Θυμάμαι τις ημέρες κυκλοφορίας του Use, Γ’ λυκείου, βόλτα Θεσσαλονίκη μαζί με τους κολλητούς αντί 7ήμερης στην Κρήτη, εκεί αγόρασα και το album. Στο μυαλό και τα αυτιά μου έγινε έκρηξη, δεν πίστευα ότι μια Ελληνική μπάντα της οποίας ήξερα μόλις ένα τραγούδι, το Mad Prophet, μπορούσε να ακούγεται τόσο καλά όσο και οι αγαπημένοι Monster Magnet που ας μην ξεχνάμε μόλις είχανε κυκλοφορήσει το επικό Dopes to Infinity.
Από τότε περάσανε κάμποσα χρόνια έγινα οπαδός τους, πηγαίνω στα live τους όποτε μπορώ και είχα την τύχη να τους ανοίξω ως support με τους ΙΝΚ αρκετές φορές. Οι Nightstalker λοιπόν το 2012 γράφουνε τον καλύτερο δίσκο τους μετά το Use και επιτέλους γνωρίζουν την καθολική αναγνώριση - που τους αρμόζει - δηλαδή αυτή της καλύτερης Ελληνικής Rock μπάντας.
Εκεί που το Dead Rock Commandos κερδίζει έναντι των προηγούμενων κυκλοφοριών είναι πως δεν έχει ούτε μια μέτρια στιγμή. Από το ξεκίνημα σε πιάνει από το κεφάλι και σε βάζει στη δίνη του μέχρι το τελευταίο λεπτό. Μάγκικες κιθάρες, φορτωμένο rhythm section και ένας frontman που έχει πιστούς ακόλουθους επειδή είναι απλά μοναδικός. Στο δίσκο αυτό πάει περίπατο κάθε σύγκριση με τους αγαπημένους Kyuss, Monster Magnet και όλους τους stoner πατέρες. Oι Nightstalker παίζουνε με τους δικούς τους όρους και με την προσωπικότητα της μπάντας εμφανέστερη από ποτέ. Το εναρκτήριο Go get some είναι η καλύτερη απόδειξη, ενώ το ομώνυμο τραγούδι θα μπορούσε να γίνει άνετα το νέο τους video. Oι δυναμίτες Underdog, Βοοgieman,Οne Million Promises, το αλανιάρικο Keystone βουτηγμένο σε μια 70’s παραζάλη, το λασπωμένο Back to Dirt, το ταξιδιάρικο Children of the sun και όλα τα άλλα κομμάτια, αποτελούνε ένα συμπαγές σύνολο δέκα συνθέσεων επιτομή των καλύτερων στοιχείων και στιγμών της μέχρι τώρα πορείας τους.
Οι Nightstalker είναι η ζωντανή απόδειξη του ότι όποιος επιμένει κερδίζει. Παίζουνε από το 1989 και τα τελευταία χρόνια με τίμια παρουσία κερδίσανε τους πάντες. Η μεγάλη άνθηση της συγκεκριμένης σκηνής στην Ελλάδα έχει της ρίζες της στην ύπαρξη τους. Τα live τους εξαιρετικά και το απόλυτο hype στους rock κύκλους της χώρα μας σήμερα , όλα με το σπαθί τους. Ιδρώνουν τη φανέλα και είναι παθιασμένοι όπως και τότε.
Respect. Χειροκροτήστε τους.
ps : cover of love years ago..
Comments
