Με αφορμή την ιδιαίτερη τιμή που έκαναν οι Saxon στον συμπατριώτη μας μπασίστα Κώστα Μακρυκώστα, επιλέγοντας τον για αντικαταστάτη του μεγάλου Nibbs Carter λόγω έκτακτων οικογενειακών προβλημάτων του τελευταίου, το Rock Overdose και ο Δημήτρης Αλόρας επικοινώνησαν με τον Κώστα (Gus Macricostas) για να μάθουν τις λεπτομέρειες πίσω από την επιλογή αυτή.
Μεταξύ άλλων θα διαβάσετε για την αγάπη του για τους Iron Maiden, την πίστη του στους μουσικούς της Ελληνικής σκηνής και την ευχή του να ακολουθήσουν κι άλλοι Έλληνες το δρόμο της επιτυχίας στο εξωτερικό.
Rock Overdose: Κατ'αρχάς τα συγχαρητήρια μας για την έστω προσωρινή σου εισχώρηση στους μεγάλους Saxon. Όπως καταλαβαίνεις, θα θέλαμε να μάθουμε όλο το παρασκήνιο πίσω από την επιλογή σου και το πως βίωσες την εμπειρία αυτή!
Gus Macricostas: Καλησπέρα και σας ευχαριστώ πολύ. Πραγματικά ήταν κάτι ανέλπιστο για μένα, η επαφή έγινε μέσω ενός γνωστού μου ο οποίος είναι φίλος με τον Andy Sneap, που είναι ο παραγωγός στα τελευταία albums τους. Ο Biff μέσω του Andy έψαχνε για κάποιον να αντικαταστήσει τον Nibbs για κάποια shows, ο φίλος μου με πρότεινε στον Andy και αυτός με τη σειρά του έστειλε το τηλέφωνο μου στο management. Μίλησα τηλεφωνικά με τον manager των Saxon και μέσω emails έπρεπε να στείλω κάποιο βιογραφικό μαζί με video links.
Περιττό να σου πω τι άγχος είχα μέχρι να μου πουν το ΟΚ. Το ΟΚ το πήρα από τον Biff πρώτα, ο οποίος μου έστειλε ένα απλό email λέγοντας ''Hi Gus, these are the songs το learn'' μαζί με μια λίστα από 40 κομμάτια !
Rock Overdose: Κατ’ εμέ είχες πολύ δύσκολο έργο, καθώς κλήθηκες να αντικαταστήσεις τον Nibbs Carter, έναν άνθρωπο που από όταν εισχώρησε στο συγκρότημα πήραν τα πάνω τους ξανά δισκογραφικά, και τους πήγε σε άλλο επίπεδο με το παίξιμο του. Οι ίδιοι οι Saxon πως σε υποδέχτηκαν; Είχες άγχος για τις εμφανίσεις αυτές, και ποια η αντίδραση των οπαδών τους προς το πρόσωπο σου;
Gus Macricostas: Έχεις απόλυτο δίκιο, ο Nibbs είναι εξαιρετικός μουσικός όσο και σε σκηνική παρουσία, ήξερα τι δύσκολο έργο έχω αλλά έχω εμπιστοσύνη στον εαυτό μου και δεν με απασχολούσε πολύ αυτό, τα κομμάτια τα ήξερα γιατί είμαι οπαδός τους και ήμουν εξοικειωμένος με αυτά και πιστεύω ότι έχω καλή σκηνική παρουσία. Το άγχος μου βέβαια ήταν πως θα είναι να σταθώ δίπλα σε μια μπάντα που μεγάλωσα μαζί τους, αγαπώ τη μουσική τους και αντικειμενικά είναι μια μπάντα θρύλος στο χώρο μας!
Να σου πω επίσης πως πήγα να παίξω χωρίς καμιά πρόβα προγραμματισμένη, η μόνη φορά που θα παίζαμε μαζί πριν τα live θα ήταν στο sound check! Οι ίδιοι με υποδέχτηκαν πολύ φιλικά, είναι όλοι τους πολύ ευχάριστοι άνθρωποι, πέρασα δύο μέρες με τον Nibbs, ο οποίος είναι ένα καταπληκτικό παιδί, δουλεύοντας σε κάτι λεπτομέρειες και το μόνο άγχος που είχα ήταν λίγο πριν βγούμε on stage στο πρώτο live. Οι οπαδοί με υποδέχτηκαν χωρίς κανένα πρόβλημα απολύτως.
Rock Overdose: Οι μπασίστες είναι συνήθως οι αφανείς ήρωες ενός συγκροτήματος. Τα φώτα πολλές φορές πέφτουν στον τραγουδιστή, τον κιθαρίστα ή τον ντράμερ. Τι σε ώθησε να ασχοληθείς με το όργανο και ποιες οι επιρροές σου ή οι αγαπημένοι σου παίχτες όλα αυτά τα χρόνια;
Gus Macricostas: Ο λόγος που άρχισα να παίζω μπάσο είναι ένας και μοναδικός. Steve Harris και Iron Maiden! Άρχισα μικρός με κλασσική κιθάρα και μεγαλώνοντας και ακούγοντας Maiden άρχισα να παίζω τις μπασογραμμες στην κιθάρα γιατί δεν είχα λεφτά να αγοράσω μπάσο.
Ο Steve Harris είναι η μεγαλύτερη μου επιρροή, επίσης μεγάλος αγαπημένος ο Geezer Butler. Στους πολύ αγαπημένους μου επίσης θα έβαζα τους Bob Daisley, Geddy Lee, John Entwistle, και John Paul Jones.
Rock Overdose: Μια κι έχεις υπάρξει βετεράνος της Ελληνικής σκηνής, και με δεδομένο ότι όλο και περισσότεροι δικοί μας μουσικοί γίνονται γνωστοί στο εξωτερικό, πως βλέπεις την εξέλιξη της σκηνής μας ανά τα χρόνια; Υπήρχε όντως φαγωμάρα παλιά εκ των έσω μεταξύ συγκροτημάτων και παραγόντων και αργήσαμε σχετικά να λάβουμε αναγνώριση ως χώρα στον χώρο του ροκ και του μέταλ;
Gus Macricostas: Πιστεύω πως η Ελληνική σκηνή δεν έχει απολύτως τίποτα να ζηλέψει από τις μπάντες του εξωτερικού. Το επίπεδο έχει ανεβεί πολύ ψηλά, τόσο παικτικά όσο και σε επίπεδο παραγωγής. Έχουμε μουσικούς και μπάντες που είναι αναγνωρισμένοι έξω και αυτό μόνο καλό μπορεί να είναι. Φαγωμάρα υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει. Εδώ βρέθηκαν άνθρωποι που σχολίαζαν αρνητικά και θάβανε τον Gus G, όταν πήγε στον Ozzy!!!!
Δεν νομίζω πως είναι τόσο χάλια όσο παλιά και υπάρχουν κινήσεις όπως αυτό που κάνουν οι Rock 'n' Roll Children που βλέπεις πολλούς μουσικούς μαζί ενωμένους για κάποιο καλό σκοπό.
Rock Overdose: Μια κι έχεις υπηρετήσει τον κλασσικό μέταλ ήχο, υπάρχουν άλλα είδη αυτής της μουσικής που να σου αρέσουν, ή είσαι περισσότερο της παλιάς σχολής; Κάτι καινούργιο ή κλασικό που να σε έχει κερδίσει μουσικά και να σε συντροφεύει τον τελευταίο καιρό στα ακούσματα σου;
Gus Macricostas: Τα πιο πολλά ακούσματα μου είναι γύρω από το rock τον 70s και το metal τον 80s. Δεν θα έλεγα ότι είμαι κολλημένος με κάποιο είδος όμως. Βρίσκω καλά στοιχεία σε όλα σχεδόν τα είδη τις μουσικής μας και του rock γενικότερα. Δεν ακούω black, death metal όπως και το λεγόμενο nu metal. Αγαπώ πολύ την παραδοσιακή μουσική τις πατρίδας μας, ειδικά τις Ηπείρου.
Το τελευταίο album κόλλημα είναι το καινούργιο τον Inner Wish, νομίζω ότι τα παιδιά έκαναν τρομερή δουλειά όπως και η κομματάρα ''Ode το Leonidas'' από τους Firewind. H μπάντα που μου έχει κάνει εντύπωση και δεν τους είχα ακουστά είναι οι VIC από τα Ιωάννινα που έχουν παντρέψει metal με παραδοσιακή Ηπειρώτικη μουσική και το αποτέλεσμα είναι κατά τη γνώμη μου εκπληκτικό.
Rock Overdose: Θα θέλαμε να δώσεις τη συμβουλή σου σε όσους θέλουν να ασχοληθούν με το μπάσο συγκεκριμένα ή κάποιο μουσικό όργανο γενικά. Θεωρείς ότι πλέον με τα μέσα που υπάρχουν, μπορεί κάποιος να μάθει πιο εύκολα από ότι παλιά; Ποιες οι αλλαγές στις συνθήκες εκμάθησης κάποιου οργάνου όλα αυτά τα χρόνια, αν έχουν υπάρξει κάποιες;
Gus Macricostas: Η μόνη συμβουλή που μπορώ να δώσω σε κάποιον είναι να το κάνει γιατί το νιώθει και το αγαπάει. Ειδικά τώρα υπάρχουν όλα τα μέσα για κάποιον που θέλει να μάθει και να βελτιώσει τον εαυτό του. Το internet πιστεύω είναι η μεγαλύτερη αλλαγή σε σχέση με το παρελθόν. Μπορείς να κάνεις on line μαθήματα, υπάρχουν εκατοντάδες videos στο youtube όπως και μουσικές σχολές παντού.
Rock Overdose: Δε θα μπορούσα να μη ζητήσω ένα σχόλιο από σένα για την απώλεια ενός εξέχοντος μέλους της Ελληνικής σκηνής, του Ντίνου Κωστάκη, πρώην τραγουδιστή των Spitfire. Πως ήταν σαν άνθρωπος, πολύς κόσμος δεν τον πρόλαβε σε εκείνες τις ένδοξες ημέρες και θεωρώ ότι μπορείς να μας διαφωτίσεις όσον αφορά την προσωπικότητα του.
Gus Macricostas: Τον Ντίνο δεν είχα την τιμή να τον γνωρίσω γιατί πήγα πολύ μετά στους Spitfire. Ότι ήξερα για αυτόν ήταν από τον Ηλία τον Λογγινίδη ο οποίος τον αγαπούσε πάρα πολύ και είχε να λέει τα καλύτερα για τον Ντίνο. Είναι πολύ λυπηρό που έφυγε από τη ζωή τόσο νέος και ειδικά έχοντας περάσει τόσα με το δυστύχημα που είχε. Άφησε πίσω του ένα διαμάντι τις ελληνικής σκηνής το ''First Αttack'' των Spitfire και όσοι δεν τον ήξεραν θα τον θυμούνται πάντα μέσα από αυτό.
Rock Overdose: Κλείνοντας, θέλουμε να σου ευχηθούμε ακόμα ανώτερα επιτεύγματα για το μέλλον. Η παρουσία σου στους Βρετανούς θρύλους τίμησε τη χώρα μας και όλη τη σκηνή μας. Σε τι φάση σε βρίσκουμε αυτή τη στιγμή και ποια τα μελλοντικά σου σχέδια και ασχολίες; Και πάλι θερμά συγχαρητήρια και μακάρι το παράδειγμα σου να αποτελέσει αφορμή και για άλλες παρόμοιες επιτυχίες στους Έλληνες μουσικούς.
Gus Macricostas: Σας ευχαριστώ πολύ και εύχομαι και σε άλλα παιδιά από την πατρίδα μας να έχουν μια τέτοια ευκαιρία. Εγώ εδώ και χρόνια είμαι μέλος της μπάντας Metalworks που είναι στο Λονδίνο και από εδώ έχουν ξεκινήσει ο Richie Faulkner τον Judas Priest και ο Davey Rimmer τον Uriah Heep και παίζουμε στο Camden κάθε Κυριακή , καθώς και με την μπάντα μου Future Shock πάλι εδώ στο Λονδίνο που ετοιμάζουμε το δεύτερο album μας.
Για το Rock Overdose
Δημήτρης Αλόρας
Comments
