Το 1993 στα χρόνια της ακμής και της εφηβείας τα κορίτσια βλέπανε Beverly Hills και εμείς ακούγαμε με μανία House of Pain, Cypress Hill, Beastie Boys, είναι βαθιά χαραγμένες στη μνήμη μου αυτές οι ημέρες όπως και η παρέα μου. Εκεί γύρω μαζί με πολλούς δίσκους κολοσσούς βγαίνει το Judgement Night αν θυμάμαι καλά το album είχε φέρει πρώτος στην πόλη ο Μάριος ή ο Θανάσης. Φυσικά ήταν ένα soundtrack για μια ταινία που θα την έλεγα μέτρια και όλοι την είδαμε επειδή έπαιζε ο ήρωας μας Everlast… η μουσική όμως μας πήρε τα μυαλά και εγώ από εκεί και πέρα ξεκίνησα να ακούω καθαρά κιθαριστικά συγκροτήματα.
Βλέπετε το Judgement Night αποτέλεσε τον ακρογωνιαίο λίθο του crossover με τα μεγαθήρια της hip hop και rock, metal, alternative σκηνής να συνεργάζονται και να δείxνουν στο mainstream πολλά κυβικά ψυχωμένης μουσικής. Τα τραγούδια που ξεχώρισαν ήταν η εναρκτήρια επίθεση των Helmet με τους Ηouse of Pain στο Just another Victim, η ομώνυμη πόρωση των Biohazard με τους Onyx, το παραλήρημα του Β Real με τους Pearl Jam στο Real Thing, το χάσιμο του ίδιου παρέα με τους Sonic Youth, η παράνοια των Therapy με τους Fatal…δεν υστέρησε κανένας στην κυριολεξία, αλλά αυτό που φώναζε αρχηγία και έπος ήταν το Another Body Murdered των ογκόλιθων Faith No More με τα θωρηκτά Booya Tribe. Είναι ατελείωτες οι ώρες headbanging που ρίχναμε με το συγκεκριμένο track μαζί με τον Πάρη σε κάθε party λυκείου..
Το Another Body Murdered είναι το τραγούδι που με έβαλε στον μαγικό κόσμο του Mike Patton και της alternative σκηνής, νομίζω πως δεν υπάρχουν τρόποι λεκτικοποίησης συναισθημάτων, αναμνήσεων, συγκινήσεων ή παρουσίασης σε λίγες γραμμές μιας ολόκληρης γενιάς, αν με ρωτούσανε τι νοιώθω σκεπτόμενος εκείνη την εποχή με την υπόκρουση αυτής της εξαιρετικής μελωδίας είναι αυτές και μόνο οι λέξεις δέος, τύχη και περηφάνια.
Αφιερωμένο σε όλους τους ωραίους αλήτες της παρέας εκείνης, ξέρετε ποιοι είστε..
Το 1993 στα χρόνια της ακμής και της εφηβείας τα κορίτσια βλέπανε Beverly Hills και εμείς ακούγαμε με μανία House of Pain, Cypress Hill, Beastie Boys, είναι βαθιά χαραγμένες στη μνήμη μου αυτές οι ημέρες όπως και η παρέα μου. Εκεί γύρω μαζί με πολλούς δίσκους κολοσσούς βγαίνει το Judgement Night αν θυμάμαι καλά το album είχε φέρει πρώτος στην πόλη ο Μάριος ή ο Θανάσης. Φυσικά ήταν ένα soundtrack για μια ταινία που θα την έλεγα μέτρια και όλοι την είδαμε επειδή έπαιζε ο ήρωας μας Everlast… η μουσική όμως μας πήρε τα μυαλά και εγώ από εκεί και πέρα ξεκίνησα να ακούω καθαρά κιθαριστικά συγκροτήματα.
Βλέπετε το Judgement Night αποτέλεσε τον ακρογωνιαίο λίθο του crossover με τα μεγαθήρια της hip hop και rock, metal, alternative σκηνής να συνεργάζονται και να δείxνουν στο mainstream πολλά κυβικά ψυχωμένης μουσικής. Τα τραγούδια που ξεχώρισαν ήταν η εναρκτήρια επίθεση των Helmet με τους Ηouse of Pain στο Just another Victim, η ομώνυμη πόρωση των Biohazard με τους Onyx, το παραλήρημα του Β Real με τους Pearl Jam στο Real Thing, το χάσιμο του ίδιου παρέα με τους Sonic Youth, η παράνοια των Therapy με τους Fatal…δεν υστέρησε κανένας στην κυριολεξία, αλλά αυτό που φώναζε αρχηγία και έπος ήταν το Another Body Murdered των ογκόλιθων Faith No More με τα θωρηκτά Booya Tribe. Είναι ατελείωτες οι ώρες headbanging που ρίχναμε με το συγκεκριμένο track μαζί με τον Πάρη σε κάθε party λυκείου..
Το Another Body Murdered είναι το τραγούδι που με έβαλε στον μαγικό κόσμο του Mike Patton και της alternative σκηνής, νομίζω πως δεν υπάρχουν τρόποι λεκτικοποίησης συναισθημάτων, αναμνήσεων, συγκινήσεων ή παρουσίασης σε λίγες γραμμές μιας ολόκληρης γενιάς, αν με ρωτούσανε τι νοιώθω σκεπτόμενος εκείνη την εποχή με την υπόκρουση αυτής της εξαιρετικής μελωδίας είναι αυτές και μόνο οι λέξεις δέος, τύχη και περηφάνια.
Αφιερωμένο σε όλους τους ωραίους αλήτες της παρέας εκείνης, ξέρετε ποιοι είστε..
Comments
