Το Rock Overdose και ο Ζήσης Πετκανάς είχαν την χαρά να έχουν μια ενδιαφέρουσα συνομιλία με τον βιρτουόζο της κιθάρας με το πλούσιο καλλιτεχνικό, συγγραφικό και διδακτικό έργο Γιάννη Αναστασάκη.
Ας δούμε τι μας είπε…
Rock Overdose: Απόψε, στο Rock Overdose, φιλοξενούμε τον Γιάννη Αναστασάκη. Γεια σου, Γιάννη! Καλησπέρα.
Αναστασάκης: Καλησπέρα, Ζήση μου!
Rock Overdose: Νομίζω έχουμε αρκετό καιρό να τα πούμε, έστω τηλεφωνικά…
Αναστασάκης: Ναι, είναι μερικά χρόνια… Ενώ μιλάμε γενικότερα, σε επίπεδο συνέντευξης είναι κάμποσος καιρός.
Rock Overdose: Τι κάνεις; Πώς είσαι αυτό τον καιρό;
Αναστασάκης: Όλα καλά, δεν έχω παράπονο. Η δουλειά προχωράει, ο κόσμος συνεχίζει να ενδιαφέρεται για την κιθάρα, τα παιδιά ασχολούνται. Σίγουρα έχουμε τα γνωστά θέματα με την κρίση, τα οποία έχουνε πλήξει όλους όσους ζούνε στην Ελλάδα, αλλά δεν μπορώ να παραπονεθώ. Καλά πάνε τα πράγματα.
Rock Overdose: Αν δεν κάνω λάθος, έχουμε αρκετό καιρό να ακούσουμε κάποια νέα σου κυκλοφορία προσωπική…
Αναστασάκης: Έχεις απόλυτο δίκιο. Όσον αφορά "κανονική" κυκλοφορία, ολόκληρο CD δηλαδή, έχουν περάσει αρκετά χρόνια. Η αλήθεια είναι ότι τον επόμενο δίσκο τον έχουμε ήδη σχεδον ετοιμο - για άλλη μια φορά με τον Μπάμπη, τον Μπομπ Κατσιώνη.
Rock Overdose: Αυτός είναι πολύ-εργαλείο!
Αναστασάκης: Καλά, αυτό δε το συζητάμε, είναι σίγουρο! H αλήθεια είναι ότι το ‘χω ρίξει πιο πολύ στα διάφορα project με τους μαθητές μου, οπότε αυτό μας έχει κρατήσει λίγο πίσω όσον αφορά στις προσωπικές μου κυκλοφορίες. Δηλαδή, βγάλαμε τον δίσκο του “Elite Guitar Coaching” το ’14, τώρα ετοιμαζόμαστε να βγάλουμε τον επόμενο… Βέβαια, ενδιάμεσα έκανα 3 προσωπικά βιντεοκλίπ με κομμάτια μου, καθώς και κάποια μεμονωμένα νέα κομμάτια, αλλά όχι ολόκληρη κυκλοφορία CD.
Rock Overdose: Στον οποίο δίσκο που λες ότι θα κυκλοφορήσεις με τους μαθητές σου, θα είναι κομμάτια στα οποία θα παίζουν οι μαθητές σου στην ουσία, έτσι;
Αναστασάκης: Ναι, ναι! Είναι από την πλατφόρμα κιθαριστικής εκμάθησης που έχω δημιoυργήσει, το Elite Guitar Coaching, και κάθε δύο-τρία χρόνια, μαζεύω τα παιδιά με τα οποία δουλεύουμε μαζί και τους οργανώνω, για να βγάλουμε έναν δίσκο με τη μουσική τους και τα παιξίματα τους. Μετά αναλαμβάνω εγώ την προώθηση στο εξωτερικό και να το ανεβάζουμε παντού: iTunes, Amazon, CD Baby, και σ’ όλα αυτά, που έχω δει να έχουν κάποια διέξοδο [για] δουλειά για τα παιδιά, έτσι ώστε ν’ ακουστεί λίγο τ’ όνομα τους και, το πιο σημαντικό, ν’ αρχίσουν ν’ αποκτούν κάποια δισκογραφία. Γιατί, αλλιώς αντιμετωπίζει κάποιος έναν μουσικό που δεν έχει ηχογραφήσει ποτέ τίποτα, κι αλλιώς αντιμετωπίζεις έναν κιθαρίστα που ήτανε μέρος σε μια κιθαριστική συλλογή.
Rock Overdose: Και πώς γίνεται η επιλογή των ατόμων που θα συμμετέχουν σε αυτή τη συλλογή; Δηλαδή, από τους μαθητές σου.
Αναστασάκης: Αρχικά, γίνεται πολύ απλά. Στέλνω ένα μήνυμα είτε στο προσωπικό forum μας, είτε στο Facebook group που έχω για τους μαθητές μου, στο οποίο τους λέω: «Παιδιά, αρχίζω να ετοιμάζω το υλικό για επόμενη κιθαριστική συλλογή του Elite Guitar Coaching. Όσοι έχουν όρεξη, για αρχίστε να στέλνετε κομμάτια».
Rock Overdose: Μάλιστα…
Αναστασάκης: Κι αρχίζουνε σιγά-σιγά να μου στέλνουνε δείγματα. Κάποιοι ήδη είχαν κάτι σχεδόν εντελώς έτοιμο – γιατί είχαν υποψιαστεί ότι κάτι τέτοιο θα γινότανε – από δικά τους, προσωπικά project. Κάποιοι άλλοι μου στέλνουν απλά κάποιες ιδέες σε GuitarPro, που τους τις γυρίζω κατευθείαν πίσω και τους λέω, «ΟΚ, αλλά πρέπει να γίνει σ’ ένα studio η δουλειά, γιατί δεν μπορούμε να βγάλουμε αυτό το πράγμα έξω σε CD». Κάποιοι άλλοι μου στέλνουν απλά κάποια riff-άκια και λένε, «Κάτι τέτοιο σκέφτομαι», οπότε τους εξηγώ μετά πόση δουλειά χρειάζεται για να γίνει αυτό ένα ολοκληρωμένο κομμάτι με την ηχογράφηση, μίξη και mastering και τους καθοδηγώ όσο μπορώ στην όλη διαδικασία .
Αυτό έχει και διδακτικό χαρακτήρα για τα παιδιά, και πολύ σημαντικό θα έλεγα, γιατί σταματάνε να σκέφτονται απλά, «α, παίζω ασκήσεις, κάνω αυτοσχεδιασμό, μαθαίνω κάνα σολάκι», κι αρχίζουν να σκέφτονται σαν μουσικοί. Δηλαδή, ότι θα γράψουνε και θα παίζουνε και τη δική τους τη μουσική. Και, να σου πω την αλήθεια, μερικές φορές κάποια παιδιά που τους έβλεπα ότι έκαναν κάποια "κοιλιά" στην εκμάθηση τους, με το που μπήκανε σ’ αυτό τριπάκι πήρανε μπρος πάλι. «Ωπ, τι ωραία ιδέα!θα βγει μια κιθαριστική συλλογή που θα είμαι κι εγώ μέσα. Να σπρώξω λίγο την όλη υπόθεση».
Rock Overdose: Είναι ένα επιπλέον κίνητρο γι’ αυτούς.
Αναστασάκης: Ναι, ναι! Και ξέρεις τι κατάλαβα; Ότι τα περισσότερα πράγματα που έχω προσπαθήσει να κάνω για να βοηθήσω τους μαθητές μου, ήταν αυτά που μου έλειπαν εμένα όταν ήμουνα μικρός. Δηλαδή σκεφτόμουνα: «Μα γιατί να μην είχα παλιότερα έναν καθηγητή που να με σπρώχνει να πάω σε στούντιο και έπρεπε να περιμένω να φτάσω σχεδόν 30 χρονών για να ηχογραφήσω ολόκληρο κομμάτι για πρώτη φορά; Γιατί να μην υπάρχει κάποιος διαγωνισμός που να γίνεται εδώ στην Ελλάδα, και να γίνονται μόνο στο εξωτερικό;» Γιατί, γιατί… Και, τελικά, όταν ήρθε η κατάλληλη στιγμή, αναγκαστικά μπήκα στην διαδικασία και τα δημιούργησα αυτά, δηλαδή αφού δεν υπήρχε κάποια άλλη δυνατότητα, να τα κάνει κάποιος άλλος.
Rock Overdose: Κατάλαβα… Στην ουσία λοιπόν, έχουμε ένα ολοκληρωμένο πακέτο εκμάθησης. Είσαι δάσκαλος κιθάρας, βοηθάς όμως κι ακόμα παραπάνω. Δε μένεις μόνο στην εκμάθηση κιθάρας, σωστά;
Αναστασάκης: Κοίτα Ζήση μου - είχα ένα "θέμα" αυτή την οπτική γωνία από μικρός. Ξέρεις, το σκηνικό που ο δάσκαλος σου ‘λεγε, «Αγόρι μου, εγώ θα σου μάθω πώς να κουνάς τα δάκτυλα σου πάνω στην ταστιέρα, κι από κει και πέρα καλή σου τύχη». Ξέρεις, να σε σταυρώνει έτσι από μακριά, σαν την γιαγιά και να σου λέει «καλή δύναμη». Δεν μου άρεσε αυτό το πράγμα. Ήθελα από την αρχή να είναι πολύ πιο πλήρες το όλο σύστημα. Να μπορώ να πω και άλλα σχετικά πράγματα στους μαθητές μου, να τους εξηγήσω πώς δουλεύουν τα πράγματα στη μουσική βιομηχανία… Να καταλαβαίνουν ότι δεν είναι το μόνο σημαντικό πράγμα η τεχνική, ή το να παίζεις γρήγορα, ή το να παίζεις καθαρά, αλλά ότι υπάρχουν πολλά ακόμα πράγματα που έχουν πολύ μεγάλη σημασία. Να διαφοροποιούνται αυτοί που αποφασίζουν να το κάνουν επαγγελματικά · να καταλαβαίνουν ότι αυτό δεν έχει σχέση μόνο με την ποιότητα του παιξίματος, αλλά έχει σχέση και με το τι κάνουνε.
Μου αρέσει πολύ περισσότερο αυτό το πράγμα. Αισθάνομαι πιο τίμιος, για να στο πω με απλά λόγια, σε σχέση με άλλες περιπτώσεις που κάποιος άλλος δάσκαλος απλά θα του ‘λεγε, «Να, αυτές είναι οι κλίμακες, αυτές είναι οι συγχορδίες, αυτές είναι οι ασκήσεις… Όταν τις παίζεις αρκετά καλά, είσαι αρκετά καλός». Δε μου άρεσε αυτό. Οπότε, και στην πλατφόρμα μου τώρα, στο Elite Guitar Coaching, https://eliteguitarcoaching.com/ έχω προσπαθήσει να τα ‘χω όλα αυτά τα θέματα μέσα· δηλαδή, και τη διδασκαλία της τεχνικής, και τη διδασκαλία θεωρίας-αυτοσχεδιασμού-σύνθεσης, ακόμα και κάποια θέματα μουσικής τεχνολογίας και ηχογράφησης· να είναι, δηλαδή, ένα πλήρες πακέτο. Και, σίγουρα, κατεύθυνση σε θέματα management που χρειάζονται τα παιδιά- μιλώντας, πάντοτε, για τα πρώτα τους βήματα, έτσι; Δεν πρόκειται ν’ αναλάβω, δηλαδή, κάποια μπάντα για να τους κλείνω να παίζουνε live στο εξωτερικό και να κανονίζουμε τουρνέ! Αλλά, στα πρώτα βήματα, για να μην κάνουνε κάποια λάθη που θα τους κοστίσουν, εκεί σίγουρα υπάρχει προσεκτική κατεύθυνση και βοήθεια.
Rock Overdose: Μάλιστα. Κάποια παραδείγματα μαθητών σου που έχουνε ξεχωρίσει στο χώρο; Αν θες να πεις κάποια ονόματα, ξέρω ‘γω…
Αναστασάκης: Κοίταξε, τώρα πια είμαι αρκετά χρόνια στον χώρο. Δηλαδή, επειδή έχω γυρίσει από Αμερική το…2002 νομίζω, που ξεκίνησα την προσπάθεια εδώ πέρα, στην Ελλάδα με το Διεθνή Διαγωνισμό Ηλεκτρικής Κιθάρας Βόλου, οπότε είναι μια 15ετία. Από τότε , πολύς κόσμος- από πού να ξεκινήσω… Τον Constantine τον θυμάσαι, που είχε παίξει με τους Nightrage, με τους Mystic Prophecy… Μετά και μ’ άλλες μπάντες έπαιξε το παλικάρι, έκανε και τους Descending, μαζι με ένα άλλο μαθητή μου, τον Jon Simvonis. Είναι ο George Emmanuel- o Γιώργος, πραγματικά, μεγάλωσε δίπλα μου. Δηλαδή, από δεκατεσσάρων χρονών παιδάκι, μέχρι τα 19 που μπήκε τότε – νομίζω – στους Septic Φlesh, και μετά στους Rotting Christ. Λοιπόν… ο Theodore Kalantzakos, o Jim Nassios, o Gus Drax - μετά ο Teo Ross , o Steelianos - δηλαδή μερικά από τα πολύ γερά ονόματα της Ελληνικής κιθαριστικής σκηνής, τα παιδιά τα οποία βγαίνουν έξω και κάνουν την μουσική καριέρα τους, κι αυτό είναι το πολύ ωραίο πράγμα. Μου αρέσει πολύ το ότι έρχονται σε μένα παιδιά με μια κιθάρα στο χέρι και μου λένε, «Θέλω να κάνω αυτό», «θέλω να πετύχω αυτό το πράγμα», και μπορώ εγώ πια να τους πω με μια σιγουριά, «αν κάνεις αυτά που λέμε, θα μπορέσεις να το έχεις αυτό το αποτέλεσμα».
Rock Overdose: Πολύ σημαντικό!
Αναστασάκης: Και δεν είναι μόνο τότε… Και τώρα, πολλά παιδιά ακόμα, η πιο...νέα γενιά. Ο Pete Tross με τους Leave The Circus, ο Alex Mitsou... Πρέπει να βρω τη λίστα μου τώρα, γιατί είναι αρκετοί Είναι πάρα πολύ ωραίο συναίσθημα να βοηθάς τα νέα παιδιά να κάνουν το όνειρο τους. Μ’ αρέσει πάρα πολύ, γιατί – μεγαλώνοντας κιόλας – κάποια στιγμή φεύγει η πρόκληση του πώς θα το κάνω αυτό – και καταλήγει να μένει η ικανοποίηση του να γίνει καλά και να γίνεται αξία για τον μαθητή που παίρνει αυτή την γνώση.
Rock Overdose: Μάλιστα. Και πώς κάποιος, αν ενδιαφέρεται, μπορεί να έρθει σ’ επαφή μαζί σου;
Αναστασάκης: Σε όλα τα βίντεο μου, υπάρχει πάντα από κάτω το e-mail μου, υπάρχουνε πάντα τα social media. Και εγώ προσωπικά είμαι αρκετά ενεργός στα social media, κι έχω και την ομάδα μου και τον βοηθό μου που ασχολείται με το ν’ απαντάει σε διαδικαστικές ερωτήσεις, να με φέρνει σ’ επαφή κι όλα αυτά.
Το e-mail, το οποίο είναι [email protected], υπάρχει μετά το Facebook fan page που είναι στο Ioannis Anastassakis, υπάρχει το YouTube που είναι πάλι με τ’ όνομα μου, Ioannis Anastassakis. Aν κάποιος θέλει να επικοινωνήσει, είναι σίγουρο ότι θα μπορέσει να έρθει σε επαφή - ζούμε στην εποχή του Google, του Facebook και του YouTube!
Rock Overdose: Έτσι ακριβώς. Κι όπως είπες, είσαι πάρα πολύ ενεργός. Βλέπουμε κι εδώ το project που κάνεις στο YouTube, το Ask The Guitar Coach, το οποίο γνωρίζουμε και μέσω του Rock Overdose.
Αναστασάκης: Ναι, κι ευχαριστώ πάρα πολύ! Έχετε βοηθήσει πάρα πολύ στην προώθηση και επιτυχία αυτού του project. Είναι ένα από τ’ αγαπημένα μου project τα τελευταία δύο χρόνια, το συγκεκριμένο. Μου έκαναν τις ερωτήσεις αυτές πάρα πολύς κόσμος, και, κατά καιρούς, άκουγα στα σεμινάρια που κάναμε ως Greek Guitar Power εκεί με τον Θοδωρή τον Καλαντζάκο, που πηγαίναμε - και με ρωτάγανε πάρα πολλοί κιθαριστές τα ίδια πράγματα. Και λέω, αντί να τ’ απαντάω κάθε φορά και αντί να περιμένει κάθε φορά το παιδί μέχρι να πάω εκεί πέρα στην πόλη του για να απαντήσω, μήπως είναι καλύτερα να το κάνω λίγο πιο οργανωμένα τ’ όλο πράγμα; Κι άρχισα να μαζεύω τις ερωτήσεις και να φτιάχνεται όλη αυτή η διαδικασία. Και τώρα, μαζί με τα Ελληνικά και τ’ Αγγλικά, έχουμε ξεπεράσει τα 250 βίντεο…
Rock Overdose: Ναι, όντως!
Αναστασάκης: Και ο στόχος μου είναι να πάμε πολύ παραπάνω. Δηλαδή, θέλω να το κάνω ένα project που πραγματικά, αν είναι δυνατόν, να μην έχει ξαναγίνει γενικότερα στο χώρο της κιθάρας.
Rock Overdose: Συμμετοχή υπάρχει από τον κόσμο;
Αναστασάκης: Υπάρχει πάρα πολλή συμμετοχή στα Ελληνικά βίντεο. Στα Αγγλικά, που το έχουμε ξεκινήσει λίγο λιγότερο από έναν χρόνο τώρα, έχει λίγο λιγότερο απ’ όσο περίμενα. Τώρα, πίστευα ότι με το που θα γίνει στ’ Αγγλικά, θα γινόταν "πανικός". Όχι, κι εκεί είναι αργή και σταθερή η πρόοδος - όπως ακριβώς ήταν και στα Ελληνικά. Δεν άλλαξε κάτι. Βέβαια, με μεγάλη μου χαρά βλέπω ότι, τους τελευταίους μήνες, για πρώτη φορά, άρχισαν τα views στα βίντεο του Ask The Guitar Coach να ξεπερνάνε στα views τα πιο – ας πούμε – "γνωστά" μουσικά μου κομμάτια. Μου αρέσει εμένα αυτό, γιατί το ν’ ακούσει ο άλλος ένα κομμάτι σου είναι απλά διασκέδαση για εκείνον.
Αλλά με το να δει ένα βίντεο από το Ask The Guitar Coach, πιθανώς μαθαίνει κάτι που μπορεί να τον βοηθήσει, κάτι δηλαδή απτό. Να του διορθώσει την τεχνική, να τον προστατέψει από τραυματισμούς, να του εξηγήσει πώς γίνεται σωστά κάτι, να του ανοίξει έναν δρόμο που μπορεί να είχε κλείσει ο ίδιος κατά λάθος. Είναι πραγματικά πολύ πιο χρήσιμο. Πολλές φορές με ρωτάνε, «γιατί δεν κάνεις κάτι πιο περίεργο από το Guitar Coach, να παίξεις κάποιο κομμάτι» και τέτοια, και πάντα απαντάω ότι στο συγκεκριμένο project θέλω να κρατηθώ μακριά από τον κόσμο του YouTube που θέλει να μπει για απλή διασκέδαση και θέλω ν’ ασχοληθώ μ’ αυτούς που θέλουνε να βοηθηθούν στην εκμάθηση τους. Δηλαδή, είναι απόλυτα συνειδητή η απόφαση και η πορεία · δεν είναι ότι βγήκε τυχαία έτσι.
Rock Overdose: Μάλιστα. Λοιπόν, πες μας, τι ετοιμάζεις αυτόν τον καιρό; Κάποιο project παράλληλο;
Αναστασάκης: Κοίταξε να δεις, η αλήθεια είναι ότι συνέχεια ετοιμάζω αρκετά πράγματα και, ανάλογα και με το τι μου τραβάει την προσοχή, προχωράω περισσότερο ή το ένα ή το άλλο. Σίγουρα, όπως ανέφερα , μέσα στους πρώτους μήνες – Φεβρουάριο η Μάρτιο – του ’18, θα βγει η νέα συλλογή του Elite Guitar Coaching, “Rising Stars, vol.2”. Η συλλογή με τους μαθητές μου. Τα κομμάτια είναι όλα μαζεμένα. Πριν από μια βδομάδα μου ‘ρθε και το τελευταίο, από ένα παλικαράκι απ’ την Κάλυμνο, τον Μάνο.
Τα ‘χουμε όλα-όλα τώρα και παραμένει να γίνουν κάποια ‘γυαλίσματα’ στα γραφιστικά και να γίνει το συνολικό mastering του δίσκου· των κομματιών των μεμονωμένων έχει γίνει. Άρα, ουσιαστικά, τίποτα· δηλαδή, έχει μείνει το τέλος της ουράς, που λένε. Έχουμε φάει τον γάιδαρο, έχουμε φάει και την ουρά, κι έχει μείνει η φουντίτσα στο τέλος. Οπότε, σίγουρα μέσα στους επόμενους μήνες, θα βγει αυτή η συλλογή.
Rock Overdose: Πού θα είναι διαθέσιμη;
Αναστασάκης: Ελπίζω παντού! Αρχικά, θα είναι δωρεάν. Δηλαδή, ο σκοπός της συγκεκριμένης συλλογής δεν είναι το να βγάλει λεφτά κανένας - εγώ σίγουρα όχι. Εγώ ‘θα μπω μέσα’ σίγουρα μ’ αυτό το πρότζεκτ · δηλαδή, μόνο και μόνο τα γραφιστικά κόστη και το mastering του δίσκου- 100%. Ο σκοπός της συγκεκριμένης συλλογής είναι να προμοταριστούνε τα παιδιά που παίρνουν μέρος, οπότε ο πιο εύκολος τρόπος είναι να μην υπάρχει κάποια χρέωση γι’ αυτό. Μ’ αυτό τον τρόπο, σιγουρευόμαστε ότι θα το ακούσει περισσότερος κόσμος. Οπότε, θα υπάρχει και στο CD Baby , στο Amazon και στο iTunes, με όποια είναι η μικρότερη δυνατή τιμή που σου επιτρέπει να το ‘χεις πάνω – νομοθετικά, δηλαδή – η κάθε εταιρεία, γιατί κάποιες εταιρείες σου βάζουν ένα μίνιμουμ.
Rock Overdose: Κατάλαβα…
Αναστασάκης: Κι από κει και πέρα, θα είναι και δωρεάν απ’ το site το δικό μου, απ’ το site του Elite Guitar Coaching, από… Θα ανέβει και στο Facebook με τη μορφή κάποιου zip file που θα ‘χει μέσα και πιθανώς και backing tracks και τέτοια πράγματα- δηλαδή, extra bonus για όσους κιθαρίστες ενδιαφέρονται. Θα προσπαθήσουμε να το κάνουμε αρκετά ενδιαφέρον - να γίνει τζέρτζελο με το θέμα!
Rock Overdose: Να είναι δηλαδή εύκολα προσβάσιμο στον κόσμο…
Αναστασάκης: Ναι, ναι! Ο πρώτος δίσκος είχε πάει πάρα πολύ καλά! Δηλαδή, είχανε πάρει τα παιδιά τότε sponsoring από τους EMG μαγνήτες, οπότε όλοι ήτανε πάρα πολύ ευχαριστημένοι. Και, μ’ αυτό τον τρόπο, τους ανοίγεται μια πρώτη πόρτα· δηλαδή, χρησιμοποιώ λίγο εγώ – ας πούμε –τις δικές μου επαγγελματικές γνωριμίες για ν’ ανοίξει λίγο η πόρτα και, μετά, αυτοί που είναι ικανοί και θέλουν να το κυνηγήσουν, μ’ αυτό το μικρό άνοιγμα τα καταφέρνουν μια χαρά.
Rock Overdose: Έτσι, είναι μια μικρή ώθηση.
Αναστασάκης: Ναι, είναι μια μικρή ώθηση την οποία, κι εμένα μου την είχαν δώσει στη διάρκεια της καριέρας μου καθηγητές στο παρελθόν. Μια μικρή ώθηση. Κανένας δεν σου φέρνει κάτι στο πιάτο, αλλά μια μικρή ώθηση· να πει μια καλή κουβέντα, ή να πει στον άλλον «πρόσεξε τον αυτόν, άκουσε τον», και μετά, αν αξίζει η δουλειά που θα ‘χεις κάνει, θα μπορέσεις να το προχωρήσεις τ’ όλο θέμα. Τώρα, πέρα απ’ αυτό, αυτό που με ενδιαφέρει πάρα πολύ για το 2018, είναι το να εξελιχθεί ακόμα περισσότερο η πλατφόρμα του Elite Guitar Coaching … Νομίζω το ‘χαμε ξανασυζητήσει στο παρελθόν το ότι δεν ήμουνα ευχαριστημένος από το γεγονός ότι μπορούσα μόνο – ας πούμε – να βοηθήσω τους ανθρώπους που έμεναν μόνο στην Αθήνα, ή… Για να ‘ρθει κάποιο παιδί που έμενε μακριά, ήταν τεράστια η διαδικασία. Δηλαδή, θυμάμαι κάποια φάση, πριν από περίπου 10 χρόνια, ήταν ένα παλικαράκι – μου διαφεύγει τώρα τ’ όνομα – που ερχόταν από τα Γιάννενα, κι ήταν 15 χρονών! Κι έπρεπε να φύγει από τα Γιάννενα, για να ‘ρθει στην Αθήνα με λεωφορεία, να κάνει το μάθημα του μαζί μου, να μείνει μετά σ’ έναν ξάδερφο του εδώ το βράδυ και να ξαναγυρίσει στο σπίτι του την επόμενη μέρα. Δηλαδή, τεράστια ταλαιπωρία για να κάνει τ’ όνειρο του.
Τώρα, αυτό το πράγμα έχει διορθωθεί τελείως. Πάνω από το 80% των παιδιών που συνεργάζομαι, αυτούς που κοουτσάρω, βρίσκονται μέσω της online πλατφόρμας. Ακόμα κι αυτοί που στην αρχή είναι λίγο διστακτικοί, μετά από τον πρώτο μήνα είναι υπερ-ενθουσιασμένοι με το πώς προχωράνε και πώς γίνονται τα πράγματα.
Rock Overdose: Τι είναι αυτό που θεωρείς ότι διαφοροποιεί το σύστημα του Elite Guitar Coaching?
Ξέρεις ποιο είναι το μεγάλο πλεονέκτημα, Ζήση; Είναι ότι με αυτή τη μέθοδο coaching, έχουν οι μαθητές πρόσβαση σε μένα συνέχεια - δηλαδή 30 μέρες τον μήνα! Όχι μόνο στα μαθήματα μας, που μπορεί να ‘ναι μια φορά κάθε 2 βδομάδες, αλλά σ’ όλη τη διάρκεια της περιόδου. Δηλαδή, μπορεί να μου στείλει ο άλλος ένα βίντεο, να το δω και να του στείλω εγώ για απάντηση ένα δικό μου βίντεο που να του λέω «σ’ αυτό το σημείο έκανες ένα λάθος, δες το πώς γίνεται σωστά», κι αυτό να γίνεται κι ενδιάμεσα από τις δικές μας συναντήσεις, αν κάνουμε συναντήσεις και δεν είμαστε μόνο στο online.
Οπότε, ουσιαστικά, είναι σαν να μ’ έχει να μένω στο διπλανό σπίτι από το δικό του, και να μπορεί να πεταχτεί μια στιγμή και να μου λέει, «coach, για δες αυτό το πράγμα», και να του πω εγώ, «μπράβο! Είναι περίπου σωστό. Δες το τελείως σωστό και πήγαινε τώρα να το μελετήσεις». Δεν ξέρω αν καταλαβαίνεις πώς το εννοώ αυτό.
Rock Overdose: Ναι, ναι! Είναι πολύ σημαντικό.
Αναστασάκης: Έχω δει ότι βοηθάει πάρα πολύ τη διδασκαλία αυτό και τη διαδικασία της βελτίωσης, με αποτέλεσμα να έχουμε πολύ πιο γρήγορη πρόοδο απ’ τα παιδιά, γιατί αντί να ‘χουν επαφή με τον coach τους μια φορά την εβδομάδα, ή μια φορά στις δεκαπέντε, μπορούνε να ‘χουνε ακόμα και κάθε μέρα! Οπότε, δεν αφήνουμε κάτι να ξεφύγει, να το κάνει λάθος ο άλλος για πολύ καιρό, μέχρι να ‘ρθει να το δούμε, και να το πιάσουμε, και μετά να το διορθώσουμε.
Rock Overdose: Και δεν είναι πλέον απαραίτητο ο εκάστοτε μαθητής να μένει Αθήνα. Μπορεί να είναι, δηλαδή, απ’ οπουδήποτε κάποιος.
Αναστασάκης: Καθόλου, καθόλου! Η αλήθεια είναι ότι, αυτή τη στιγμή, από πέρυσι νομίζω, είναι περίπου στο 80% ο κόσμος που δεν είναι Αθήνα, και είναι είτε επαρχεία είτε εξωτερικό. Και πολλοί Έλληνες του εξωτερικού έχουνε αρχίσει να ασχολούνται και να ενδιαφέρονται για αυτή την μεθοδολογία coaching.
Rock Overdose: Πολύ σημαντικό!
Αναστασάκης: Ναι, γιατί βλέπουν ότι με τα διάφορα αυτοματοποιημένα μαθήματα, αυτά που μπορούν να αγοράσουν αλλου στο Ιντερνετ, που είναι απλά σαν βιβλία, δεν μπορείς να βγάλεις άκρη- δεν μπορεί να προχωρήσει η πλειοψηφία των μαθητών. Οπότε, τα δοκιμάζουν αυτά για λίγο καιρό και, μετά, όσοι θέλουν να συνεχίσουν να το ψάχνουν το θέμα καταλήγουν ότι πρέπει να δουλέψουν με κάποιον άνθρωπο. Κι επειδή η συγκεκριμένη διαδικασία είναι πολύ καλύτερη από τα συνηθισμένα μαθήματα μέσω Skype, έχω δει ότι όλο και αυξάνεται ο κόσμος που ενδιαφέρεται να το ακολουθήσει αυτό τον τρόπο coaching.
Οπότε, αυτό είναι βασική προτεραιότητα και μετά , πιθανώς προς το καλοκαίρι, θα βάλω, όπως είπα και πιο πριν, τις τελευταίες πινελιές στον επόμενο προσωπικό δίσκο μου. Και ξέρεις τι μ’ έχει κρατήσει πίσω; Τα γραφιστικά! Ήμουνα τόσο ικανοποιημένος με τα γραφιστικά του δεύτερου δίσκου που οτιδήποτε έχω δει για τον τρίτο δε μ’ έχει τραβήξει τόσο πολύ.
Rock Overdose: Οπότε, ο δίσκος, δηλαδή, είναι έτοιμος και κολλάει σε εισαγωγικά στα…
Αναστασάκης: Κοίτα, δεν είναι όσο έτοιμος είναι του Elite Guitar Coaching. Έχει μείνει ακόμα να γίνει η τελική μίξη και mastering στα κομμάτια. Οι ηχογραφήσεις είναι έτοιμες. Δηλαδή, εγώ δε νομίζω ότι θα ξαναχρειαστεί να ξαναπιάσω κιθάρα - δε νομίζω ότι θα χρειαστεί άλλο. Αυτό έχει και το καλό του, έχει και το κακό του. Το καλό είναι ότι δε χρειάζεται να το έχω εγώ στο μυαλό μου παικτικά · δηλαδή, δε χρειάζεται να σκέφτομαι πια σαν αθλητής που πρέπει να ‘μαι σε κατάσταση απόλυτης αιχμής, για να μπορώ να παίζω τα πράγματα που θέλω να παίζω. Γιατί η αλήθεια είναι ότι τον καιρό που ηχογραφώ είναι κάπως έτσι τα πράγματα.
Το κακό της υπόθεσης είναι ότι τώρα έχει φύγει από μένα οπότε πρέπει να μιλάω με τους ανθρώπους, να βλέπω ό,τι μου στέλνουν- ο καθένας δουλεύει με τον δικό του τον ρυθμό. Δε γκρινιάζω · απλά είναι πραγματικότητα αυτό το πράγμα. Ο καθένας δουλεύει με το δικό του το ρυθμό, έχει τα δικά του deadlines… Οπότε, όταν φύγει από μένα πια το πράγμα – ή, μάλλον, από μένα και τον Μπάμπη – αρχίζει να πηγαίνει πιο αργά το όλο θέμα.
Rock Overdose: Κατάλαβα…
Αναστασάκης: Δεν ξέρω αν ξέρεις… Το στούντιο διδασκαλίας μου είναι στο Μαρούσι. Ο Μπάμπης, μέχρι πριν από – νομίζω – ενάμιση χρόνο, ήτανε στο Ηράκλειο, δηλαδή αρκετά κοντά. Είχαμε την καλύτερη μας! Δηλαδή, εγώ μπορούσα σ’ ένα δεκάλεπτο να είμαι στο στούντιο του!
Rock Overdose: Σωστό.
Αναστασάκης: Μια, δύο φορές τη βδομάδα δίναμε πόνο: και ηχογραφήσεις, και άλλα projects, και τα audio και τα video για τα βιβλία μου, και όλα. Τώρα, λοιπόν, που "νοικοκυρεύτηκε", έχει μετακομίσει στη Γλυφάδα, που είναι στην άλλη-άλλη άκρη της Αθήνας.
Rock Overdose: Οπότε, είναι πιο δύσκολο να βρεθείτε…
Αναστασάκης: Είναι πολύ πιο δύσκολο τώρα, γιατί ενώ πριν λέγαμε «έλα, δεν πειράζει! Και δουλειά να μην κάνουμε, θα πιούμε καφέ, θα γελάσουμε και θα πούμε τα μουσικά μας, και δεν πειράζει», τώρα είναι διαδικασία. Πρέπει να το κανονίσω από πολύ πιο πριν, να είναι και για μένα επένδυση σχεδόν ολόκληρης ημέρας, για να κατέβω μέχρι εκεί, να κάτσουμε 3-4 ώρες να κάνουμε δουλεία και να ξαναγυρίσω μετά πίσω. Ευτυχώς, δηλαδή, που έχουν τελειώσει ο ηχογραφήσεις του CD και δεν χρειάζεται να γίνεται τόσο συχνά αυτό το πράγμα. Αν και θα το κάνουμε την άλλη βδομάδα πάλι…
Rock Overdose: Λοιπόν, θα ‘θελες να κλείσεις δίνοντας μια συμβουλή σε κάποιον που θέλει ν’ ασχοληθεί με την κιθάρα;
Αναστασάκης: Ναι, θα δώσω μια συμβουλή η οποία είναι "τριπλή" συμβουλή, έχει τρία ‘ποδαράκια’, αν θες. Το αν θα βελτιωθεί κάποιος στην κιθάρα, εξαρτάται από τρία πράγματα: νούμερο ένα, από την νοοτροπία του· νούμερο δύο, από την ποιότητα της διδασκαλίας στην οποία έχει πρόσβαση· και, νούμερο τρία, από την επιμονή του. Δυστυχώς, πάρα πολύ συχνά, στην Ελλάδα, το χάνουμε το παιχνίδι από το πρώτο-πρώτο κιόλας, από το θέμα της νοοτροπίας. Γνωρίζω πάρα πολλά παιδιά οι οποίοι λένε ότι «α, δε χρειάζομαι να με βοηθήσει κανένας» και «θα τα καταφέρω μόνος μου», και τα λοιπά… Και χαραμίζουν όλα τους τα νιάτα και, κάποια στιγμή, φτάνουνε 25, 30 χρονών, και τότε έρχονται με την ουρά στα σκέλια είτε σε μένα, είτε στον Theodore Kalantzako, είτε στον Θοδωρή τον Ζήρα, και λένε αν μπορούμε να τους βοηθήσουμε.
Παιδιά, αν κάποιος το ακούει, ή το διαβάζει, αυτό και θέλει να βελτιωθεί, οπωσδήποτε φροντίστε να αποκτήσετε πρόσβαση σ’ έναν καλό καθηγητή από νωρίς. Φροντίστε να βρείτε έναν καλό καθηγητή και μη χάνετε ούτε βδομάδα- όσο πιο νωρίς, τόσο το καλύτερο. Και με την κακή νοοτροπία του «δε συνεργαζόμαστε με κανέναν» και ότι «εγώ θα τη βρω την άκρη μόνος μου, γιατί είμαι μάγκας, γιατί είμαι Ελληνάρας», και τα λοιπά, δυστυχώς δεν τα ‘χει καταφέρει κανένας. Έχει καταφέρει πολύς κόσμος να "πουλήσει μούρη" στους κολλητούς του έτσι, αλλά να πετύχει κάτι ουσιαστικό, κανείς δεν τα ‘χει καταφέρει ως τώρα. Αν κάποιος τα κατάφερε, εγώ δεν τον έχω γνωρίσει πάντως.
Αυτή θα ήταν η τελική και, ίσως, λίγο σκληρή κουβέντα, αλλά έχω δει ότι με τα γλυκόλογα δεν ξυπνάει κανένας. Και, ξέρεις τι; Τα τελευταία δύο χρόνια έχει συμβεί πολλές φορές αυτό στη δουλειά μου. Μου ‘ρχονται παιδιά και μου λένε «δεν είχα κανέναν να με πιάσει, να μου ρίξει δύο σφαλιάρες, να μου πει, ‘τι βλακείες κάνεις;’».
Rock Overdose: Ναι…
Αναστασάκης: Βέβαια, το λέει αυτό κάποιος κατόπιν εορτής, γιατί, αν εκείνον τον καιρό του ‘βαζες τις φωνές, απλά θα σ’ έβριζε και θα έφευγε.
Rock Overdose: Είναι και θέμα ηλικίας…
Αναστασάκης: Είναι, σε μεγάλο βαθμό, θέμα ηλικίας. Είναι σε πολύ μεγάλο βαθμό… Αλλά, τι να κάνουμε που, άμα το χάσει το τραίνο ο άλλος, δηλαδή– ειδικά άμα θέλει ν’ ασχοληθεί επαγγελματικά με το συγκεκριμένο αντικείμενο, … Άμα χάσει το "παράθυρο", ας πούμε, της ηλικίας από 15 έως 25, η δυνατότητα ν’ ασχοληθεί επαγγελματικά με το συγκεκριμένο αντικείμενο πρακτικά έχει σχεδόν φύγει. Οπότε, μετά, ναι θα γίνει καλός, θα το γουστάρει, θα μπορέσει να παίξει καλά, αλλά θα το κάνει σαν χόμπι.
Δηλαδή, έχω μαθητές που είναι 40 και 45 χρονών κι έχουν βελτιωθεί απίστευτα μες την τελευταία διετία που δουλεύουμε μαζί, αλλά δεν έχουνε επαγγελματικές βλέψεις σ’ αυτή την ηλικία να ξεκινήσουν κάτι και να περάσουν όλη τη διαδικασία που χρειάζεται. Δεν υπάρχει και η αντοχή σ’ αυτή την ηλικία. Μετά το παίρνεις απόφαση ότι το κάνεις σαν ερασιτέχνης. Δεν είναι άσχημο αυτό το πράγμα- ερασιτέχνης είναι ο εραστής της τέχνης, αυτό λέμε. Απλά δεν γίνεσαι επαγγελματίας, δεν ζεις από αυτό το θέμα…
Rock Overdose: Μάλιστα…
Αναστασάκης: Τέλος πάντων, ας μην ξεφεύγουμε σε παραπέρα πράγματα.
Rock Overdose: Όχι, όλα καλά είναι. Ό,τι μαθαίνει κανείς, και όλες οι συμβουλές, είναι καλό. Λοιπόν, προς το παρόν, να σε ευχαριστήσω πάρα πολύ για τον χρόνο που διέθεσες, για όλα όσα είπαμε!
Αναστασάκης: Εγώ σ’ ευχαριστώ, Ζήση μου! Χαρά μου πάντα να μιλάμε !
Rock Overdose: Η συνεργασία μαζί σου είναι πάντα εποικοδομητική, μπορώ να πω! Σ’ ευχαριστώ πολύ και τα λέμε σύντομα!
Αναστασάκης: Σ’ ευχαριστώ πολύ! Καλό βράδυ!
Για το Rock Overdose,
Ζήσης Πετκανάς
Απομαγνητοφώνηση: Στέργιος Γκουτσίδης
Comments
