Απίστευτη πραγματικά βραδιά στο Temple όπου για πρώτη φορά θα βλέπαμε τους Σκωτσέζους black/speed metallers Hellripper. Απίστευτη όχι απλά για την ποιότητα της εμφάνισης αλλά και της προσέλευσης του κόσμου, καθώς ούτε λίγο ούτε πολύ, πάνω από 300 άτομα έκαναν την εμφάνιση τους στον Κεραμεικό για τη συναυλία. Αν με ρωτάτε αν το περίμενα,η απάντηση είναι σίγουρα όχι. Κι όχι απλά δεν το περίμενα αλλά το πλέον απροσδόκητο ήταν η παρουσία της πιτσιρικαρίας που προκάλεσε θετικότατη εντύπωση σε εμάς τους μεγαλύτερους. Μάλιστα οι μικρότερης ηλικίας οπαδοί τα έδωσαν όλα και έβλεπες τη χαρά ζωγραφισμένη στα πρόσωπα τους το δίχως άλλο, σε βαθμό που και η ίδια η μπάντα έπαθε πλάκα και δεν ήθελε να φύγει από τη σκηνή με κανένα τρόπο. Σε βραδιά μάλιστα που υπήρχε κι άλλη ποιοτική συναυλία στην Αθήνα με την παρουσία των Uada που και πιο γνωστή μπάντα είναι και με περισσότερα χρόνια στο κουρμπέτι, η όλη κατάσταση γύρω από την εμφάνιση των Hellripper κρίνεται ως και θρίαμβος, και πιστεύω ότι μετά κι από αυτό που έγινε στο Temple, μάλλον άρχισε μία σχέση που θα γίνει κατά πολύ στενότερη και που θα τους κάνει να μας έρχονται ακόμα πιο συχνά στο μέλλον, φάνηκε στα μάτια τους.
Ξεκίνημα υπεράνω προσδοκιών με τα παλικάρια από τους Incineration A.D. τα οποία πραγματοποιούν μία από τις πιο γαμωσταύρικ εμφανίσεις που έχω δει στη ζωή μου. Παρότι οι σταυροί που έχουν πάνω στη σκηνή είναι με αλυσίδες και όχι ανάποδοι, τα παιδιά πραγματοποιούν μία λυσσαλέα εμφάνιση για τα επόμενα 40’ που άφησε ακόμα και τους εμπειρότερους και μεγαλύτερους σε ηλικία ακροατές με το στόμα ανοιχτό. Πεντακάθαρο κι αμόλυντο black/thrash με τον απίστευτο ντράμερ μόλις 19 ετών που διέλυσε το Temple τις προάλλες και με τους Karma Violens να δίνει τον τόνο, τον τραγουδιστή απίστευτα κακιασμένο να φτύνει πεντάλφες από το στόμα και τους τρεις έγχορδους -δυο κιθαρίστες και ο μπασίστας- να διαλύουν τα χέρια τους πάνω στα τάστα με περίσσεια ταχύτητα και θράσος. Πέραν ότι έπαιξαν με αέρα μεγάλης μπάντας με εμπειρία ετών, πρόσφεραν μέσα σε όλα και μία ΚΟΛΑΣΜΕΝΗ εκτέλεση του “Black Magic” σε τέμπο σχεδόν… grindcore καθώς δεν κράτησε ούτε 2’ με το κοινό να παραληρεί και να μην ξέρει πως να αντιδράσει. Έβγαλαν πέρυσι το παρθενικό τους ΕΡ “Goatfuck Armageddon”, παίξανε και νέα κομματάρα, το μέλλον όχι απλά τους ανήκει αλλά μπορούν να το ορίσουν και με δικούς τους κανόνες αν συνεχίσουν σε τέτοιους ρυθμούς. Με συγκινήσατε κωλόπαιδα!
Στις 10 ακριβώς οι Hellripper κάνουν την εμφάνιση τους στη σκηνή, αυτό που θα ακολουθήσει για επόμενα 70’ είναι το πανηγύρι της Αγίας Βαρβάρας (μεγάλη η χάρη της) σε όλο του το μήκος και με τον όλο συρφετό δίχως ίχνος υπερβολής. Ο James McBain, ηγέτης της μπάντας και μόλις 29 ετών, από την αρχή ευχαριστεί το κοινό που δεν περίμενε να είναι τόσο πολυπληθές, δίνει το σύνθημα “πάμε να ανοίξουμε ένα μεγάλο pit” και με το που σκάει το “All Hail The Goat” (πως το’πες αυτό Αντίχριστε;) το τι γίνεται από κάτω δεν περιγράφεται. Mε καπάκι τα “Spectres Of The Blood Moon Sabbath” και “Hell’s Rock’n’Roll” καταλαβαίνετε ότι δε μιλάμε για απλή συναυλία αλλά για απόπειρα να σωθεί ο κόσμος από την όλη κλωτσοπατινάδα που δε θα σταματήσει λεπτό μέχρι και τις 23:10 που θα μας πουν αντίο με 2 (!) encore! Να πω ότι παίχτηκαν μόλις δυο κομμάτια (!) από το νέο άλμπουμ “Warlocks Grim & Withered Hags” κι όλα τα άλλα ήταν παλιότερα; Να πω ότι ακούσαμε κομμάτια από ΕΡ, splits και όλο το γίγνεσθαι; Να πω ότι και οι κοπέλες που έδωσαν το παρόν ήταν πιο ατρόμητες από τους άντρες και μοίραζαν μπουκέτα που θα ζήλευαν μποξέρ;
Ότι και να γράψω ωχριά μπροστά στο πάθος του κοινού και την απόδοση των Hellripper. O McBain έχει μια μπάντα στο πλευρό του που σκοτώνει. Κι αν ο κιθαρίστας Joseph Quinlan κι ο μπασίστας Clark Core είναι παιχταράδες και φαίνεται, ο ντράμερ Max Southall έχει αποδράσει από στρατόπεδο βασανιστηρίων όντας ο ίδιος βασανιστής αθώων ψυχών, μιλάμε για παίξιμο σε βαθμό επιληψίας (μακριά από μας κι όλο τον κόσμο) και απίστευτη δύναμη χτυπημάτων, για ταχύτητα δεν το συζητώ, δεν πέσανε και καθόλου εξάλλου, σε σημείο που όταν ο McBain κάποιες φορές έλεγε “θα παίξουμε ένα γρήγορο τώρα”, ο κόσμος να γελάει και να λέει “ναι γιατί τόση ώρα έπαιζες αργά ας πούμε”. Ενδεικτικά αναφέρω τις τοπ στιγμές από άποψη ξύλου, ουρλιαχτών και φρενίτιδας όπως στο ομότιτλο “The Affair Of The Poisons”, το “Goat Vomit Nightmare”, το “Vampire’s Grave” και την τελική τριάδα “Fork-Tongued Messiah”, “Hexennacht” και “Bastard Of Hades” όπου στα 2 τελευταία μας είπε ο James ότι θα είναι το τέλος της βραδιάς. Του φωνάζω επιδεικτικά “ΤΡΙΑ” και λέει “οκ θα το δούμε, πρέπει να τρελαθείτε τελείως αν θέλετε παραπάνω και να διαλύσετε όλο το μέρος και να βλέπω κύκλους από άκρη σε άκρη”. Τι το ήθελε, έγινε ανάφλεξη πάραυτα!
Τελειώνουν λοιπόν τα του κύριου σετ και ξαναβγαίνουν να παίξουν τελικά μέσα σε ουρλιαχτά ακατάληπτα, με τον κόσμο καυλωμένο για να κατεδαφίσει ότι έμεινε όρθιο και παίζουν μία φοβερή εκτέλεση του “Headless Angels”, με το κοινό να μη φεύγει από τη θέση του και να περιμένει ένα ακόμα. Βγαίνει λοιπόν ο James και λέει αμετάφραστα “You guys are completely nuts, you surely deserve one more, thank you for staying with us and supporting us so warmly”. Δίνει τον τελευταίο τόνο για να ακολουθήσει το “Total Mayhem” και εκεί που χάνει η μάνα και το παιδί τη μάνα, αφού βγάζουν μία φωτογραφία με το κοινό, πηδάει ο ίδιος από τη σκηνή στον κόσμο γεμάτος χαρά και άκρως τρελαμένος με τον κόσμο να τον αγκαλιάζει και να μην τον αφήνει σε ησυχία. Πραγματικά υποδοχή ηρώων για τους Hellripper, όχι απλά δεν την περίμεναν, όχι απλά έβλεπαν τον κόσμο από τη σκηνή κι έλαμπαν όλοι τους, αλλά δεν είχαν και λόγια να εκφραστούν. Στα πρόσωπα τους φάνηκε η πληρότητα και η υπόσχεση χωρίς καν να το πουν ότι θα γυρίσουν ξανά σύντομα και θα γίνει ακόμα μεγαλύτερο πανηγύρι, αν αυτό είναι δυνατόν. Εμφάνιση που θα θυμόμαστε για πάντα ως μέτρο σύγκρισης για τις επόμενες.
Γίδα βραστή, γίδα γκιούλμπασι όπως θα έλεγε κι ο συγχωρεμένος ο Βαλιμήτης…
Για το Rock Overdose,
Άγγελος Κατσούρας
Φωτογραφίες: Μαρία Μέλλιου (MyMlivestories Photography)
