Τρία χρόνια μετά από εκείνη την αλησμόνητη, όσο κι αμφιλεγόμενη παρθενική εμφάνιση τους στην Αθήνα, οι Σουηδοί Graveyard επιστρέφουν στον τόπο του εγκλήματος για να κλείσουν τους όποιους ανοιχτούς λογαριασμούς. Ο Truls Mörck (μπάσο) μπορεί να μην άκουσε, να μην είδε και να μη γνωρίζει τίποτα για το τότε, μιλάει όμως με υπερβολική άνεση για το πριν, το τώρα και το μετέπειτα.
Rock Overdose: Μιας και πρόσφατα περιοδεύσατε στις ΗΠΑ, τι εντύπωση σας άφησε το αμερικάνικο κοινό και η αντίληψη τους για τις ζωντανές εμφανίσεις εν συγκρίσει με το ευρωπαϊκό;
Truls: Είναι δύσκολο να απαντηθεί. Οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι τόσο μεγάλη χώρα και διαφέρει σημαντικά από περιοχή σε περιοχή. Με εκπλήσσει το πως άνθρωποι από μια χώρα με τεράστια μουσική κουλτούρα και ιστορία μπορεί ακόμα να είναι τόσο ανοιχτόμυαλοι και να εκτιμούν τη μουσική από μια χώρα όπως η Σουηδία. Η Ευρώπη σαφώς διαφέρει αρκετά από χώρα σε χώρα. Δε βλέπω κάποια τεράστια διαφορά ανάμεσα στην ήπειρο μας και τη Βόρεια Αμερική. Θεωρώ ότι ο κόσμος είναι υπέροχος παντού, αλλά ίσως τα μέρη τα οποία το συγκρότημα έχει επισκεφθεί πολλές φορές είναι εκεί όπου νιώθουμε πιο ευπρόσδεκτοι.
Rock Overdose: Πως είναι η χημεία του συγκροτήματος όσον αφορά τις ζωντανές εμφανίσεις, τώρα που επέστρεψες Truls; Κατά ποιον τρόπο διαφέρει σε σχέση με την περίοδο όπου ο Rikard ήταν ακόμα ο μπασίστας του συγκροτήματος ;
Truls: Μιας απευθύνεσαι σε εμένα είναι κάπως ζόρικο να απαντήσω. Το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι οι πρώτες μέρες των Graveyard, όταν ήμουν ακόμη μέλος, ήταν λιγάκι διαφορετικές σε σχέση με σήμερα. Έχοντας ξεκινήσει όντας μια παρέα φίλων που μαστουρώνει και τζαμάρει σε ένα σκ@τένιο γκαράζ και εν τέλει φτάνοντας στο σημείο, όπου είσαι ένα περιοδεύον και σκληρά εργαζόμενο συγκρότημα, δε γίνεται να μην επηρεαστεί η συνολική χημεία. Οι αντικειμενικές συνθήκες μας ανάγκασαν να γίνουμε αρκετά πιο νηφάλιοι και να είμαστε περισσότερο συγκεντρωμένοι όταν προβάρουμε και να κάνουμε οτιδήποτε χρειάζεται ώστε όλα να κυλούν ομαλά για να παραμείνουμε δημιουργικοί και παραγωγικοί. Τα περισσότερα πράγματα έχουν οπωσδήποτε αλλάξει, ευτυχώς για το καλύτερο.
Rock Overdose: Επιστρέφετε στην Αθήνα στις 25 Ιουνίου, σε μία από τις ελάχιστες -αν όχι τη μοναδική- εμφάνιση σας σε κλειστό χώρο, μιας και θα παίζετε κυρίως σε φεστιβάλ. Θυμάστε τίποτα από την τελευταία φορά που ήσαστε εδώ πριν τρία χρόνια; Τι μπορούμε να περιμένουμε από εσάς αυτή τη φορά;
Truls: Μπορείτε οπωσδήποτε να μας περιμένετε να βάζουμε τα δυνατά μας κάνοντας αυτό που ξέρουμε καλύτερα. Θα δείτε πολύ ιδρώτα και πολλές χορδές να τεντώνονται, φωνητικές χορδές να σπρώχνονται στα όρια τους και μπαγκέτες να πετούν τριγύρω. Προφανώς θα αποδώσουμε με πάθος και μερικά αργά μελαγχολικά κομμάτια. Θα καλύψουμε ένα ευρύ φάσμα.
Rock Overdose: Φαντάζομαι πως θα σας έχουν ρωτήσει για αυτό πολλές φορές, αλλά δε μπορώ να μην το αναφέρω... Πως ήταν να τζαμάρετε με τον Slash πέρσι τον Αύγουστο; Ποια είναι η άποψη σας για την πρόσφατη επανένωση των Guns N' Roses;
Truls: Υπάρχει πάντοτε κάποια μαγεία στο να γνωρίζεις τους παιδικούς σου ήρωες. Το να έχεις δε την ευκαιρία να παίξεις μερικά τραγούδια μαζί τους είναι φυσικά κάτι φοβερό. Πιστεύω επίσης ότι κάναμε καλές και λίγο απρόσμενες επιλογές τραγουδιών. Η όλη κατάσταση ήταν πραγματικά διασκεδαστική και χαοτική και πέρασε ταχύτατα, αλλά κανείς μας δε θα το ξεχάσει σύντομα. Η επανένωση των GnR δεν είναι κάτι με το οποίο έχω ασχοληθεί ιδιαίτερα πάντως. Δεν έχω άποψη, αν εξαιρέσεις ότι πιστεύω ότι είναι υπέροχο που είναι φίλοι ξανά και περνούν καλά παίζοντας και δίνουν την ευκαιρία στους πολυάριθμους ακροατές τους να τους ξαναδούν ζωντανά.
Rock Overdose: Έχουν περάσει περίπου έξι μήνες από την κυκλοφορία του τελευταίου σας άλμπουμ. Είστε ικανοποιημένοι από την υποδοχή της οποίας έχει τύχει ως στιγμής;
Truls: Ναι, πολύ. Θεωρώ ότι είχε θετική απήχηση κι ότι ο κόσμος φαίνεται να γουστάρει τα νέα κομμάτια.
Rock Overdose: Μιας και ανοίξαμε συζήτηση για το "Innocence & Decadence", μίλησε μου λίγο για το εξώφυλλο. Είναι αρκετά διαφορετικό από ό,τι μας έχετε συνηθίσει στο παρελθόν.
Truls: Το εξώφυλλο φιλοτεχνήθηκε από το ίδιο άτομο που έκανε το εξώφυλλο και για το “Hisingen Blues”. Θέλαμε να ξεφύγουμε από την τυπική rock n roll αισθητική αυτή τη φορά και να χρησιμοποιήσουμε τα χρώματα και το σχήμα ώστε να συστήσουμε το άλμπουμ ως κάτι νέο κι απρόβλεπτο. Προσωπικά λάτρεψα το γεγονός ότι προσομοιάζει με λαβύρινθο και θεωρώ ότι ταιριάζει εξαιρετικά με την ιδέα γύρω από το "Innocence & Decadence". Ξέρεις, το να χάνεσαι και να βρίσκεις το δρόμο σου και να ξαναχάνεσαι και να ανακαλύπτεις καινούριους δρόμους στη ζωή και στη διαδικασία της ολοκλήρωσης σου ως συγκρότημα, αλλά και ως άτομο.
Rock Overdose: Δεν είναι ένας και δύο, αλλά στην πραγματικότητα είναι τρεις οι τραγουδιστές σε αυτό το άλμπουμ. Πώς προέκυψε αυτό;
Truls: Σκεφτήκαμε ότι εφόσον είμαστε τρεις άνθρωποι στο συγκρότημα, οι οποίοι μπορούμε να τραγουδήσουμε, θα έπρεπε να το δοκιμάσουμε ώστε να εμπλουτίσουμε τον ήχο μας ακόμα περισσότερο. Νομίζω ότι θέλαμε να είναι περισσότερο ευρύ κι όχι περιχαρακωμένο, όπως οι άλλοι δίσκοι μας. Να έχουμε ένα μεγαλύτερο εύρος έκφρασης. Επίσης, χρησιμοποιήσαμε μερικά ακόμα όργανα σε αυτόν το δίσκο, που δεν υπάρχουν στους προηγούμενους.
Rock Overdose: Μερικοί από τους στίχους σας άπτονται κοινωνικών και πολιτικών θεμάτων. Στο "Goliath" αναφέρετε "Φράκτες στα σύνορα που χωρίζουν τον κόσμο στα δύο". Αναρωτιόμουν για το ποια είναι η θέση σας πάνω στην προσφυγική κρίση που αντιμετωπίζει η Ευρώπη και τον τρόπο με τον οποίο οι χώρες-μέλη της Ε.Ε. έχουν επιλέξει να τη χειριστούν.
Truls: Προσωπικά πιστεύω ότι πρόκειται για ένα μάτσο μ@λακίες. Πιστεύω ότι είμαστε όλοι ίσοι κι ότι ο καθένας θα έπρεπε να μπορεί να ζει σε μια χώρα δίχως ένα πόλεμο να εκτυλίσσεται στους δρόμους. Είμαι σίγουρος ότι υπάρχουν οι πόροι για να βοηθήσουμε αυτούς τους ανθρώπους να αποδράσουν από τον πόλεμο και την καταπίεση, αλλά κάποια άτομα είναι απλά υπερβολικά άπληστα ή ηλίθια για να κατανοήσουν ότι είμαστε όλοι ίσοι κι έχουμε τις ίδιες ανάγκες κι ότι ο κόσμος θα ήταν ένα πολύ καλύτερο μέρος για όλους μας, αν μπορούσαμε να μοιραστούμε αυτά τα αγαθά λίγο πιο δίκαια.
Rock Overdose: Κάποιοι αποκαλούν τους Graveyard "retro" rock, αλλά έχετε επανειλημμένως απορρίψει τον όρο. Τι είδους συγκρότημα θεωρείτε τους εαυτούς σας; Έχετε κάποιο συγκεκριμένο μουσικό όραμα;
Truls: Υποθέτω ότι είμαστε ένα κλασικό rock συγκρότημα, αλλά με μια σύγχρονη προσέγγιση ή κάτι τέτοιο. Είναι πολύ δύσκολο να τοποθετήσεις μια ταμπέλα στη μουσική σου. Απλά νιώθουμε ότι είναι ηλίθιο να αποκαλέσεις τη μουσική σου retro. Λες και δεν προσπαθούμε να δημιουργήσουμε κάτι καινούριο. Ποιο είναι το νόημα σε κάτι τέτοιο; Φυσικά, τιμούμε και είμαστε επηρεασμένοι από τη μουσική του παρελθόντος, αλλά δεν είμαστε επικεντρωμένοι σε αυτό.
Rock Overdose: Ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σου. Μερικά τελευταία λόγια για το κοινό σας στην Ελλάδα;
Truls: Συνεχίστε να δημιουργείτε υπέροχη καινούρια μουσική, να στηρίζετε τη μουσική, να βοηθάτε το γείτονα σας και μη ξεχνάτε να παίρνετε και κανένα τηλέφωνο τη μαμά σας
Comments
