την πόρτα και να καθιερωθούν όπως οι Gaerea. Πρέπει να αναφέρω επίσης και τους Okkultist. Το Death Metal στα καλύτερά του με τη Beatriz στα φωνητικά, θα κυκλοφορήσουν σύντομα το νέο τους album και θα ακούγεται τερατώδες!

 

Ανυπομονώ επίσης για το επόμενο Ironsword LP (ξέρω ότι είναι πολύ αγαπημένοι στην Ελλάδα) και τους αγαπώ επίσης, αλλά και τους Thragedium, που μπορεί να τραβήξουν το ενδιαφέρον οπαδών συγκροτημάτων όπως οι Solstafir, οι Doom stoner φίλοι μου Dawbrider και φυσικά πολλά άλλα συγκροτήματα που δεν σχετίζονται με την δισκογραφική μου όπως οι Glasya (Symphonic Metal), Moonshade, Analepsy, Equaleft, Blame Zeus.

 

 

RockOverdose: Η Alma Mater Records είναι ένα ακόμη εγχείρημά σου. Εκτός απ' τα πορτογαλικά συγκροτήματα που έχει βοηθήσει ως τώρα, είδαμε και τους Βραζιλιάνους The Troops Of Doom. Εστιάζεται κυρίως σε πορτογαλόφωνα σχήματα ή μπορεί ο καθένας να συνεργαστεί με την εταιρεία σου;

 

Fernando Ribeiro (Moonspell): Μέχρι τώρα έχουμε δουλέψει αποκλειστικά με πορτογαλικές και βραζιλιάνικες μπάντες. Η Alma Mater χρησιμοποιεί την εμπειρία μου και τις επαφές μου για να ανοίξει κάποιες πόρτες που μέχρι τώρα παρέμεναν κλειστές για μπάντες απ' αυτές τις χώρες. Είμαι πολύ σοκαρισμένος όταν βλέπω κάθε σουηδική μπάντα να τραβά την προσοχή του κόσμου, χωρίς να έχει σημασία αν είναι καλή ή όχι, και απ' την άλλη οι πορτογαλικές μπάντες ή οι μπάντες απ' τη Βραζιλία να είναι εκτός βεληνεκούς του τύπου και των ατζέντηδων. Επομένως προσπαθούμε να το αλλάξουμε αυτό!

 

 

RockOverdose:Χρειάστηκαν 10 χρόνια από τότε που δημιουργηθήκατε, για να επισκεφθείτε την Ελλάδα για πρώτη φορά στην περιοδεία “Darkness And Hope”. Από τότε αυτή η σχέση με το ελληνικό κοινό έγινε αρκετά δυνατή, τι πιστεύετε ότι κάνει αυτό το δεσμό τόσο ξεχωριστό; Πιστεύεις επειδή τα δύο κράτη– η Ελλάδα και η Πορτογαλία – περικυκλώνονται από την ίδια θάλασσα καταλαβαίνουμε καλύτερα ο ένας τον άλλον;

 

Fernando Ribeiro (Moonspell): Δεν είμαι τόσο σίγουρος πλέον, ελπίζω αυτά τα δύο shows να επαναφέρουν τον ιδιαίτερο δεσμό μας, που ο covid αλλά και οι ακυρώσεις συναυλιών έφεραν! Ως σπουδαστής Φιλοσοφίας έχω ενθουσιαστεί με τον ελληνικό πολιτισμό και τη μυθολογία και ως αναγνώστης του Καζαντζάκη, έχω 'ρομαντικοποιήσει' την Ελλάδα αρκετά! Έχω πολλούς φίλους εκεί, με καλύτερο τον Σάκη Τόλη και πάντα είναι υπέροχα όταν ερχόμαστε στην Ελλάδα, νιώθω αρκετά ευπρόσδεκτος και αγαπητός εκεί!

 

Αν καταλαβαινόμαστε μεταξύ μας καλύτερα, απ' ότι με ένα Γερμανό ή με έναν Άγγλο! Ω ναι! Σαφώς! Με έχουν ξεφτιλίσει, με έχουν ταπεινώσει και έχουν πει πολλά άσχημα λόγια για εμένα, ότι είμαι "χαοτικός", "καμένος", "φτωχός" και άλλες βλακείες... Σε εμάς αρέσει να περνάμε πρώτα καλά και ας πεθάνουμε αργότερα, η δυστυχία αγαπά την παρέα και σε αυτό ταιριάζουμε!

 

 

RockOverdose: Η επιστροφή σας στην Ελλάδα μαζί με τους υπέροχους Green Carnation, μας επιφυλάσσει διπλό show - Ακουστικό show με ενδιάμεσα ερωτήσεις και απαντήσεις, μετά θα παίξουν οι Green Carnation και στα καπάκια ξανά εσείς με full ηλεκτρικό show! Είναι κάτι που το έχετε σχεδιάσει ειδικά για αυτή την επετειακή περιοδεία ή κάτι που είχατε στο μυαλό σας από παλιότερα και βρήκατε την ευκαιρία να το κάνετε πράξη;

 

 

Fernando Ribeiro (Moonspell): Είναι show ειδικά διαμορφωμένο για την Ελλάδα και μόνο, δε θα το παρουσιάσουμε πουθενά αλλού! Η πρώτη “attraction” επί σκηνής θα είναι ένα Moonspell “accoustic trio” με εμένα, τον Ricardo και τον Pedro παίζοντας κάποια τραγούδια και λέγοντας ιστορίες για αυτά και την μπάντα.

 

Θα είναι πολύ ανεπιτήδευτο και κοντά στο κοινό, το οποίο μπορεί να μας κάνει ερωτήσεις παράλληλα! Στη συνέχεια, οι υπέροχοι Green Carnation θα ανέβουν στη σκηνή και θα κλείσουμε με ένα full ηλεκτρικό show, ελπίζουμε με πολλά τραγούδια που δεν έχουμε παίξει στην Ελλάδα στις τελευταίες μας επισκέψεις εκεί!

 

 

RockOverdose: Πριν κλείσουμε, μια "περίεργη" ερώτηση, μιας και είσαι οπαδός του ποδοσφαίρου και ξέρουμε πόσο αγαπάς την Ελλάδα... Ήταν περίεργο για εσένα να επισκέπτεσαι τη χώρα μας μετά τις ήττες σας από την εθνική Ελλάδος το 2004 και μέχρι να πάρετε κι εσείς το Euro; Νιώθεις κάπως καλύτερα ή πιο ανάλαφρα πλέον που είμαστε και οι δύο χώρες πρωταθλητές Ευρώπης; 

 

Fernando Ribeiro (Moonspell): Δεν είμαι πλέον οπαδός. Σταμάτησα να βλέπω και να παρακολουθώ. Το ποδόσφαιρο πλέον υπάρχει μόνο για χρήματα και φήμη και ο αθλητισμός δεν έχει νόημα. Υπάρχει βία μεταξύ αντιπάλων μέσα και έξω από τα γήπεδα και πιστεύω πως το Παγκόσμιο Κύπελλο του Ντουμπάι θα αμαυρωθεί από τέτοιες σκηνές.

 

Σχετικά με την Ελλάδα που μας ράγισε τις καρδιές το 2004… Χαίρομαι που ήταν η Ελλάδα και όχι η Γερμανία, η Γαλλία ή η Ιταλία ή η Ισπανία. Μετά το παιχνίδι τηλεφώνησα αμέσως στον Σάκη για να του πω ότι η καρδιά μου ράγισε αλλά και να τον συγχαρώ! Το μόνο που μπορούσα να ακούσω στο τηλέφωνο ήταν απλώς κραυγές και ουρλιαχτά!  Ποτέ δεν ένιωσα ότι ήταν δύσκολο να επισκεφτώ την Ελλάδα. Το γεγονός ότι η Ελλάδα ήταν πρωταθλήτρια στο Euro της Πορτογαλίας συνέδεσε τις χώρες και η Ελλάδα, όπως και η Πορτογαλία λίγα χρόνια μετά, χάρηκε για μια εβδομάδα πριν επιστρέψει στα προβλήματα και την κρίση.

 

 

RockOverdose: Σε ευχαριστούμε πολύ για τον χρόνο σου να απαντήσεις στις ερωτήσεις μας! Θέλεις να πεις κάτι άλλο στον κόσμο για το συγκρότημα και το μέλλον του και τι να περιμένουν οι Έλληνες από αυτές τις ξεχωριστές συναυλίες σας εδώ;

 

Fernando Ribeiro (Moonspell): Οι Moonspell πρέπει να εφεύρουν ξανά τον εαυτό τους. Οι καιροί είναι δύσκολοι για συγκροτήματα σαν εμάς, και προφανώς θα θέλαμε να έχουμε πολλούς θαυμαστές στα shows, αλλά όπως είπα, οι καιροί είναι δύσκολοι. Όσοι θα έρθουν θα πάρουν ό,τι καλύτερο μπορούμε να δώσουμε! Θα σας διασκεδάσουμε με έναν τρόπο που μόνο οι Moonspell μπορούν, με τα τραγούδια μας,την σκηνική μας παρουσία και το πάθος μας να παίζουμε. Θα τα πούμε εκεί! Θα κάνουμε αυτές τις βραδιές να αξίζουν!

 

 

 

Ερωτήσεις: Άγγελος Κατσούρας 

 

Απομαγνητοφώνηση/ Μετάφραση: Βιβή Ζαπαντιώτου

 

 

 

Comments