22 χρόνια από την κυκλοφορία του και άλλα τόσα από την εποχή που το Join Me έκανε πλύση εγκεφάλου σε όλα τα κοριτσόπουλα και τους ερωτιάρηδες της εποχής. Οι HIM με τον δεύτερο δίσκο τους και έχοντας πατήσει ήδη με το ντεμπούτο στην αγορά της Γερμανίας ήταν έτοιμοι να κατακτήσουν την Ευρώπη. Όχι άδικα, πιτσιρικάδες γαρ, με έναν πολύ καλό frontman στου οποίου τα εξωτερικά χαρακτηριστικά στήθηκε μια πολύ μεγάλη μπίζνα.
Οι Φινλανδοί όμως πέρα από ομορφιά είχαν και τραγούδια, το Razorblade Romance, όσο γραφικό να ακούστηκε λόγο της συνεχούς επανάληψης και της ωδής στην καψούρα είχε όλα εκείνα τα στοιχεία που θα το έκαναν αυτό που έγινε. Έναν κλασσικό γοτθικό δίσκο με πολλά ωραία τραγούδια. Το εφεύρημα του love metal στα σπάργανα του και ο Ville το όνειρο κάθε πιτσιρίκας της εποχής, λίγο Morrison, λίγο Bolan, αρκετά νάρκισσος και σκοτεινός, προικισμένος με μια μπάσα φωνή κατάλληλη για αυτό που θέλανε να κάνουν, να σαρώσουν τα charts.
To album είχε μερικά εξαιρετικά τραγούδια με προσωπικά αγαπημένα πλέον του κλασσικού Join Me, το ρυθμικό Poison Girl, το καλύτερο κομμάτι του δίσκου που είναι με διαφορά το Bury me deep inside your heart που αποτελεί ίσως και μια από τις καλύτερες και εκφραστικότερες μπαλάντες της δεκαετίας εκείνης, το πομπώδες Razorblade Kiss. Όλα αυτά μαζί μερικά ακόμα singles και μια ατμόσφαιρα καταλυτική που σε κέρδιζε σε όλα τα σημεία, ήταν αρκετά για να ακουστεί και να απολαμβάνει έως και σήμερα σχεδόν καθολικής αποδοχής.
Οι HIM μόλις ξεκινούσαν, ελπιδοφόροι, ταλαντούχοι, πετυχημένοι από τα αποδυτήρια..η αλήθεια είναι πως πνίγηκαν καλλιτεχνικά στην επιτυχία τους, συνεχόμενοι δίσκοι με ίδια θεματολογία που μετά το 2003 άρχισαν να κουράζουν. Περίμενα περισσότερα από ένα τέτοιο σχήμα αλλά η εξέλιξη δεν ήρθε μιας και προτιμήθηκε να γεμίσουν οι λογαριασμοί τους, πράγμα που δεν μπορείς να κρίνεις, ποτέ άλλωστε δεν είναι αργά για μια στροφή στην ποιότητα..
Το Razorblade Romance πάντως θα είναι για πάντα στις καρδιές μας αποτελώντας ένα ανεπανάληπτο ηλεκτρικό ρομάντζο. και φαντάζομαι πως θα αποτελεί και για τους ίδιους την ένδοξη περήφανη στιγμή τους..