Μετά από μία ιδιαίτερα γεμάτη εβδομάδα υποχρεώσεων, το βράδυ της Παρασκευής φαινόταν σαν μια όαση αποφόρτισης. Οδεύοντας λοιπόν προς το Γκάζι, ήταν η πρώτη φορά που επισκεπτόμουν το συναυλιακό χώρο του Arch Club για να παρακολουθήσω τους Μολδαβούς nu/post hardcore metallers Infected Rain που μας επισκέπτονταν για πρώτη φορά στη χώρα μας. Η πρώτη φορά λοιπόν «πόνεσε» ευχάριστα και στις δύο περιπτώσεις.
Φτάνοντας στο μαγαζί κατά τις 21.30 αντίκρισα έναν εντυπωσιακό χώρο που δείχνει υποσχόμενος ότι μπορεί να φιλοξενήσει και να ζήσει μεγάλες συναυλιακές στιγμές. Ο κόσμος στην αρχή κάλυπτε αραιά το μισό μαγαζί και φαινόταν αποφασισμένος να στηρίξει σθεναρά την πρώτη μπάντα που ανέβηκε το stage, τους Absense με τις melodic death/groove metal καταβολές τους.
Ότι και να πω για αυτή τη μπάντα είναι λίγο. Μην έχοντας πριν ακούσει τίποτα από το υλικό τους, με κέρδισαν από το πρώτο riff. Τα παιδιά έδειξαν αμέσως ότι το κατέχουν το άθλημα και ότι είναι πολύ δεμένοι. Γεμάτοι ενέργεια και δείχνοντας ότι το γουστάρουν αυτό που κάνουν, μας παρουσίασαν ένα δυνατό tech, prog, groove, death metal set με τραγούδια από το μοναδικό τους άλμπουμ που κυκλοφόρησε το ’20 με τίτλο «XV».
Ο ήχος ήταν εκπληκτικός από την αρχή και κατανοητός από όλα τα όργανα και στο σύνολο και όσο περνούσε η ώρα γινόταν ακόμα πιο συμπαγής. Αυτό είναι ένα παράδειγμα καλού ηχολήπτη που «ψυχολόγει» σωστά το χώρο και τη μπάντα και φέρνει το επιθυμητό αποτέλεσμα στα αυτιά μας. Η φωνή της Νεφέλης ήταν δυνατή και απόκοσμη, τα μπασοτύμπανα απλά όργωσαν και οι κιθάρες οργίασαν με έξυπνα μελωδικά και γκρουβάτα riffs. Δυνατή στιγμή για μένα το «Once Upon a Crime». Ο πήχης της βραδιάς ήδη είχε ανέβει ψηλά! #Mustcheckbandgr
Αφού τελείωσαν τα παιδιά και μας ευχαρίστησαν, κατευθύνθηκα προς τo bar για μία μπύρα και να τσεκάρω το merch υπό το μουσικό χαλί του My Generation των Limb Bizkit που έπαιζε στα ηχεία του μαγαζιού.
Δεν πέρασε πολύ ώρα και οι Skybinder έκαναν την εμφάνισή τους στη σκηνή. Είναι μια μπάντα που κινείται στα μονοπάτια του metalcore, άλλαξε πρόσφατα τραγουδιστή και έχει στη φαρέτρα της ένα album ονόματι «Trauma and Trial» και δυο singles από τον επερχόμενο δίσκο της με τίτλο «Eye Of The Storm». Τα παιδιά απλά συνέχισαν την απόδοση από κει που σταμάτησαν οι προηγούμενοι. Σε κάποια σημεία ο ήχος δεν τους βοήθησε πολύ αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν σκόρπισαν τον όλεθρο όπως έπρεπε στο κοινό που έδειξε να τους γουστάρει τρελά! Με εμφανείς επιρροές από Parkway Drive (είχαν μοιραστεί και τη σκηνή του Release μαζί τους πρόσφατα) έδειξαν ότι έχουν μέλλον και ότι μπορούν για ακόμα περισσότερα πράγματα προσθέτοντας πιο πολύ και τον δικό τους χαρακτήρα. Πολύ καλοί παίχτες όλοι τους και ο τραγουδιστής τους «ξέρναγε» άψογα αν και σε κάποιες φάσεις χανόταν μέσα στη βαβούρα (αλλά είχαμε ήδη καταλάβει τι κάνει) και σαν σκηνική παρουσία ήταν πολύ καλός χωρίς να περάσει τη γραμμή του επηρμένου. Δυνατή τους στιγμή το «Phantoms».
Ήταν η ώρα για μια ακόμα μπύρα και για λίγη κουβεντούλα με κόσμο που βρήκα τυχαία στο μαγαζί, σχολιάζοντας θετικά τις εμφανίσεις των Absense και Skybinder και φυσικά συζητώντας περί ανέμων και υδάτων, περιμένοντας το όνομα της βραδιάς για το οποίο ο κόσμος κατέθεσε κυρίως τον οβολό του.
Έτσι και έγινε όταν οι Μολδαβοί Infected Rain ανέβηκαν στη σκηνή και έδειξαν από την αρχή ότι περνάνε καλά και δεν αστειεύονται καθόλου. Με ένα βάρος 44 απερχόμενων συναυλιών ήταν αποφασισμένοι να κλείσουν το tour τους στον τερματικό σταθμό του Arch Club, με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Ο ήχος τους ίσως στα αυτιά μου να ήταν λίγο πιο μουντός από αυτό που παρουσιάζουν στα studio album τους αλλά η αλήθεια είναι ότι απέδωσαν tο the point. Η κιθάρα και το μπάσο απλά συμπλήρωναν σωστά το ένα το άλλο, τα drums και τα εφέ συνόδευαν όπως έπρεπε το σύνολο ώστε να αγκαλιάσουν αρμονικά και δυναμικά τη φωνή της Elena "Lena Scissorhands" Cataraga η οποία απλά έδωσε πόνο. Πάντα με χαμόγελο στο πρόσωπο, η frontwoman των Μολδαβών μας έφτυνε στα μούτρα και χόρευε στον ρυθμό του post hardcore/nu metal κάνοντας φυσικά και σβερκάδα με το εκθαμβωτικό ράστα μαλλί της. Η παρουσία της ήταν επιβλητική και συνάμα χειριστική αφού χωρίς πολλές κουβέντες έβαζε το κοινό να κάνει ότι του ζήταγε. Να χοροπηδάει, να σηκώνει ψηλά τα χέρια, pits κ.α. H μπάντα μας έδειξε για ποιο λόγο έχει φτιάξει όνομα στο χώρο. Δυνατή στιγμή για μένα το «Dying Light». Χορτασμένοι όλοι μας από ένα ιδιαίτερα απολαυστικό set, μας ευχαρίστησαν και ήρθαν κοντά με αρκετούς από το κοινό για κουβέντα και αυτόγραφα.
Συνοψίζοντας, και οι τρείς μπάντες έδωσαν τον καλύτερο τους εαυτό, έδειξαν ότι γουστάρουν αυτό που κάνουν και ότι έχουν μέλλον. Και θα κλείσω με μία φράση που είπε η Elena: «Support your (local) bands». Υπάρχουν εγχώρια διαμαντάκια που αξίζουν την προσοχή μας σε όλα τα είδη του metal. Ας πηγαίνουμε από νωρίς στα gigs να πίνουμε μια μπύρα στην υγεία τους!
Setlist
Pendulum
Longing
Fighter
Endless Stairs
The Realm of Chaos
Dying Light
Orphan Soul
Walking Dead
Lure
The Earth Mantra
------
Black Cold
Sweet, Sweet Lies
Για το RockOverdose,
Νικόλας Καλογήρου
Φωτογραφίες: Δήμητρα Κοένκα
Comments
