Το RockOverdose και ο Ζήσης Πετκανάς είχαν την τιμή να συνομιλήσουν με τον διακεκριμένο και πολυπράγμονα καλλιτέχνη της χώρας μας, Γιάννη Ζουγανέλη!
Ο χειμαρρώδης λόγος του σε συνεπαίρνει, δεν είναι άλλωστε λίγα αυτά που έχει δημιουργήσει στην 50χρονη καριέρα του, ενώ η μοναδική προσωπικότητά του ως άνθρωπος και ενεργός πολίτης του επιτρέπει να εκφράζει την άποψή του χωρίς φόβο, αλλά με πάθος! Ας τον ακούσουμε!
RockOverdose: κ.Ζουγανέλη σας καλωσορίζουμε στο RockOverdose!
Γιάννης Ζουγανέλης: Ευχαριστώ πολύ! Είναι χαρά μου γιατί μου δίνετε βήμα να επικοινωνήσω με το ακροατήριό σας και είναι πολύ σημαντικό. Ξέρετε, είμαστε από τους τυχερούς που μπορούμε να το πράξουμε αυτό. Ελπίζω αυτά που θα πούμε να κάνουν τον κόσμο καλύτερους, γιατί εγώ νιώθω πως γίνομαι καλύτερος από τον τρόπο που εισπράττω την καθημερινότητα. Είμαι στη διάθεσή σας, με όλη μου την καρδιά, με όλη μου την ψυχή και με όλο μου το μυαλό!
RockOverdose: Τι γεύση σας άφησε η χρονιά που έφυγε;
Γιάννης Ζουγανέλης: Είναι ανάμεικτη! Ας αρχίσω με το κακό που μου έκανε και θα καταλήξω με το καλό. Το κακό λοιπόν είναι πως υπάκουσα τις εντολές, μπήκα σε αυτή τη διαδικασία, σεβόμενος όχι τις εντολές αλλά τους ανθρώπους που μπήκαν στη διαδικασία του φόβου. Ένα επίσης κακό είναι ότι υπακούσαμε και μπαίνουμε στην υποταγή, κάτι πολύ σκληρό και οδυνηρό για την υπόσταση του ανθρώπου. Ο άνθρωπος δε πρέπει να υποτάσσεται, ο καθένας από εμάς θα πρέπει να έχει την δυναμική να εκφράζεται. Μου έκανε εντύπωση που αυτό τον καιρό, οι άνθρωποι της δικής μου συντεχνίας, δεινοπάθησαν οικονομικά , γιατί κανείς δεν σκέφτηκε τον πολιτισμό σε οποιαδήποτε αναγγελίες.
Φωτογραφία: Lavart.gr
Εκ των υστέρων όμως σε κάποια μέτρα δώσανε κάποια επιδόματα, που πήραν το 10% του κλάδου, γιατί δεν υπήρχε προηγουμένως ασφαλιστικό περιβάλλον για να μπορεί να πάρει κάποιος ένα επίδομα. Μας αγνόησαν παντελώς! Όποιος αγνοεί τον πολιτισμό, δεν έχει πολιτισμό. Και ποιος δεν έχει πολιτισμό; Αυτός που συμπεριφέρεται αυταρχικά, εγωιστικά, εγωπαθητικά, γιαυτό και η εξουσία μας αγνόησε. Περνάνε άσχημα οι συνάδελφοί μου, σε μουσική και υποκριτική.
Επίσης έχουμε και το άλλο… Το να φοβάσαι μη κολλήσεις, το να κοιτάς καχύποπτα τον άλλο… Σαφέστατα δεν αποποιούμαι το πρόβλημα, βεβαίως υπάρχει και είναι πολύ σοβαρό στη μεταδότικότητα του. Χάθηκαν άνθρωποι. Μπορεί εγώ να μην έχω θέματα βιοπορισμού, δε με αφορά όμως το ΕΓΩ με αφορά πως άνθρωποι του κλάδου μου δεινοπαθούν, στέκομαι αλληλέγγυος όσο μπορώ. Αυτά όλα είναι οι κακές συνέπειες.
Οι καλές συνέπειες, με την αφορμή αυτή την περίοδο του κορονοϊού, είναι πως μπήκαμε σε μια λογική να ενδοσκοπιστούμε, τίποτα δεν μπορείς να προγραμματίσεις σε αυτή τη ζωή γιατί αγνοήσαμε τη φύση, τη γη, το περιβάλλον. Προσωπικά αν το δω, το καλό είναι πως αυτό τον καιρό δημιούργησα, έγραψα, επικοινώνησα, μίλησα με φίλους που τόσα χρόνια είχα αγνοήσει, ξαναβρέθηκα μαζί τους. Τα καλά είναι αυτά στα οποία επέστρεψαν οι άνθρωποι επειδή τα αγνόησαν, και ελπίζω όταν επιστρέψουμε να μη τα ξεχάσουμε. Να συνυπάρξουμε όλοι μαζί, αλληλοβασταζόμενοι, γιατί πρέπει να προχωράμε.
Στα κακά είναι η τηλεργασία, ότιδήποτε βάζεις τηλέ. Σε ότι βάζεις - τηλέ είναι κακό. Το σπίτι είναι για όταν επιστρέφεις. Όταν είσαι όλη την ώρα σε αυτό, επιστρέφεις στη δουλεία. Οι άνθρωποι είμαστε για να παράγουμε έργο, να εργαζόμαστε.
RockOverdose: Νομίζω κάποιο album κυκλοφορήσατε μέσα σε αυτή την περίοδο.
Γιάννης Ζουγανέλης: Ναι σε ευχαριστώ που το αναφέρεις. Είμαι από τους τυχερούς που κατάφερα να εκδώσω ένα διπλό instrumental cd με θέμα την ελληνική κουλτούρα σε όλη την Αμερική. Είναι μεγάλο πράγμα για μένα να μπορώ να μεταφέρω την κουλτούρα μας σε μια τόσο μεγάλη ήπειρο, με διαφορετική κουλτούρα. Αμερική δεν είναι ο Trump, εγώ γνώρισα την Αμερική μέσα από τις τέχνες και το σινεμά. Είναι 40 χρόνια δουλειάς, το εξέδωσε ο George Brown Junior, ο γιος του George Brown ο οποίος γνώρισε στον κόσμο πολλούς μουσικούς, μεταξύ άλλων ο Βαγγέλης Παπαθανασίου, ο Jean Michel Jarre …
Αυτό με ισορροπεί τώρα καλλιτεχνικά. Κυκλοφορεί ήδη κάθε φορά σε διαφορετική πολιτεία. Υπάρχουν άλλοι νόμοι εκεί. Θα γινόταν στις 6 Δεκεμβρίου και η παρουσίασή του στην Ελλάδα αλλά λόγω κορονοϊού δεν έγινε, ελπίζω στο μέλλον να μπορέσουμε. Όχι λόγω ματαιοδοξίας αλλά με ενδιαφέρει πραγματικά να επικοινωνήσω αυτή τη σκέψη, το δουλεύω 40 χρόνια. Θα μπορούσα να μιλάω ώρες για αυτά…
RockOverdose: Έχουμε γίνει ατομιστές και δεν επικοινωνούμε πλέον μεταξύ μας …
Γιάννης Ζουγανέλης: Ο ατομισμός, αποσπά και διαλύει την μοναδικότητα. Η ζωή και το σύστημα στην Ελλάδα, θέλουν ανθρώπους ατομιστές, που σημαίνει λίγο φαιδρούς, ηλίθιους για να μπορεί να τους ελέγξει με τις μαζικές λογικές, πχ μαζικά μέσα ενημέρωσης. Άρα κανείς δεν απευθύνεται σε μονάδες, γιατί είμαστε μοναδικοί και δε συγκρινόμαστε με τις μάζες. Δεν ήταν τυχαίο το μέτρον άριστον, το οποίο σε ευνοεί για να μπορείς να εξελιχθείς ο ίδιος, όχι να συγκριθείς με κάποιον άλλο. Λοιπόν, ζούμε μια εποχή που όλοι επιλέγουμε την παγκοσμιοποίηση, το Lifestyle της πολιτικής. Βάζω και τον εαυτό μου μέσα σε αυτούς. Ποιός λέει ότι εγώ πχ αποδέχομαι τον Πλανητάρχη, Εθνάρχη…
Ποιός λέει ότι εγώ αποδέχομαι ότι αυτό το χυδαίο υποκείμενο που κυβέρνησε επί 4 χρόνια την μεγαλύτερη χώρα στον κόσμο ότι "εγώ είμαι Πλανητάρχης", ποιός λέει ότι εγώ αποδέχομαι κάποια κόμματα και παρατάξεις που βαφτίζουνε Εθνάρχη κάποιον...
Το ότι όμως δεν έχω κάνει τον αγώνα για να πείσω κάποιους για το αντίθετο, με κάνει να υστερώ κι εγώ σαν πολίτης...
RockOverdose: Ας πούμε και μερικά πράγματα για εσάς… Που γεννηθήκατε;
Γιάννης Ζουγανέλης: Γεννήθηκα στην Αθήνα το 1956, από εξαιρετικούς γονείς που τους διάλεξα εγώ, και με ξεγέννησε ο αλησμόνητος Γρηγόρης Λαμπράκης. Μεγάλωσα στον Αγ.Νικόλαο Αχαρνών, καθοριστική περιοχή στην εξέλιξή μου, καθώς στην εκκλησία εκεί άρχισα να μαθαίνω μουσική, τι θα πει σεβασμός, κατάνυξη, διαλογισμός, τελετουργία. Έχω καταγωγή από Μύκονο, από πλευράς του πατέρας μου ο οποίος ήταν τεχνίτης οικοδομής, έκανε σπίτια και έτσι γνώρισα τι θα πει εργατικότητα, όπως και από τη μάνα μου που ήταν μοδίστρα.
Οι γονείς μου ήταν κωφοί και ανασφάλιστοι, έζησα όμως πλουσιοπάροχα, καθώς είχα πιο πολλά «χρήματα» όπως αγάπη, σεβασμός, έρωτας, αλληλοαποδοχή, η ζωή είναι μια σπουδή. Είχα καλούς δασκάλους, πήγαινα ωδείο από 6 ετών, έκανα κιθάρα και πιάνο, αν και είμαι ημιτελής σε αυτά. Τον πρώτο δίσκο μου τον έκανα σε ηλικία 15 ετών, «Τα Ψέμματα». Ο δάσκαλός μου Νίκος Μαμαγκάκης τον οποίο ευγνωμονώ, μου είπε να πω πως είμαι μεγαλύτερος για να μη με απορρίψουν και μετά ρωτήσουν τη μάνα μου που ήταν κωφή. Έχω καταφέρει πράγματα, στη μουσική είμαι ίσως από τους λίγους που έχουν εκδώσει στην Ευρώπη 10 CD, χωρίς να θέλω να περιαυτολογήσω, αλλά αν δε τα πει ο ίδιος ο καλλιτέχνης ποιος θα τα πει;
RockOverdose: Έχοντας μεγαλώσει σε μια οικογένεια κωφών, τελικά τι πιστεύετε; Διακρινόμαστε από την αρτιμέλεια μας ή από το πνεύμα μας;
Γιάννης Ζουγανέλης: Μόνο από το πνεύμα! Όλοι είμαστε εν δυνάμει ανάπηροι, όπως είμαστε και εν δυνάμει ασθενείς. Γιατί δεν ξέρεις τι θα σου συμβεί! Όσοι δεν νοσούν είναι τυχεροί, το θέμα να προσέχεις είναι σχετικό. Εγώ κηδεμόνευσα τους γονείς μου, κατάλαβα τον ρατσισμό, γιαυτό και ασχολούμαι ενεργά με αυτά τα θέματα ως πολίτης δε μπορώ να μείνω αδιάφορος, αλλά και στη μνήμη των γονιών μου. Έχω πει και σε διάφορες συνεντεύξεις μου πως η σιωπή με έκανε να καταλάβω την αξία του ήχου.
RockOverdose: Ξεκινώντας από το 1971, τον δίσκο "Σώσον Κύριε τον Λαό Σου"… τι σας έχει αφήσει αυτό το μουσικό ταξίδι των 50 ετών;
Γιάννης Ζουγανέλης: Επηρεασμένος και από την εκκλησία, έκανα τον υπαινιγμό τότε επειδή ζούσαμε την χυδαιότερη μορφή εξουσίας. Γενικά στη ζωή μου, δε μπορώ κανενός είδους φασισμό, εγωισμό, την κατάργηση νόμων του Συντάγματος, έχω υποστεί φοβερά πράγματα και έχω αποστασιοποιηθεί. Έτσι ξεκίνησα, με ένα μικρό δισκάκι, διπλό στη Λύρα του Κατσιφά, ο οποίος έδινε τότε βήμα σε νέα παιδιά. Έχω από τότε ξεπεράσει τα 100 cd και υπάρχουν και ανέκδοτα έργα μου, και αυτά από ανάγκη για επικοινωνία.
Έχω πάρα πολύ καλές θύμισες και εμπειρίες. Η δουλειά μου αυτή μου επέτρεψε να έρθω σε επαφή πρόσωπο με πρόσωπο με τον κόσμο. Έχω κάνει συναυλίες σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης, έχω κάνει συνεργασίες είδα αποδοχή, ανθρώπους με καθαρά βλέμματα, συναισθήματα, είδα διαφορετικά έθνη και λαούς, είμαι τυχερός. Έχω πάρει όμως και κάποιες πίκρες, δηλαδή ας πούμε από τα 500+ τραγούδια που έχω βγάλει, έχει μεταδοθεί …ούτε το 5%, γι' αυτό και αγαπώ περισσότερο τις αποτυχίες μου.
Βλέπεις, είναι στημένα, θεωρούν φολκλόρ οτιδήποτε είναι πολιτικό, ξεχάσανε το Θεοδωράκη, το Λοϊζο, το Μούτση… Βρέθηκαν άνθρωποι που ήταν με την τέχνη τους απέναντι σε οτιδήποτε που πάει πίσω τη ζωή. Ευτυχώς υπάρχουν και άνθρωποι που ψάχνονται και δεν ακούνε ότι τους σερβίρονται.
Βέβαια τώρα ακούνε το mp3,αυτή η συμπίεση του ήχου έχει έρθει και στα αυτιά μας… Έχω πολύ υλικό, το αγαπώ αλλά από τη στιγμή που δεν έχει προβληθεί, είναι σαν να μην υπάρχει. Αυτό το πρόβλημα το έχουν πολλοί σημαντικοί συνθέτες. Ξέρω επίσης πως τα ραδιόφωνα πολλές φορές παρεμβαίνουν και αποφασίζουν οι παραγωγίσκοι τι θα παίξουν.
Ο κόσμος και η ιστορία όμως θα κρίνει τι είναι καλό και τι κακό. Επίσης με έχει ενοχλήσει τα τελευταία χρόνια που όποιος πεθαίνει μεγαλώνει σε διαστάσεις. Πιστεύω στο ειδικό βάρος τον ανθρώπων όταν το βιώνει και ο ίδιος, πχ ο Παύλος ο Σιδηρόπουλος, δεν έχει καμιά σχέση ο τρόπος που μεταδόθηκε το έργο του όσο ζούσε με τον τρόπο που μεταδίδεται πλέον.
Το ίδιο και με το Σάκη Μπουλά, έκανε ένα δίσκο 20+ χρόνια πριν, «Έκθεση Ιδεών» κανένα τραγούδι δεν είχε μεταδοθεί όσο ζούσε, όταν πέθανε ακούστηκαν. Ο θάνατος κατανοείται από τη μια, αλλά είναι και αφορμή να τον εμπορευθούν κάποιοι. Καλή είναι η μνήμη.. αλλά το εκφράζω σαν παράπονο όχι σαν πικρία. Ακόμα και σε φίλους που στέλνω cd μου που τα αγοράζω και τα προσφέρω, για να μου δώσει ο άλλος τη χαρά να το ακούσει και να μου πει την άποψή του, σε πληροφορώ δε το κάνει κανείς, εκτός από πολύ στενούς.
RockOverdose: Μάθαμε στην εύκολη λύση του Online. Δεν είναι πλέον όπως παλιά που περιμέναμε πως και πως το CD ή τον δίσκο.
Γιάννης Ζουγανέλης: Είναι κατάντια αυτό, δηθενιά. Ο άνθρωπος έτσι χάνει την υπόστασή του και αν τη χάσει δε θεμελιώνεται πουθενά.
RockOverdose: Ασχολείστε με τη σύνθεση, το τραγούδι και την ηθοποιία. Ποιο από όλα αυτά σας έλκει περισσότερο;
Γιάννης Ζουγανέλης: Περισσότερο μες στην ψυχή μου και την έκφρασή μου είμαι μουσικός. Όμως, επειδή τα σπούδασα και τα κάνω και με μια μορφή αντιλαμβανόμενος σε τι κοινωνία απευθύνομαι, όταν είμαι στη σκηνή είτε σαν μουσικός είτε σαν ηθοποιός, παίρνω την ίδια αξία και από τα τρία. Το θέατρο με έχει ευνοήσει πάρα πολύ, είχα την τύχη να παίξω τέσσερις φορές, στο κομβικό των θεάτρων του κόσμου την Επίδαυρο!
Είμαι από τους ανθρώπους που αγαπώ το θέατρο το ελληνικό, και θα ανοίξω μία παρένθεση εδώ να πω πως είναι ντροπή σε όσους εξουσιάζουν την Ελλάδα που δεν έχουν ακαδημία τεχνών σε αυτή την χώρα που δημιούργησε τα πάντα. Το θέατρο με έκανε να καταλάβω τη διάσταση του λόγου, έχω κάνει και ταινίες, και τηλεόραση, είμαι ο πρώτος που έκανε σάτιρα στην τηλεόραση, πιστεύω πως η κωμωδία είναι η σοβαρότερη μορφή τέχνης. Διαφωνώ γενικά με όλους αυτούς τους youtubers, που κάνουν το «χαβαλέ» τέχνη και χαριεντίζονται με χυδαιότητα, βωμολοχία … Θα μου πεις εσύ δεν έχεις βωμολοχήσει;
Εγώ έχω ελευθεροστομίσει, αφού προηγείται ο αυτοσαρκασμός. Με βοήθησε το θέατρο ακόμα και στις μουσικές σκηνές, αφού είδα πως ο κόσμος με θέλει περισσότερο για να γελάει παρά για να σκέφτεται… Αν και η σκέψη έρχεται πολύ πιο ώριμη μετά το γέλιο. Έτσι πήρα και το θέατρο πιο σοβαρά. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι πολλά τραγούδια τα οποία έχω εκδώσει, αν δε τα έλεγα εγώ και τα έλεγε άλλος όπως πχ ο φίλος μου ο Παπακωνσταντίνου, που μου έχει πει πολλά ωραία τραγούδια, αν το Φοβάμαι το έλεγα εγώ, δε θα είχε τέτοια επιτυχία. Πολλοί από τους συναδέλφους μου, και λυπάμαι που για αυτό, τους στέλνεις ένα τραγούδι, τους λες να συνεργαστούμε και δεν απαντάνε καν! Είναι χειρότεροι από πολλούς που οι ίδιοι μέμφονται μέσα από την τέχνη τους, δε συμπαρίστανται σε θέματα κοινωνίας.
RockOverdose: Ίσως κοιτάνε περισσότερο το εμπορικό κομμάτι…
Γιάννης Ζουγανέλης: Ποιο εμπορικό; Η τέχνη είναι από τη φύση της εμπορική. Για να βάλουμε και τα πράγματα στη θέση τους, οι πιο εμπορικοί συνθέτες στον κόσμο είναι ο Bach, o Mozart, o Beethoven … όλοι αυτοί οι μεγάλοι. Στην Ελλάδα, ο Χατζηδάκης, ο Θεοδωράκης, ο Τσιτσάνης … είναι τεράστιοι δημιουργοί, θα ήταν διαφορετική η Ελλάδα χωρίς αυτούς. Δεν είμαι συνάδελφος με πολλούς από τους οποίους έχω συνεργαστεί, είναι μεγάλη λέξη. Συνεργάτης είμαι.
RockOverdose: Πάντως ο πολύς κόσμος σας έμαθε από τη σάτιρα. Από τα «Κουφώματα»… όπου όπως είπατε κι εσείς δεν υπήρχε καθόλου χυδαιολογία αλλά ελευθεροστομία…
Γιάννης Ζουγανέλης: Ελευθεροστόμισα κατ’ επανάληψη σε μουσικές σκηνές, στο θέατρο είχαμε τα κείμενα των μεγάλων διανοητών και δημιουργών όπως του Αριστοφάνη, Αισχύλου, Σοφοκλή … Και δεν έχουμε Ακαδημία Τεχνών!!! Κατάλαβες; Όλοι αυτοί οι ψευτοκυβερνήτες τους οποίους επιλέγουμε, πρέπει να τους αντιληφθούμε κάποια στιγμή. Έχουμε γίνει πολύ κότες!
Πάντα λέω το εξής: Να μάθουμε Ελληνικά! πχ Πρωθυπουργός σημαίνει «πρώτος υπηρέτης», υπουργός σημαίνει «υπηρέτης», υπό του έργου … κι αυτοί πουλάνε μούρη μέσα στις θωρακισμένα αυτοκίνητα και με τα κουστούμια και την ξύλινη γλώσσα τους! Μπορώ να σου πω τι θα πει η κυβέρνηση και η αντιπολίτευση για τα επόμενα 100 χρόνια!
RockOverdose: Έχετε συνεργαστεί με πάρα πολλούς μουσικούς και καλλιτέχνες. Αν σας έλεγα να επιλέξετε τρεις από τις πιο αγαπημένες σας δουλειές… ποιες θα ήταν αυτές;
Γιάννης Ζουγανέλης: Είναι δύσκολο να το πω αυτό. Έχω κάνει πάρα πολλές δουλειές που αγαπάω. Έχω κάνει μια ταινία με τον Σταύρο Τσιώλη, το 1998 με τίτλο «Ας περιμένουν οι γυναίκες», που πούλησε σχεδόν σε όλο τον κόσμο. Είναι μια ταινία που αγαπώ και επειδή ο Σταύρος έφυγε πέρσι θα αναφερθώ σε αυτή, είναι καθοριστική στη ζωή μου.
Όπως καθοριστικός ήταν και ο Νίκος Μαμαγκάκης, αυτός ο πολύ μεγάλος μουσικός, ο οποίος με πήρε από μια λαϊκή γειτονιά και με έβαλε σε έναν άλλο κόσμο, γνώρισα ανθρώπους όπως ο Ανδρέας Εμπειρίκος, ο Γιάννης Ρίτσος, ο Οδυσσέας Ελύτης, ο Κώστας Βάρναλης, αφού πρώτα είχα τον τρόπο να προσεγγίζω τους ανθρώπους με υπόκλιση και σεβασμό.
Επίσης καθοριστικός για μένα ήταν ο χώρος «Άχ Μαρία», λειτούργησε στο κέντρο των πολιτικών ζυμώσεων και της πάλης κατά της εξουσίας, στα Εξάρχεια. Εκεί δημιούργησα πολλά πράγματα, συστήσαμε μια νέα μορφή τέχνης, η συνύπαρξη της μουσικής – η οποία παιζότανε με πολύ σεβασμό και ο κόσμος, παρακαλάγαμε τότε για ρεπό. Αυτό με καθόρισε για το πώς είμαι τώρα, τότε φάγαμε και στη μούρη βέβαια και ένα σνομπισμό.
Από εκεί πέρασε όλο το ηλεκτρισμένο τραγούδι! Βασίλης Παπακων/νου, η συμβία μου Ισιδώρα Σιδέρη, ο Κώστας Τουρνάς,η Σοφία Βόσσου, ο Γιάννης Κούτρας, ο Στέφανος Κορκολής ως πρωτοεμφανιζόμενος, ο Αντώνης Τουρκογιώργης ο οποίος ασθενεί, ο Τζιμάκος ο Πανούσης με το Disco Tsoutsouni, οι Φατμε, ο Γιοκαρίνης, ο Λάκης Παπαδόπουλος. Πολλοί μουσικοί… Δεν αντέξαμε πολλά χρόνια βέβαια, η δουλειά ήταν μεροδούλι, μεροφάι. Δεν υπήρχε η έννοια των δημοσίων σχέσεων, εμείς πηγαίναμε μοιράζαμε δελτία τύπου, βγαίναμε στις τηλεοράσεις, δεν έβρισκες θέση.
Μετά ολοκληρωθήκαμε κι εμείς, χωρίς την αλλοτρίωση δε μπαίνεις στη διαδικασία της αφθονίας, τα ελληνικά είναι μεγάλη γλώσσα, αφθονία σημαίνει α+φθόνος.
'Βιάσου'. Συνθέτης:Γιάννης Ζουγανέλης
RockOverdose: Πιστεύεται πως κάποια από τα «πιο εμπορικά» τραγούδια σας, σας έδωσε την ευκαιρία να σας μάθει περισσότερος κόσμος και μετά να γνωρίσει καλύτερα τις πιο ψαγμένες δουλειές σας;
Γιάννης Ζουγανέλης: Όχι, να σου πω. Έχω κάνει πολλά σουξέ, αλλά μου έκανε κακό αυτό. Δεν επέτρεψε να διεισδύσει ο άλλος. Όταν βγήκε πχ ο «Μακρυμάλλης», αυτοσαρκαστικό τραγούδι που έγραψε ο Αλέκος Σακελλάριος για μένα, ή το «Έρωτας είναι ο Γιάννης»… αυτά όπως και άλλα που έγιναν σουξέ, έκαναν τον κόσμο να με θέλει μόνο σε τέτοια. Αποδεκτό αλλά… Έχω δεχτεί και κριτική και από συναδέλφους που δε θελαν να βάζω κομμάτια σαν αυτά στο πρόγραμμα.
Έχω κάνει πολλές επιτυχίες τέτοιες, με τηλεθέαση, πληρότητα στα θέατρα, αλλά δεν αναφέρεται κανείς στα αυτά γιατί δεν εντάσσομαι κάπου, δεν είμαι κάτω από καμιά ομπρέλα κανενός εκδότη, καναλάρχη κλπ. Έκανα εκπομπή στην ΕΡΤ μου έκαναν πρόταση από ιδιωτικό κανάλι με τα 4πλασια χρήματα, αλλά μου ζήτησαν κατευθυνόμενη σάτιρα. Αλίμονο αν η σάτιρα δεν έρχεται απέναντι σε κάθε μορφής εξουσίας, αλλά μόνο και μόνο που υπήρχε η υπόνοια της κατευθυνόμενης σάτιρας το απέρριψα. Δε τα κάνω εγώ αυτά! Δε κάνω τον μάγκα, ούτε κάποιον…
RockOverdose: Έχετε αποσπάσει πάρα πολλές διακρίσεις και βραβεία, από τον ΟΗΕ, τη UNICEF κ.ά. πιστεύεται πως η ελληνική πολιτεία σας έχει φερθεί όπως αρμόζει; Δηλ. σαν έναν από τους σημαντικότερους Έλληνες του αιώνα μας;
Γιάννης Ζουγανέλης: Αχ καλά! Αυτό είναι πολύ χοντρό. Σημαντικός είναι ο κάθε άνθρωπος αρκεί να νιώσει την μοναδικότητά του και να καταλάβει πως αν εκπέμψει στο φως θα κάνει καλό. Αυτή την ανάγνωση τη δέχομαι για κάθε άνθρωπο.
Για να σου απαντήσω, η ελληνική πολιτεία δε μου έχει φερθεί ούτε καν συνεργατικά. Δηλαδή, ποτέ δεν έχω εισπράξει τίποτα από το κράτος, περισσότερο ήταν ανιδιοτελής η σχέση. Έχω παίξει σε πολλούς Δήμους, για τους συνεργάτες μου, έκανα παραχωρήσεις χωρίς προσωπικό όφελος.
Όσες φορές έχω προσπαθήσει, και στο Φεστιβάλ Αθηνών, ευγενικά με απορρίπτουν. Μέχρι που μου απέρριψαν να κάνω κοινή συναυλία με τον Michael Oldfield. Βέβαια εγώ θα επιμείνω. Μέσα από τέτοιες διαστάσεις, ας πούμε το Ηρώδειο μπορείς να το πάρεις με επιδότηση αρκεί το έργο να είναι άξιο του χώρου, τα τελευταία χρόνια είμαστε αυτοχρηματοδοτούμενοι... Δεν υπάρχει επίσης φιλανθρωπικό που να μη με σκέφτεται... και αυτό το έχω και λίγο βάρος, επειδή λες συνέχεια "ναι" σε αυτά.
RockOverdose: Το περιοδικό μας ασχολείται με την rock μουσική αλλά και τον πιο ακραίο - σκληρό ήχο, εσάς σας αρέσει;
Γιάννης Ζουγανέλης: Ακούω τα πάντα! Ανακαλύπτω το καλό και το κακό, και το κακό είναι περισσότερο στο φαινομενικά καλό. Η εκ προοϊμίου αποδοχή είναι λάθος. Εγώ μεγάλωσα με τους Beatles τους Rolling Stones, τον Καζαντζίδη, όλους τους Έλληνες συνθέτες και τους κλασσικούς.
Λάτρεψα το new age, δηλ Genesis,Too, Peter Gabriel μετά, δεν υπάρχει κάτι που να μην το έχω ψάξει. Το πιο "σκληρό" που έχω ψάξει, θαυμάζω και συνεχίζω να θαυμάζω, είναι ο Jimi Hendrix! Εμπεριέχει και την soul music, που ακούω από παιδάκι! Είχα πει ψέματα στη μάνα μου ότι θέλω να μάθω αγγλικά ώστε να ακούω το linguaphone και για να μου πάρει το ηλεκτρόφωνο να ακούω μουσική! Κάποτε επίσης στην παρέα με φωνάζανε Jim Morrison γιατί είχα αγοράσει τον πρώτο δίσκο των Doors και τους τον εισήγαγα! Τρελάθηκα επίσης με τους Pink Floyd! Γνώρισα τον Gilmour στη Ρόδο, ήταν λάτρης της ελληνικής μουσικής και ερχόταν κάθε μέρα στο μαγαζί που εμφανιζόμουν με τη γυναίκα μου. Κανάμε παρέα, τρώγαμε, πίναμε, κάναμε μπάνιο στη θάλασσα, του μαγείρεψα μια φορά...Σκέψου να κάνω παρέα με τον Gilmour που έκλαιγα για τη μουσική του! Εκεί επίσης γνώρισα πολλούς σπουδαίους μουσικούς παραγωγούς.
Μ'αρέσουν επίσης και οι Scorpions, που είναι πιο ελαφρύ rock. Επίσης στην Αγγλία έχω δει πολλούς, έχω γνωρίσει και τον Lemmy, βρεθήκαμε - ανταλάξαμε κάποιες κουβέντες.
Όλοι αυτοί να ξέρεις είναι πολύ ταπεινοί άνθρωποι, δεν πούλησαν ποτέ μούρη και είναι και ελληνολάτρεις, ξέρουν ότι η Ελλάδα είναι ένας φάρος στον κόσμο.
RockOverdose: Έχετε κάνει και ένα χιουμοριστικό τραγούδι για τους μεταλλάδες...
Γιάννης Ζουγανέλης: Ναι! Δε μπορείς να κάνεις σάτιρα σε κάτι που δεν αγαπάς. Το έλεγε ο Αντώνης ο Τουρκογιώργης και είναι κάτι που λατρεύω: "Το heavy metal είναι η μουσική που μισούν οι γονείς". Εγώ λατρεύω τους γονείς, αλλά συστήνω στα παιδιά να τους αγαπάνε και να τους σέβονται, όμως πρέπει να αποκοπούνε από τον ομφάλιο λώρο. Το heavy metal περιέχει πολλά πράγματα, έχει προσφέρει ελευθερία στον κόσμο. Αυτό που δε μπορώ είναι τα διαβολο-τέτοια στο heavy metal, και αυτούς τους trappers ... που είναι στη μόδα τώρα. Trappers... τί είναι αυτοί τώρα...Ντρέπομαι για αυτούς... Και πουλάνε μούρη και κανείς δε μιλάει...Αυτή η ιστορία το να βγαίνουν διάφοροι και να μη μιλάει κανένας...Το να πάιζεται το bachelor και να μην υπάρχουν οι γυναικείες οργανώσεις να αντισταθούν σε αυτή την εκμετάλλευση της θηλυκότητας που είναι ό,τι πιο ωραίο πράγμα και για να τιμήσουμε την θηλυκότητα πρέπει να αντιλαμβανόμαστε όλοι την μάνα μας. Όλα έχουν ισοπεδωθεί πλέον!
Μπορεί για κάποιους να είναι γραφικά αυτά που λέω τώρα, αλλά για μένα δεν είναι, έχουν τη φιλοσοφία της κοινωνίας μας.
RockOverdose: Αν θέλετε να αφήσετε ένα μήνυμα για τους φίλους αναγνώστες και ακροατες...
Γιάννης Ζουγανέλης: Οι ευχές έχουν σημασία μόνο όταν γίνονται πράξη. Λέμε ας πούμε, πάνω απ' όλα η Υγεία. Όλοι το ίδιο λέμε, αλλά Υγεία δεν υπάρχει αν δεν ισορροπεί το σώμα με το πνεύμα την καρδιά και την ψυχή. Στα ελληνικά η υγεία είναι αυτό το λέμε σθένος, ο ασθενής είναι αυτός που δεν έχει σθένος, το χάνει αλλά μπορεί να το επανακτήσει.
Επίσης, οι άνθρωποι να μη συγκρίνονται με τίποτα, μέτρον άριστον!
Εξέλιξη, αυτοεξέλιξη, κάνε καλό στον συνάνθρωπο.
Συστήνω επίσης την ανακάλυψη της μοναδικότητας του καθενός μας και την ελληνικότητα. Η Ελλάδα είναι μια Μεγάλη χώρα. Το Ψωροκώσταινα το χρησιμοποιούν υβριστικά, ενώ η Ψωροκώσταινα ήταν μια τρομερά ποιητική γυναίκα. Η Ελλάδα έχει ειδικό βάρος και σε έκταση... δεν είναι μικρή χώρα.
Αν μου βρείτε έναν Αυστριακό, Βέλγο, Κροάτη, Ολλανδό να πει πως η χώρα του είναι μικρή, εμένα να με φτύσετε! Αυτές οι χώρες είναι σαν την Πελοπόννησο και μικρότερες.
Πρέπει να ανακαλύψουμε την Ελλάδα, να μην επιστρέψουμε σε καμία κανονικότητα, γιατί η κανονικότητα είναι μαζική. Πρέπει να μπούμε πάρα πολύ δυνατά στη δημιουργία και να μην περιμένουμε από κανένα! Δεν ειναι τυχαία η φράση του λαού μας, δεν περιμένω από καμία κυβέρνηση. Αν περιμένεις από κυβερνήσεις την έκατσες!
Οι κυβερνώμενοι εξαρτώνται από εμάς, μη δέχεστε την ισοπέδωση και την δήθεν μετάνοια.
Που είναι Υπουργοί και κάποτε ήταν φασίστες ... και τώρα γραβατωμένοι. Έχουν ξύλινη γλώσσα, δε μιλάνε ποτέ για αγάπη και συνύπαρξη, έχουν ένα τουπέ. Δε μιλάω για την τωρινή κυβέρνηση μόνο αλλά μιλάω για τους δήθεν προοδευτικούς που λένε 50 χρόνια τα ίδια πράγματα.
Προοδευτικός είναι αυτός που καταλαβαίνει το άδικο και το πολεμάει. Όσο γίνεται πρέπει να αποκτήσουμε την αυτοδυναμία μας όσο γίνεται και να αποποιηθούμε οτιδήποτε μας κάνει αλοιφή, το lifestyle, την παγκοσμιοποίηση, την άποψη πως ό,τι παίζει η τηλεόραση είναι αυτό που υπάρχει. Αυτό είναι το λιγότερο! Και βέβαια, σέβομαι πιο πολύ τις πόρνες παρά την πνευματική πορνεία!
Σας ευχαριστούμε πάρα πολύ για το χρόνο σας και την κατάθεση ψυχής σας!
'Φοβάμαι'. Συνθέτης: Γιάννης Ζουγανέλης
Για το RockOverdose,
Συνέντευξη: Ζήσης Πετκανάς
Ερωτήσεις: Ζήσης Πετκανάς - Παύλος Γιαννακόπουλος
Απομαγνητοφώνηση-Επιμέλεια: Βιβή Ζαπαντιώτου
Comments
